νερα'ι'δοστολιστες μου πανακριβες νυμφες,

εχω προβλημα μεγαλο εδω και 15 χρονια. καταρχην να επισημανω οτι ειμαι ανοιχτα γκει. και να μπω κατευθειαν στο θεμα.

το 2000 επαθα εναν μαγνητισμο τρελο απο εναν ανθρωπο. εχασα το νου και τα λογικα μου. η αρνηση του με πεθανε κυριολεκτικα. εμπλεξα με το αλκοολ,τα ναρκωτικα,χαθηκα απο ολους, αγριεψα και κυκλοφορουσα σαν αερικο (ειμαι ακραιο πλασμα) αυτο συνεχιζοταν για εννια χρονια (μιλαμε του κλουβιου) ωσπου πεσανε λυτοι και δεμενοι να με συνεφερουνε (οικογενεια και φιλοι) χωρις ομως να ξερουν τον λογο που τα κανω ολα αυτα (ουτε τωρα ξερουν)

εγω απο το πολυ το κυρ ελεεισον μαζευτηκα παρα πολυ και επιασα δουλια σε ενα περιπτερο (2009) και αφου ειχα μαζευτει και τα αφηνα ολα πισω μου βρησκετε αυτος ξαφνικα μπροστα μου να μου ζηταει τον ''τηλεθεατη'' (δεν κανω πλακα) και εκει τρωω το πισωγυρισμα και κανω τα ιδια και χειροτερα μεχρι μετακομησα σε αλλη πολη,ξανα πιωματα, ξανα να προσποιουμε οτι ειμαι ερωτευμενος με αλλον τον οποιο να πεδευω και πολα αλλα.

μην τα πολυλογω ξανα μαζευομαι και πανω που ηρεμω τον τρακαρω παλη τυχαια το 2011 και μιλαμε. κανει πως δεν με θυμαται, αλλα μου φερετε πολυ φιλικα και σκεφτομαι εγω τουλαχιστον να εχω μια φιλικη επαφη μαζι του να ερθω στα ισια μου. τι το ηθελα΄? μου λεει αλλο ονομα απο αυτο που ηξερα. δυο ραντεβου που ποτε δεν ηρθε και ενα ψευτικο αριθμο τηλεφωνoυ. εκει επαθα την λολα την μεγαλη. κλειστικα στο σπιτι (μεχρι και αυτην την στιγμη που μιλαμε) και βγενω μονο για να παω για δουλια. μου φταινε ολα. και δεν εχω ορεξη γενικα. δεν βλεπω τους φιλους μου και ειμαι με χριστοπαναγιες.

ο λογος που αποφασησα να τα γραψω ολα σημερα ειναι πως και μονο που σκεφτηκα πως θα ηταν να επικεντρωνομουν σε ενα συγκεκριμενο ατομο και να ερωτευτω ξανα και ισως βγει κατι καλο. τον πετυχα εντελως τυχαια στο youtube ενω τοσα χρονια τον εψαχνα και δεν τον εβρησκα. καθε φορα τον πετυχαινω σαν να μου λεει ''ειμαι εδω'' ειμαστε τελειος διαφορετικοι ανθρωποι αλλα με μαγνητιζει οσο τιποτα αλλο. να δωσω ακομα μια μαχη?

παχουλο κοτοπουλο

 

OXI!!!!! OXI, OXI, OXI!!! Να μην δώσεις καμία "ακόμη" μάχη. Απολύτως καμία! Είναι εντελώς τρελό να ασχολείσαι  με έναν άνθρωπο επί μια δεκαπενταετία και να υποφέρεις, την στιγμή που ο ίδιος σου λέει με κάθε δυνατό τρόπο ότι ΔΕΝ ΣΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ! (διάβασε αυτή την πρόταση 500 φορές και μετά πήγαινε στο παρακάτω. Πεντακόσιες είπα! Ξανά από την αρχή!).

