5 δρόμοι

Κινηματογράφος: Μανώλης Κρανάκης,
Τέχνη: Παύλος Κάππας,
Βιβλίο: Παναγιώτης Ευαγγελίδης,
Θέατρο: Ηλίας Ιατρίδης,
Μουσική: Όθωνας Ορφανός,
Αθλητισμός: Κωνσταντίνα Κοσμίδη,
Κοινότητα: Λύο Καλοβυρνάς

Σινεμά

Οι τελευταίες μέρες του κόσμου!

Το πιο ενδιαφέρον στο love story του Σι Τζέι Κοξ, Έσχατες Μέρες (Latter Days), δεν είναι ότι οι ήρωες του είναι δύο άνθρωποι που, υπό φυσιολογικές συνθήκες, δεν θα είχαν ποτέ την ευκαιρία να συναντηθούν – πόσο μάλλον να ερωτευτούν (ο Άαρον είναι Mορμόνος και ο Κρίστιαν το party animal της παρέας του). Οι μεγαλύτερες ιστορίες αγάπης γεννήθηκαν (και αναπόφευκτα πέθαναν) ανάμεσα σε διαφορετικούς ανθρώπους που απλά, για κάποιον μυστηριώδη τρόπο, έπρεπε να είναι μαζί. Αυτό που πραγματικά κάνει τη ρομαντική του κομεντί να επιπλέει πάνω από πολλούς κινηματογραφικούς έρωτες μεταξύ σε δύο αγοριών είναι το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο τους τοποθετεί: μια Αμερική που κρύβεται μονίμως πίσω από το δάχτυλο της. Έτσι εμβαθύνει όχι μόνο σε θέματα coming out και σύγκρουσης θρησκείας και σεξ, αλλά και παρουσιάζει μια αληθινή, σκληρή όσο και διασκεδαστική εικόνα της σύγχρονης ζωής δύο gay, οι οποίοοι πρέπει να διανύσουν ο καθένας την δική του πορεία αυτογνωσίας για να ζήσουν happily ever after!

Γκόθαμ Σίτι, Έτος 0

Υπάρχουν περισσότερα από ένα ερωτήματα που περιμένουν να βρουν απαντήσεις στο Batman Begins του Κρίστοφερ Νόλαν: πότε ακριβώς ο Μπρους Γουέιν αποφάσισε ότι τα βράδια θα ντύνεται νυχτερίδα, πώς θα καταφέρει ο Κρίστιαν Μπέιλ να ξεπεράσει το μύθο που έχτισαν με κόπο ο Μάικλ Κίτον, ο Τζορτζ Κλούνεϊ και ο Βαλ Κίλμερ, ποια ακριβώς αιτία ανάγκασε το Χόλιγουντ να δώσει το πολυαναμενόμενο project στον Ντέιβιντ Φίντσερ, στον Ντάρεν Αρανόφσκι, στον Κλιντ Ίστγουντ και τελικά να το προσφέρει με γενναιοδωρία στο σκηνοθέτη του Μεμέντο και στους πόσους σούπερ ήρωες μπορεί να καεί επιτέλους η έννοια της μεταφυσικής εκδίκησης... Ακόμα και αν καμία από τις παραπάνω ερωτήσεις δεν βρει απάντηση, τουλάχιστον ο Τιμ Μπάρτον θα νιώθει περήφανος ότι μετά από πέντε συνέχειες, κάποιος τόλμησε να διηγηθεί πως ξεκίνησαν όλα.

Alfred Hitchcock revisited!

Ο Τζον και η Τζέιν έχουν παραπάνω από ένα κοινά: το επώνυμο τους (Σμιθ), την δουλειά τους (πληρωμένοι δολοφόνοι) και το γεγονός ότι η τελευταία τους μυστική αποστολή έχει ως στόχο τους ίδιους! Λίγο ενδιαφέρει αν η παραπάνω υπόθεση πείθει κάποιον για να παρακολουθήσει το ριμέικ της ομώνυμης ταινίας (Mr. and Mrs. Smith) του Άλφρεντ Χίτσκοκ του 1941, όταν σε αυτήν πρωταγωνιστούν ο Μπραντ Πιτ και η Αντζελίνα Τζολί σε έναν καταιγισμό σέξι δεξιοτήτων που θα έκανε ακόμη και τον θείο Άλφρεντ να ζητήσει ασυλία για τα χρόνια που ταλαιπωρούσε θεατές και κριτικούς με τα εγκλήματα του!

