Είναι μια κίνηση που οι παρατηρητές λένε πως θα ασκήσει εκτεταμένη επίδραση στην εθνική συζήτηση.

Την παραμονή του ετήσιου συνεδρίου του Αμερικανικού Συλλόγου Ψυχολόγων (APA), που έλαβε χώρα στην Ουάσινγκτον τον περασμένο Αύγουστο, το θεσπιστικό όργανό του ομόφωνα ενέκρινε ψήφισμα – 157 ψήφοι υπέρ - 0 κατά – που υποστηρίζει την πλήρη ισότητα στα δικαιώματα των ΛΟΑΤ (LGPT-Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender) στον γάμο και την οικογένεια.

Σύμφωνα λοιπόν με το ψήφισμα:

• Αποφασίστηκε ότι ο APA πιστεύει ότι είναι άδικο και μεροληπτικό να αποκλείονται τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια από τον πολιτικό γάμο και τα συνεπακόλουθα προνόμια, δικαιώματα και οφέλη

• Αποφασίστηκε ότι ο APA θα λάβει ηγετικό ρόλο στην αντίσταση κατά όλων των διακρίσεων στα νομικά προνόμια, δικαιώματα και οφέλη εναντίον των ομόφυλων ζευγαριών

• Αποφασίστηκε ότι ο APA θα ενθαρρύνει τα μέλη του να εναντιωθούν στις διακρίσεις κατά των ομόφυλων ζευγαριών, στην κλινική τους πράξη, στην εκπαίδευσή τους και στη πρακτική τους («Ethical Principles» 2002, p. 1063)

• Αποφασίστηκε ότι ο APA θα παρέχει επιστημονικούς και εκπαιδευτικούς πόρους που ενημερώνουν τη δημόσια συζήτηση και την ανάπτυξη της δημόσιας πολιτικής σε ό,τι αφορά στον σεξουαλικό προσανατολισμό και τον γάμο και για να συνδράμει τα μέλη του, τις διαιρέσεις του και τις θυγατρικές κρατικές, περιφερειακές και τοπικές ενώσεις.

Ο σύλλογος, που απαρτίζεται από 154.000 μέλη, εδώ και πολύ καιρό, υποστήριζε τα πλήρη και ίσα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων στον γάμο, βασιζόμενος σε επιστημονική κοινωνική έρευνα πάνω στον σεξουαλικό προσανατολισμό. Στις μέρες μας, που οι Αμερικανοί ψυχολόγοι προσανατολίζονται σε εκτεταμένη έρευνα για τον ομοφυλόφιλο γάμο, όπως και εκτενέστερη συζήτηση σε κρατικό και εθνικό επίπεδο, προήγαγαν την υποστήριξη αυτή σε ανώτερο στάδιο.

Ο Clinton Anderson, υπεύθυνος του τμήματος του APA για τις υποθέσεις των ΛΟΑΤ, ανέφερε ότι, αφού η Αμερική έχει ξεκινήσει να έχει εμπειρία από ομόφυλους γάμους, η θέση του συλλόγου είναι πιο ξεκάθαρη και ευθεία: τα ίσα δικαιώματα στον γάμο πρέπει να αποτελούν πολιτική προς την οποία οφείλει η χώρα να κινείται.

Τα καταλυτικά συμπεράσματα πολυάριθμων πρόσφατων ερευνών συμπεριλαμβάνουν ευρήματα που αφορούν στο ότι αρκετοί ομοφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες, όπως και οι ετεροφυλόφιλοι, επιθυμούν να δημιουργήσουν σταθερές, μακροχρόνιες σχέσεις οικειότητας και μάλιστα το κάνουν με επιτυχία.

Επιπροσθέτως, τα στοιχεία που προκύπτουν από τις προαναφερόμενες μελέτες καταδεικνύουν ότι εκστρατείες που οργανώνονται σε όλη την επικράτεια και έχουν ως σκοπό την άρνηση πρόσβασης των ομόφυλων ζευγαριών στον πολιτικό γάμο, αποτελούν σημαντική πηγή στρες για τους ομοφυλόφιλους πολίτες και ενδέχεται να έχουν αρνητικές συνέπειες στην ψυχική τους υγεία.

