Αγαπητές Νεράιδες,

χρειάζομαι τη γνώμη σας για κάτι: είμαι παντρεμένος, με δύο παιδιά, με τη γυναίκα μου είμαστε μαζί περίπου 15 χρόνια.

Πριν τη γνωρίσω ήμουν σίγουρος ότι ήμουν γκέι αλλά όλα άλλαξαν όταν τη γνώρισα. Την αγαπώ πολύ αλλά πριν κανα χρόνο την απάτησα με τρεις άντρες. Δε μου άρεσε το σεξ μαζί τους. Στην πορεία ισοπεδώθηκα από τις τύψεις, της μίλησα, με δέχτηκε όπως είμαι.

Σήμερα, ενώ την αγαπώ παράλληλα σκέφτομαι και άντρες. Ο ψυχολόγος μου λέει πως εγώ είμαι το εμπόδιο στον εαυτό μου. Δεν ξέρω τι να κάνω για να (με) ξεπεράσω. Όταν με παίρνει από κάτω κατηγορώ τον εαυτό μου και νιώθω τύψεις, φοβάμαι πολύ να πλησιάσω κάποιον άλλον άντρα αλλά παράλληλα το θέλω πολύ, μου λείπει ένα αντρικό άγγιγμα, μια αγκαλιά.

Τα φώτα σας κορίτσια.

 

Αγαπητέ φίλε,

Αν ξεκινήσουμε με δεδομένη την άσβεστη επιθυμία σου για άντρες, την οποία δεν μπορείς και δεν θέλεις να καταπιέσεις (άλλο;), ούτε διαπραγματεύεσαι, οι λύσεις είναι δυο και είναι πολύ απλές.

Είτε τα συζητάς με την γυναίκα σου και συμφωνεί (αν συμφωνεί) να σε αφήνει να το κάνεις με άντρες και να παίρνεις αυτά που θέλεις. Είτε χωρίζεις και κάνεις ό,τι σου καπνίσει.

Αν χωρίσεις, τελειώσαμε. Αν όμως η γυναίκα σου δεν συμφωνήσει και «την αγαπάς», οπότε δεν θέλεις να χωρίσεις, να την πληγώσεις, τα παιδιά, τα σόγια, οι γνωστοί, το βόλεμα, η κοινωνική κάλυψη κλπ, ε, τότε σταμάτα να σκέφτεσαι άντρες. Πώς γίνεται αυτό; Με πολλή αυτοκαταπίεση φαντάζομαι. Δεκαπέντε χρόνια το άντεξες, κάνε το λιγάκι ακόμη, μέχρι να περάσει η καύλα, η ζωή, τα νιάτα, τι να σου πω; Δεν έχω πείρα από τέτοια. Και έχω ένα θεματάκι με όσους θέλουν και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη. Εκτιμώ πολύ περισσότερο αυτούς που ψάχνοντας την ευτυχία και την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς τους δεν διστάζουν να εκτεθούν.

Φιλικά

(Ερώτηση: οι τρεις άντρες που ανέφερες ήταν όλοι μαζί ή ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο, για να δω τι παίζει στην πιάτσα)

 

Αγαπητέ αυτοκαταπιεζόμενε,

Καλά σου λέει ο ψυχολόγος σου ότι εσύ είσαι το εμπόδιο στον εαυτό σου, δηλαδή εσύ έχεις το πρόβλημα, εσύ έχεις και τη λύση.

Πρώτα και πάνω απ’ όλα, υπάρχει μια αδυσώπητη, ανελαστική, απτή πραγματικότητα: σου αρέσουν οι άντρες! Τελεία και παύλα. Είσαι γκέι, ρε παιδί μου, πώς να το κάνουμε; Κλάψε όσο θέλεις, γαμωσταύρισε όσο γουστάρεις, χτύπα το κεφάλι σου στον τοίχο αν είσαι πολύ μαζόχας, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα και την ξέρεις από πάντα. Σου αρέσουν οι άντρες. Πες το ξανά. Πολλές φορές.

Το ότι δεν πέρασες καλά στο σεξ μαζί τους δεν μου λέει τίποτα απολύτως. Δεν είναι απόδειξη για κάποιο πράγμα. Αλίμονο αν περνούσαμε καλά σε όλα τα σεξ που κάνουμε (στρέιτ ή γκέι). Είναι θέμα χημείας, είναι θέμα τυχαιότητας και κυρίως είναι θέμα αναστολών, ντροπής, τύψεων, γενικότερου αρνητισμού κτλ κτλ κτλ. Έτσι ενοχικά που ζεις τη σεξουαλικότητά σου, θα με εξέπληττε να περνούσες καλά στο σεξ με τους άντρες που πήγες.

Αν ο γάμος σου είναι καλός, έχετε μια λειτουργική, φροντιστική σχέση και θέλετε να παραμείνετε μαζί, τότε φυσικά αξίζει να το προσπαθήσετε, αλλά όχι παραβλέποντας την πραγματικότητα της έλξης σου για τους άντρες. Πώς θα γίνει αυτό; Δεν υπάρχει στάνταρ συνταγή, αλλά υπάρχουν τρόποι. Ευτυχώς έχουμε 2015! Αν το αποφασίσετε, γράψε μας να σου προτείνουμε gay-friendly συμβούλους ζευγαριών.

Αν όμως μένεις στον γάμο σου όχι επειδή αγαπάς τη γυναίκα σου και θέλεις να είσαι μαζί της αλλά από φόβο για το πώς θα είναι η ζωή σου ως γκέι, τότε και ο γάμος σου θα πάει σκατά και εσύ θα καταλήξεις ψυχάκιας.