Το τέλος είναι κοντά...

Βασισμένο στο ομώνυμο κλασικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του H.G. Wells και μεταφερμένο ήδη στον κινηματογράφο από τον Μπάιρον Χάσκινς, το War of the Worlds , δια χειρός Στίβεν Σπίλμπεργκ, είναι μάλλον η απάντηση του ίδιου του Χόλιγουντ στις κατά καιρούς εισβολές εξωγήινων που αρκούσε ένας ήρωας της διπλανής πόρτας για να τους στείλει από εκεί που ήρθαν. Με τον Τομ Κρουζ να ηγείται την αποστολής εξόντωσης και με τη Ντακότα Φάνινγκ προστατευόμενο είδος, αυτό είναι το απόλυτο blockbuster του φετινού καλοκαιριού. Κάτι ανάμεσα στον χειρότερο εφιάλτη που είδατε ποτέ ενώ κοιτούσατε ανέμελοι τα άστρα!

Αμαρτίες γονέων...

Σε μια φουτουριστική μητρόπολη όπου ο μοναδικός νόμος που ισχύει είναι αυτός της αλόγιστης βίας, ένας πολεμιστής του δρόμου θα προσπαθήσει να αναζητήσει το δολοφόνο μιας γυναίκας, την οποία γνώρισε μόνο για ένα βράδυ. Σε εκτυφλωτικό ασπρόμαυρο και με το μισό Χόλιγουντ (Μπρους Γουίλις, Κλάιβ Όουεν, Μίκι Ρουρκ, Τζέσικα Άλμπα, Ελάιτζα Γουντ, Μπενίσιο Ντελ Τόρο) να παρελαύνει μπροστά από την κάμερα του Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ, το Sin City, βασισμένο στο ομώνυμο cult κόμιξ του Φρανκ Μίλερ είναι ό,τι πιο κοντινό θα βρείτε ανάμεσα στο φιλμ νουάρ και τη μεταλλαγμένη επιστημονική φαντασία. Ιδανικό για μια επανατοποθέτηση αξιών σε έναν κόσμο που δεν γνωρίζει καν την ύπαρξη τους!

DVD

Lesbian Chic…

Είναι απορίας άξιο πως η MGM χρηματοδότησε την ερωτική φαντασίωση του Τόνι Σκοτ (μόνο ως τέτοια μπορεί να εκληφθεί) ο οποίος θα έδινε ακόμα και τη ζωή του για να δει τη Σούζαν Σαράντον να φιλάει στο στόμα την Κατρίν Ντενέβ, υπό το άγρυπνο βλέμμα του Ντέιβιντ Μπάουι. Ακόμη, όμως, και ως cult bad movie we love, το The Hunger (περιοχής 2, Audiovisual) παραμένει ένας ογκόλιθος soft πορνογραφίας υπό μορφή ψυχολογικού θρίλερ. Η έκδοση της περιοχής 2 περιέχει σχολιασμό από τη Σούζαν Σαράντον και τον σκηνοθέτη Τόνι Σκοτ, ενώ η επεξεργασμένη εικόνα αναδεικνύει τα προσόντα των «πεινασμένων» πρωταγωνιστριών...

Σταύρωσον Αυτόν...

