Ρεπορτάζ

Απαγορεύεται να υπάρχεις!

του Χρήστου Δεμερτζή

 

Δεν ήταν προδότες. Δεν ήταν αντιφρονούντες. Δεν ήταν δολοφόνοι. Απλώς, αγαπούσαν ο ένας τον άλλον. Ιράν, 2005.

Εκνευριζόμαστε (και δικαίως) όταν ο Υπουργός Δικαιοσύνης αρνείται να νομοθετήσει σχετικά με τη συμβίωση ατόμων ίδιου φύλου. Γινόμαστε έξαλλοι (δικαίως) όταν το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης επιβάλλει εξωπραγματικά πρόστιμα σε εκπομπές που τόλμησαν να υπονοήσουν «κάτι γκέι». Τρελαινόμαστε (δικαίως) όταν κρυφο-ομοφυλόφιλοι κατηγορούν δημοσίως άλλους ομοφυλόφιλους για… ανηθικότητα. Αγανακτούμε (δικαίως) όταν παπάδες με γυναικεία ψευδώνυμα μάς καταριούνται.

Δικαίως αντιδρούμε έτσι, γιατί ονειρευόμαστε μια κοινωνία ανεκτική, όπου θα υπάρχει θέση για όλους και όπου δεν θα χρειάζεται να φοράμε μάσκες επειδή κάποιοι έχουν πρόβλημα με τη φάτσα μας. Όμως πριν εκραγούμε από όσα γίνονται εις βάρος μας εδώ, ας δούμε τι συμβαίνει ανά τον κόσμο. Όχι για να διαπιστώσουμε «τι καλά που είμαστε» και να ηρεμήσουμε, αλλά για να αντιληφθούμε τα όρια της ανθρώπινης μισαλλοδοξίας.

Σε 10 χώρες η ομοφυλοφιλία καταδικάζεται με θάνατο. Στη Μαυριτανία, τη βόρεια Νιγηρία, το Σουδάν, την Υεμένη, τη Σαουδική Αραβία, το Ιράν, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Τσετσενία και τα Εμιράτα η ετεροφυλόφιλη πλειοψηφία σε σκοτώνει αν είσαι ομοφυλόφιλος (ιδίως αν είσαι παθητικός). Στις χώρες αυτές, η ομοφυλοφιλία «βράζει» πίσω από κλειστές πόρτες, ενώ ισχύει η σαρία, ο μουσουλμανικός νόμος που πηγάζει από την αυθαίρετη «εξήγηση» του Κορανίου από μισάνθρωπους κληρικούς.

Αλλά η καταπίεση της ομοφυλοφιλίας από το Ισλάμ δεν σταματάει εδώ. Οι υπόλοιπες μουσουλμανικές χώρες (εκτός από την Τουρκία, την Ιορδανία, την Ινδονησία και το Ιράκ που την έχουν απενοχοποιήσει) επιβάλλουν βαρύτατες ποινές στους ομοφυλόφιλους που φτάνουν σε φυλάκιση πολλών ετών. Στο μενού συμπεριλαμβάνονται και βασανιστήρια, εξευτελισμοί και στέρηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ζώντας στον πλανήτη Ελλάδα οι περισσότεροι δεν παίρνουμε είδηση τέτοια τραγικά γεγονότα. Αγνοούμε ότι στο Ιράν από τον ερχομό της Ισλαμικής Επανάστασης έχουν δολοφονηθεί από το κράτος 9.000 άνδρες και γυναίκες ομοφυλόφιλοι. Ο ίδιος ο Αγιατολαχ Χομεϊνί υποστήριζε ότι οι ομοφυλόφιλοι «πρέπει να εξοντωθούν γιατί είναι απειλή για την κοινωνία». Οι φωτισμένοι διάδοχοί του ακολουθούν την ίδια φωτισμένη παράδοση. Τον Αύγουστο του 2005 απαγχόνισαν δύο ενήλικες, αλλά και δύο παιδιά 16 και 17 ετών γιατί ομολόγησαν (κάτω από την πίεση βασανιστηρίων) ότι είχαν σεξουαλικές επαφές... στο παρελθόν! Κληρικοί -βουλευτές ενοχλήθηκαν για τη δημοσιότητα που πήρε το θέμα στη Δύση, κατηγορώντας τους δημοσιογράφους γιατί αποκάλυψαν την ηλικία των παιδιών!

Στα Αραβικά Εμιράτα (που αγωνίζονται να πείσουν τους τουρίστες για τα καταπληκτικά θέλγητρά τους) συλλαμβάνονται γκέι κατά τη διάρκεια πάρτι. Και αυτό σε μια περιοχή όπου παραδοσιακά από αιώνες οι σεΐχηδες παντρεύονται αγοράκια! Όταν είναι πασίγνωστο σε όλον τον αραβικό κόσμο ότι ο ίδιος ο σείχης των Εμιράτων, ο σουλτάνος του γειτονικού Ομάν, ο βασιλιάς του Μπαχρέιν και ο νεαρός σείχης του Ντουμπάι έχουν όλοι πολυάριθμες σεξουαλικές σχέσεις με άντρες! Προκλήθηκε διεθνής σάλος όταν οι ημιμαθείς αρμόδιοι των Εμιράτων δήλωσαν ότι σκοπεύουν να «θεραπεύσουν» τους ομοφυλόφιλους δίνοντάς τους δια της βίας ορμόνες!

