10%
προηγούμενα τεύχη | σύνδεσμοι | οδηγός πόλης | INFO in english  
  περιεχόμενα τεύχους    
 
 

Αν υποψιαστώ

Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες του Λονδίνου!

του Νίκου Μελά

Το τρομερό αμάρτημα της ομοφυλοφιλίας δεν ήταν δυνατόν να παρακάμψει τους εστεμμένους και μάλιστα του Βρετανικού θρόνου. Άλλοτε ανοιχτά και άλλοτε κρυμμένοι πίσω από συμβάσεις αρκετοί βασιλιάδες -και μια βασίλισσα- έζησαν μια ομοφυλόφιλη ζωή όπως τους επέτρεπα οι κοινωνικές συνθήκες της εποχής τους.

Στις 10 Δεκεμβρίου του 1936 όλες οι γυναίκες της Ευρώπης και Αμερικής αναστέναξαν βαθιά και σκούπισαν ένα φευγαλέο δάκρυ. Ο βασιλιάς της Αγγλίας Εδουάρδος 7ος σε έναν σύντομο λόγο εξήγησε στον λαό (και τον κόσμο ολόκληρο) τον λόγο της παραίτησής του από τον θρόνο, στον οποίο είχε ανεβεί μόλις πριν από έναν χρόνο: δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς τη γυναίκα που αγαπούσε, την οποία όμως ως βασιλιάς δεν μπορούσε να παντρευτεί. Η πέτρα του σκανδάλου, κα. Wallis Simpson, δεν ήταν μόνον Αμερικανίδα αλλά και δύο φορές διαζευγμένη! Έτσι ο Εδουάρδος αναγκάστηκε να αφήσει τον θρόνο για χάρη της και έξι μήνες αργότερα την παντρεύτηκε.

Η ρομαντική ιστορία έρωτα και πάθους εξέπληξε τους πάντες και πιο πολύ... τους γκέι κύκλους του Λονδίνου οι οποίοι προς στιγμήν έμειναν κάγκελο, αφού ήξεραν καλά ότι ο βασιλιάς ήταν «δικός τους».

Εβδομήντα χρόνια αργότερα αυτή η μελιστάλακτη ιστορία συγκάλυψης παραμένει ακόμη στην λαϊκή φαντασία ως ο ορισμός του τέλειου έρωτα, παρότι το περιβόητο ζευγάρι μετά την βασιλική παραίτηση περνούσε μια αδιάφορη ζωή, εξόριστο στο Παρίσι.

Η Wallis φαίνεται να βαριόταν τον Εδουάρδο, ο Εδουάρδος παραδέχονταν δημοσίως ότι την παραμελούσε, ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε μέχρις ότου το 1950 η τότε 55χρονη Mrs. Simpson ερωτεύτηκε τρελά (!) τον κατά είκοσι χρόνια νεότερό της Jimmy Donahue, έναν πάμπλουτο και χαρισματικό Αμερικάνο κληρονόμο.

Το περίεργο είναι ότι ο Donahue όχι μόνον ήταν γκέι, αλλά δεν έκρυβε καθόλου τις προτιμήσεις του – πράγμα πολύ σπάνιο, αλλά και επικίνδυνο εκείνη την εποχή. Τι ακριβώς ερωτεύτηκε ο ένας στον άλλο παραμένει μυστήριο, πάντως είναι γεγονός ότι οι τρεις τους έγιναν αυτοκόλλητοι, διασκέδαζαν συχνά και ξενυχτούσαν μαζί και υποτίθεται ότι η Wallis απατούσε τον Εδουάρδο.. .με τον εντελώς γκέι φίλο τους! Οι κακές γλώσσες λένε...

 

Πάντως, η ιστορία της ομοφυλοφιλίας στον αγγλικό θρόνο δεν είναι σύγχρονη υπόθεση, αλλά πηγαίνει πάρα πολύ πίσω. 

Από τους παλιότερους αμφιλεγόμενους βασιλιάδες ήταν ο Γουλιέλμος ο 2ος που έζησε τον 11ο αιώνα. Ήταν αναμφίβολα μια σπάνια προσωπικότητα για την εποχή του: ήταν άθεος, προστάτευε τους Εβραίους του Λονδίνου, συγκρούστηκε κατά μέτωπο με την καθολική εκκλησία και ήταν ομοφυλόφιλος – όλα πράγματα πολύ δύσπεπτα στον Μεσαίωνα. Μετά από τέσσερα χρόνια βασιλείας άφησε οικειοθελώς τον θρόνο και λίγο αργότερα σκοτώθηκε από το βέλος ενός αυλικού που τον σημάδεψε «κατά λάθος» στη διάρκεια ενός κυνηγιού.

 

Ίσως όμως ο πιο ενδιαφέρων γκέι βασιλιάς ήταν ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, ο οποίος (σε πείσμα των στερεοτύπων) θεωρείται το πρότυπο του ιππότη του Μεσαίωνα. Έζησε τον 12ο αιώνα και πήρε το προσωνύμιο «Λεοντόκαρδος» από την ανδρεία που έδειξε στην Τρίτη Σταυροφορία. Πολύ πριν όμως, ως έφηβος, είχε δείξει και άλλες αρετές όταν είχε ερωτευτεί τον σχεδόν συνομήλικό του βασιλιά Φίλιππο 2ο της Γαλλίας. Ζούσαν μαζί, έτρωγαν από το ίδιο πιάτο, κοιμόνταν στο ίδιο κρεβάτι σκανδαλίζοντας την Αυλή, μέχρις ότου ο Ριχάρδος τον βαρέθηκε. Ο Φίλιππος, προδομένος για να τον εκδικηθεί πήρε το μέρος του αδερφού του Ριχάρδου, του Ιωάννη που εποφθαλμιούσε τον θρόνο. Από εκεί και πέρα ο Ριχάρδος άλλαξε δεκάδες εραστές τόσο στην Αγγλία όσο και στις περιπέτειές του στη Μέση Ανατολή κατά τη Σταυροφορία. Προς το τέλος της ζωής του όμως φαίνεται ότι υπέκυψε στην πλύση εγκεφάλου της καθολικής εκκλησίας και άρχισε να κάνει δημόσιες εξομολογήσεις (!) και να ζητά συγγνώμη για «εκείνο το αμάρτημα» που είχε διαπράξει νεότερος.

