Αγαπητές μου νεραϊδες,

Καλησπέρα από την όμορφη Λεμεσό της Κύπρου! Ναί, η φήμη σας έχει φτάσει και εδώ!

Είμαι 18 χρονών και φυσικά είμαι... γκέι! Το έχω συνειδητοποιήσει και έχω αποδεκτεί πλήρως τον εαυτό μου. Ο μόνος άνθρωπος που ξέρει για τον σεξουαλικό μου προσανατολισμό είναι ο κολλητός μου που και ο ίδιος είναι ομοφυλόφιλος αλλά έχει συντηριτικές απόψεις, άρα δεν μπορώ να συζητήσω τίποτα μαζί του.

Η Οικογένεια μου είναι όλοι πλήρως ομοφοβικοί, για να καταλάβετε συγκρίνουν τους ομοφυλόφιλους με τους παιδεραστές και τους δολοφόνους! Εγώ όμως τόσα χρόνια αναγκαζόμουν να παίζω θέατρο ότι και καλά συμφωνώ μαζί τους... έφτασα όμως σε μια ηλικία που δεν αντέχω άλλο! Θέλω να κάνω κάτι για να υποστηρίξω πραγματικά τα δικαιώματα μου και το ποιός είμαι! κάτι το οποίο μέχρι σήμερα δεν έκανα έχω βαρεθεί πιά τα ψέματα! Τέλως πάντων.

Εδώ στην Κύπρο υπάρχει μιά οργάνωση η οποία υπερασπίζεται τα ΛΟΑΤ δικαιώματα. Η συγκεκριμένη οργάνωση διοργανώνει κάποιες συναντήσεις στις οποίες θεωρώ ότι θα ήταν καλό να πηγαίνω και εγώ, για να γνωρίσω και άλλους ΛΟΑΤ που πιθανών να αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα με την οικογένεια τους (ή και χειρότερο). Το θέμα όμως είναι ότι ακόμα μένω με τους γονείς μου και είμαι υπό τον έλεγχο τους. Τι με συμβουλεύεται να κάνω? Να πώ και άλλα ψέματα δεν τα μπορώ άλλο! Μήπως ήρθε η ώρα για να κάνω coming out?

Υ.Γ. Χρησιμοποιώ ψευδώνυμο!

Σας ευχαριστώ πολύ!

Αλέξης!

Αλέξη γεια

Αν θεωρείς ότι το ότι οι γονείς σου δεν ξέρουν για σένα σου περιορίζει τις κινήσεις (αυτό υποθέτω ότι εννοείς ότι είσαι υπό τον έλεγχό τους) και ότι το να τους το πεις θα σου λύσει αυτό το πρόβλημα, πες το. Στάθμισε πάντως καλού κακού το προβλήματα μπορεί να σου δημιουργήσει και κυρίως πως θα τα αντιμετωπίσεις. Αν π.χ. αποφασίσουν να σου κάνουν πόλεμο γιατί είσαι «παιδεραστής και δολοφόνος» (!), πρέπει να έχεις ένα στοιχειώδες πλάνο στο μυαλό σου για να τους αντικρούσεις / πολεμήσεις. Βρες και καμιά τραγική ατάκα τύπου «αν δεν με αποδεχτείτε, θα πέσω στα ναρκωτικά», και δώσ’ του.

Πάντως όπως μου τα λες τα πράγματα, και όπως συνήθως συμβαίνει δεν φαίνεται ότι θα το δεχτούν με μεγάλη χαρά. Όπως όμως επίσης συνήθως συμβαίνει, αν μείνεις σταθερός στις αποφάσεις σου, θα το καταπιούν και θα σταματήσουν  να σε ζαλίζουν.

Φιλικά

 

Αλεξάκο μου,

Εμ καλά κάνεις και θέλεις ν’ ανοίξεις τα φτερά σου, σκατά ζωή κάνεις τώρα. Να πας στην οργάνωση, για να γνωριστείς με άλλους ανθρώπους, να κάνεις πραγματικές φιλίες και ίσως και να γνωρίσεις και τον έρωτα.

Όσον αφορά τους γονείς σου, σκέψου τον βασικό σου στόχο: να μπορείς να κάνεις τη ζωή σου χωρίς πάρα πολλά εμπόδια. Αυτό θα καθορίσει αν θα τους το πεις ή όχι. Αν λέγοντάς τους το, η ζωή σου θα γίνει χειρότερα (περισσότερος έλεγχος, περισσότερα ντράβαλα και γκρίνια και συναισθηματικοί εκβιασμοί ή βία), τότε μην τους το πεις. Είσαι αγόρι και αυτό είναι υπέρ σου κοινωνικά: εκμεταλλεύσου τον ανδρικό σου προνόμιο, ρίξ’ τους μια χριστοπαναγία που θέλουν να σε ελέγχουν ενώ έχεις γίνει άντρας και κάνε τη ζωή σου, όπως θα την έκανε ένας στρέιτ άντρας.

Αν νομίζεις ότι λέγοντάς τους το, θα βελτιωθεί η ελευθερία κινήσεών σου, πες τους το. Αυτό να είναι το κριτήριό σου.