Στους πέντε δρόμους

Ξημερώνουμε σε μπάρες, σκοτεινές αίθουσες, χαμάμ, οι νύχτες του φθινοπώρου κυλάνε ηδονικά.

Θοδωρής Αντωνόπουλος

Επίκεντρο της αθηναϊκής γκέι σκηνής τη δεκαετία του ’90, η περιοχή από τις στήλες του Ολυμπίου Διός μέχρι χαμηλά στη Συγγρού εξακολουθεί να έχει μεγάλη κίνηση. Πώς να μην έχει, αφού εδώ βρίσκονται μερικά από τα αγαπημένα μας μαγαζιά όπου έχουμε χύσει… κουβάδες ιδρώτα χορεύοντας ή φλερτάροντας.

Να ’μαστε πάλι λοιπόν στους πέντε δρόμους! Απόψε ξεκινάμε με καφέ, σνακ και net surfing στο Internet cafe Ενυδρείο (Λεμπέση & Συγγρού 13), «παράρτημα» του γειτονικού κλαμπ Lamda. Στηλώθηκαμε; Έτοιμοι για ξεσάλωμα με τ’ άλλα αγόρια; Ώρα για gay clubbing α λα ελληνικά από αυτά που μόνο στο Lamda club συμβαίνουν. Υπήρξαν χρόνια που το Lamda ήταν το μοναδικό gay club για χορό, ενώ φέτος κλείνει 13 χρόνια ακούραστης πορείας. Υπερυψωμένη πίστα και αξιόλογο drag show στο πρώτο επίπεδο με μουσικές από Άννα, Δέσποινα, Καίτη και Σία αλλά και high energy, ενίοτε πιο ψαγμένες μουσικές και πιο extreme διαθέσεις στο δεύτερο επίπεδο όπου και το μοναδικό εν ενεργεία αθηναϊκό dark room. Τι, δε βλέπετε τίποτα; Δεν πειράζει, σας βλέπουν οι άλλοι! Εμείς πάντως ώσπου να τους... δούμε όλους ξημερωθήκαμε. Πώς περάσαμε; Αξέχαστα, όπως είναι το κάθε βράδυ στο Lamda – για το καλύτερο ή για το χειρότερο!

Την επομένη λέμε να κάνουμε λίγο κράτει, αλλά πού... Ήταν να μην αρχίσουμε! Ξεκινάμε λοιπόν από το Γρανάζι (Λεμπέση 20). Ιστορικό και στιλάτο γκέι μπαρ εντός νεοκλασικού με ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο και μια όμορφη εσώκλειστη αυλή, όπου συχνάζει κοινό κάθε γκέι «φυλής» και ηλικίας. Στέκι για πολλές παρέες, το Γρανάζι φέτος κλείνει όχι πέντε, όχι δέκα, ούτε καν είκοσι, αλλά είκοσι τρία χρόνια ζωής. Να τα χιλιάσει. Έχει μεγαλώσει γερούς, γερούς γκέι! Το επισκέπτονται ανελλιπώς αρκετοί ξένοι, εύκολα δημιουργείται παρεϊστικη ατμόσφαιρα και έχει πάντα καθαρά ποτά.

Πίνουμε ένα δεύτερο ποτό παραδίπλα, στο διακριτικό αλλά συμπαθέστατο Ε Και (Ιωσήφ των Ρωγών 10) και επειδή μας έπιασε μια ταυτόχρονη νοσταλγία για την τρίτη ηλικία και τις original νεολαιίστικες multiethnic φατσούλες ανεβαίνουμε μέχρι το The Guys (Λεμπέση 8). Μικρό, οικείο, φιλικό στο χρήστη, φημίζεται για τις πιο απρόβλεπτες γνωριμίες (συνήθως με το αζημίωτο). Λέμε ένα «γεια» στα παιδιά και συνεχίζουμε ακάθεκτοι με προορισμό τις Κούκλες της Εύας Κουμαριανού (Ζαν Μορεάς 32 & Συγγρού, Κουκάκι), που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο αθηναϊκό drag show. Προσεγμένο στέκι με disco αισθητική που απευθύνεται κυρίως σε τραβεστί και λάτρεις του είδους, δίχως να αποκλείονται οι υπόλοιποι - ανάμεσά τους αρκετοί επώνυμοι. Ειδικά τα σαββατοκύριακα γίνεται χαμός! Επίκεντρο της διασκέδασης εδώ είναι βέβαια το drag show. Βγαίνουμε... κούκλες και θεές και χτυπάμε μια γύρα σφηνάκια στο μικροσκοπικό αλλά καλτ Strass (Οδ. Ανδρούτσου 32) όπου επίσης συχνάζουν λογής λογής «τραβέλια». Ατμόσφαιρα vamp και υποβλητική σε πορφυρό φόντο. Λίγο ακόμα και θα βγουν οι Kinks να παίξουν ζωντανά τη “Lola”…

