Editorial

του Λύο Καλοβυρνά

Άλλοι από μικροί ονειρεύονται να παντρευτούν· εγώ ανέκαθεν ονειρευόμουν να αφοριστώ. Τώρα βλέπω ότι δεν έχω καμιά ελπίδα.

Η δική μου αυτοκάθαρση.

Μου λένε να στηλιτεύσω την υποκρισία της Εκκλησία και το πώς επιτίθεται σ' εμάς τους γκέι ενώ δεν κοιτάει τα μούτρα της. Μ' αφού όμως κράζεται από μόνη της! Είναι τόσα τα αυτογκόλ που βάζει η ομάδα τους, που δεν αισθάνομαι καμία ανάγκη να φωνάξω από την εξέδρα «γαμιέστε!»

Άλλωστε, δεν νομίζω να έπεσε κανείς από τα περίφημα σύννεφα, αφού από παλιά ήταν γνωστό τοις πάσι ότι από τον άμβωνα μας κατακεραύνωναν ως αμαρτωλούς, έκφυλους, κουσουριασμένους, ανώμαλους, άρρωστους, αλλά στην προσωπική τους ζωή ένα σωρό από αυτούς τον έπαιρναν ασύστολα. Κι όταν μιλάνε τώρα για αυτοκάθαρση, μάλλον εννοούν τον μπιντέ.

Η Εκκλησία είναι επικίνδυνη όχι γιατί θα μας κάνει ντα η ίδια, αλλά επειδή ενθαρρύνει και δίνει – θεόσταλτα, μη χέσω – επιχειρήματα σε άλλους για να ασκούν βία εναντίον μας. Με την απύθμενη υποκρισία της, η Εκκλησία έχει την ηθική ευθύνη για τη δεινή θέση των ομοφυλόφιλων στην κοινωνία.

Έχει μπει όμως η Άνοιξη και καμία Εκκλησία δεν μπορεί με τις αντιερωτικές, μίζερες και ζοφερές υστερίες της να μας πείσει να σκοτώσουμε την αλήθεια μας. Σιγά μην πάψουμε να ερωτευόμαστε και να καυλώνουμε και να ζούμε την αγάπη όπως βγαίνει βαθιά από μέσα μας! Στο 10% οργανώνουμε την ευτυχία μας με μαθήματα λάτιν χορών τις Κυριακές το απόγευμα (ραντεβού πάλι από Σεπτέμβρη), με ερωτικές βραδιές με τζαζιές του Αγίου Βαλεντίνου και παιχνίδια στο σπίτι με όλη την παρέα, γκέι στρέιτ και όλα τα ενδιάμεσα. Εγώ ετοιμάζομαι να πιάσω το Μάη παρέα με τον σύντροφό μου, τους γονείς μας και τους φίλους μας όλοι μαζί, ζώντας μια πραγματικότητα που η Εκκλησία ποτέ δεν θα καταλάβει γιατί είναι κολλημένη στο βίτσιο της αμαρτίας. Θα φάμε και θα πιούμε και θα χορέψουμε και θα γελάσουμε με τις μαλακίες που λέμε, και η μαμά μου θα κάνει πως πειράζεται που φιλάω τον Νίκο, αλλά μετά θα τον πάρει παράμερα και θα του γκρινιάξει ότι δεν κοιμάμαι αρκετά και κοίτα πώς έχω αδυνατίσει και να με φροντίζει καλύτερα.

Η ευτυχία μας είναι μόνο στο δικό μας χέρι.