Θα μπορούσε κανείς να μιλάει ώρες για την Κακή Εκπαίδευση (περιοχής 2, Odeon) του μεγάλου αιρετικού Πέδρο Αλμοδόβαρ, όχι μόνο για τον τρόπο με τον οποίο ακυρώνει κάθε κινηματογραφική σύμβαση, αλλά για την πιο απενοχοποιημένη θέση πάνω στο τι μπορεί να σημαίνει gay, straight και trans στην εποχή μας. Για όσους δεν πρόλαβαν στον κινηματογράφο, το DVD περιοχής 2 (με κομμένες σκηνές, making of και φωτογραφικό υλικό) επιβάλλει επαναληπτική θέαση και εμβάθυνση στην παιδική ηλικία. Τότε που όλα ήταν (ή φαίνονταν) αθώα...

ΒΙΒΛΙΟ

«Δεν υπάρχουν καλά ή κακά βιβλία,» είχε πει ο Όσκαρ Γουάιλντ, «μόνο καλογραμμένα και κακογραμμένα.»

Η Γραμμή της Ομορφιάς του Άλαν Χόλινγχερστ.
Εκδ. Καστανιώτης, μετ. Ι. Διονυσοπούλου.

Σύμφωνα με τους κριτικούς, το πιο πρόσφατο βιβλίο του Α. Χόλινγχερστ, Η Γραμμή της Ομορφιάς, είναι ένα από τα πιο καλογραμμένα βιβλία της περσινής χρονιάς στην Αγγλία, πράγμα που του εξασφάλισε και το βαρυσήμαντο λογοτεχνικό βραβείο Man Booker για το 2004. Οι Sunday Times, μάλιστα, στη βιβλιοκριτική τους, σχολίασαν πως το μυθιστόρημα είναι τόσο εξαιρετικά γραμμένο που, σχεδόν θα μπορούσε να υπάρχει χωρίς πλοκή και χωρίς χαρακτήρες, σαν καθαρή συγγραφική άσκηση, όπου το περιεχόμενο είναι μεν ένα απαραίτητο συστατικό, όχι όμως καθοριστικό.

Αυτό είναι μάλλον αξιοπερίεργο δεδομένης της ρισκέ θεματολογίας του βιβλίου. Από τις σελίδες του παρελαύνουν διεισδυτικά πορτραίτα της μανιοκατάθλιψης, του εθισμού στα ναρκωτικά, της θρησκοληψίας, του AIDS και οπωσδήποτε της ανδρικής ομοφυλοφιλίας. Και όμως, ο συγγραφέας δήλωσε σε μια πρόσφατη συνέντευξη ότι δεν πρόκειται για “gay μυθιστόρημα”, εννοώντας πιθανώς ότι οι ερωτικές σχέσεις μεταξύ ανδρών που περιγράφει είναι τόσο συνηθισμένες όσο και οποιεσδήποτε άλλες.

Κάτι τέτοιο σίγουρα δεν θα μπορούσε να ειπωθεί για το επίσης γνωστό, The Swimming Pool-Library, που το 1988 χάρισε στον Χόλινγχερστ ένα ευρύ αναγνωστικό κοινό. Σε αυτό, η ιστορία – οι ερωτικές εξερευνήσεις ενός gay άνδρα – διαδραματίζεται σε πρώτο πρόσωπο· αντίστοιχα, η γλώσσα είναι πιο αδούλευτη αλλά και πιο άμεση και όλος ο συναισθηματικός τόνος του βιβλίου δείχνει να υπηρετεί μια πιο ξεκάθαρη αυτοβιογραφική ανάγκη.

Αντίθετα, Η Γραμμή της Ομορφιάς είναι γραμμένη στο τρίτο πρόσωπο από έναν πανταχού παρόντα παρατηρητή. Το πρώτιστο μέλημά του είναι όχι να συναισθάνεται αλλά να καταγράφει τις ερωτικές και ταξικές συμμαχίες των χαρακτήρων του και πώς αυτές διαμορφώνονται από συνθήκες πέρα από τον προσωπικό τους έλεγχο.

Αναμφισβήτητα, το βιβλίο αποτίνει ένα τεράστιο φόρο τιμής στην ίδια τη γλώσσα. Οι προτάσεις του είναι εξονυχιστικά δουλεμένες και δεν λένε τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από εκείνο που χρειάζεται κάθε φορά για να φανερωθεί η ψυχική σύσταση των πραγμάτων.