Τι είπατε, σας κάνουν κάτι τα αγόρια που ντύνονται κορίτσια και το όνομα της «αμαρτωλής» λεωφόρου; Αφήστε το προς το παρόν (μαζί με την περούκα που ήδη προβάρετε) και το συζητάμε στο επόμενο τεύχος μαζί με τη «μεταφυσική της μιας νύχτας», ένα σπορ που ανθεί ιδιαίτερα σε αυτά τα μέρη...

Το τζακούζι του λαού

Όταν κάποτε ρώτησαν τον Γούντι Άλλεν αν το σεξ είναι βρώμικο, εκείνος απάντησε «Ναι, όταν γίνεται σωστά.» Στις σάουνες, πάντως, το σεξ είναι πιο καθαρό. Το 10% επισκέφθηκε τη Flex (Πολυκλείτου 6, Μοναστηράκι, τηλ. 2103210539), τη νέα gay σάουνα. Gay σάουνες υπήρχαν ήδη στην Αθήνα· δύο μάλιστα. Ας πούμε όμως ότι σε μια gay σάουνα προτιμάμε να συναναστρεφόμαστε με σέξι άντρες όχι με ζωύφια. Ούτε θέλουμε να πληρώνουμε εξωφρενικά ποσά εισόδου.

Η Flex είναι κεντρική, καθαρή, έχει λογικό ωράριο (Δευ-Σάβ: 15:30-02:00, Κυρ: 13:00-02:00) και λογικές τιμές. Στα αρνητικά: Σάουνα δεν υπάρχει. Ούτε χαμάμ. Δεν υπάρχει καν τζακούζι! Οι σχετικές ερωτήσεις μας απαντήθηκαν με μισόλογα. Επίσης στα δωματιάκια δεν υπήρχε χαρτί. ΟΚ, το παρακάμπτουμε αυτό. Προφυλακτικά όμως; Hello? Gay σάουνα χωρίς προφυλακτικά και λιπαντικό είναι σαν νταλίκα χωρίς φρένα.

Quel bordel!

Το Multi Culti (Αγ. Θέκλας 8, Ψυρρή, 210 3244643) το ξέραμε ως ethnic gay-friendly εστιατόριο με πρωτότυπες γεύσεις και μυστηριώδη διάκοσμο. Από τις αρχές Οκτωβρίου συστήνεται ως σούπερ gay bar, αλλά με str8-friendly τάσεις. Η διακόσμηση φέρνει στο νου χαριτωμένο bordello της belle-epoque, ενώ τα σαββατοκύριακα μας υπόσχονται απολαυστικά drag-show. Μη χάσετε το καταπληκτικό martini cocktail που φτιάχνει ο barman. Το ποτό κοστίζει 5 ευρώ.

Ώρα για Group Therapy

Όπου δεν πίπτει ψυχοθεραπεία, πίπτουν καλά ποτά και όμορφη μουσική. Το Group Therapy Bar (Λεπενιώτου 11, Ψυρρή) μεταμορφώνεται σε gay bar και μας υποδέχεται ως στο μινιμαλιστικό και ευχάριστο χώρο του για τις βραδινές εξόδους μας.

