Γεια σας αγαπητές μου νεράιδες.

Σας γράφω για να μοιραστώ και εγώ τον πόνο μου. Είχα καταλάβει ότι είμαι γκει από τοτε που θυμάμαι τον εαυτό μου και είμαι πολύ καλά με το ποιος είμαι. Όλοι όσοι με ξέρουν, απ' τους γονείς μου μέχρι τους φίλους μου, ξέρουν ότι είμαι γκει και γενικά είμαι αρκετά κοινωνικός σαν άνθρωπος.

Το πρόβλημα μου είναι οτι δεν έχω ποτέ κάνει κάποια σχέση, δεν έχω ποτέ κάνει σεξ, δεν έχω κάνει τίποτα απολύτως. Είμαι 22 χρονών, και ενω δεν με ενδιαφέρει αν οι άλλοι θεωρούν ότι είμαι μεγάλος για να είμαι ακόμα παρθένος και να μην έχω κάνει σχέση, νιώθω ότι θέλω να ξεκινήσει αυτό το κομμάτι της ζωής μου.

Έχω πολλά γκει άτομα στον περίγυρό μου, συναναστρέφομαι και γνωρίζω καθημερινά γκει άτομα, δεν είναι δηλαδή ότι είμαι απομονωμενός. Φοβάμαι μήπως κάνω εγώ κάτι λάθος και ότι θα μείνω για πάντα μόνος μου.

Γιώργος

Αγαπητέ φίλε,

Καταλαβαίνω το πρόβλημά σου, γιατί είχαμε και εμείς στο σπίτι μέχρι πρόσφατα παρόμοιο πρόβλημα. Η γάτα μου η Ντούντη είχε φλιπάρει από την αγαμία. Νεύρα, κλάματα, ανορεξία, κατάθλιψη, γενικώς ένα μάτσο χάλια. Πώς να το βοηθήσω το παιδί, που το έβλεπα να μαραζώνει κάθε μέρα;

Το πήγα σε μάγισσες, καφετζούδες, μέντιουμ με κληρονομικό χάρισμα, τίποτε. Διότι εγώ παρότι Νεράιδα, ως μητέρα, απαγορεύεται να βοηθήσω με τα γνωστά μου κόλπα. Κάπως σαν τους ψυχίατρους απαγορεύεται να κάνουν ψυχανάλυση σε φίλους και γνωστούς. Τελικά απευθύνθηκα στον καθηγητή Παιδοψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Γενεύης, κορυφή παγκοσμίως, με εξειδίκευση στα pets. Εννοείται ότι έβαλα μέσον στη γραμματέα για να το δει, γιατί τα ραντεβού άνοιγαν από καλοκαίρι και μετά, και εννοείται επίσης ότι τα έσκασα χοντρά, συν το φακελάκι στη γραμματέα (ναι, στην Ελβετία φακελάκι, που έχει φτάσει η Ευρώπη!!!).

Και πού καταλήξαμε; Ότι το παιδί έκανε μεν παρέες, κοινωνικό, έξω καρδιά, αλλά με λάθος κόσμο: με τους παπαγάλους της Κουτούπη, και το πεκινουά της Γρηγοριάδου. Και ναι μεν καλά και χρυσά τα παιδιά (καλά οι παπαγάλοι όχι και τόσο, είναι λίγο βρωμόστομοι), από σπίτια Κολωνακίου, μεγαλωμένα με νταντάδες και κολλέγια, αλλά όπως φάνηκε δεν φτάνει αυτό για να ρυθμίσει η Ντούντη τα ορμονικά της, καταλαβαίνετε τι εννοώ. Η Ντούντη χρειάζεται γάτες και μάλιστα τις σωστές γάτες. Κεραμυδόγατες επί του προκειμένου. Την ανέβασα λοιπόν στην ταράτσα, βρήκε έναν μαύρο γάτο, τσόγλανο για γαμήσια και χαστούκια, και ορίστε, ήρθε το παιδί στα ίσια του.

