Υπάρχουν και σοβαρές λεσβίες?

Χρυσές μου Νεραϊδες, είμαι μια λεσβία που δεν βρίσκει ικανοποίηση παρά τις προσπάθειες δικτύωσής της στην λεσβιακή κοινότητα.

Βρίσκω μπροστά μου συνεχώς άκαυλες λεσβίες κάθε ηλικίας που με το πρώτο «γειά σου, τι κάνεις» σου ζητάνε διαδικτυακό σέξ. Άν τους ζητήσεις να βρεθείτε ζωντανά στον έξω κόσμο, θα σου πούν «οκ, κάααααποτε θα βρεθούμε από κοντά, μέχρι τότε πές μου τι χρώμα βρακί φοράς». Εγώ προσπαθώ να γνωρίσω ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ αυτές όμως το μόνο που θέλουν είναι να βρούν ένα μουνί να καβαλήσουν. Ηλεκτρονικά γαμήσια, πού καταντήσαμε!

Σαν ρομαντική ψυχή που είμαι, θέλω να κουβεντιάσω, να βγώ για καφέ, για ραντεβού και να γνωρίσω την άλλη πρίν φτάσω στο κρεβάτι. Και στο δευτερο, στο τρίτο ραντεβού, ας μπούμε και στο ψητό. Αλλά αυτό το πράγμα με τις ξεπέτες?? Τόσο αγάμητες είναι όλες και βάζουν το σέξ πάνω απ'όλα? Ήμαρτον δηλαδή!

Αντιρομαντική η γκέι κοινότητα! Σκέφτομαι να το γυρίσω στους άντρες, αυτοί τουλάχιστον είναι τζέντλεμεν!

Ξενερωμένη Άννα

---

Αγαπητή ξενερωμένη φιλενάδα,

Πριν αποφασίσεις να πατήσεις το μαγικό κουμπί για να το γυρίσεις στους άντρες που είναι «τζέντλεμεν»,  για ρώτα καμία στρέιτ φίλη σου να σού πει πόσους τζέντλεμεν συνάντησε τα τελευταία 15 χρόνια να περιφέρονται, όχι τίποτε άλλο, για να μην χτυπάς μετά το κεφάλι σου στον τοίχο για τις μαλακίες που φαντασιωνόσουν.

Τις σκέψεις μου για το chat τουλάχιστον όπως γίνεται στην Ελλάδα, τις έχω εκφράσει επανειλημμένα από αυτή τη στήλη. Το θεωρώ χάσιμο χρόνου. Όσο για το cyber sex, δεν μπορώ ούτε να γελάσω. Συμφωνώ απόλυτα στο να γνωρίζεις από κοντά τους ανθρώπους, να αλληλεπιδράς και αν δεις ότι κολλάει το πράγμα να πηγαίνεις παρακάτω. Ακόμη και από το πρώτο ραντεβού, ακόμη και αν είναι μια ξεπέτα. Οπότε ξενερωμένη φιλενάδα, βγες λιγάκι έξω, πήγαινε σε κανένα μπαράκι, ή αν επιμένεις στο chat και στο διαδικτυακό ψωνιστήρι, πες το ξεκάθαρα και από την αρχή ότι δεν κάνεις cyber sex και ότι ενδιαφέρεσαι να συναντήσεις ανθρώπους, παρά να παίζεις με τα πλήκτρα του υπολογιστή σου ή να ρυθμίζεις την ένταση του μικροφώνου.

Φιλικά,

Η Καλή Νεράιδα

---

Γεια σου ταπηροκρανιασμένη Αννούλα,

Οι άντρες ΜΟΙΑΖΟΥΝ πιο ρομαντικοί γιατί αν φερθούν όπως ακριβώς θέλουν στις γκόμενες, θα φάνε χαστούκι ή χυλόπιτα (ό,τι βολεύει εκείνη την ώρα). Κι αυτοί τι χρώμα βρακί φοράς θέλουν να ξέρουν (βασικά όχι το χρώμα, αλλά πόσο λίγο ύφασμα έχει). Οπότε όχι, ούτε στην άλλη μεριά του φράχτη είναι ρόδινα τα πράγματα – άσε που εσύ με τις λεσβίες έχεις γλυτώσει από ρεψίματα και κλανιές.

Ρομαντική ψυχή λες ότι είσαι. Δεκτόν. Μήπως απλώς να εντάξεις εσύ τον ρομαντισμό στις επαφές σου; Σου ρωτάει η άλλη: «Τι βρακί φοράς;», απαντάς εσύ: «Δεν είναι πιο σέξι να το ανακαλύψεις μόνη σου over a cup of coffee;» Αν τσινήσει, την παρατάς και πας σε άλλα βοσκοτόπια. Το ’χουνε πει οι φεμινίστριες: πρέπει να φιλήσεις πολλές σαύρες μέχρι να βρεις την πριγκίπισσά σου.

Κι επίσης κυκλοφόρα κι εσύ ντε! Υπάρχουν μπαρ για γυναίκες, υπάρχει η Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας, γίνονται εκδηλώσεις, το 10% οργανώνει εκδρομές κάθε τόσο κι έρχονται και λεσβίες…

Και πού ’σαι, ρομαντική ξερομαντική, στο σεξ απάνω γνωρίζεις καλά την άλλη – εκεί θα της βγουν τα κόμπλεξ, εκεί θα κατεβάσει τις μάσκες, εκεί θα φανεί ευάλωτη και ανθρώπινη. Οπότε το σεξ δεν είναι σώνει και καλά άσχημος τρόπος να γνωριστείς. Αρκεί βέβαια να μην εξαντληθεί η γνωριμία στην ξεπέτα (αλλά κι αυτό θα συμβεί, όπως εξάλλου πολλές γνωριμίες εξαντλούνται στον πρώτο καφέ).

Η Καλύτερη Νεράιδα