10%
προηγούμενα τεύχη | σύνδεσμοι | οδηγός πόλης | INFO in english  
  περιεχόμενα τεύχους    
 
 

Editorial

Χρόνια Λίγα!

του Λύο Καλοβυρνά

Δύο χρόνια κυκλοφορίας κλείνει με αυτό το τεύχος το 10%. Αλλά μη μας ευχηθείτε χρόνια πολλά. Ευχηθείτε να είναι λίγα τα χρόνια που θα χρειάζεται ακόμη να βγαίνει ένα περιοδικό σαν το 10% για ν’ αποδεικνύει το αυτονόητο δικαίωμά μας στη ζωή, τον έρωτα, την ισονομία. Να είναι λίγα τα χρόνια που ως ομοφυλόφιλοι/ες θα θεωρούμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Τελικά τι σημαίνει να είσαι ομοφυλόφιλος; Το να κάνεις σεξ με άντρες δεν μοιάζει αρκετό. Υπάρχουν άντρες που πηδιούνται με άλλους άντρες στα πάρκα για μισή ώρα και όλο το υπόλοιπο εικοσιτετράωρο το παίζουν στρέιτ – είναι παντρεμένοι, αρραβωνιασμένοι, έχουν γκόμενα, κ.τ.λ. Η «ομοφυλοφιλία» τους περιορίζεται μόνο στο ότι μια φορά στις τόσες ξεδίνουν κάνοντας σεξ με άντρες.

Υπάρχουμε όμως πολλοί άλλοι που δεν κάνουμε απλώς σεξ με άντρες. Ερωτευόμαστε άντρες. Ζούμε μαζί τους. Μοιραζόμαστε την καθημερινότητά μας. Πάμε μαζί διακοπές ή στο ΙΚΕΑ για να βρούμε το φωτιστικό που λείπει από το σπίτι μας. Κλαίμε όταν πονάνε και χαιρόμαστε με τη χαρά τους. Και πάνω απ’ όλα, δεν τους κρύβουμε. Δεν τους καταχωνιάζουμε σε μια υποκατηγορία της καθημερινότητάς που λέγεται εύσχημα και κάλπικα «προσωπική ζωή», την οποία αποσιωπούμε από τον κύκλο μας για «να μην προκαλέσουμε». Ζούμε με το κεφάλι ψηλά, χωρίς ντροπή, διότι είμαστε φυσιολογικοί. Και δεν δεχόμαστε από κανέναν άνθρωπο ή θεσμό να μας πει ότι ο έρωτάς μας, ο τόσο φυσικός και αβίαστος, δεν είναι φυσιολογικός.

Στο 10% δεν μας νοιάζει η θεωρητική επανάσταση, για την τιμή των όπλων. Τιμή είναι να μη χρειάζεται να διώξεις τον γκόμενο απ’ το σπίτι ή να κρύψεις «ενοχοποιητικά στοιχεία» επειδή θα περάσει η θεία. Γι’ αυτό βγαίνει το 10%.

Ευχηθείτε μας λοιπόν χρόνια λίγα. Να είναι λίγα τα χρόνια που θα χρειάζεται τόσοι γνωστοί ηθοποιοί, τραγουδίστριες, πολιτικοί, βουλευτίνες, αλλά και άγνωστοι περιπτεράδες, αθλήτριες, ταξιτζήδες, πωλήτριες να νιώθουν την ανάγκη να προσποιούνται τους στρέιτ από ντροπή ή φόβο. Να είναι λίγα τα χρόνια που η Εκκλησία θα ξερνάει μηνύματα μίσους και βίας ή που το ΕΣΡ θα απαγορεύει εκπομπές και διαφημίσεις που μας αφορούν. Κυρίως, ευχηθείτε να είναι ελάχιστα τα χρόνια που οι γκέι έφηβοι και έφηβες θα υφίστανται ψυχολογική ή και σωματική βία και κάποιοι θ’ αυτοκτονούν επειδή γεννήθηκαν διαφορετικοί. Μήπως, όμως, αντί να περιοριστείτε σε ευχές, είναι πιο αποτελεσματικό να κάνετε κι εσείς κάτι γι’ αυτό;