Στη γειτονική μας Αίγυπτο, όπου οι προσφορές για ομοφυλόφιλο σεξ πέφτουν πάνω στους τουρίστες συχνότερα από τις μύγες, η δικτατορία του Μπουμπάρακ συνέλαβε το 2001 πενήντα ομοφυλόφιλους άντρες που έκαναν πάρτυ πάνω σε ένα ποταμόπλοιο στο Νείλο με την κατηγορία της... πορνείας! Φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, εξετάστηκαν ιατρικά (!) για να διαπιστωθεί αν ήταν παθητικοί (μόνο αυτό καίει τους Άραβες), πέρασαν από δίκη, καταδικάστηκαν και εξευτελίστηκαν δημόσια όταν μεγάλη εφημερίδα του Καΐρου δημοσίευσε τα ονόματά τους. Λίγους μήνες αργότερα, δύο φοιτητές καταδικάστηκαν σε βαριά καταναγκαστικά έργα γιατί έκαναν το λάθος να απαντήσουν σε ομοφυλόφιλη αγγελία καταδότη-αστυνομικού στο Ίντερνετ.

Στη Σαουδική Αραβία τον Απρίλιο του 2005 καταδικάστηκαν σε φυλάκιση και μαστίγωση (!) πάνω από 100 γκέι που βρέθηκαν μαζί σε ένα πάρτι. Μόλις δύο μήνες πριν είχαν αποκεφαλιστεί άλλοι δύο ομοφυλόφιλοι, ενώ άλλοι τρεις είχαν την ίδια μοίρα το 2002.

Στη Μαλαισία, όπου η μουσουλμανική πλειοψηφία (λίγο πάνω από το 60%) καταπιέζει συστηματικά τις υπόλοιπες εθνότητες, η καταπίεση των ομοφυλόφιλων είναι η άμεση λογική συνέπεια. Οπαδοί του ομοφοβικού πρώην προέδρου Μαχατίρ ίδρυσαν επί των ημερών του, σε παγκόσμια πρώτη, έναν σύλλογο εναντίον των ομοφυλόφιλων! Ο υπ’ αριθμόν ένα πολιτικός του αντίπαλος συντρίφτηκε περνώντας από δίκη με την (μάλλον ψευδή) κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση 9 ετών.

Στο Ουζμπεκιστάν ένας δηλωμένος ομοφυλόφιλος δημοσιογράφος που αγωνιζόταν για τα δικαιώματα των γκέι συνελήφθη για το αδίκημα της ομοφυλοφιλίας και τελικά γλύτωσε τη φυλακή χάρις στο  άσυλο που του χορήγησαν οι ΗΠΑ.

Επί Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, μια χώρα με μακραίωνη ομοφυλόφιλη παράδοση, εκατοντάδες ομοφυλόφιλοι θανατώθηκαν με λιθοβολισμό ή θάφτηκαν ζωντανοί.

Παρόμοιες αθλιότητες συμβαίνουν και σε δεκάδες άλλες χώρες. Στην Αφρική οι κυβερνήσεις της Ρουάντας, της Κένυας, της Ουγκάντας, της Τανζανίας, της Ζιμπάμπουε και της Ναμίμπια, έχοντας λύσει όλα τα άλλα προβλήματά τους, συμφωνούν σε ένα πράγμα: ότι οι χώρες τους κινδυνεύουν από τους γκέι, γι’ αυτό πρέπει να τους καταδιώκουν.

Στο Καμερούν τον Ιούλιο του 2005 καταδικάστηκαν 15 άντρες και 2 γυναίκες μόνο και μόνο γιατί βρέθηκαν σε μπαρ ομοφυλόφιλων! Στη βόρεια Νιγηρία ένας 50χρονος καταδικάστηκε τον ίδιο μήνα σε θάνατο με λιθοβολισμό γιατί ομολόγησε ότι είχε ομοφυλόφιλες σχέσεις στο παρελθόν.

Το 2004 η εξαιρετικά ομοφοβική κυβέρνηση της Ουγκάντας υποκύπτοντας σε πιέσεις της εκκλησίας απείλησε τον ΟΗΕ ότι θα διακόψει το πρόγραμμα πληροφόρησης για το HIV/AIDS που οργανώνει αυτός, αν απευθύνεται και σε ομοφυλόφιλους άντρες! Άντρες ομοφυλόφιλοι φυλακίζονται, λεσβίες βιάζονται από αστυνομικούς για να «μπουν στον σωστό δρόμο», χώρες που είχαν αποποινικοποιήσει την ομοφυλοφιλία την ξανακάνουν ποινικό αδίκημα. Οι περισσότερες χώρες της Αφρικής βαδίζουν σταθερά προς τον Μεσαίωνα... Περιέργως η Νότια Αφρική (ίσως «καμένη» από το Απαρτχάιντ) είναι ένα λαμπρό παράδειγμα ανοχής, όπου ο αρχιεπίσκοπος Desmond Tutu έχει εξισώσει την ομοφοβία με τη γενοκτονία και όπου η κυβέρνηση έχει κατοχυρώσει νομικά τη συμβίωση ατόμων του ίδιου φύλου.