Από την προνομιούχα απόσταση του παρατηρητή, ο αφηγητής χρησιμοποιεί επιμέρους μοτίβα όπως αυτά που ονομάσαμε (καθώς και τη μοιχεία, την αδηφαγία των ΜΜΕ και την πολιτική σκοπιμότητα) για να εξερευνήσει τη διαμόρφωση της προσωπικής συνείδησης (ταξικής και ερωτικής).

Πιο συγκεκριμένα, πραγματεύεται την ενηλικίωση ενός κοινωνικά ανερχόμενου ομοφυλόφιλου άνδρα σε μια εξαιρετικά δύσκολη εποχή (τη δεκαετία του ’80) και σ’ έναν αφιλόξενο κοινωνικό χώρο (την πολιτικά κυρίαρχη τάξη γύρω από τη Θάτσερ). Το επίτευγμα του Χόλινγχερστ είναι ότι συνδέει αριστοτεχνικά την παραβατικότητα και τις κοινωνικές συμβάσεις με τη διαδικασία της ενηλικίωσης. Τελικά μας μιλάει για τη μελαγχολική αποδοχή της ματαίωσης και των δύσκολων επιλογών.

Ο τίτλος αναφέρεται στη διπλή καμπύλη του S, η οποία έχει θεωρηθεί το πρότυπο της υψηλής αισθητικής στη ζωγραφική (από τον ζωγράφο W. Hogarth). Γενικότερα, οι αισθητικές αξίες -και απολαύσεις- μπορούν να θεωρηθούν ως κυρίαρχη εμμονή του βιβλίου. Είναι το σταθερό σύστημα αναφοράς του νεαρού πρωταγωνιστή, Νικ Γκεστ, αυτό που τον βοηθά να βρει μια πορεία πλεύσης μέσα στις συγκρούσεις που επιβάλλει η πραγματικότητα αλλά και τις δικές του αντιφάσεις. Όταν όλα δείχνουν να γκρεμίζονται, η παράδοξη "γραμμή της ομορφιάς" θα μπορέσει να τον καθοδηγήσει σε εκείνα τα δυσπρόσιτα ψυχικά αποθέματα που είναι απαραίτητα για την επίπονη διαδικασία της ωρίμανσης.

Δυστυχώς, η συναισθηματική απόσταση του αφηγητή και η κυριαρχία της γλώσσας επάνω στο περιεχόμενο εμποδίζουν μια πιο άμεση απόλαυση για τον αναγνώστη. Εξαίρεση αποτελεί η αξέχαστη περιγραφή (στο κεφάλαιο “Η Συγχορδία του Έρωτα”) του συναισθηματικού κόσμου που εγκαινιάζει για τον άβγαλτο Νικ η πρώτη του αγάπη!

Η Γραμμή της Ομορφιάς κυκλοφορεί στα τέλη Μαΐου από τις εκδόσεις Καστανιώτης με τον τίτλο Ο βωμός της ομορφιάς.

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Εδώ δεν είναι πια Βαλκάνια! Ακόμα και στη Βουλγαρία οργανώνονται πλέον gay τουρνουά. Και με ελληνική συμμετοχή!

Το πρώτο gay τουρνουά βόλεϊ σε ανατολικοευρωπαϊκό έδαφος πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες (13 - 16 Μαΐου) στη Σόφια υπό την αιγίδα της βουλγαρικής αθλητικής οργάνωσης TANGRA SPORTS CLUB.

Θέλοντας κι εμείς οι Έλληνες να συμμετέχουμε για πρώτη φορά σε γκέι αθλητικό γεγονός, δημιουργήσαμε τον Απρίλιο του 2005 το πρώτο αθλητικό σωματείο υπό την αιγίδα της ΟΛΚΕ. Ως ΑΘΗΝΑ SPORTS CLUB, πήγαμε στη Σόφια και διαγωνιστήκαμε σε κοινή ομάδα με τους Σκοπιανούς, αφού ούτε εκείνοι ούτε εμείς συμπληρώναμε ομάδα.

