Αγαπητές Νεράιδες,

διάβασα την επιστολή του αναγνώστη που σκέφτεται να γίνει escort. Επειδή έκανα κι εγώ για ένα διάστημα (έστω σύντομο) αυτή τη δουλειά, θέλω να του πω δυο λόγια επί του θέματος.

Αυτή η δουλειά (όπως όλες οι δουλειές) πρέπει να σου αρέσει για να την ακολουθήσεις. Αν δεν σου αρέσει το sex (και, ναι, υπάρχει ΤΕΡΑΑΑΑΑΑΣΤΙΟ ποσοστό του πληθυσμού που δεν τους αρέσει το sex!), μην το προσπαθήσεις καν.

Εκείνο όμως που νοσταλγώ από εκείνη την εποχή που ήμουν escort είναι το μαγευτικό αίσθημα της απόλυτης ειλικρίνειας: ο πελάτης ξέρει ότι δεν τον γουστάρεις και ότι όσα κάνεις είναι απλά για να πάρεις το 50ευρο. Από την άλλη, εσύ ξέρεις ότι το σημαντικό είναι να πας να κάνεις τη δουλειά σου και να φύγεις (με το 50ευρο). Και φυσικά η δουλειά σου είναι να κάνεις sex μαζί του και όχι να πιάσετε την κουβέντα στα ΙΝΤΕRNET-ικά chatrooms. Σήμερα, που δεν είμαι πια escort, πηγαίνω με escorts διότι με γοητεύει αφάνταστα αυτή η ειλικρίνεια και η αμεσότητα που διέπει αυτές τις δουλειές.

Όταν βρίσκω στο GayRomeo έναν escort που μου αρέσει, του στέλνω μήνυμα όσο πιο άμεσο γίνεται: "γεια σου, μου άρεσες και θέλω να μου πεις πόσο κοστίζει μια ώρα μαζί σου και τι προσφέρεις". Δίνω το τηλέφωνό μου από το πρώτο μήνυμα διότι μπορεί π.χ. ξαφνικά να διακοπεί το ηλεκτρικό ρεύμα (συνήθες φαινόμενο τώρα τελευταία στην Κύπρο, μετά από το ατύχημα που έγινε πέρυσι που κατέστρεψε τον μεγαλύτερο ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό του νησιού) και να μην μπορούμε να συνεχίσουμε την κουβέντα μέσω INTERNET μέχρι το ρεύμα να επανέλθει.

Με γοητεύει αφάνταστα το γεγονός ότι ένας escort δεν θα πιάσει ποτέ άσκοπη κουβέντα μαζί σου μέσω INTERNET. Δεν θα σου αρχίσει ηλίθιες ερωτήσεις του στιλ "ποιό είναι το αγαπημένο σου χρώμα;", "τι μουσική ακούς" κλπ. Και αυτό συμβαίνει για δύο βασικούς λόγους. Ο ένας λόγος είναι ότι ο escort θέλει απλά να κάνει τη δουλειά του (για να τσεπώσει το 50ευρο). Επομένως είναι ήσσονος σημασίας το ποιό είναι το αγαπημένο χρώμα του πελάτη ή τι μουσική ακούει κλπ. Ο δεύτερος (ίσως και ο σημαντικότερος) λόγος είναι το γεγονός ότι οι σωστοί επαγγελματίες escort γνωρίζουν ένα μεγάλο μυστικό το οποίο δεν γνωρίζουν οι υπόλοιποι άνθρωποι. Θα σας το αποκαλύψω (αν και είμαι σίγουρος ότι δεν θα το πιστέψετε): ότι, όποιο κι αν είναι το αγαπημένο χρώμα του ατόμου με το οποίο μιλάτε στο chatroom του INTERNET, όποιο κι αν είναι το αγαπημένο του είδος μουσικής, όποιο κι αν είναι το αγαπημένο του φαγητό και γενικότερα ΟΠΟΙΕΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ, δεν αξίζουν τίποτα αν τελικά δεν σου αρέσει στο κρεβάτι. Σκέψου το σαν ένα εστιατόριο: φαντάσου να παίρνεις τηλέφωνο για να κλείσεις τραπέζι και να αρχίσεις να ρωτάς πώς είναι η διακόσμηση, τι μουσική παίζουν, πώς είναι ντυμένα τα γκαρσόνια κλπ και να μην ρωτήσεις το ουσιώδες της υπόθεσης: τι φαγητό σερβίρουν! Γι' αυτό ο escort θέλει να πάει μαζί σου στο κρεβάτι κατ' ευθείαν: θέλει να σου δείξει από κοντά το πραγματικό προϊόν.

"Ονειρεύομαι μια μέρα που η σεξουαλικότητα θα είναι έκφραση ειλικρίνειας...", είπε κάποτε η Εlise Οtsen Jensen. Δεν ξέρω αν θα επιτευχθεί ποτέ αυτό σε απόλυτο βαθμό. Για ένα πράγμα όμως είμαι σίγουρος: ότι ο πληρωμένος έρωτας είναι η πιο αντιπροσωπευτική μορφή ειλικρινούς σεξουαλικότητας.

ΥΓ. Κάποιες φορές είσαι αναγκασμένος να πεις ψέματα για να κάνεις sex (το έκανα και εγώ). Ποτέ όμως σε έναν escort.

 

Αγαπητέ φίλε,

Ευπρόσδεκτες οι απόψεις και εμπειρίες σου! Σε ευχαριστούμε που μπήκες στον κόπο να μας γράψεις.

Φιλικά,

 

Νικολάκη,

Τέτοια να γράφεις, να μας την πέσουν οι αγαμήτου και να μας πάνε μέσα για προαγωγή σε έκλυση ηθών. Καλά τα λες, αλλά λες και μαλακίες. Δεν είναι τόσο αθώα, τόσο ειλικρινή, τόσο απλά τα πράγματα στον κόσμο των έσκορτ. Υπάρχουν και κακοί έσκορτ, μαλάκες, μπερδεμένοι, κομπλεξικοί, κτλ κτλ, όπως δηλαδή υπάρχουν και τέτοιοι δικηγόροι, μανάβηδες, ταξιτζήδες, γιατροί κτλ κτλ. Οπότε για πάψε να εξιδανικεύεις τους έσκορτ σαν την πιο ειλικρινή μορφή σεξ. Είναι καλό για κάποιους κάποιες φορές. Ως εκεί.