Ειμαι 42 ετών λεσβία. Γνώρισα μια γυναίκα 50 ετών straight. Στο δρόμο ανταλλάξαμε βλέμματα. Ηταν πολύ έντονο. Λες και είχαμε συναντηθεί κάποτε κάπου. Ανταλαξαμε Facebook. Της έστειλα μνμ οτι ειναι η πιο ωραία γυναίκα που έχω γνωρίσει και με απορρίψε ευγενικά.

Χαθήκαμε για 2 μήνες. Και τα έφερε η ζωή έτσι που για 4 μήνες ξανά , βγαιναμε συνεχώς και περνούσε η ώρα χωρίς να το καταλάβουμε. Μου είπε οτι η ένταση ειναι αμοιβαία κι οτι την έχει ταράξει η γνωριμία μας. Εκείνη δεν απαντουςε στο κινητό της οταν έβγαινε μαζί μου. Με συνόδευε σε οποία εκδηλωςη της το ζητούσα χωρίς δεύτερη κουβέντα, κι η χημεία ηταν περίεργα απίστευτη.

Αρχιςε Να με ρωτάει για το gay κομμάτι, και μια μέρα που είχαμε πιει μου είπε οτι έχει κάνει φαςη Με γυναίκα κι ηταν φοβερή εμπειρία. Εγώ το έπαιζα αδιάφορη.Μου πρότεινε επαγγελματική συνεργασία και την δέχτηκα. Δύσκολοι καιροί. Στο κλείσιμο της δουλειάς, εμφανίστηκε ο Κολλητος της/προςτατης που του επέτρεψε να ακυρώσει την συνεργασία με αγενή και ομοφοβικό τροπο κι εκείνη με γελοίες δικαιολογίες μέσω τηλεφώνου θυμωμένη, εξαφανίστηκε και με μπλόκαρε από το Facebook. (Βασική επικοινωνία μέσω chat του Facebook).

Δεν τίθεται θέμα επαγγελματικο γιατί ειμαι έντιμη και επίσης δεν είχα την παραμικρή πρόθεση να την απογοητεύσω για συναισθηματικούς επίσης λόγους. Είχε τρομερή αγωνια να πάμε στα μαγαζιά μαζί για υλικά και να περνάμε χρόνο μαζί, έλεγε. Με γνώρισε σε όλους τους φίλους της κι εγώ στους δικούς μου. Προσπαθούσα να την γοητευσω αλλα δεν την έφερα σε δύσκολη θέση ποτέ. Έτσι έλεγε. Τώρα τέλος......

Τα πράγματα πήγαν άσχημα γιατί έγινα έξω φρενών με τον τροπο της και της έστειλα έμαιλ με όσα έκανε. την πρωτοχρονιά μου έστειλε ένα "καλή χρόνια" κι εγώ η ανόητη "μου λείπεις". Ποσό Δράμα πια......

Έχετε κάποια συμβουλή; Δυστυχώς τόση έντονη χημεία έχω χρόνια να νιώσω. Δεν ξέρω αν υπάρχει λόγος να την διεκδικήσω ή να περίμενω κίνηση της.
Μαρια

Αγαπητή φίλη,

Για την τωρινή σου μίζερη κατάσταση ΕΣΥ φταις. Σβήσε αμέσως όλα τα τηλέφωνα, τηλέφωνα κοινών γνωστών, μέιλ, όλα τα παλιά μηνύματα και SMS από τα οποία θα μπορούσες να την ξαναβρείς, μπλόκαρέ την και εσύ στο FB, κόψε κάθε γέφυρα επικοινωνίας και θεώρησε ότι πέθανε, εξαφανίστηκε. Στείλε την στον διάολο και ακόμη παραπέρα, βγάλε την από το μυαλό σου και την ζωή σου. Δεν κάνει για σένα, σου φέρθηκε άθλια, δεν της αξίζεις. Τε-λος!

Ελπίζω να μην χρειαστεί να επανέλθουμε στο θέμα! Κάνε με περήφανη!

Φιλικά

 

Μαράκι μου,

Γιατί παιδάκι μου, ταλαιπωρείσαι; Χάθηκαν οι λεσβίες και πήγες κι έμπλεξες με μια στρέιτ προβληματική;

Εγώ λέω να τη διεκδικήσεις. Μέρα νύχτα να σκέφτεσαι μόνο αυτή, να παρατήσεις τη δουλειά σου, το φαΐ, τους φίλους σου, να πουλήσεις το ένα σου νεφρό (για να έχεις ν’ αγοράζεις ξύδια και σκληρά ναρκωτικά) και να αφιερωθείς ολοσχερώς σ’ αυτό το καταστροφικό πάθος σου γι’ αυτή την αδιέξοδη ιστορία.

Αν πάλι, λέω αν, σου περάσει ποτέ από το μυαλό ότι δικαιούσαι λίγη ευτυχία, αγάπη και αγκαλίτσες από μια γυναίκα που θέλει να είναι μαζί σου, στείλ’ τη στο διάολο και βγες να γνωρίσεις άλλες γυναίκες – στα μπαρ, στην κοινότητα, στα τσατ, οπουδήποτε.