Πέρα από το αθλητικό μέρος, πραγματοποιήθηκε και η πρώτη συνάντηση μεταξύ Σκοπιανών, Ελλήνων και Βουλγάρων για τη δημιουργία μιας νοτιοανατολικής γκέι & λεσβιακής αθλητικής ομοσπονδίας με σκοπό τη δημιουργία αντίστοιχων EuroGames στην Ανατολική Ευρώπη. Η απόφαση ήταν ομόφωνη και τη διοργάνωση ανέλαβε η νεοσύστατη «Γκέι Λεσβιακή Νοτιοανατολική Ευρωπαϊκή Αθλητική Ομοσπονδία».

Μπορεί ο καθένας να βοηθήσει αυτή την προσπάθεια και κυρίως τη δική μας εδώ στην Αθήνα, είτε ως αθλητής είτε ως εθελοντής. Για περισσότερες πληροφορίες, τηλεφωνήστε στο κινητό της ΟΛΚΕ 6947 597241.

ΘΕΑΤΡΟ

Αν πούμε ότι το φετινό θεατρικό καλοκαίρι είναι πραγματικά ενδιαφέρον, ψέματα θα είναι. Βαθιά χασμουρητά προκαλεί το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών που δίνει πάντα τον θερινό θεατρικό τόνο. Ο συντηρητισμός των "σίγουρων" επιλογών, συνδυασμένος με το κώμα στο οποίο βρίσκεται η ερμηνεία της αρχαίας τραγωδίας τα τελευταία (πολλά) χρόνια, πολύ λίγα περιθώρια αφήνουν στις ελπίδες να δούμε κάτι συγκλονιστικό.

Έτσι, στην Επίδαυρο μάλλον η «κοσμική» πλευρά των παραστάσεων και των κάθε λογής συνεργασιών θα μας απασχολήσει – και μακάρι να βγούμε ψεύτες. Ωστόσο, κάποιες από τις παραστάσεις μας έχουν κινήσει το ενδιαφέρον:

• ο Ορέστης του Ευριπίδη (24-25/6), η πρώτη σκηνοθεσία αρχαίου δράματος από τον Σταμάτη Φασουλή, με πρωταγωνιστικό δίδυμο την Καριοφυλλιά Καραμπέτη και τον ταλαντούχο Αργύρη Ξάφη.

• ο Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή από τον Γιώργο Κιμούλη (1-2/7) έχει τον ίδιο ως πρωταγωνιστή, μαζί με τη Νόνικα Γαληνέα και κορυφαίο του χορού τον Γιώργο Νταλάρα (!).

• οι Αχαρνής του Αριστοφάνη από το Εθνικό Θέατρο (15-16/7) σκηνοθετούνται από τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο με πρωταγωνιστές τον Λάκη Λαζόπουλο και τον Δημήτρη Πιατά (αλλά και τους πολύ δυνατούς ερμηνευτές Χρήστο Στέργιογλου και Λαέρτη Μαλκότση).

• ο Σωτήρης Χατζάκης σκηνοθετεί, για το Εθνικό Θέατρο κι αυτός, τις Βάκχες του Ευριπίδη (8-9/7) και μας δίνει ελπίδες για μια δυνατή παράσταση με εξαιρετικούς πρωταγωνιστές: Λυδία Φωτοπούλου, Λάζαρο Γεωργακόπουλο και Βασίλη Χαραλαμπόπουλο.

Όσον αφορά το Ηρώδειο, ο Ντάριο Φο θα παρουσιάσει, σε παγκόσμια πρεμιέρα μάλιστα (30/6), το νέο του one man show "Η θεατρική μάσκα κι εγώ".

Μετά απ’ όλα αυτά, όπως καταλαβαίνετε, η έλευση του Πίτερ Μπρουκ στο Θέατρο Πέτρας (1-4/7), το οποίο φέρει το όνομά του, είκοσι χρόνια μετά την παρουσίαση εκεί της θρυλικής Μαχαμπχαράτα, είναι μάλλον το απόλυτο γεγονός. Ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί το έργο, αλλά μάλλον θα πρόκειται για τη νέα του παραγωγή.

