Πέμπτη Εποχή: Είναι όμορφες οι γυναίκες όταν ιδρώνουν

Ποιος e-ίσαι;

Δυνατός λεσβιακός λόγος που δεν χαρίζεται ούτε στις μικρές ούτε στις μεγάλες, ενώ κλείνει το μάτι στους γκέι άντρες: ανατέλλει η Πέμπτη Εποχή

Συνέντευξη στα κορίτσια του Freedom Island

 

Η πέμπτη εποχή μας συστήνεται ως μια γυναίκα που ερωτεύεται γυναίκες. Μία σαραντάρα λεσβία δασκάλα στην Αθήνα που τολμάει να ζει και να ερωτεύεται με τον τρόπο που θέλει και της αρέσει, που κοντράρεται με τα στερεότυπα των λεσβιών, που γουστάρει την παρέα των αντρών. Σε πείσμα των καιρών στις τέσσερις εποχές χωράει και μία ακόμη.

 

«Πέμπτη εποχή. Κυλάει χωρίς περίσκεψιν, χωρίς αιδώ. Γυναίκα που ερωτεύεται γυναίκες...» Σε τι διαφέρει η πέμπτη εποχή από τις τέσσερις γνωστές;

poios-eisai-01Όταν μαθαίνουμε τις εποχές από μικρά, πάντα σχεδόν η σειρά έχει ως εξής: άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας. Καθεμιά τους προσδιορίζεται από τις εναλλαγές της φύσης. Ανάμεσά τους το ίδιο αυθαίρετα βασιλεύει η εναλλαγή των συναισθημάτων και των επιθυμιών μας. Πανταχού παρούσα, η Πέμπτη εποχή, είναι η εποχή της ανθρώπινης φύσης.

Κομματάκια από ποιήματα πασπαλίζουν το μπλογκ σου.

Κομματάκια από ποιήματα πασπαλίζουν τη ζωή μου. Όπου η πλειονότης αντλεί επιχειρήματα από τη λογική, την πείρα ή τις επιστήμες εγώ δίνω ή παίρνω απαντήσεις μέσα από στίχους. Ό,τι μου κάνει μια γυναίκα στο κρεβάτι, όταν είμαι ερωτευμένη, μου κάνει η ποίηση στο μυαλό. (Όχι δε μου το γαμάει, καλές μου ή, αν το πραγματοποιεί, το κάνει με «την καλή έννοια».) Τον έρωτα, τη θάλασσα, το φως, την καλοσύνη, τις γυναίκες, τις αξίες, όλα τα βλέπω αλλιώς ως κοινωνός της ποίησης.

Στα 7 χρόνια που λείπω από το Βόλο ή κάτι έχει το νερό και πολλαπλασιάστηκαν οι τζιβιτζιλούδες ή τώρα πια δεν κρύβονται.

Γιατί μπλογκάρεις; Πώς και πόσο σε έχει επηρεάσει μέχρι σήμερα;

Το μπλογκ αρχικά αποτελούσε κάτι σαν ημερολόγιο μιας σχέσης. Από το Φλεβάρη και δώθε γράφω για μένα μόνο. Σκέψεις, εμπειρίες, φόβοι, τα πάντα κεκαλυμμένα πίσω από την ανωνυμία και διανθισμένα με λίγη δόση χιούμορ. Διαπίστωσα με έκπληξη πως κάποιοι το διαβάζουν και περνάνε καλά μαζί μου. Γράφω όπως τα λέμε με τις φίλες μας. Στις φίλες μου δε λέω αιδοίο. Λέω μουνί. Ίσως αυτό να αρέσει.

Είσαι εκπαιδευτικός. Έχεις εργαστεί τόσο στην επαρχία όσο και στην Αθήνα. Ήσουν/είσαι out στους συναδέλφους σου; Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να είσαι ομοφυλόφιλος εκπαιδευτικός στο ελληνικό σχολείο;
poios-eisai-02

Είναι δύσκολο να είσαι out στους συναδέλφους. Οι δάσκαλοι δε διακρίνονται ως ανοιχτόμυαλοι κι οι περισσότεροι που γνωρίζω είναι φοβικοί με το θέμα. Ενδιαφέροντα περιστατικά; Στα Μέγαρα το 2003 κάναμε παρέα μια λεσβία (εγώ), δύο γκέι άντρες και μια str8 γυναίκα. Κανείς δε μιλούσε ευθέως. Η str8 ψάχνοντας εναγωνίως για γαμπρό, τα έριχνε εναλλάξ στα δύο αγόρια! Ήμασταν τρεις θεατρίνοι και μια άσχετη! Δεν είναι τραγικό;

