HIV

Θετικοί στον ιό. Θετικοί στη ζωή.

του Δημήτρη Νάστου

Μπορεί να μην οδηγεί πια μαθηματικά στον θάνατο, όμως ο HIV σίγουρα δημιουργεί αγωνία και προβλήματα. Καμιά λύση;

Θανατηφόρος έχει πάψει να είναι πια ο HIV, ο ιός που προκαλεί AIDS. Στις χώρες που τα φάρμακα είναι διαθέσιμα, όπως στην Ελλάδα, μπορεί κανείς να τον σταματήσει και να μην εμφανίσει ποτέ AIDS, αρκεί να τα παίρνει σωστά. Ωστόσο, ο HIV δεν έχει πάψει να προκαλεί φόβο, αγωνία και πολλά μικρά και μεγάλα προβλήματα σε όποιον μαθαίνει ότι είναι οροθετικός.

Τις συνέπειες – ψυχολογικές, κοινωνικές, ιατρικές – μιας οροθετικής διάγνωσης επιχειρεί να αντιμετωπίσει η Ομάδα Στήριξης Οροθετικών που οργάνωσε η Σύνθεση, η οργάνωση που, μεταξύ άλλων, εκδίδει το 10%. Από τις αρχές Μαρτίου έως τα μέσα Μαΐου, έξι άντρες με HIV συναντιόντουσαν μία φορά την εβδομάδα και συζητούσαν για το τι σημαίνει στην καθημερινότητά τους το να είναι οροθετικοί.

Σε χαλαρή ατμόσφαιρα, με καφέ και κουλουράκια, έξι γκέι άντρες ηλικίας 27 έως 43 κουβέντιασαν για όλα όσα τους απασχολούν σε σχέση με το HIV, αποφασίζοντας οι ίδιοι τι έχει προτεραιότητα.

Το αν το λέμε – σε φίλους, εραστές μόνιμους ή της μιας βραδιάς, συγγενείς ή οδοντιάτρους – ήταν από τους βασικότερους προβληματισμούς όλων. Πότε το λέω; Πώς θα το πάρουν; Για ποιον λόγο να το πω; «Δεν είχα αποφασίσει εάν θέλω να το λέω ή όχι» είπε ο Λ. «Φοβόμουν πάρα πολύ την απόρριψη, αλλά από την άλλη δεν αισθανόμουν και καλά με το να κρύβω».

Ποια είναι λύση; Όπως κατέληξαν όλοι οι συμμετέχοντες, δεν υπάρχει μία λύση για όλους. Δεν δόθηκαν συνταγές, αλλά συζητήθηκαν προσωπικές απόψεις και λύσεις, που βοήθησαν τον καθένα να καταστρώσει τη δική του πορεία. «Ακούγοντας πώς το αντιμετωπίζουν οι άλλοι αυτό το δίλημμα βοηθήθηκα να πάρω κάποιες αποφάσεις» είπε ο Μ.

Εκτός από θέματα συναισθηματικής φύσης, η ομάδα κουβέντιασε επίσης για πιο πρακτικά ζητήματα, όπως τι να κάνει εάν ο γιατρός του δεν του εξηγεί κάποιες απορίες, τι μπορεί να κάνει με τις παρενέργειες, πώς να θυμάται να παίρνει τα χάπια του, τι είναι ανθεκτικότητα, πότε ξεκινά κανείς θεραπεία, τι ισχύει για τον στοματικό έρωτα, τι να κάνει εάν πάθει ένα ατύχημα και αιμορραγεί, κτλ.

«Ήταν πάρα πολύ ανακουφιστικό να μπορώ να μιλήσω ανοιχτά για αυτά που με προβληματίζουν» είπε ένα από τα μέλη της ομάδας. «Έχω στενούς φίλους που ξέρουν για μένα, όμως όσο κι αν με αγαπάνε δεν μπορούν να καταλάβουν πώς το ζω. Αντιθέτως, σ’ αυτή την ομάδα μπορώ και να εκφραστώ ελεύθερα αλλά και ν’ ακούσω την προσωπική εμπειρία άλλων που έχουν ζήσει πάνω κάτω τα ίδια. Το βρήκα όχι μόνο πολύ χρήσιμο αλλά και στηρικτικό».

Η ομάδα ξεκίνησε στα πλαίσια του χρηματοδοτούμενου από την ΕΕ ερευνητικού προγράμματος Eurosupport V, που ερευνά τη σεξουαλική υγεία των οροθετικών. Στο πρόγραμμα αυτό συμμετέχει και η Σύνθεση μαζί με άλλες οργανώσεις από όλη την Ευρώπη. Ωστόσο, η επιτυχία της ήταν τέτοια που συνέχισε και μετά το πέρας της έρευνας.

Στην ομάδα συμμετείχαν «παλιές καραβάνες», άτομα που ζουν με τον ιό σχεδόν είκοσι χρόνια, αλλά και νεοδιαγνωσθέντες, που το έμαθαν μόλις πριν από λίγους μήνες. Την ομάδα συντόνιζε σύμβουλος ψυχικής υγείας. Μεγάλη προσοχή δόθηκε στην επιλογή των συμμετεχόντων, διότι ο πιο σημαντικός παράγοντας ήταν να διασφαλιστεί η εχεμύθεια. «Φυσικά και με απασχολούσε πάρα πολύ ποιοι άλλοι θα ήταν στην ομάδα. Δεν είχα καμία όρεξη να γίνω βούκινο!» είπε ο Χ. Η εχεμύθεια και η ανωνυμία είναι από τις σημαντικότερες έγνοιες ενός οροθετικού που σκέφτεται να πάει σε μια ομάδα, είπε ο Γ. και συμφώνησαν όλοι.

Γιατί όμως να πάει κανείς σε μια ομάδα; «Πηγαίνω και σε ψυχοθεραπεύτρια» μας είπε ο Π., «αλλά δεν είναι το ίδιο. Μες στην ομάδα αυτή βρίσκομαι με άλλους που είναι σαν κι εμένα, ζουν στο πετσί τους τι σημαίνει να ζεις με τον ιό κάθε μέρα. Άκουσα και είπα πράγματα που καλά καλά δεν τα έλεγα ούτε στον εαυτό μου. Ήταν πολύ απελευθερωτικό!»

«Μου άρεσε που δεν ήταν σαν διάλεξη όπου απλώς ακούμε, αλλά μπορούσαμε να μιλήσουμε ανοιχτά και να καλαμπουρίσουμε κιόλας» είπε ο Δ.

Οι ομάδες στήριξης θα συνεχίσουν από Σεπτέμβριο. Παρέχονται δωρεάν και τηρείται εχεμύθεια και ανωνυμία, αφού δεν χρειάζεται να πείτε το πραγματικό σας όνομα. Όσοι και όσες ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν, μπορούν να επικοινωνήσουν με το info@hiv.gr ή τα 210 88 111 44 & 210 86 19 852 και να ζητήσουν περισσότερες πληροφορίες. Για τη συμμετοχή είναι απαραίτητη πρώτα μια ενημερωτική συνάντηση με το σύμβουλο.