Αγαπητές νεράιδες,

Είμαι στα 40 μου και ακόμη δεν έχω μιλήσει στη μητέρα μου για τον σεξουαλικό μου προσανατολισμό. Τώρα είναι στα 70 της, έχει πλήρη διαύγεια αλλά πάσχει από μια μορφή καρκίνου και ενδέχεται να τη χάσω σύντομα. Δε θέλω φυσικά να πεθάνει και ακόμη περισσότερο να πεθάνει χωρίς να της έχω μιλήσει ποτέ ανοιχτά για μένα. Τι λέτε; Να της μιλήσω ή μπορεί να την αποτελειώσω μια ώρα νωρίτερα;

Ευχαριστώ

Πάνος

Αγαπητέ φίλε,

Πολύ φοβάμαι ότι μια μάνα που στα 70 της δεν έχει η ίδια μιλήσει με το παιδί της, που είτε δεν το έχει καταλάβει (αν είναι δυνατόν!) είτε το έχει, αλλά αρνείται να το δεχτεί, δεν πρόκειται να εκτιμήσει τώρα την ειλικρίνειά του.

Οπότε το να της το πεις θα έχει λυτρωτική επίδραση μόνο σε εσένα. Αυτή κατά πάσα πιθανότητα θα στενοχωρηθεί και μπορεί να της βγει δυσάρεστη αντίδραση (φωνές, επιθετικότητα, κλάματα κλπ). Σίγουρα δεν θα την αποτελειώσεις, γιατί κανένας δεν πέθανε από θλίψη, αλλά ίσως να περιπλέξεις μια ήδη πολύπλοκη κατάσταση.

Αν είναι τόσο σημαντικό για σένα (και καλό είναι να ξέρεις γιατί ακριβώς είναι σημαντικό για σένα), πες της το, αλλά να είσαι προετοιμασμένος για το τι πιθανόν να ακολουθήσει.

Αν δεν τρελαίνεσαι, ας το να πάει.

Φιλικά

 

Πανούλη,

Η γνώμη μου είναι να της το πεις. Έχω την εντύπωση ότι θα σε τρώει για μια ζωή αν πεθάνει και δεν της το έχεις πει.

Πολύ σημαντικό είναι να σκεφτείς και ν’ αποφασίσεις γιατί θέλεις να της το πεις: για να έρθετε πιο κοντά; (όχι πολύ πιθανό, αλλά όχι και απίθανο). Για να βγάλεις από μέσα σου την αλήθεια σου; (μια χαρά στόχος). Για να μη μείνει αυτό ανείπωτο; (επίσης μια χαρά). Για να σου πει ότι σε αποδέχεται και σε αγαπάει το ίδιο; (καλός στόχος, άλλα πολύ αβέβαιος).

Ένα είναι σίγουρο: δεν θα την αποτελειώσεις εσύ. Αν στεναχωρηθεί τόσο πολύ που θα χειροτερέψει, θα το έχει κάνει η ίδια στον εαυτό της, όχι εσύ.

Διάβασε στο 10% τη στήλη Φτου & βγαίνω, όπου υπάρχουν πολλά άρθρα για το coming out, τα υπέρ και τα κατά του.