De-Lovely

Every time we say goodbye, I die a little… Ο Cole Porter είπε αντίο σε αυτόν τον κόσμο το 1964, αλλά η μουσική του ζει και μας μαγεύει για πάντα. Ποιος δεν έχει εκστασιαστεί με την Ella να τραγουδά το Night & Day; Ή με τη Marilyn να καίει καρδιές με το My Heart Belongs To Daddy;

Στιχογράφος και συνθέτης απαράμιλλου ταλέντου, ο Cole Porter έγραψε κάποιες από τις σπουδαιότερες επιτυχίες του παγκόσμιου πενταγράμμου, συνθέτοντας τη μουσική πολλών ταινιών (High Society, Kiss me Kate, Anything Goes κ.ά.). Η ζωή του ήταν εξίσου φαντασμαγορική. Γκέι όσο δεν παίρνει, παντρεύτηκε τη μεγαλύτερή του κατά 12 χρόνια Linda Thomas, η οποία είχε πλήρη επίγνωση των προτιμήσεών του. Στα τραγούδια του οι στίχοι συχνά έχουν διπλό νόημα («And if baby I’m the bottom, you’re the top!») ακολουθώντας τη συμβουλή του γάλλου ποιητή Στεφάν Μαλαρμέ: «Να υπαινίσσεσαι παρά να δηλώνεις.»

Η ταινία του Έρβιν Γουίνκλερ De-Lovely ακολουθεί την πορεία της ζωής του Πόρτερ. Πρωταγωνιστεί ο αγαπημένος Κέβιν Κλάιν, ενώ στην ταινία εμφανίζονται μεγάλοι μουσικοί αστέρες (Ρόμπι Γουίλιαμς, Αλάνις Μορισέτ, Έλβις Κοστέλο και ο δικός μας, Μάριος Φραγκούλης).

Άριστα, Πέδρο!

Το διάβασαν ως μια παραβολή για το φρανκικό καθεστώς. Εμείς το είδαμε ως μια σπουδή για το ανθρώπινο πάθος. Το πάθος της ματαιοδοξίας, του έρωτα χωρίς ανταπόκριση, ενός ανθρώπου εγκλωβισμένου σε λάθος σώμα. Άλλωστε, ο Πέδρο Αλμοδοβάρ μας έχει συνηθίσει σε λεπτότατη ανατομία της ανθρώπινης ψυχής. Μετά από τις ταινίες που αφιέρωσε στις γυναίκες, τις νευρώσεις τους, τις τρυφεράδες και τα σώψυχά τους, ο Αλμοδοβάρ κοιτάζει στον καθρέφτη τους ομόφυλούς του και τον εαυτό του.

Σ’ ένα κατάμεστο κεντρικό κινηματογράφο της Αθήνας, είδαμε την Κακή Εκπαίδευσή του. Ίσως πιο ενδιαφέρον από τα όσα διαδραματίζονταν στο πανί ήταν το κοινό που παρακολουθούσε την ταινία. Άντρες που αγκαλιάζονται, άντρες που ερωτεύονται, άντρες που κάνουν έρωτα αλλά στη σκοτεινή αίθουσα ούτε ένα αμήχανο γελάκι, ούτε ένα δεικτικό σχόλιο, ούτε ίχνος από σοκ. Η Αθήνα εκπαιδεύεται και εκπαιδεύεται καλά. Μη χάσετε την ταινία του Αλμοδοβάρ. Μπορείτε να τη δείτε και σε DVD, αλλά είναι μοναδική εμπειρία να χαρείτε την ταινία και την Αθήνα σε κάποιο κινηματογράφο.

Ένα Σπίτι στο Τέλος του Κόσμου

Κι ένας Κόλιν Φάρελ όπως δεν τον έχετε δει ποτέ. Ούλτρα σεξι άντρας κανείς δε θα αμφισβητούσε ότι είναι· σε αυτή την ταινία αποδεικνύει και το ταλέντο του στην ηθοποιία, παίζοντας έναν συνεσταλμένο, αμφιφυλόφιλο άντρα και απομυθοποιώντας τη σκληρή περσόνα που είχε στις ταινίες του μέχρι τώρα.

Σε σενάριο του πολυβραβευμένου Μάικλ Κάνινγχαμ (Βραβεία Πούλιτζερ, Γκούγκενχάιμ, Φώκερ), του γνωστού συγγραφέα των Ωρών, η ταινία σκιαγραφεί την ταραγμένη ζωή του Μπόμπι και το πώς μαζί με τον παιδικό φίλο του Τζόναθαν και μια φίλη την Κλαιρ, προσπαθούν να φτιάξουν μια εναλλακτική οικογένεια, μια οικογένεια που χωράει όλη την αγάπη του κόσμου.

Να ειπωθεί ότι οι σκηνές όπου ο Κόλιν Φάρελ έπαιζε γυμνός αφαιρέθηκαν επειδή κρίθηκαν ότι «αποσπούσαν υπερβολικά την προσοχή του κοινού».