Καλές μου...σας έχω ξαναγράψει και σας έχω φάει χρόνο και φαιά ουσία οπότε προφανώς το καταννοώ πως αυτό το μύνημα ίσως δεν απαντηθεί...

Λοιπόν..2ος χρόνος σπουδών και μακριά απ το σπίτι και την Αθήνα..(γενικά καλό)

Background: "Κλασσικό στόρυ": μετά απο πολλές αναζητήσεις κ ερωτήματα κάποτε κατάλαβα ότι η σεξουαλικότητά μου ήταν διαφορετική απ αυτή των άλλων παιδακίων...πέρασα γ κάποιο καιρό το στάδιο της άρνησης και του «μπααά οχι μωρέ,φάση είναι...» και μπλά-μπλά..

Τέλως πάντων κάποια στιγμή αποδέχθηκα το γεγονός ότι είμαι ?γκέι? μιας και υπήρχε ένα έντονο ενδιαφέρον προς το αντρικό φύλο. Αυτό βέβαια χωρίς ν' αρχίσω να λεω δεξιά κι αριστερά ''είμαι γκέι'' απλά άρχισα να δουλεύω θέματα του εαυτού μου και να φτύνω τα διάφορα σκατά που με τάιζε απο τα γεννοφάσκια μου το κοινωνικό μου περιβάλλον χωρίς όμως ριζοσπαστικές ή ακτιβιστικές ενέργειες αλλά κυρίως με όσο το δυνατόν περισσότερη ενημέρωση και κριτική...

Η οικογένειά μου (κάργα ομοφοβικοί) δεν γνωρίζει ούτε υποψιάζεται (κατα τ' άλλα ο ακτιβισμός με μάρανε) ακόμα και τώρα τίποτα μιας και όπως λέει κι αυτή η μαλακισμένη έκφραση ''δε μου φαίνεται''...

Το θέμα τώρα είναι ότι κάποιες φορές (πολύ ελάχιστες όμως) ένιωθα έλξη και για ορισμένες κοπέλες που εκφράζεται και σεξουαλικά (if you know what I mean) αλλά ποτέ δεν μπόρεσα να το ψάξω βαθύτερα καθώς ποτέ δε βρέθηκε κάποια ώστε να προχωρήσω και να δώ πώς αυτό θα με κάνει να νιώσω,πώς θα συμπεριφερθώ κλπ..Απ την άλλη ούτε με άντρα έχω ολοκληρώσει αλλά γ αυτό δεν έχω καμία αμφιβολία ούτε μου χρειάζεται να ολοκληρώσω για να το καταλάβω..

Αυτό με οδήγησε στο να κάνω λάθος κινήσεις αφού στις γνωριμίες που έκανα αυτοπροσδιορίστηκα ως bi..κάτι με το οποίο τελικά δε νιώθω και τόσο άνετα..Ως γκει πάλι πώς θα ήμουν σε θέση κάποια στιγμή να πλησιάσω μια κοπέλα που ίσως μου κέντριζε πάλι το ενδιαφέρον...?

Είναι σύνηθες τώρα ένας άνθρωπος 19 χρονών να έχει αμφιβολίες γ το σεξουαλικό του προσανατολισμό μην τρελαθώ..? Ή μήπως αυτό τελικά δεν είναι αμφιβολίες και είναι ίσως εσωτερικευμένη κοινωνική πίεση ή αποτυχημένη σεξουαλική αποδοχή?σκατά γενικά..

Τώρα νιώθω και λίγο ''εγκλωβισμένος'' μέσα στη bi ταυτότητα αλλά δεν ξέρω τί να πώ μου φαίνεται ανώριμο, ασυνεπές και ίσως απο κάποιους μεταφραστεί ως εσωτερικευμένη ομοφοβία μου τη μία να λέω είμαι bi και μετά να λέω είμαι γκέι που όμως δεν θέλω με τίποτα γιατί δε το νιώθω καθόλου έτσι..! (καλά για την παραπάνω περίοδο στάνταρ θα με κράξετε:-P)

Τώρα το θέμα με την εν αγνοία οικογένεια με περιορίζει αν θέλω να συμμετέχω σε δράσεις δρόμου κλπ ή ιντερνρτικές διαδικασίες και θέλω να τελειώνει.. Είναι σωστή κίνηση να μιλήσω στους δικούς μου όμως και στο ενδιάμεσο να μην έχω κ επαφή μαζι τους ώστε να μιλάμε, να τσακωνόμαστε, να το συνηθίζουν (τα απαραίτητα κλασσικα δλδ) κ να συνεχίζω να ζώ σε άλλη πόλη με τα λεφτά τους?κι άλλα σκατά...

Επίσης αν τελικά τους μιλήσω είναι σωστό να ξεκινήσω απο τον πιό σκληροπυρηνικά συντηρητικό και αυστηρό αλλά ταυτόχρονα και πιο λογικό της οικογένειας ή απο την θεούσα (ΧΕΣ'ΤΑ) ημίτρελη μάνα?

Γενικά πήξαμε στο σκατό...εγώ πάντως περιμένω τα φώτα σας γιατί στην πραγματικότητα είναι πολύ μπερδεμένη η κατάστασή μου κ δεν είναι καθόλου ευχάριστο...