Είναι μουσικό γεγονός, αλλά όταν ο Δημήτρης Παπαϊωάννου σκηνοθετεί τη μουσική παράσταση με έργα του Γιώργου Κουμεντάκη για τον Μουσικό Ιούλιο της Μικρής Επιδαύρου (1-2/7), δεν μπορούμε παρά να το αναμένουμε και αυτό.

Ξεχωρίζει επίσης η επανεμφάνιση στο καλοκαιρινό Θέατρο Λαμπέτη του "Μόλις Χώρισα", της νεανικής παράστασης του Βασίλη Μυριανθόπουλου, που μας είχε διασκεδάσει πριν από μερικά χρόνια, αυτή τη φορά με μια ομάδα νέων και δημοφιλών, από την τηλεόραση κυρίως, ηθοποιών.

ΜΟΥΣΙΚΗ

Summer vibes!

Εικοσιπέντε χρόνια μετά από τον σχηματισμό των Duran Duran (οι οποίοι πήραν το όνομά τους από έναν χαρακτήρα της sci-fi ταινίας «Barbarella», του Vadim), τα πέντε original μέλη της μπάντας: Simon Le Bon, Nick Rhodes, John Taylor, Andy Taylor και Roger Taylor είναι μαζί ξανά για νέες «περιπέτειες». Είναι ωραία τα revivals. Έχουν νόημα όταν γίνονται από ταλαντούχους ανθρώπους, έχουν concept και στοχεύουν στα μονοπάτια της μνήμης. Στις πρόσφατες συναυλίες τους στο εξωτερικό οι Duran Duran έδειξαν ότι είναι αξιόλογοι, ότι τα πάνε μια χαρά. Γι’ αυτό και η συναυλία τους στο Λυκαβηττό στις 23/6είναι sold out ένα μήνα πριν.

Ευτυχώς το live των Kraftwerk στο Ολυμπιακό γήπεδο Beach Volley στο Φάληρο (15/6) δεν είναι (και αυτό) sold out. Οι Γερμανοί πρωτοπόροι του πρώιμου ηλεκτρονικού αναλογικού ήχου που αποτέλεσαν στα ’70s τη βάση για να χτιστεί μετέπειτα η electro pop, η synth pop, το electro και γενικά η μουσική «από τις μηχανές» θα μας θυμίσουν το «We are the robots», το «Model» και άλλες κορυφαίες στιγμές της δισκογραφίας τους.

Δύο μεγάλες γυναικείες φωνές των ’60s και ’70s, η Patti Smith και η Marianne Faithful έρχονται μέσα στον Ιούλιο. Η πρώτη θα εμφανιστεί στο Θέατρο Λυκαβηττού στις 13/7, ενώ η δεύτερη στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη» την επομένη (14/7).

Ενθουσιασμό προκαλεί ηεπικείμενη συναυλία της super hotμπάντας των Franz Ferdinand στο Θέατρο Λυκαβηττού για τις 26/7. Το γκρουπ από το New Jersey του Alex Kapranos αναμένεται να αποθεωθεί. Και φυσικά όταν κυκλοφορήσουν, τα εισιτήρια για το gig τους θα γίνουν ανάρπαστα.

Τα club events (δηλαδή οι μετακλήσεις ξένων DJs από το εξωτερικό) για το φετινό καλοκαίρι, εκτός από κάποιες εξαιρέσεις, είναι μία από τα ίδια. Πόσες φορές θα δούμε τον Sasha, τον Dave Seaman, τον Carl Cox και τους λοιπούς; Το ενδιαφέρον μας επικεντρώνεται στους αξιόλογους Γερμανούς Tiefschwarz (Venue, 24/6), οι οποίοι δεν μας έχουν ξαναέρθει και πρεσβεύουν τον φρέσκο (tech house, electro house) club ήχο.

