Η 11η Οκτωβρίου είναι η Ημέρα για το Coming out, δηλαδή το να μην κρύβουμε ένα τόσο σημαντικό κομμάτι της ζωής μας, τη σεξουαλικότητά μας. Είναι όμως τόσο απλό;

 
του Λύο Καλοβυρνά

Θεωρητικά όλοι και όλες θα θέλαμε να ζούμε ελεύθερα, χωρίς να κρυβόμαστε, χωρίς να φοβόμαστε τι θα πουν οι άλλοι ή τι θα μας κάνουν, αν το μάθουν. Όμως δεν ζούμε σε μια ιδανική κοινωνία και υπάρχουν αληθινά προβλήματα, που δεν τα βγάζουμε από τη φαντασία μας. Υπάρχουν περιπτώσεις που το πολυπόθητο κάμινγκ άουτ όχι μόνο δεν είναι εφικτό αλλά ίσως να είναι και επικίνδυνο.

Ωστόσο, σε πολλές άλλες περιπτώσεις, ο κίνδυνος υπάρχει μόνο στο κεφάλι μας, μέσα μας. Γι' αυτό είναι σημαντικό να μη λειτουργούμε μηχανικά και γενικευτικά (το λέω πάντα, δεν το λέω ποτέ), αλλά να λαμβάνουμε υπόψη τις εκάστοτε συνθήκες. Κυρίως, όμως, να δούμε εμείς οι ίδιοι πώς αισθανόμαστε και τα εσωτερικά μας εμπόδια.

Περισσότερες πληροφορίες, ιδέες αλλά και προσωπικές μαρτυρίες για το κάμινγκ άουτ, πότε να (μην) κάνουμε και τι να προσέχουμε μπορείτε να διαβάσετε στα ακόλουθα άρθρα και γράμματα:

• Φτου και βγαίνω. Να βγω;
• Στο κάτω κάτω, γιατί να το πω;
• Για να μην πάτε ξυπόλητοι στ' αγκάθια
• Coming out στους γονείς
• Είμαι gay και το λέω
• Φτου και δεν βγήκαν!
• Καθρέφτη καθρεφτάκι μου πώς θα με δουν οι άλλοι;
• Φτου & βγήκα για το παιδί μου
• γκέι παιδιά – πανικόβλητοι γονείς
• Να το πω; Να μην το πω;
• «Τι πιο φυσιολογικό;»
• «Δεν το δηλώνω, το ζω»
• Να πηδηχτώ απ' το παράθυρο;
• Άγχος και πάλι άγχος