 

 Μια τραγική φιγούρα των αρχών του 14ου αιώνα ήταν ο Εδουάρδος ο 2ος. Είχε αλλεπάλληλους δεσμούς με διάφορους ευνοούμενους στους οποίους μοίραζε απλόχερα αξιώματα. Τα πράγματα στο βασιλικό ζεύγος δεν πήγαιναν πολύ καλά: η γυναίκα του, βασίλισσα Ισαβέλλα η οποία εκ παραλλήλου είχε για εραστή έναν ισχυρό άγγλο ευγενή, έχασε την υπομονή της. Μαζί με τον εραστή της εκστράτευσε κατά της πλούσιας οικογένειας του πιο πρόσφατου ευνοούμενού του βασιλιά, του Hugh le Despenser. Οι δύο εραστές νίκησαν και σκότωσαν όλη την οικογένεια του le Despenser – με τον ευνοούμενο πρώτο και καλύτερο.

Το ίδιο θλιβερό τέλος είχε και ο βασιλιάς, αφού πρώτα πέρασε στη φυλακή έναν ολόκληρο χρόνο. Εκεί με πολύ απλές μεθόδους τον ανάγκασαν να παραιτηθεί από το θρόνο προς όφελος του γιου του, τον οποίο η βασίλισσα μαζί με τον εραστή της έλεγχαν απόλυτα (μέχρις ότου ο γιος μεγάλωσε και σκότωσε τον εραστή). Για το τέλος του Εδουάρδου κυκλοφόρησαν φρικτές φήμες, που όμως ποτέ δεν επιβεβαιώθηκαν: ότι τον σκότωσαν στη φυλακή βάζοντάς του ένα πυρωμένο σουβλί στον πρωκτό...

 

Ο Ιάκωβος ο 1ος γεννήθηκε στα μέσα του 16ου αιώνα και ήταν ένας πολύ ιδιόρρυθμος βασιλιάς. Ήταν γιος της «εύθυμης» βασίλισσας της Σκοτίας Μαρίας Στιούαρτ και του ξεδιάντροπα γκέι λόρδου Darnley. Ο ένας σύζυγος έπιασε τον άλλο στα πράσα, ο Darnley σκότωσε τον ιταλό εραστή της βασίλισσας, μέχρις ότου η Μαρία επιβεβαίωσε το ρητό για το πόσο καλύτερα γελάει όποιος γελάει τελευταίος. Το σπίτι όπου περνούσε μια καυτή νύχτα ο βασιλικός σύζυγος Darnley στην αγκαλιά ενός νεαρού υπηρέτη του ανατινάχτηκε με μερικά κιλά μπαρούτι από άγνωστους δράστες, εννοείται. Πάει το σπίτι, πάει και ο βασιλικός σύζυγος.

Όσο για τον ίδιο τον Ιάκωβο, από τα 13 χρόνια του άρχισε τις ερωτικές του περιπέτειες με μια σειρά από ευνοούμενους και εραστές. Από κει και πέρα η ζωή του ήταν γεμάτη ίντριγκες, προδοσίες, έναν βαρετό γάμο με μια δανέζα πριγκίπισσα και παθιασμένους έρωτες με μερικούς από τους ομορφότερους άντρες της Αγγλίας.

Πάντως παρά την ανοιχτά ομοφυλόφιλη ζωή του, για μυστηριώδεις λόγους ο Ιάκωβος τοποθετήθηκε στα γραπτά του κατά της ομοφυλοφιλίας και υποστήριξε έναν παλιότερο «νόμο-πλαίσιο», τον περίφημο Buggery Act που τιμωρούσε την ομοφυλόφιλη σεξουαλική συμπεριφορά με απαγχονισμό.

 

Image:Queen Anne.pngΠαρότι οι γυναίκες που ανέβηκαν στον αγγλικό θρόνο είναι αριθμητικά λιγότερες από τους άνδρες, υπήρξε τουλάχιστον μία με ομοφυλόφιλη φήμη. Η βασίλισσα Άννα (1702-1714) δισέγγονη του Ιάκωβου 1ου έμεινε γνωστή στην ιστορία για την παθιασμένη σχέση της με την Sarah Jennings. Παρότι και οι δύο ήταν παντρεμένες (η Άννα με τον πρίγκιπα της Δανίας και η Σάρα με τον John Churchill, πρόγονο του Winston), η σχέση τους ήταν ιδιαίτερα έντονη, χωρίς όμως να σκανδαλίζει κανέναν στην Αυλή. Μερικά χρόνια αργότερα μετά από πολλές διακυμάνσεις, επηρεασμένος και από πολιτικές συγκρούσεις, ο δεσμός τους διαλύθηκε και οι δύο ερωμένες δεν ξανασυναντήθηκαν ποτέ.