Στη Λήμνο συγκατοικούσα με str8 συναδέλφισσα, η μόνη που ήξερε, αναγκαστικά, γιατί έφερνα γυναίκες σπίτι. Ήταν αποθεωτικές οι δήθεν υστερικές κλάψες της: «Σ' ένα νησί με 7 χιλιάδες φαντάρους, εσύ πώς βρίσκεις και πηδιέσαι κι εγώ μένω αγάμητη, μωρή;» Σίγουρα σε όσους βρήκα το θάρρος και το είπα, δεν είχαν θέμα.

Οι νεότερες λεσβίες διεκδικούν αυτό που γουστάρουν δίχως αναστολές και αναβλητικότητα.


«Τα αγοράκια παίζουν με κούκλες. Τα κοριτσάκια παίζουν ποδόσφαιρο». Κατά πόσο το σχολείο αποθαρρύνει «αποκλίνουσες» συμπεριφορές με βάση το φύλο;

Τα παιδιά έρχονται στο σχολείο με προκαθορισμένο από την οικογένεια το κοινωνικό φύλο. Δεν έχω ακούσει ακόμη αγόρι να λέει «θέλω να γίνω νηπιαγωγός». Στα σχολεία τα κοριτσάκια παίζουν ποδόσφαιρο και τα ενθαρρύνουμε. Το ζητά το πρόγραμμα άλλωστε. Το σχολείο, ως φορέας, δεν αποθαρρύνει ούτε επιδοκιμάζει τέτοιες συμπεριφορές. Τα βιβλία έχουν πλέον κι αλλοδαπούς ως ήρωες και «ο μπαμπάς μαγειρεύει γιατί η μαμά εργάζεται».

Ορισμένοι δάσκαλοι ως μονάδες κάνουν το λάθος να λειτουργούν είτε ρατσιστικά είτε ομοφοβικά, κι όχι απαραίτητα οι γηραιοί. Στα χρόνια υπηρεσίας μου δεν έχω απογοητευτεί τόσο από το σύστημα (που ναι, έχει στεγανά) όσο από μας τους ίδιους. Πάντως τα πράγματα αλλάζουν. Οι μαθητές πια σπανίως κοροϊδεύουν τον Άλκη που «μιλάει σαν κορίτσι» ή τη Λένα «που είναι αγοροκόριτσο». Τα παιδιά θα μας προσαρμόσουν, υποθέτω, στη σύγχρονη πραγματικότητα.

Το 10% προσπαθεί μέσα στο φόρουμ του να δημιουργήσει μια ομάδα ανταλλαγής απόψεων και αλληλοϋποστήριξης εκπαιδευτικών σε θέματα ομοφοβίας. Πώς βρίσκεις αυτή την ιδέα;
poios-eisai-03

Οι εκπαιδευτικοί έχουν ανάγκη ενημέρωσης και αλληλοϋποστήριξης σε θέματα ομοφοβίας. Τόσο για να αντιμετωπίζουμε θέματα που αφορούν εμάς τους ομοφυλόφιλους δασκάλους ως θύματα του φαινομένου, όσο και για να μπορούμε να στηρίζουμε γονείς ή παιδιά, που γίνονται αντικείμενο χλεύης.

Πρόπερσι που πρωτοήρθα στην Αθήνα, λεσβία μητέρα μαθητή μου, που συζούσε με τη φίλη της, ήταν στο στόχαστρο «ομαλής» συναδέλφου, που θεωρούσε πως αδίκως ασχολιόμουν με το παιδί, «γιατί είναι χαμένο από χέρι αφού ζει με δυο ανώμαλες γυναίκες». Εκείνη την περίοδο ειλικρινά θα ήταν για μένα σπουδαίος αρωγός ένα τέτοιο φόρουμ. Επίσης, τώρα που τα παιδιά μπαίνουν νωρίτερα στην εφηβεία, κάποια ψιλοεκδηλώνονται, ειδικά τα αγόρια, και οι γονείς τους τα καταπιέζουν προσπαθώντας να τα βάλουν στο «σωστό δρόμο». Φτιάξτε το φόρουμ κι είμαστε εδώ για να το ενισχύσουμε.