Σε όσους πιστεύουν ότι το Ισλάμ ή η υπανάπτυξη της Αφρικής είναι υπεύθυνα για όλα αυτά, τους ενημερώνουμε ότι η Αφρική νοτίως της Σαχάρας είναι επισήμως χριστιανική και ότι η κατάσταση στις δυτικοποιημένες, χριστιανικές χώρες της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής δεν είναι καθόλου καλύτερη. Κάθε μέρα στη Βραζιλία δολοφονούνται 3 ομοφυλόφιλοι (παγκόσμιο ρεκόρ), συμμορίες σκοτώνουν τραβεστί και γκέι στην Μπογκοτά της Κολομβίας και στο Ελ Σαλβαδόρ. Στην Τζαμάικα η βία και η αποστροφή εναντίον των ομοφυλόφιλων είναι τόσο εκτεταμένη, ώστε πέρασε ακόμη και μέσα στους στίχους του Bob Marley. Στην Κούβα οι ομοφυλόφιλοι βρίσκονταν στο στόχαστρο της κυβέρνησης μέχρι το 1992 και στέλνονταν σε φάρμες για καταναγκαστικά έργα. Στις πρώην Αγγλικές Μπαχάμες και στη Γουιάνα, ισχύουν ακόμη οι βικτοριανοί νόμοι κατά της «σαρκικής επαφής ατόμων ιδίου φύλου».

Δεν θέλει βαθιά σκέψη για να καταλάβει κανείς τον ρόλο που έχει παίξει σε αυτή την κατάσταση η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, που έχει αναλάβει αυτόκλητα ως εργολαβία τη διατήρηση της ηθικής τάξεως του πλανήτη. Μια Εκκλησία που δεν διστάζει να συμμαχήσει επανειλημμένα με τους αντιδραστικότερους των μουσουλμάνων για να περιορίσει ή να αρνηθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα στους ομοφυλόφιλους σε διεθνείς οργανισμούς (αλλά και στους ετεροφυλόφιλους βλ. χρήση προφυλακτικού για αντισύλληψη και προστασία από το HIV/AIDS, απαγόρευση αμβλώσεων κτλ). Εξαιτίας της επιρροής της, σε 4 πολιτείες των ΗΠΑ, 7 χώρες της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής και 11 του Ειρηνικού η ομοφυλοφιλία παραμένει αδίκημα που τιμωρείται μέχρι με 14χρονη φυλάκιση.

Είναι η ίδια Εκκλησία που εκβιάζοντας παρεμβαίνει στο νομοθετικό έργο κυβερνήσεων (βλ. Βενεζουέλα, Κόστα Ρίκα, νησιά Φίτζι, Ανατολικό Τιμόρ, Πολωνία) για να ακυρωθούν φιλελεύθεροι νόμοι, να διαλυθούν κυβερνητικοί οργανισμοί προστασίας της ισότητας ή να προληφθούν όροι του συντάγματος που θα αναγνώριζαν ίσα δικαιώματα σε ομοφυλόφιλους πολίτες. Είναι αυτή της οποίας ο προτελευταίος Πάπας δήλωσε ότι η ομοφυλοφιλία είναι «αντικειμενικώς και ενδογενώς κακή», ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν πρέπει να κάνουν σεξ και πρέπει να «σηκώσουν τον σταυρό τους»!

Αν η δυτική Ευρώπη σέβεται πια τα δικαιώματα των σεξουαλικών μειονοτήτων, οφείλεται κυρίως στο ότι ο πληθυσμός έχει χάσει το ενδιαφέρον του για τη θρησκεία και δεν υποκύπτει πια στη διαβρωτική επίδραση της Εκκλησίας (η Ελλάδα είναι και εδώ σκοτεινή εξαίρεση).

Ναι μεν είναι μισαλλόδοξο και μισάνθρωπο το εφαρμοσμένο Ισλάμ, αλλά έχετε πολλές αμφιβολίες ότι αν οι παπάδες είχαν εδώ ή αλλού την απόλυτη εξουσία, θα έστελναν όλους τους υπόλοιπους ομοφυλόφιλους στην πυρά;

www.sodomylaws.org/
www.iglhrc.org/site/iglhrc/
web.amnesty.org/library/Index/engACT400162001
www.al-bab.com/arab/background/gay.htm
www.indegayforum.org/index.shtml
www.ilga.info
direland.typepad.com/direland/2005/07/iran_executes_2.html