Υ.Γ : Με το σεντόνι που σας έφτιαξα σκεπαστείτε τώρα για την άνοιξη..

Πολλά φιλιά κουκλάρες μου

Γιάννης

 

Συγγνώμη για να καταλάβω: τι θα πει «προσδιορίστηκα ως χ,ψ,ζ»; Ξεπροσδιορίσου όσες φορές θέλεις, ή καλύτερα παράτα στην άκρη τους προσδιορισμούς και κάνε ό,τι νιώθεις, είτε με άντρες είτε με γυναίκες. Δεν ξέρω ούτε με ενδιαφέρει τι είναι αυτό που σε κάνει να προσδιορίζεσαι έτσι ή γιουβέτσι, εμένα μου φαίνεται τελείως χαζό να βάζεις από μόνος σου μια ταμπέλα (που κανένας δεν σου ζήτησε) και μετά να περιορίζεσαι από αυτήν και να αναρωτιέσαι αν σου ταιριάζει ή όχι.

Αν οι γονείς σου δεν πρόκειται να καταλάβουν και να αποδεχτούν αυτά που θέλεις να τους πεις και πρόκειται να σου κάνουν την ζωή δύσκολη, δεν χρειάζεται να τους πεις τίποτε, και ναι, μπορείς ανετότατα και χωρίς καθόλου τύψεις να ζεις σε άλλη πόλη με δικά τους λεφτά, μέχρι να μπορέσεις να βγάλεις τα δικά σου. Αλλά βάλε το μπροστά το συντομότερο να γίνεις όσο πιο ανεξάρτητος οικονομικά μπορείς.

Φιλικά

 

Γιαννάκη,

Δυστυχώς έχασες την προθεσμία για υποβολή αιτήσεων σεξουαλικού προσανατολισμού και τώρα είναι πολύ αργά για να διαλέξεις ποιον θέλεις. Θα είσαι αιώνια καταδικασμένος να περιφέρεσαι σε μια ντεμί σαιζόν κατάσταση, ζητιανεύοντας μια ταμπελίτσα για το τι είσαι.

Σοβαρά τώρα, ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν είναι πάντα τελείως ξεκάθαρος. Όπως έχει πει πριν από δεκαετίες ο Κίνσεϊ, η ομοφυλοφιλία/ετεροφυλοφιλία είναι ένα φάσμα, απ' το ένα ως το 6. Κάποιοι είμαστε στο 1 (αποκλειστικά το ένα) ή στο 6 (αποκλειστικά το άλλο) ή κάπου ενδιάμεσα. Και κάποιοι πηγαινοερχόμαστε λίγο πέρα δώθε, αν και το πολύ το περαδώθε μάλλον ζαλίζει κι εμάς και τους άλλους.

Είναι πολύ πιθανό να σου αρέσουν κυρίως οι άντρες (ας πούμε 80%) και πού και πού μερικές γυναίκες (το υπόλοιπο 20%). Ή 70/30% ή 40/60% ή 90/10% ή δεν ξέρω κι εγώ τι. Έχει σημασία;

Δυστυχώς έχει. Όλοι μας θέλουμε να ξέρουμε τι είμαστε. Χρειαζόμαστε ένα κουτάκι για να κουρνιάσουμε και να βολευτούμε, να ξέρουμε πού πατάμε, ρε αδερφέ.

Πράγματι, κάποιοι θεωρούν ότι οι bi είναι ψεύτες, που ντρέπονται να πούνε ότι τους αρέσει ο πούτσος ή μπερδεμένοι, που δεν ξέρουν τι θέλουν ή όλα μαζί. Όμως υπάρχουν στ' αλήθεια πραγματικοί bi. Το να είσαι bi δεν σημαίνει ότι σου αρέσουν 50-50 και τα δύο φύλα. Μπορεί το ένα να σου αρέσει περισσότερο απ' το άλλο ή αυτό να ισχύει για συγκεκριμένα μέλη του εκάστοτε φύλου.

Διάβασα ένα ενδιαφέρον άρθρο πρόσφατα σχετικά με το θέμα σου: Κι αν τελικά (δεν) είσαι gay; το οποίο αναφέρει διάφορες έρευνες.

Τώρα, όσον αφορά το coming out στους χέσε μέσα γονείς σου, σκέψου πρώτα γιατί θέλεις να τους το πεις. Ποιος είναι ο σκοπός σου; Το να σε στηρίξουν; (ξέχνα το). Το να είσαι ντόμπρος; (και ξεσπιτωμένος; Χμ, ξανασκέψου το). Το να πεις την αλήθεια σου; (πες την σε άλλους πρώτα).

Διάβασε κι αυτά τα άρθρα για το κάμινγκ άουτ:

Το coming out βλάπτει σοβαρά την υγεία
Το πώς το δεχόμαστε εμείς επιδρά και στους άλλους
Ήμουν ομοφοβική για να καλύψω την ομοφυλοφιλία μου
Δεν μπορώ να κρύβομαι μια ζωή
Ο πιο κοντινός φανερός βρίσκεται σε ακτίνα δέκα χιλιομέτρων
Γκέι στην εφηβεία
Η ομοφυλοφιλία για γονείς και παιδιά
Άμα σε βλέπουν, θα σε συνηθίσουν
Μίρο Πασκάλεβ: «Δεν το διαφημίζω. Δεν το κρύβω»