42 χρόνια λεσβία, ξέρεις από γυναίκες. Βλέπεις διαφορές στις «μικρές» σε σχέση με τις «παλιές»;

Λοιπόν, ας αρχίσω από τις νεότερες, μιας κι αυτές ξέρω καλύτερα: Διεκδικούν αυτό που γουστάρουν δίχως αναστολές και αναβλητικότητα. Μετράνε σεξουαλικές εμπειρίες, όχι 2-3 σχέσεις. Δεν κολλάνε πολύ στις πρώην και δεν είναι τόσο πιστές όσο οι μεγάλες, όταν κάνουν σχέση. Μιλούν πολύ για έρωτες κι αγάπη, αλλά εκ πείρας διαπιστώνω πως, δεν αλλάζουν εύκολα τους όρους ζωής τους για την αγαπημένη τους. Λειτουργούν με μια νεοσυντηρητική συμπεριφορά. Δηλαδή «οκ, σ' αγαπάω, αλλά προέχει η οικογένεια κι η καριέρα». Α, και το έχουν όλες ξυρισμένο εντελώς - άσχετο αλλά ντοκουμέντο!

Οι μεγάλες που έχω γνωρίσει είναι «τα ζώα μου αργά». Ωστόσο είναι πιο συνειδητοποιημένες στις διεκδικήσεις και τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Σίγουρα είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμες σαν ερωτευτούν να κάνουν τα πάντα για την καλή τους και δεν είναι τόσο ατομίστριες. Υποκειμενικά όλα αυτά βέβαια.

Μόνο άντρας μπορεί να σε καταλάβει όταν του λες: «δεν είμαι ερωτευμένη ούτε έχω κοινά αλλά τραβιέμαι με εκείνη γιατί πηδάει ωραία».

Επιμένουμε στην ηλικία: έγιναν πιο εύκολα ή πιο δύσκολα ή και τα δύο τα πράγματα για σένα ως λεσβία καθώς μεγαλώνεις;
poios-eisai-04

Σαφέστερα κι έγιναν ευκολότερα. Αφενός διότι άλλαξαν οι κοινωνικές συνθήκες (internet, lesbian bars, μεγαλύτερη ανοχή) κι αφετέρου, δε διστάζω πια να αποδέχομαι τις επιθυμίες μου. Αλίμονο. Όπως έλεγα σε ένα φίλο τον Ιούλιο, «βρε συ, στα 7 χρόνια που λείπω από το Βόλο ή κάτι έχει το νερό και πολλαπλασιάστηκαν οι τζιβιτζιλούδες ή τώρα πια δεν κρύβονται».

Ως γυναίκα που μεγαλώνει, μια ψιλοκρισούλα και τις ανασφάλειές μου μια χαρά τις περνάω και τις απολαμβάνω! Λέω στα 45 να κάνω και το πρώτο μου face lifting. Μα οι μικρές που προτιμώ διαφωνούν γιατί οι ρυτίδες, λένε, προσδίδουν γοητεία. Σκέφτεστε αν το κάνω, να ερωτευτώ σφόδρα καμιά 20αρα και να με απορρίψει, γιατί δείχνω πολύ νέα;

Ποια στερεότυπα για τις λεσβίες γουστάρεις; Ποια σε συφιλιάζουν;

Στερεότυπα που γουστάρω: Οι λεσβίες ταξιδεύουν και διαβάζουν περισσότερο. Είναι καλές επαγγελματίες και φιλόδοξες. Όταν γνωρίζονται στο χρόνο πάνω πιάνουν σπίτι και αποκτούν παιδί. Είναι πιστές στη σχέση τους. Είναι ελεύθερες κι ανεξάρτητες από μικρές. Όλες οι μπασκετμπολίστριες είναι λεσβίες και στα αποδυτήρια γίνεται της Πόπης! Οδηγούν μηχανές μεγάλου κυβισμού και στρίβουν καπνό. Φορούν αντρικό άρωμα.

Με συφιλιάζουν: Οι λεσβίες όλες αντροφέρνουν. Δεν κάνουν για μάνες και δεν ανέχονται τα παιδιά. Δεν είναι όμορφες και, επειδή τις απορρίπτουν οι άντρες, τη βρίσκουν μεταξύ τους. Δεν προσέχουν τον εαυτό τους κι είναι όλες χοντρές με κοντά μαλλιά και μπάσα φωνή. Μόλις μπει ο Αύγουστος τα μαζεύουν κι αναχωρούν ανυπερθέτως για Ερεσό.