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ

Οικογένειες από ζευγάρια ίδιου φύλου

Για έβδομη χρονιά, η Σύμπραξη κατά της ομοφυλοφοβίας οργάνωσε στα μέσα Μαΐου το Πανόραμα Ομοφυλοφιλικών Ταινιών, έναν πλέον καθιερωμένο θεσμό για τη Θεσσαλονίκη. Φέτος, παράλληλα διοργανώθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον διεπιστημονικό συνέδριο με θέμα τις «Οικογένειες από ζευγάρια ίδιου φύλου», όπου οι οικογένειες ίδιου φύλου αναλύθηκαν στις κοινωνικές και νομικές πτυχές τους από κοινωνιολόγους, νομικούς και μέλη ομοφυλοφιλικών οργανώσεων. Οι ταινίες του πανοράματος ήταν προσανατολισμένες στη θεματική του συνεδρίου, παρουσιάζοντας ανθρώπους που επέλεξαν μια άλλου είδους οικογένεια και όχι την πατροπαράδοτη.

Raspberry Reich

Μια ταινία του ριζοσπαστικού και προκλητικού Bruce LaBruce, που αυτοπροσδιορίζεται ως σεξουαλικός επαναστάτης και ξεκίνησε το κίνημα homocore στο Τορόντο στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Η hardcore ταινία πραγματεύεται το «radical chic», και ειδικά για το φαινόμενο της σύγχρονης αριστεράς στη Γερμανία που υιοθετεί τη στάση των ακροαριστερών κινημάτων του ’70. Ξεκινά με την απαγωγή από μια συμμορία ατζαμήδων τρομοκρατών του Πάτρικ, του γιου ενός τραπεζίτη με στόχο να ζητήσουν λύτρα. Μόνο που ο Πάτρικ έχει αποκληρωθεί από τον πατέρα του, όταν του αποκάλυψε ότι είναι γκέι.Ξεσπά χάος και γέλιο όταν ο Κλάιντ, ένας από τους τρομοκράτες του γλυκού νερού, κατά λάθος δένεται με χειροπέδες με τον όμηρο και αναγκάζεται να μπει μαζί του στο πορτ-μπαγκάζ. Χωρίς να το ξέρει η υπόλοιπη συμμορία, ο Πάτρικ και ο Κλάιντ είναι εραστές και σκοπεύουν να το σκάσουν μαζί.

Όπως λέει ο σκηνοθέτης, «το Raspberry Reich είναι μια ταινία τέχνης/πορνό και όπως όλες οι ταινίες μου, χρησιμοποιεί την πορνογραφία ως αφετηρία για να εξετάσει την πολιτική της σεξουαλικότητας και τον ομοφυλοφιλικό ριζοσπαστισμό».

Η ταινία θα προβληθεί στον κινηματογράφο Μικρόκοσμο, Δευτέρα 27 & Τρίτη 28 Ιουνίου 2005. Η προβολή θα γίνει παρουσία του Καναδού σκηνοθέτη Bruce LaBruce και του Γερμανού παραγωγού του Jurgen Bruning, ενώ θα ακολουθήσει Queercore party και τις δυο μέρες στο φουαγιέ του Μικρόκοσμου.

Προβολές Ομοερωτικών Ταινιών

Για πέμπτη χρονιά, η δραστήρια Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας οργανώνει προβολές ομοερωτικών ταινιών και ντοκιμαντέρ, που προβάλλονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ταινίες που μας μιλούν άμεσα και συγκλονιστικά για πολλές πτυχές της ομοφυλοφιλίας μας.

Οι προβολές θα γίνουν στο Αυτόνομο Στέκι, Ζωοδόχου Πηγής και Ισαύρων, Εξάρχεια, 10, 11 & 12 Ιουνίου.

Πρόγραμμα Προβολών:

Παρασκευή 10/6

20:00 Paragraph 175 (Παράγραφος 175)
Rob Epstein & Jeffrey Friedman, 2000. Συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ για τους ομοφυλόφιλους στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

22:00 Pourquoi Pas Moi? (Γιατί όχι εγώ;)
Stephanie Guisti, Γαλλία/Ισπανία 1999. Ταινία μυθοπλασίας για λεσβίες και gay νέους που ψάχνουν τρόπους να κάνουν coming out στους γονείς τους.

