Αγαπητές μου νεράιδες,

Αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τις χρήσιμες συμβουλές και οδηγίες που δίνετε καθώς διαβάζω από καιρό τα άρθρα σας και να σας δώσω υπομονή να διαβάσετε τα ακόλουθα.

Για να σας κάνω μια μικρή εισαγωγή για μένα είμαι 24 χρονών, ζω και εργάζομαι στην Αθήνα, είμαι εμφανίσιμος και ανδροπρεπής γκέι. Είμαι κοινωνικός και με αίσθηση χιούμορ. Από τον κύκλο μου πολύ λίγοι γνωρίζουν για το διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό μου και αυτό διότι εγώ δε θέλω να το κοινοποιήσω γενικά και επίσης διότι δυστυχώς πολλοί γύρω μας είναι κακεντρεχείς και κομπλεξικοί. Είμαι χαρούμενος και έχω αποδεχτεί από καιρό τον εαυτό μου όπως είναι. Όσο απίστευτο και αν σας ακουστεί ο κύκλος των γνωστών μου αποτελείται μόνο από στρέιτ άτομα, που κάποιοι ξέρουν όπως σας είπα αλλά κάποιοι όχι εξάλλου δε μου φαίνεται.

Το πρόβλημά μου εντοπίζεται στο ότι θέλω να δημιουργήσω σοβαρές γνωριμίες και σχέσεις και μου φαίνονται όλες οι πόρτες κλειστές. Και αυτό γιατί όπως σας είπα οι γνωστοί μου είναι όλοι στρέιτ χωρίς διασυνδέσεις με τον γκέι κύκλο και δεν μπορεί να προκύψει κάτι από αυτούς. Όσοι γνωρίζουν για μένα δεν ξέρουν κάποιον από τον κύκλο τους. Στο χώρο εργασίας μου για κανένα λόγο όπως καταλαβαίνετε. Οι διαδικτυακές γνωριμίες είναι πολύ απρόσωπες και ψυχρές χωρίς να ξέρεις ποιος σου γράφει στην πραγματικότητα και δεν ταιριάζουν στη νοοτροπία μου (για κάποιο διάστημα είχα λογ/σμό σε ένα τέτοιο σάιτ για να΄μαι ειλικρινής αλλά όσοι μου έστελναν είτε δεν ήταν αυτό που έψαχνα είτε ήθελαν μόνο σεξ και το διέγραψα).

Όσον αφορά τα διάφορα gay friendly μαγαζιά στο Γκάζι, έχω πάει κάποιες φορές. Αλλά και εκεί αφενός όλοι έχουν τις παρέες τους και αφετέρου με κάποιους που με έλκυαν μέναμε απλά στο κοίταγμα. Κάποιες άλλες φορές γίνονταν φάσεις με ωραία παιδιά που θα ήθελα να συνεχίσω αλλά δεν υπήρχε ανταπόκριση από την πλευρά τους.

Επειδή εργάζομαι πολλές ώρες τη μέρα και κάποιες φορές ΣΚ (δεν παραπονιέμαι απλά το τονίζω), δεν έχω πολλές ευκαιρίες για να βγαίνω και να γνωρίζω κόσμο.

Έχω φθάσει σε μια φάση που θέλω να γνωρίσω ένα νορμάλ άτομο κοντά στην ηλικία μου για σχέση,που μέχρι τώρα δυστυχώς δεν έχω. Επειδή αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο θεωρώ, μια γνωριμία και βλέποντας. Εννοώ όχι μόνο στον ερωτικό τομέα (που θα ήταν το τέλειο) με ένα άτομο που θα μου άρεσε και θα ταιριάζαμε τόσο εμφανισιακά όσο και στο χαρακτήρα αλλά ακόμη και για φιλικές σχέσεις. Να μπορώ να βγω έξω για ένα ποτό με ένα γκέι φίλο και να πούμε τα δικά μας χωρίς μιζέρια και προκαταλήψεις. Βλέπω ωραία ζευγάρια έξω και τους χαίρομαι αλλά και αναρωτιέμαι πώς γνωρίζονται και προχωράνε (ειδικά άτομα με εντελώς ανδροπρεπείς συμπεριφορές που δε φαίνονται ότι είναι γκέι όπως και γω).