Το οποίον τι σημαίνει για την περίπτωσή μας; (σου, εννοώ). Μπορεί να γνωρίζεις πολύ γκέι κόσμο, αλλά αυτό δεν είναι εγγύηση ότι θα σου κάνουν κλικ για κάτι περισσότερο από παρέα, καφέ, κουβέντα, σινεμά, πλάκα. Όμως γνωρίζοντας κόσμο δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρεις κάποιον τελικά. Εκτός αν είσαι πολύ δύσκολος και έχεις βάλει τα στάνταρ σου στον ουρανό ή δεν είσαι ξεκάθαρος στην προσέγγγισή σου (αν δεν δίνεις στον άλλο να καταλάβει ότι τον γουστάρεις). Αν είσαι προσγειωμένος και δεν περιμένεις τον πρίγκιπα του παραμυθιού, αργά η γρήγορα θα βρεις γκόμενο, ηρέμησε.

Φιλικά

 

Γιωργάκη μου,

Μάλλον νιώθεις ότι είσαι ο τελευταίος παρθένος στον πλανήτη και όλοι οι άλλοι συνομήλικοί σου, ειδικά οι γκέι, δεν προλαβαίνουν να χύνουν. Αμ δεν είναι έτσι! Υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί άντρες και γυναίκες, και στρέιτ και γκέι, που «αργούν» να ξεκινήσουν τη σεξουαλική τους ζωή. Οι λόγοι είναι πολλοί και διάφοροι: μια σκατά οικογένεια, με πάρα πολύ αρνητισμό για το σεξ, προβληματική αυτοεικόνα για το σώμα, προβληματική ψυχολογία όσον αφορά τις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους, παλιά ψυχολογικά τραύματα… Ειδικά όσον αφορά τους γκέι, η καθυστερημένη έναρξη της σεξουαλικής ζωής συχνά οφείλεται στην ντροπή για το ότι είμαστε γκέι. Και καλά να είμαι γκέι, θεωρητικά και αόριστα. Αλλά να γαμιέμαι κιόλας; Α πα πα! Οπότε το βάζουμε στο ψυγείο και ηρεμούμε (που λέει ο λόγος ηρεμούμε, γιατί μέσα μας νιώθουμε σκατά).

Δεν είσαι ο μόνος! Αυτό βέβαια δεν σε βοηθάει πάρα πολύ. Ίσως να σε βοηθάει πως όλοι οι παρθένοι ανησυχούν ότι έτσι και μάθει ο άλλος ότι είναι ακόμα παρθένοι στα 20, στα 26, τα 30, τα 40 (ω ναι, υπάρχουν παρθένοι και σε τέτοιες ηλικίες), θα τους θεωρήσουν προβληματικές περιπτώσεις.

Πρώτα απ’ όλα, δεν χρειάζεται να δώσεις σεξουαλικό βιογραφικό σε όποιον πας. Δεύτερον, η πρώτη σου φορά θα είναι μόνο αυτό: μία φορά. Δεν χρειάζεται να είναι ούτε μαγική ούτε φαντασμαγορική ούτε τίποτα κινηματογραφικό. Μπορεί να είναι σκέτη και αδιάφορη, κακή, υπέροχη, έτσι κι έτσι, όπως όλα τα σεξ που θα κάνεις στη ζωή σου στο μέλλον. Μπορεί να είναι μ’ έναν υπέροχο άνθρωπο που είναι σκατά εραστής, μ’ έναν τέλειο εραστή που είναι σκατόψυχος… δεν υπάρχει καμία μα καμία εγγύηση.

Δεν μας λες αν από τα γκέι άτομα που γνωρίζεις, γίνεται παιχνίδι και εσύ το κόβεις ή αν δυσκολεύεσαι πολύ να τα προσεγγίσεις. Όποιο κι αν είναι το πρόβλημά σου, αν νιώθεις ότι έχεις φτάσει σε αδιέξοδο και έχεις βαλτώσει, ζήτα μας να σου προτείνουμε σε ποιους συμβούλους ψυχικής υγείας να απευθυνθείς (εγγυημένα όχι ομοφοβικούς), ώστε να το ξεπεράσεις.