Το w/e (Woman's Enigma), το νέο γυναικείο περιοδικό της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, πρωτοπορεί εντάσσοντας στη θεματολογία του μια λεσβιακή στήλη.  Έχει τίτλο «I kissed a girl» και την υπογράφουν η Λένα Διγιδίκη και η Χριστιάνα Συμεωνίδου, τα κορίτσια του μπλογκ Freedom Island. Όπως γράφουν στο πρώτο τεύχος, που κυκλοφορεί την Κυριακή, 17 Ιανουαρίου 2010, μια  λεσβιακή στήλη σ'ένα γυναικείο περιοδικό «είναι μία στήλη που γράφεται από λεσβίες, δημοσιεύεται και μπορεί να διαβαστεί από όλες και από όλους». Ευχόμαστε καλοτάξιδη!

 

---

 

I kissed a girl

Τι δουλειά έχουν δύο λεσβίες σε ένα γυναικείο περιοδικό;

Τα κορίτσια που αγαπούν κορίτσια, γράφουν για κορίτσια που αγαπούν κορίτσια, για straight κορίτσια, για κορίτσια κι αγόρια ανεξαρτήτως σεξουαλικών προτιμήσεων.

Λένα Διγιδίκη, Χριστιάνα Συμεωνίδου

(αναδημοσίευση από το περιοδικό w/e της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, 17/1/10)

Χ: Πώς θα σου φαινόταν αν έγραφες στο καινούριο γυναικείο περιοδικό της Ελευθεροτυπίας;

Λ: Τι εννοείς; Τι να γράψω;

X: Μια λεσβιακή στήλη.

Λ: Και τι ακριβώς είναι «λεσβιακή στήλη»;

Χ: Δεν ξέρω. Είναι μία στήλη που γράφεται «από λεσβίες για λεσβίες»;

Λ: Οχι απαραίτητα. Θα μπορούσε να είναι μία στήλη που γράφεται από λεσβίες, δημοσιεύεται και μπορεί να διαβαστεί από όλες και από όλους.

Χ: Μα ενδιαφέρουν τις straight γυναίκες τα θέματα που ενδιαφέρουν τις ομοφυλόφιλες γυναίκες;

Λ: Γιατί, ποιoς έχει βάλει όρια ανάμεσα στα θέματα; Είτε straight είτε lesbian είτε gay είτε bi είτε transsexual είτε queer είτε asexual, μπορείς να διαβάσεις οτιδήποτε. Το αν θα σου αρέσει ή όχι αυτό είναι προσωπικό σου θέμα ως αναγνώστη.

Χ: Τότε γιατί το ονομάζουν «γυναικείο» περιοδικό; Δεν αποκλείουν αυτόματα τους άνδρες; Δεν είναι σαν να λένε ότι απευθύνεται αποκλειστικά σε γυναίκες;

Λ: Αυτό είναι στερεότυπο, νομίζω. Ο καθένας μας μπορεί να διαβάσει οποιοδήποτε περιοδικό, όπως κι αν αυτοχαρακτηρίζεται αυτό σε σχέση με το περιεχόμενό του.

X: Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί σε όσα γυναικεία περιοδικά έχουμε διαβάσει στην Ελλάδα μέχρι τώρα, δεν έχει γράψει ποτέ καμία λεσβία επώνυμα;

Λ: Φυσικά. Πάντα απορούσα γι' αυτό. Ακόμη και τώρα, αυτές είναι οι ερωτήσεις που με τριγυρίζουν: «Γιατί δεν έχει γίνει μέχρι τώρα; Γιατί εμείς; Γιατί τώρα;»

X: Δεν ξέρω. Λες να κάνουμε εμείς την αρχή και να ακολουθήσουν και άλλες;

Λ: Μα δεν ανακαλύψαμε το αυγό του Κολόμβου. Στήλες από λεσβίες συντάκτριες γράφονται σε έντυπα με ομοφυλοφιλική θεματολογία που κυκλοφορούν στην Ελλάδα.

Χ: Ισχύει. Γιατί λοιπόν να μην υπάρχουν και σε γυναικεία περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας που θα μπορεί να τα βρει ο καθένας στο περίπτερο της γειτονιάς του;

Λ: Σε αυτό έχεις δίκιο. Καιρός είναι να κυκλοφορήσει ένα γυναικείο περιοδικό που δεν μας αγνοεί και απευθύνεται σε όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτως σεξουαλικών προτιμήσεων.

Χ: Αυτό θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Δεν νομίζεις;

Λ: Φυσικά. Να λοιπόν που ένα νέο περιοδικό κάνει το βήμα και το προτείνει. Και η ερώτηση που εκκρεμεί είναι: «Θέλεις ή δε θέλεις;»

Χ: Θέλω. Αρκεί να μην περιοριζόμαστε στο τρόπο γραφής μας.

Λ: Εννοείς αν το «μουνί» θα το γράφουμε στο κείμενο «μουνί» και θα δημοσιεύεται «μουνί»;

Χ: Μες στο μυαλό μου είσαι. Υπάρχει περίπτωση να γίνει αυτό; Τι λες;

Λ: Θα ρωτήσουμε την αρχισυντάκτρια. Αν δεν έχει politicalcorrect-ίαση το περιοδικό, δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα.

X: Και, δεν μου λες, ποια από τις δυο μας θα γράφει; Κέρμα θα ρίχνουμε; Ή θα το πάμε «μονοί-ζυγοί μήνες»;

Λ: Και γιατί να μην το γράφουμε μαζί;

Χ: Και πώς θα γίνει αυτό; Μία παράγραφο εσύ - μία παράγραφο εγώ; Δεν γίνεται αυτό...

Λ: Ας το κάνουμε με διάλογο. Δύο λεσβίες που συζητάνε για όλα. Oπως μιλάμε. Και για όλα όσα μιλάμε. Πώς σου φαίνεται;

X: Μια χαρά! Αν γίνει όπως προτείνεις, τότε μόλις γράψαμε το κείμενο του πρώτου τεύχους. Καλή αρχή!

Πηγή: w/e