Είναι πολλές φορές που απελπίζομαι και λέω ότι δεν πρόκειται να βρω κάτι αντάξιο των προσδοκιών μου και όσα άτομα γνωρίζω θα μου είναι αδιάφορα αλλά δεν πρέπει γιατί είμαι μόλις 24, μια χαρά παιδί και νορμάλ (αν και δε με ξέρετε).

Έχω διαβάσει πολλά χρήσιμα άρθρα σας για γνωριμίες ή για coming out.

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω εκ των προτέρων για το ενδιαφέρον και την κατανόηση που θα δείξετε.

Φιλικά,

Φώτης

 

Αγαπητέ μου Φώτη,

Το ίδιο πρόβλημα ακριβώς είχε και η γάτα μου η Ντούντη που μέχρι πέρσι έκανε συνεχώς παρέα με τους σκύλους της Κουτούπη και τον παπαγάλο της Ελευθερίου (σας έχω μιλήσει γι αυτές σε παλιότερα γράμματα, βαριέμαι να τα ξαναλέω, χρησιμοποιήστε το σερτς της άχρηστης γουεμπμίστρες πάνω). Στο τέλος η καημένη η Ντούντη είχε ξεχάσει να νιαουρίζει και το νιαουρητό της πήγαινε προς το γαβ. Και από φίκι φίκι τίποτε, είχε λαλήσει. Γιατί με ποιον να το έκανε, πες μου; Με τον παπαγάλο;

Και μού έλεγε το παιδί ακριβώς ότι και εσύ: "μα μαμά, δεν θα γνωρίσω ποτέ καμία γάτα σαν εμένα;" . Πρόβλημα μεγάλο. Την πήγα σε παιδοψυχίατρο καθηγητή, κάναμε πολλές συνεδρίες πανακρίβου, και τελικά καταλήξαμε στο μεγαλοφυές συμπέρασμα ότι αν δεν σταματήσει τις πολλές παρέες και κολλητηλίκια με τα άλλα κατοικίδια και αν δεν αρχίσει παρέες με γάτες, δεν θα δει προκοπή.

Οπότε παρότι Νεραϊδοκόρη, τι να κάνω, την έβγαλα στα κεραμίδια και τώρα πηδιέται από εδώ και από κει και είναι πολύ χαρούμενη. Επίσης τώρα πια με τις γάτες, σταμάτησε να γαυγίζει και άρχισε πάλι το κανονικό νιαούρισμα, γιατί χέστηκε τι θα σκεφτούν τα σκυλιά γι αυτήν και πως θα επικοινωνήσουν μαζί της και αν ο παπαγάλος της κράξει ή δεν ξέρω γω τι άλλο. Σημασία έχει ότι οι γάτες την γουστάρουν όπως είναι και είναι όλα καλά και ήρεμα.

Οπότε για να τα φέρω στα μέτρα σου, άρχισε επειγόντως παρέες με γκέι ΟΧΙ κατ' ανάγκη για σεξ, αλλά πρώτον για να μπορείς να είσαι αυτός που είσαι, δεύτερον για να είσαι με ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν χωρίς υποσημειώσεις (οι στρέιτ φίλοι όσο και καλοί να είναι πάντα κάπου θα χάνουν και κάτι θα λείπει) και τρίτον γιατί γνωρίζοντας γκέι άτομα, μέσα από τις παρέες και τις γνωριμίες τους θα γνωρίσεις άλλους και πιθανόν ερωτεύσιμους γκέι.

