Αφιέρωμα: γεννιόμαστε ή γινόμαστε;

Γεννιέσαι ή γίνεσαι; Εχέσθην!

του Λύο Καλοβυρνά

«Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, είναι έμφυτο!» λένε κάποιοι. «Φταίει η μάνα μου / η έλλειψη ανδρικού πρότυπου / ο θείος που με απαύτωσε μικρό» λένε άλλοι. Τελικά τι ισχύει: γεννιόμαστε ή γινόμαστε

 

Χρόνια τώρα, στα ΜΜΕ αλλά και στις παρέες μας προβληματιζόμαστε: γεννηθήκαμε έτσι ή γίναμε μεγαλώνοντας;

Γιατί μας νοιάζει τόσο πολύ; Γιατί δεν αναρωτιόμαστε το ίδιο για την ευφυΐα μας ή την ικανότητά μας στο σκάκι; Η απάντηση είναι απλή: η ομοφυλοφιλία ήταν (και ως ένα βαθμό είναι) κοινωνικά κατακριτέα. Το αν προκαλείται ή είναι έμφυτη είναι ένα ερώτημα με τεράστιες κοινωνικές επιπτώσεις.

Αν είναι έμφυτη, όπως το χρώμα των ματιών, τότε οι ομοφυλόφιλοι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Γεννήθηκαν έτσι. Πώς να τους καταδικάσεις; Και πώς να τους θεραπεύσεις;

Για ακριβώς αυτό τον λόγο, πολλοί γκέι και λεσβίες ευνοούν μια τέτοια αιτιολογία της ομοφυλοφιλίας. Πιστεύουν ότι αν αποδειχθεί ότι η ομοφυλοφιλία είναι έμφυτη, θα πάψει ή θα μειωθεί η κοινωνική κατακραυγή. Όπως λέει ο γερμανός σεξολόγος Martin Dannecker: «Εδώ και παραπάνω από ένα αιώνα οι ομοφυλόφιλοι πιστεύουν ότι οι κοινωνικές διακρίσεις θα πάψουν εάν μπορέσουν να αποδείξουν ότι η κατάστασή τους καθορίζεται γενετικά».

Αυτό το σκεπτικό είναι πολύ ελκυστικό. Το αντίθετό του, δηλαδή η ομοφυλοφιλία να προκαλείται από κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, σε πολλούς φαντάζει ζοφερή πιθανότητα. Αν προκαλείται πάει να πει ότι μπορεί να αποφευχθεί. Ή ότι έγιναν λάθη, τα οποία αν δεν γίνονταν το παιδί θα έβγαινε «φυσιολογικό». Ή πάλι σημαίνει ότι κανείς γίνεται γκέι από καπρίτσιο, από μόδα, ότι τέλος πάντων ήταν επιλογή του να γίνει. Και ποιος κάνει μια τέτοια επιλογή εκτός αν είναι προβληματικός;

Έτσι, ένα θέμα που είναι επιστημονικό έχει καταλήξει να έχει πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις, που επηρεάζουν και καθοδηγούν την έρευνα. Οι «περιβαλλοντιστές» θεωρούνται αντι-γκέι. Οι «βιολογιστές» υπέρ των γκέι.

Το καλό (ή κακό για μερικούς); Τίποτα δεν έχει αποδειχθεί ακόμη. Οι περισσότεροι σοβαροί επιστήμονες καταλήγουν ότι η ομοφυλοφιλία είναι αποτέλεσμα μιας αλληλεπίδρασης βιολογικών, ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων.

Εμείς, όμως, οι απλοί γκέι άντρες και γυναίκες τι κάνουμε; Ποια θέση παίρνουμε; Γεννιόμαστε ή γινόμαστε; Και γιατί να μας νοιάζει;

Το 10% ανοίγει το θέμα με άρθρα που παρουσιάζουν τις πιο σημαντικές έρευνες στον τομέα, τον τρόπο ανάγνωσής τους, καθώς και προσωπικές απόψεις για το ζήτημα.

Η θέση μας στο περιοδικό είναι ότι πως είτε γεννιόμαστε γκέι είτε γινόμαστε είτε και τα δύο, δεν χρειάζεται να απολογούμαστε σε κανέναν. Πρωτίστως δε στον εαυτό μας. Δεν χρειαζόμαστε να βρούμε την αιτία του προβλήματος γιατί δεν είναι πρόβλημα. Δεν χρειάζεται να μας νοιάζει αν φταίνε τα γονίδιά μας, η μάνα μας ή ο πατέρας μας ή η πολλή Μαρινέλα σε τρυφερή ηλικία ή όλα μαζί επειδή δεν υπάρχει κανένα φταίξιμο. Ό,τι κι αν ισχύει, είμαστε αυτοί που είμαστε.

Αν έχουμε μια επιλογή είναι μία: να διαλέξουμε αν θέλουμε να ζήσουμε με την ομοφυλοφιλία μας με σεβασμό σε αυτό που είμαστε· χωρίς να ντρεπόμαστε και να το κρύβουμε σαν έγκλημα. Ή να διαλέξουμε να το καταπιέσουμε, να το εκφράζουμε μόνο στα σκοτεινά και να ταλαιπωρούμαστε με το κακό που μας έτυχε. Αυτή είναι η μοναδική επιλογή μας, όπου κι αν οφείλεται η ρημάδα η ομοφυλοφιλία.