Αγαπητές νεράιδες καλησπέρα...!
Πριν λίγους μήνες, τον Σεπτέμβριο συγκεκριμένα έκανα coming out, σε μια συμφοιτήτριά μου την οποία ναι μεν την ήξερα για αρκετό καιρό ωστόσο δεν ήμασταν και τόσο δεμένοι. Να διευκρινίσω ότι το πανεπιστήμιο είναι σε επαρχία, εγώ είμαι από επαρχία και η κοπέλα επίσης. Είχα κάνει coming out σε δυο πολύ καλές μου φίλες οι οποίες όμως μου είπαν ότι κακώς της το είπα γιατί είναι σίγουρες ότι θα το πει σε όλους και θα το μάθουν όλοι, παρ'ότι με διαβεβαίωσε ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί και ούτε καν το συζητάει. Φοβάμαι όμως, γιατί μου είχε στείλει και στο facebook, το προφίλ ενός ξαδερφού της επίσης γκέι για να γνωριστούμε, αλλά εγώ της είπα πως δεν με ενδιέφερε... Δεν σκεφτόμουν ότι θα το πει πριν κάνω αυτή τη συζήτηση με τις φίλες μου γιατί τη θεωρούσα καλή φίλη, αλλά τώρα έχω τις αμφιβολίες μου.

Εδώ και 5 μέρες δεν μπορώ να φάω, να κοιμηθώ, μιλάω με τους δικούς μου οι οποίοι δεν ξέρουν για εμένα και θέλω να βάλω τα κλάματα, στη σκέψη και μόνο ότι μπορεί να φθάσει στα αυτιά τους κάτι. Για παράδειγμα εάν γνωρίσει κάποιον γνωστό μου, που σπουδάζει στην πόλη όπου ζει η εν λόγω κοπέλα και του το πει τυχαία και μετά μαθευτεί και στην πόλη μου, αν το έχει πει σε κάποια φίλη της στο πανεπιστήμιο και το πει και σε άλλους, αν δείξει την συνομιλία για τον ξαδερφό της, αν τσακωθούμε και με προδώσει σε όλους?

Προσπάθησα να της τα μπαλώσω αργότερα, λεγοντας της ότι δεν είμαι bi τελικά (bi είχα πει στη συγκεκριμένη) και ότι έχω γνωρίσει μια κοπέλα αλλά και πάλι η συνομιλία υπάρχει. Είμαι πολύ άσχημα μέχρι και ηρεμιστικά σκέφτηκα να πάρω μήπως καταφέρω και ηρεμήσω και πάρω απο'κεί το μυαλό μου. Από την άλλη σκέφτομαι μήπως είμαι λίγο υπερβολικός στα σενάρια που κάνω, και μήπως τελικά πρέπει να ζητήσω τη βοήθεια κάποιου ειδικού, για έμμονες ιδέες, ιδεοψυχαναγκασμό κτλ.

Μισώ τον εαυτό μου, που της είπα κάτι τόσο προσωπικό ενώ βαθιά μέσα μου ήξερα ότι δεν πρέπει, νιώθω ένοχος για οτιδήποτε μπορεί να μαθευτεί και να διαλύσει τους δικούς μου. Δεν μπορώ να μιλήσω ούτε και σε αυτούς γιατί είναι άνθρωποι επαρχίας και κάτι τέτοιο θα τους διέλυε. Τί πρέπει να κάνω, μήπως να το ξεχάσω και να συνεχίσω κανονικά γιατί όλα αυτά είναι στο μυαλό μου, αλλά και πάλι δεν μπορώ όλο πέφτω σε κατάθλιψη και σκέφτομαι ό,τι τραγικό μπορεί να συμβεί. Τί να κάνω, μήπως χρειάζομαι βοήθεια ειδικού? Ευχαριστώ...

Mike

Κοίταξε, η (πιθανή) μαλακία έγινε, προσπάθησε να δεις πώς μπορείς να τα φέρεις στα ίσια τους. Αν η κοπέλα είναι φίλη σου τα πράγματα είναι αρκετά εύκολα. Συνάντησέ την και πες της πολύ σοβαρά, ότι ό,τι της εμπιστεύτηκες είναι αποκλειστικά για αυτήν και για κανέναν άλλο. Αν το ήθελες διαφορετικά θα κρεμούσες μια ταμπέλα στο λαιμό για να το μάθουν όλοι. Αυτό δεν το θέλεις για τους χ,ψ,ζ λόγους (μπορείς να της πεις ποιοί είναι αυτοί, αν το IQ της δεν την βοηθάει) και να της ζητήσεις να μην το συζητήσει παραπέρα.

Αν όπως λες είναι φίλη σου και έχει μια στοιχειώδη ευαισθησία, θα καταλάβει και θα τελειώσει το θέμα. Άσε που είναι πολύ πιθανόν να μην έχει πει τίποτε και όλα αυτά να είναι ο δικός σου πανικός...
Από δω και στο εξής πρόσεξε σε ποιούς /ες ξανοίγεσαι.
Φιλικα

 

Mikeάκη μου,
Τι τραγική ιστορία! (χασμουρητό). Μα είναι δυνατό να θέλεις πάρεις ηρεμιστικά για κάτι τέτοιο; Έλεος δηλαδή! Αν συμβεί κάτι πραγματικά σοβαρό τι θα πάρεις;

Ηρέμησε. Γιατί και το πιο φριχτό, απαισιότατο, κακιστότατο σενάριο να συμβεί και να μάθουν και οι δικοί σου ότι είσαι γκέι, κι αυτό θα το αντέξεις και θα το ξεπεράσεις και θα βγεις μια χαρά. Ίσως μάλιστα να είναι και για καλό. Γκέι είσαι, όχι ο δολοφόνος με το ηλεκτρικό πιρούνι!

Όπως και να 'χει, τώρα ΔΕΝ το ξέρουν. Κι ούτε είναι σίγουρο ότι θα το μάθουν (αν κι εσύ το μελετάς κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό). Οπότε ναι, ένα θεματάκι ιδεοψυχαναγκασμού το έχεις.

Αν θέλεις να απευθυνθείς σε ειδικό που λες, ρώτησέ μας να σου συστήσουμε εγγυημένα μη ομοφοβικούς, γιατί αλλιώς μπορεί να καταλήξεις χειρότερα απ' ό,τι είσαι τώρα (που δεν είσαι, στο μυαλό σου είναι όλα – drama queen πάσης Ελλάδος!)