Επομένως, σταμάτα να έχεις το σεξ σαν το πρώτο κριτήριο όταν συναντάς έναν γκέι, χαλάρωσε και δες τον πρωτίστως σαν εν δυνάμει φίλο, για παρέα, για καφέ, για βόλτα, για σινεμά, για να λέτε παπαριές και να γελάτε, για να γκομενίζετε. Τώρα αν με ρωτάς που να βρεις τους γκέι να τους γνωρίσεις, τι να σου πω; Ζουν σε κάτι υπόγειες στοές τον πλανήτη XRB372D, διακόσια πενήντα έτη φωτός από τη Γη. Παίρνεις το αεροπλανάκι μου και πας!

Καλά, πλάκα έκανα, οι γκέι ζουν μεταξύ μας και, ναι, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να πέσεις πάνω σε κάποιον, ιδίως να πας σε γκέι οργανώσεις, γκέι εκδηλώσεις, γκέι μπαρ (όχι όμως να κοιτάς την disco ball ή τα παπούτσια σου όλο το βράδυ). Η "Καλύτερη" που όλο με κάτι τεκνά τραβιέται, θα σου πει περισσότερα. Εγώ τα βράδια παίζω άρπα και κεντάω σεμεδάκια παρέα με την Ντούντη, δεν είμαι πολύ του έξω, καταλαβαίνεις.

Φιλικά,

 

 

Φωτούλη μου,

Τα ίδια, μα ακριβώς τα ίδια λένε και οι στρέιτ: πού θα γνωρίσω σοβαρό γκόμενο / γκόμενα, που όλοι στα μπαρ / στο τσατ / στις παρέες (διέγραψε τα άσχετα) είναι μαλάκες / ψυχάκηδες / καληνυχτάκηδες / τσούλες / κολλημένοι / κότες  (διέγραψε τα άσχετα). Αμάν πια με την γκρίνια όλοι και όλες σας!

Θες να μάθεις πώς γνωρίζονται όλοι αυτοί που είναι ζευγαρωμένοι; Ε; Θες να μάθεις; Είναι πολύ απλό: ΔΕΝ γκρινιάζουν! Κάνουν προσπάθειες να γνωριστούν, τρώνε τα μούτρα τους, σηκώνονται, σκουπίζονται και συνεχίζουν ακάθεκτοι για τον επόμενο. Και κάποια στιγμή τον βρίσκουν. Αν δεν γκρινιάζουν ή δεν τον περιμένουν να εμφανιστεί ως δια μαγείας από το πουθενά.

Δε σου αρέσουν τα τσατ (ψυχρά, μη χέσω), δε σου αρέσουν τα μπαρ (όλοι με παρέες), δεν έχεις γκέι παρέες (πόσα κιλά ηλίθιος είσαι;), εμ πού να βρεις γκόμενο; Στα γαριδάκια;

Αν δεν ξεβολευτείς από το ντουλαπάκι σου, δε θα βγάλεις άκρη. Δικτυώσου – υπάρχουν τουλάχιστον δέκα διαφορετικοί τρόποι, αφού ζεις στην Αθήνα. Στο facebook, στις ΛΟΑΤ εθελοντικές ομάδες (για τράβα στο Πράιντ ή στην ΟΛΚΕ να βοηθήσεις), στις γκέι εκδηλώσεις, στο γκέι ταγκό για άντρες, στα μπαρ, στα τσατ…

Και όχι, δε θα σου κάτσει ο σούπερ ντούπερ γκόμενος με την πρώτη – αυτό έλειπε! Αλλά θα γνωρίσεις άλλα γκέι  αγόρια και κορίτσια, θα κάνεις παρέες, θα βγαίνετε, θα μαλακίζεστε παρέα και τσουπ! εκεί που δεν το περιμένεις θα έρθει και το αγόρι που περιμένεις.

Αλλά πρέπει να ξεβολευτείς! Να στραπατσάρεις τη βιτρίνα σου λιγάκι. Άντε!

Και κάτι πολύ σημαντικό: Λες ότι θες να κάνεις σοβαρές γνωριμίες. ΟΛΕΣ οι γνωριμίες –και οι σοβαρές και οι ασόβαρες– ξεκινούν από την ίδια αφετηρία. Στο δρόμο δείχνει αν θα είναι σοβαρές ή όχι. Όχι απ’ την αρχή! Ξεκόλλα!