EDITORIAL

Καλώς τους!

Στο αυγουστιάτικο τεύχος μας κάναμε λίγο χώρο για να υποδεχτούμε όλους τους ξένους που θα μας τιμήσουν με την παρουσία τους. Ναι, συμφωνώ ότι δεν τους προσκαλέσαμε όλοι μας, ότι υπογράψαμε πολλά γραμμάτια για το πάρτι που οργανώνουν κάποιοι ερήμην μας, αλλά πάει τώρα, έρχονται και, όπως όταν έχουμε καλεσμένους σπίτι μας, πρέπει να δείξουμε τον καλύτερο εαυτό μας.

Άσχετα από τους Ολυμπιακούς, η επαφή με ξένους ανθρώπους μόνο πλουσιότερους μπορεί να μας κάνει ψυχικά. Ακόμα κι όταν πρόκειται για ένα one-night-stand, οι εκατό κουβέντες που ανταλλάσσουμε για το "πώς το λέτε αυτό εσείς εδώ;" ή "στη χώρα μου αυτό γίνεται έτσι" είναι παραθυράκια σε μιαν άλλη πραγματικότητα, έναν διαφορετικό τρόπο ύπαρξης. Η επαφή μας με το ξένο μας θυμίζει ότι δεν κατέχουμε όλη τη σοφία κι ότι όλα είναι σχετικά.

Ο ανθρώπινος λάρυγγας είναι ικανός να παραγάγει τέσσερις χιλιάδες και κάτι διαφορετικούς φθόγγους, ενώ η ελληνική γλώσσα έχει μόλις είκοσι έναν. Ας νιώσουμε άλλους ήχους στο στόμα μας, ας νιώσουμε άλλα κορμιά στο κορμί μας, ας ανοιχτούμε σαν άνθρωποι κι ας ανοίξουμε τη χώρα μας να υποδεχτεί φιλόξενα τους ξένους, τουρίστες ή μετανάστες, γιατί έτσι ανοιγόμαστε λίγο-λίγο και εμείς. Κι όσο ανοιγόμαστε εμείς, ανοίγονται και οι άλλοι για να δεχτούν εμάς. Καλώς μας ήρθαν.

για το 10%,
Λύο Καλοβυρνάς