«Οι λεσβίες όταν ερωτεύονται αφιερώνουν το Μονόγραμμα του Ελύτη και όταν χωρίζουν λεσβαλαντώνουν με καψουροτράγουδα» Στερεότυπο ή πραγματικότητα;

Όταν ερωτεύομαι διαβάζω κι αφιερώνω ό,τι και δίχως να είμαι ερωτευμένη: Ελύτη, Λειβαδίτη, Πατρίκιο, Ρίτσο, Καβάφη. Όταν χωρίζω, ακούω πάντα ροκ και ποπ. Καψουροτράγουδα ποτέ, γιατί βγάζω σπυράκια και δεν είναι της ηλικίας μου πια η ακμή. Πρόκειται για στερεότυπο. Αφορά συμπεριφορές και προτιμήσεις που δεν έχουν να κάνουν με τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Τα καψουροτράγουδα ή τα ακούς ή όχι. Δε σου προκύπτουν ξαφνικά κι απότομα μια ωραία πρωία.

Έχεις γκέι άντρες φίλους. Γιατί; Μας χωρίζει μέγα χάσμα; Πού συναντιόμαστε και πού διαφοροποιούμαστε;

poios-eisai-05Δεν έχω καμία αμφιβολία, πως οι γκέι άντρες είναι απαλλαγμένοι από ταμπού που χαρακτηρίζουν εμάς. Δε διστάζουν να μιλήσουν για την ξεπέτα της χτεσινής βραδιάς. Πόσες γυναίκες το ομολογούμε; Ενώ το κάνουμε. Κι ας παριστάνουμε τις αυστηρά μονογαμικές. Έπειτα ανάμεσα σε δυο αγόρια που έχουν σχέση, μπορεί να συνυπάρχει ως φίλος κι ο πρώην του ενός, χωρίς απαραίτητα να τρέχει κάτι. Γνωρίζετε πολλές λεσβίες να το κάνουν αυτό;

Νομίζω πως νιώθω πιο καλά μιλώντας με άντρες για τις εμπειρίες μου με γυναίκες, γιατί δε με κράζουν όπως οι λεσβίες. Μόνο άντρας μπορεί να σε καταλάβει όταν του λες: «δεν είμαι ερωτευμένη ούτε έχω κοινά αλλά τραβιέμαι με εκείνη γιατί πηδάει ωραία». Οι λεσβίες στην πλειονότητά τους δηλώνουν πως θέλουν «σεξ με αίσθημα». Αυτά φυσικά αφορούν τα άτομα που έχω γνωρίσει εγώ και δεν αντικατοπτρίζουν το σύνολο ούτε αντρών ούτε γυναικών.

Τα πράγματα αλλάζουν. Οι μαθητές πια σπανίως κοροϊδεύουν τον Άλκη που «μιλάει σαν κορίτσι» ή τη «Λένα που είναι αγοροκόριτσο».

Φέτος έλαβες μέρος στο Pride για πρώτη φορά. Γιατί; Πιστεύεις ότι εκδηλώσεις όπως το Pride βοηθούν τις διεκδικήσεις της LGBTQ κοινότητας κι αν ναι, με ποιον τρόπο;

Πήρα μέρος στο pride φέτος γιατί το ήθελα πραγματικά. Όχι από περιέργεια ή για να δω δικές μας, μα για να τραγουδήσω, να χορέψω και να φωνάξω δίχως να κρύβομαι. Δε βοήθησα στη διεξαγωγή του, πράγμα που σκοπεύω να κάνω του χρόνου. Σε μια Αθήνα τεσσάρων εκατομμυρίων, οι πέντε χιλιάδες παρελαύνοντες θεωρήθηκαν επιτυχία. Ειδικά για μένα που ήρθα από επαρχία δεν είχα ξαναδεί τόσο κόσμο μαζεμένο. Θέλω να δω κάποια στιγμή τη πλατεία Συντάγματος να βουλιάζει από εκατοντάδες χιλιάδες ομοφυλόφιλους και τον δήμαρχο της πόλης να χαιρετίζει την εκδήλωση. Ναι, το pride βοηθά στις διεκδικήσεις της κοινότητας. Μαζί με μένα άλλοι τρεις από την παρέα ήταν για πρώτη φορά εκεί. Αν ήμασταν όσοι δάσκαλοι, καθηγητές, αστυνομικοί, επιστήμονες, δημόσιοι υπάλληλοι, καλλιτέχνες, στρατιωτικοί ξέρω προσωπικά, τα αιτήματα των ομοφυλόφιλων θα εισακούγονταν, θαρρώ, ευκολότερα.

Το περιεχόμενο αυτής της σελίδας του 10% χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές.
Άδεια Creative Commons

web+programming makebelieve

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 25 guests και κανένα μέλος