Κύμα βίας εναντίον ομοφυλοφίλων στο Ιράκ-The Observer

(Newstime.gr, 15/9/09)

Λίστες με ονόματα σε εστιατόρια και μπακάλικα, απειλητικά γράμματα γεμάτα μίσος και απειλές και πάρα πολλά θύματα σε ένα κύμα βίας ενάντια σε αυτούς που δεν ζουν σύμφωνα με τον "ισλαμικό τρόπο" διαβάζουμε στο άρθρο του Observer.

Ο Αμπού Χαμίζι είναι 22 χρονών και μένει στο Ιράκ. Κάθεται στο καθιστικό του σπιτιού του, φορώντας παραδοσιακά ισλαμικά ρούχα και κρατάει στο χέρι του ένα παλιό υπολογιστή. Σερφάρει στο ίντερνετ τουλάχιστον έξι ώρες την ημέρα. Οι ιστοσελίδες που επισκέπτεται είναι κυρίως chat rooms τα οποία συνδέονται με ομοφυλοφιλικές σελίδες στο διαδίκτυο. Δεν ψάχνει για φίλους. Ψάχνει για ...θύματα!

«Είναι ο πιο εύκολος τρόπος να βρεις αυτούς που καταστρέφουν το Ισλάμ και αμαυρώνουν την φήμη που μας πήρε αιώνες να χτίσουμε» δηλώνει. Όταν τους βρει, οργανώνει την κακοποίησή τους ή την δολοφονία τους. Ο Χαμίζι είναι απόφοιτος τεχνολογίας ηλεκτρονικών υπολογιστών  και αποτελεί κομμάτι του νέου κύματος βίας το οποίο έχει εμφανιστεί στο Ιράκ και έχει ως στόχο τους ομοφυλόφιλους. Ομάδες εξτρεμιστών όπως αυτές στις οποίες ανήκει ο Χαμίζει πιστεύεται ότι ευθύνονται για το θάνατο 130 ομοφυλόφιλων αντρών στο Ιράκ από την αρχή του χρόνου!!

Η ομάδα αυτή έχει ως έδρα τη Βαγδάτη. Ο υπαρχηγός τους, με σκληρή γλώσσα επεξηγεί τους...στόχους της ομάδας του. «τα ζώα αξίζουν περισσότερο οίκο από ότι αυτοί οι βρώμικοι και διεστραμμένοι σεξουαλικά άνθρωποι» δήλωσε στον βρετανικό Observer. «Φροντίζουμε βέβαια πάντα πριν τους σκοτώσουμε να τους ενημερώνουμε γιατί κατηγορούνται και τους δίνουμε την ευκαιρία να ζητήσουν άφεση αμαρτιών.»

Η βία εναντίον των Ιρακινών ομοφυλόφιλων αντρών είναι μια πρόκληση για τις Ιρακινές αρχές και για το κατά πόσο μπορούν να προστατέψουν αδύναμες κοινωνικά ομάδες τώρα που έφυγαν οι Αμερικανοί.

Ο καθηγητής του βρετανικού πανεπιστημίου Queen Mary Τόμπι Ντότζ, πιστεύει ότι η βία μπορεί να είναι αποτέλεσμα της κυβέρνησης του Νούρι Αλ Μαλίκι. «Η αστυνομία είναι πλέον αρμόδια για την ασφάλεια των κοινοτήτων. Κάποτε αυτή ήταν η δουλειά των πολιτοφυλακών αυτών. Ως εκ τούτου, τώρα ασχολούνται με την ηθική και τον...εκπολιτισμό. Θέλουν να επιβάλουν τις κλασσικές ισλαμικές τακτικές και τις συγκεκριμένες ηθικές αξίες».

Στις δεκαετίας του 1960 και 1970 το Ιράκ ήταν από τις πιο φιλελεύθερες χώρες αναφορικά με τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Ο Σαντάμ δεν είχε ποινικοποιήσει την ομοφυλοφιλία. Η βια εναντίον των ομοφυλόφιλων ξεκίνησε μετά το Μάρτιο του 2003 που εισέβαλαν οι Αμερικανικές δυνάμεις στη χώρα σύμφωνα με το δημοσίευμα. Σύμφωνα με τον Άλι Χαλί, πρόεδρο μιας οργάνωσης για τα δικαιώματα Λεσβιών και Ομοφυλοφίλων με έδρα το Λονδίνο, από το 2004 έχουν πεθάνει 680 ομοφυλόφιλοι στο Ιράκ. 70 από αυτούς μόνο τους τελευταίους πέντε μήνες. Η οργάνωση πιστεύει ότι μπορεί ο αριθμός αυτός να είναι μεγαλύτερος, αφού ένα μεγάλο ποσοστό αυτών είναι παντρεμένοι και δεν καταγράφονται. Σύμφωνα με τον Αλί, το Ιράκ έχει γίνει «το χειρότερο μέρος στον πλανήτη για έναν ομοφυλόφιλο».