Μπορείς να το συνειδητοποιήσεις αυτό το τελευταίο; Δεν σε γουστάρει! Σε έχει απορρίψει ξανά και ξανά. Το ότι συναντιέστε τυχαία δεν είναι μήνυμα από τον Υπερπέραν ότι πρέπει κάτι να γίνει μεταξύ σας. Μάλλον σημαίνει ότι τριγυρίζετε στα ίδια μέρη, τίποτε περισσότερο. Και όταν συναντιέστε δεν σου λέει "είμαι εδώ", μάλλον λέει "φτου γαμώτο, πάλι ο ίδιος μαλάκας μπροστά μου". Μπορείς να εξηγήσεις αλλιώς το ότι σε απέρριψε από την αρχή, δεν επιδιώκει καμία επαφή, σου έδωσε ψεύτικο όνομα και το ότι σε έστησε σε όλα τα ραντεβού; Ίσως να δυσκολεύεται να σου το πει στα ίσια, αλλά η συμπεριφορά του μιλάει ξεκάθαρα. ΔΕΝ ΣΕ ΓΟΣΥΤΑΡΕΙ!! Αυτά με τον τύπο. 

Έρχομαι τώρα σε σένα. Πού έχω το μαστίγιο; Νάτο, στο βρήκα, ετοιμάσου. Το ότι έχεις κολλήσει σε μια φανταστική ιστορία 15 χρόνια και έχεις βάλει την ζωή σου και τους γύρω σου σε τέτοια δοκιμασία, εμένα δεν μου αρέσει καθόλου. Τόσοι άντρες γύρω σου, τόσο κόσμο συνάντησες αυτά τα 15 χρόνια, δεν βρέθηκε κανένας να σε ξεκολλήσει; Άντε να θυμάσαι με πικρή νοσταλγία μια παλιά ιστορία που δεν "κόλλησε", αλλά αν είναι ποτέ δυνατόν να πάσχεις σε τέτοιο βαθμό για μια ανύπαρκτη κατάσταση που ζει μόνον στην φαντασία σου. Τι σε έχει αλυσοδέσει; Η απόρριψη; Η (ίσως) χαμηλή σου αυτοεκτίμηση; Τι;  Θεωρώ πιθανόν κάποιο πρόβλημα να υπάρχει μέσα σου που, αν είναι έτσι τα πράγματα, θέλει ψάξιμο με ειδικό. 

Άνοιξε τα μάτια σου, ξεκόλλα και μην χαραμίζεις την ζωή σου!

Χαιρετώ,

 

Αγαπητέ μαλακισμένε,

Σου απευθύνομαι έτσι γιατί προφανώς σου αρέσει πολύ να σου φέρονται χάλια οι άλλοι, οπότε συντάσσομαι με τις επιθυμίες σου.

Αφού είσαι τόσο ταγμένος να αυτοκαταστραφείς, γιατί δεν δοκιμάζεις κάτι πιο δραστικό από ψευτοναρκωτικά και ψιλοαλκοόλ; Τι παιδιαρίσματα είναι αυτά; Να πέσεις στα σκληρά ναρκωτικά! Στο κάτω κάτω, ντουγρού στην καταστροφή θέλεις να πας, οπότε τι το παιδεύεις; Λατρεύεις να σε φτύνουν, να σου φέρνονται άσχημα, να σε υποβιβάζουν και να σε γράφουν στ’ αρχίδια τους. Ούτε ο πρώτος μαλάκας είσαι ούτε ο τελευταίος, οπότε embrace τη μαλακισμένη ψυχολογία σου και αφήσου στην καταστροφή που αποκαλείς ζωή.

Εναλλακτικά, σε περίπτωση που ζηλεύεις άλλους ανθρώπους που ζουν ωραίες ζωές και θέλεις κι εσύ λίγο απ’ αυτό, ξεκόλλα απ’ τον άλλον που καταφανώς δεν σε γουστάρει και άλλαξε τη ζωή σου. Κι αφού εμφανέστατα δεν μπορείς μόνος σου εδώ και τόσα χρόνια, ζήτα βοήθεια από ειδικό.

Με χαστούκια και ροχάλες (που σου αρέσουν)