Πρέπει η ομοφυλοφιλία να θεωρείται ψυχική ασθένεια ή όχι; Ύστερα από συζήτηση αιώνων, ο πρόεδρος της Ιταλικής Εταιρείας Ανδρολογίας και Σεξουαλικής Ιατρικής και η ομάδα του απέδειξαν πως η μόνη πραγματική ασθένεια που πρέπει να θεραπευτεί είναι... η ομοφοβία.

Η νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Ρώμης Tor Vergata στην Ιταλία, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Sexual Medicine», μελέτησε την ομοφοβική συμπεριφορά σε σχέση με τους αμυντικούς μηχανισμούς και τα συμπτώματα ψυχοπαθολογίας σε περισσότερους από 500 ομοφοβικούς μαθητές. Και οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στα άτομα με υψηλά επίπεδα ομοφοβίας και σε εκείνα που παρουσιάζουν ψυχωσικές τάσεις, ενώ αντίθετα, οι νευρωτικοί αμυντικοί μηχανισμοί και τα καταθλιπτικά συμπτώματα μειώνουν την πιθανότητα ομοφοβικής συμπεριφοράς. Πιο συγκεκριμένα, τα στοιχεία έδειξαν πως οι ομοφοβικοί, εκείνοι δηλαδή που είναι έντονα αρνητικοί απέναντι στην ομοφυλοφιλία, έχουν επίσης υψηλότερα επίπεδα ψυχωτισμού και ακατάλληλους αμυντικούς μηχανισμούς σε σχέση με εκείνους που αποδέχονται την ομοφυλοφιλία.

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως όλοι οι ομοφοβικοί παρουσιάζουν ψυχολογικά προβλήματα ή πως είναι παράλληλα και ψυχωτικοί, αλλά μάλλον πως υπάρχουν ψυχωτικά χαρακτηριστικά στην προσωπικότητά τους, που κυμαίνονται από την εχθρότητα έως το θυμό και την επιθετικότητα. Όπως μάλιστα αναφέρουν οι ερευνητές, όταν ένα άτομο νιώθει ασφάλεια και σιγουριά, συνήθως έχει και χαμηλό ομοφοβικό δείκτη, σε αντίθεση με κάποιον που κάνει περισσότερο ασταθείς και πιο αυταρχικές σχέσεις.

Προηγούμενες έρευνες είχαν υποστηρίξει πως η ομοφοβία είναι πολύπλοκη· κάποια στοιχεία, για παράδειγμα, δείχνουν ότι ο ομοφοβικός μπορεί να δρα ενάντια στις δικές του επιθυμίες και να επηρεάζεται από παράγοντες όπως η θρησκεία, η κουλτούρα ή ο ηθικός κώδικας για να διαμορφώσει αρνητική στάση απέναντι στους ομοφυλόφιλους.

Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές ζήτησαν από 551 Ιταλούς φοιτητές, ηλικίας 18-30 ετών, να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια σχετικά με τα επίπεδα της ομοφοβίας, καθώς και την ψυχοπαθολογία τους. Τους ζητήθηκε, δηλαδή, να βαθμολογήσουν το πόσο έντονα συμφωνούν ή διαφωνούν (σε μια κλίμακα 5 σημείων) με 25 δηλώσεις, όπως:

• «Οι ομοφυλόφιλοι με κάνουν νευρικό»,
• «Νομίζω πως οι ομοφυλόφιλοι δεν πρέπει να εργάζονται με τα παιδιά»,
• «Πειράζω και κάνω αστεία με τους ομοφυλόφιλους»,
• «Δεν έχει σημασία για μένα αν οι φίλοι μου είναι ομοφυλόφιλοι ή ετεροφυλόφιλοι».

Οι μαθητές απάντησαν επίσης σε ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο πρόσδεσης, ο οποίος εξηγεί το πώς οι άνθρωποι προσεγγίζουν τις σχέσεις τους –ο «υγιής» είναι αυτός της ασφαλούς σύνδεσης, στην οποία αισθάνονται άνετα να βρίσκονται κοντά σε άλλους, ενώ οι ανασφαλείς μπορεί να αποφεύγουν την οικειότητα ή να επιθυμούν την εγγύτητα, αλλά να αισθάνονται άβολα να εμπιστευθούν τους άλλους.

Τέλος, οι μαθητές απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με τις στρατηγικές αντιμετώπισης –τους μηχανισμούς άμυνας που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν όταν αντιμετωπίζουν δυσάρεστες ή δύσκολες καταστάσεις. Οι μηχανισμοί αυτοί μπορεί να είναι υγιείς (ώριμοι) ή επιβλαβείς (ανώριμοι)· ένας άνθρωπος με ώριμους αμυντικούς μηχανισμούς, για παράδειγμα, θα μπορούσε να ρυθμίζει τα συναισθήματά του, να μην εξαρτάται και να μην αναζητά την επιβεβαίωση από άλλους. Από την άλλη, ένας άνθρωπος με ανώριμους αμυντικούς μηχανισμούς μπορεί να λειτουργεί παρορμητικά, παθητικο-επιθετικά ή να αρνείται την ύπαρξη ενός προβλήματος.

Μελετώντας όλα τα παραπάνω, οι ερευνητές κατέληξαν στα ακόλουθα συμπεράσματα:

• Όσο καλύτερη είναι η ψυχική υγεία ενός ατόμου τόσο λιγότερες πιθανότητες υπάρχουν να είναι ομοφοβικό.
• Άτομα με φοβική και αποφευκτική συμπεριφορά, που έχουν την τάση να αισθάνονται άβολα σε στενές σχέσεις με τους άλλους, παρουσιάζονται πιο ομοφοβικά σε σχέση με εκείνους που ένιωθαν ασφαλείς στις στενές σχέσεις.
• Άτομα με υψηλότερα επίπεδα των μηχανισμών ανώριμης άμυνας ήταν πιο ομοφοβικά από εκείνα με πιο ώριμους αμυντικούς μηχανισμούς.
• Τα υψηλά επίπεδα και θυμού, ως ένδειξη ψυχωτισμού, επίσης συνδέονται με την ομοφοβία.

Άλλα θέματα ψυχικής υγείας είχαν αντίθετη συσχέτιση: η κατάθλιψη και οι νευρωτικοί αμυντικοί μηχανισμοί (όπως η υποχονδρίαση) συνδέονται με χαμηλότερα επίπεδα ομοφοβίας.

Συμπερασματικά, φαίνεται πως η ομοφοβία παρουσιάζεται περισσότερο σε ανθρώπους με δυσλειτουργική προσωπικότητα και αλληλεπιδρά με παράγοντες όπως η θρησκεία και οι συντηρητικές αξίες. Οι επιστήμονες, πάντως, σκοπεύουν να επεκτείνουν τη μελέτη και να ερευνήσουν το πώς ο φόβος του «να μην είναι κάποιος αρκετά άνδρας» μπορεί να επηρεάσει την ομοφοβική συμπεριφορά.

Πηγή: myself.gr