Οι δολοφονίες είναι φρικτές και τα θύματα συνήθως βασανίζονται. Ο γιος της Αζαρ αλ Σαίντ ήταν ένας από αυτούς «Μπορεί να μην ακολουθούσε τον ισλαμικό νόμο κατά γράμμα αλλά ο γιος μας ήταν καλό παιδί. Τρεις ημέρες μετά την απαγωγή του,  βρήκα ένα γράμμα στην πόρτα μου ποτισμένο με αίμα. Το γράμμα έλεγε ότι ήταν το καθαρό αίμα του γιου μου και με ενημέρωνε για το που θα βρω το άψυχο κορμί του.» Η άτυχη μάνα πήγε με συνοδεία αστυνομικών να μαζέψει το παιδί της. «Βρήκαμε το πτώμα του με σημάδια βασανισμού. Στον πρωκτό του υπήρχε κόλλα και του είχαν αφαιρέσει τα γεννητικά του όργανα..θα κουβαλάω για πάντα αυτή την εικόνα μέσα μου».

Οι αστυνομικοί που έδωσαν συνέντευξη στην βρετανική εφημερίδα δήλωσαν ότι επρόκειτο για απομηνάρια της βίας μεταξύ διαφορετικών φυλετικών ομάδων που μάστιζε τη χώρα από το 2005-2006. Η ομάδα του Χαμίζι όμως περηφανεύεται ότι κάθε μέρα η οργάνωσή του επιλέγει δύο άτομα για...ανάκριση στη Βαγδάτη. Η οργάνωση ισχυρίζεται ότι οι τοπικές φυλές κάνουν και αυτές επιθέσεις σε ομοφυλόφιλους. Σε μερικές περιοχές έχουν αναρτηθεί λίστες με ονόματα σε εστιατόρια και μπακάλικα.

Ο συγκάτοικος του 26χρονου Χαϊντάρ απήχθη και δολοφονήθηκε πριν τρεις μήνες στην Βαγδάτη. Ο νέος βρήκε και αυτός ένα γράμμα στην πόρτα του αφού είχε έρθει σε επαφή με τον τελευταίο άνθρωπο που συνομιλούσε ο συγκάτοικός του στο ίντερνετ. Το γράμμα αναφερόταν στους «κινδύνους που εμπεριέχει η μη ισλαμική συμπεριφορά». Ο Χαϊντάρ σκοπεύει να μετακομίσει στο Αμάν «πρέπει να ξεφύγω πριν πάθω ότι έπαθε ο συγκάτοικός μου».

Σύμφωνα με την οργάνωση Human Rights Watch, η σιιτική οργάνωση Μαχντί μπορεί να εμπλέκεται σε αυτό το κύμα βία, ειδικά στην πόλη Σαντρ. Υπάρχουν πληροφορίες ότι οι πολιτοφύλακες του Μαχντί περενοχλούν άντρες επειδή φοράνε «δυτικοφερμένα ρούχα». Ο εκπρόσωπος τύπου του Υπουργείο Εσωτερικών, Αμπντούλ Καρίμ Καλάφ, αρνήθηκε την συμμετοχή της αστυνομίας σε όλα αυτά. «Η ιρακινή αστυνομία υπάρχει για να προστατεύει όλους του Ιρακινούς, ανεξάρτητα από τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις.»

Ο Χασίμ έπεσε θύμα εξτρεμιστών σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της Βαγδάτης. Του έκοψαν το ένα δάχτυλο και τον ξυλοκόπησαν άγρια. Του άφησαν και ένα σημείωμα δίνοντάς του διορία ένα μήνα να...νοικοκυρευτεί και να ακολουθήσει τον παραδοσιακό τρόπο ζωής» αλλιώς θα πεθάνει.  Από εκείνη την ημέρα το παιδί δεν έχει βγει από το σπίτι του!

Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα:

http://www.guardian.co.uk/world/2009/sep/13/iraq-gays-murdered-militias

Πηγή: newstime.gr