Έξι πολιτείες, το Κονέκτικατ, η Αϊόβα, η Μασαχουσέτη, το Νιου Χάμσαϊρ, η Νέα Υόρκη, το Βερμόντ και η περιφέρεια της Κολούμπια επιτρέπουν τους ομόφυλους γάμους. Όπως επισημαίνει η M.V. Lee Badgett, υπεύθυνη έρευνας για τον ομόφυλο γάμο διαπολιτισμικά στο μη κερδοσκοπικό ίδρυμα Williams Institute on Sexual Orientation Law & Public Policy του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, η συνδρομή των ψυχολόγων στο να κρατηθεί η συζήτηση σε επίπεδο πραγματικότητας και να βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και όχι να αποπροσανατολιστεί λόγω στερεοτυπικών αντιλήψεων, έχει υπάρξει πολύτιμη.

Παρ' όλα αυτά, οι απόψεις των ειδικών διίστανται: όπως αναφέρει ο κοινωνιολόγος W. Bradford Wilcox, υπεύθυνος του εθνικού έργου για τον γάμο στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, στο Σάρλοτσβιλ, το συμβούλιό του είναι διχασμένο επί του θέματος και δεν έχει λάβει θέση σχετικά με τον ομόφυλο γάμο, ενώ συνεχίζοντας επισημαίνει πως το ψήφισμα του Αμερικανικού Συλλόγου Ψυχολόγων είναι πιθανό να έχει ευρύ αντίκτυπο: μπορεί να μην επηρεάσει σημαντικά τον κόσμο, αλλά σαν κίνηση είναι σαφώς σημαντική για την τρέχουσα δημόσια πολιτική και τις νομικές μάχες στην Ουάσινγκτον και στην πολιτειακή περιφέρεια.

Σύμφωνα με τον κλινικό ψυχολόγο Mark Hatzenbuehler, υπότροφο του Robert Wood Johnson Foundation Health & Society στο πανεπιστήμιο της Κολούμπια στη Νέα Υόρκη, του οποίου η έρευνα προσανατολίζεται στο προαναφερόμενο ψήφισμα του APA, τα δικαστήρια τείνουν να εξετάζουν αυτές τις πολιτικές, διότι πραγματικά ψάχνουν να δουν ποια έρευνα κοινωνικής επιστήμης αναφέρεται στην επίδραση στον ομόφυλο γάμο και στα απαγορευτικά περί ομόφυλου γάμου σε μια ολόκληρη αλληλουχία εκβάσεων.

Η M.V. Lee Badgett, η έρευνα της οποίας επίσης προσανατολίζεται στο ψήφισμα του APA, επισημαίνει πως η Ολλανδία ήταν η 1η χώρα που επέτρεψε τους ομόφυλους γάμους. Η επίδραση στη συνολική κοινωνική πραγματικότητα ήταν ελάχιστη, ήταν όμως μια εξαιρετικά σημαντική κίνηση για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια.

Το δικαίωμα των ανθρώπων στη συντροφικότητα είναι αναφαίρετο, ενώ η πρόσβαση στα οφέλη, στα προνόμια και πάνω απ' όλα στα δικαιώματα που απορρέουν από τη νομιμοποίησή της σε κοινωνικό επίπεδο είναι οικουμενικά και πανανθρώπινα. Ο κόσμος αλλάζει, οι γυναίκες δεν καίγονται πια στη φωτιά ως μάγισσες και οι ομοφυλόφιλοι δεν εκτοπίζονται σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης, φορώντας ένα ροζ τρίγωνο στο πέτο.

Στη σύγχρονη πραγματικότητα όμως, υπάρχουν ακόμα «φωτιές» που καίνε κρυφά ιδέες, προσπάθειες, ελπίδες, όνειρα και ζωές. Τις πταίει τελικά; Η Πολιτεία, οι νόμοι, το σύνταγμα ή η δαιμονοποίηση του άλλου που σιγοκαίει μέσα στον φοβικό αλλά και φοβισμένο άνθρωπο; Η ιστορία θα δείξει... φτάνει όλοι εμείς, ανεξαρτήτως φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού, να μην καθόμαστε σε στάση αναμονής περιμένοντας πότε στωικά, πότε υποκριτικά και ενίοτε μοιρολατρικά. Η λέξη δικαίωμα ανήκει και αφορά σε όλους. Η υπεράσπιση του δικαιώματος των «κάποιων» σημαίνει ταυτόχρονη υπεράσπιση των ήδη κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των «υπολοίπων».

Το άρθρο υπογράφει η Ε. Ελευθερίου, Ψυχοθεραπεύτρια-Κλινική Θεραπεύτρια Σεξουαλικών Διαταραχών, συνεργάτιδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,

Πηγή: zougla.gr