Σάββατο 11/6

18:30 Paris Was a Woman
Greta Schiller, 1995. Ντοκιμαντέρ για τον κύκλο των λεσβιών στο Παρίσι του μεσοπολέμου.

20:30 Hide and Seek (Το κρυφτό)
της Su Friedrich, ΗΠΑ, 1996. Ντοκιμαντέρ για την παιδική ηλικία των λεσβιών.

22:30 Everything Will Be Fine (Όλα θα πάνε καλά)
Angela Maccarone, Γερμανία 1997. Ταινία μυθοπλασίας για μετανάστριες που βιώνουν ομοφοβία και ρατσισμό.

Κυριακή 12/6

18:30 Chutney Popcorn
Nisha Ganatra, ΗΠΑ, 1999. Ταινία μυθοπλασίας για λεσβίες που κάνουν παιδιά.

20:30 The Celluloid Closet
Rob Epstein & Jeffrey Friedman, ΗΠΑ, 1996. Ντοκιμαντέρ για την εικόνα των ομοφυλόφιλων χαρακτήρων στις χολιγουντιανές ταινίες.

22:30 Better than Chocolate
Anne Wheeler, Καναδάς, 1999. Ταινία μυθοπλασίας για τον πρώτο νεανικό λεσβιακό έρωτα.

Διαγωνισμός Διηγήματος

Οι Εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης παρατείνουν το Διαγωνισμό Διηγήματος, έως τις 30 Οκτωβρίου 2005. Σκοπός του διαγωνισμού είναι να δώσει την ευκαιρία σε νέους ομοφυλόφιλους, λεσβίες και τρανσέξουαλ συγγραφείς να ξεδιπλώσουν το ταλέντο και τη συγγραφική δεξιότητά τους. Θέμα Διαγωνισμού: Γράψτε ένα διήγημα, που να βασίζεται σε πραγματικά ή φανταστικά γεγονότα, με θέμα: «Ανακαλύπτοντας τον εαυτό μου». Τα κείμενα να αποσταλούν στην Ταχυδρομική θυρίδα: Τ.Θ. 31626, Κατάστημα Αθήνας 47, Τ.Κ. 10035 Αθήνα. Περισσότερες πληροφορίες: www.colourfulplanet.com

Γκέι ντοκουμέντα

Οι Εκδόσεις «Πολύχρωμος Πλανήτης» σας προσκαλούν την Πέμπτη 9 Ιουνίου, στη Στοά του Βιβλίου (Αίθουσα Τέχνης και Λόγου, Πεσμαζόγλου 5 και Σταδίου, Αθήνα), ώρα 19:30μ.μ., στην παρουσίαση των δύο πρώτων βιβλίων των εκδόσεών τους, «Καιάδας» και «Αμφί και Απελευθέρωση», του Λουκά Θεοδωρακόπουλου.

Ο Λουκάς Θεοδωρακόπουλος – ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής – υπήρξε βασικό στέλεχος του ΑΚΟΕ, ιδρυτής και εκδότης του περιοδικού ΑΜΦΙ (1978-1984). Τα βιβλία «Καιάδας» και «Αμφί και Απελευθέρωση» είναι τα πρώτα αμιγώς πολιτικά βιβλία-ιστορικά ντοκουμέντα, για την ομοφυλοφιλία, που παρουσιάζονται στην Ελλάδα. Για τα βιβλία θα μιλήσουν: ο συγγραφέας-κινηματογραφιστής, Τάκης Σπετσιώτης (Εισηγητής), ο μεταφραστής-συγγραφέας, Λύο Καλοβυρνάς και ο ποιητής Χάρης Μεγαληνός. Μετά την παρουσίαση θα ακολουθήσει ανοικτή συζήτηση με το κοινό.