Γεια σας Νεράιδες! Έχω ένα πρόβλημα και θέλω τη συμβουλή σας.

Εδώ και μερικούς μήνες θέλω ένα αγόρι από την Κρήτη. Έχουμε επαφή από το τηλέφωνο, Facebook, και Viber. Βασικά τον βρήκα στο Facebook. Είναι ένα παιδί το οποίο έχει περάσει πολύ δύσκολα και του έχω πει κι εγώ πολλά ψέματα για εμένα. Του είπα ότι έχω μαγαζιά και μεγάλη άνεση οικονομική κι ότι, ακόμα, έχω ένα παιδί. Ωστόσο τον αγαπώ βαθιά, ειλικρινά και ανιδιοτελώς. Του είπα αυτά τα ψέματα για να αισθανθεί καλύτερα και να αφήσει τα προβλήματα στην άκρη όσο γίνεται.

Ξέρω πως με αγαπά για αυτό που του έχω παρουσιάσει ότι είμαι. Θέλει να παντρευτούμε και να μείνουμε μαζί. Παρά ταύτα δεν μπορώ να το κάνω αν δεν του πω την αλήθεια. Σήμερα το πρωί που μιλήσαμε στο τηλέφωνο άλλαξα τη φωνή μου για να νομίσει πως του μίλησε ο γιος μου. Του είπα «σ' αγαπώ μπαμπά» και λύθηκε στα δάκρυα. «Πότε δε μου έχουν πει ότι με αγαπούν οι δικοί μου άνθρωποι και μου το είπε ένα παιδί που δεν έχω γνωρίσει ακόμα». Έκλαιγε συνέχεια από συγκίνηση. Έπρεπε να τον ακούγατε...

Τι να κάνω; Τον θέλω ολοκληρωτικά αλλά φοβάμαι ότι αν του πω την αλήθεια θα με μισήσει. Θα γυρίσει και θα μου πει ίσως: «Ήσουν ο χειρότερος από όλους. Σε αγάπησα και με φόρτωσες ψέματα». Ξέρω πως με τόσα ψέματα δε μου αξίζει και θα μου πείτε πιθανόν «καλά να πάθεις». Όμως τον θέλω! Πότε δεν έχω νοιώσει έτσι ξανά για άλλον. Βοηθήστε με καλές μου νεραϊδες...

Υ.Γ. Σας παρακαλώ απαντήστε μου στο email αλλά αν γίνεται μη δημοσιεύσετε την ιστορία και τις απαντήσεις στο περιοδικό γιατί το διαβάζει και δε θέλω να το μάθει έτσι. Ευχαριστώ.

Λάζαρος

 

Το γράμμα σου με έβαλε σε πολλές σκέψεις.

Εκτός από τα πολλά τηλέφωνα, μειλ κλπ, δεν αναφέρεις να τον έχεις συναντήσει ζωντανά. Αν όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο, ολα τα λεγόμενά σου τα ακούω εντελως βερεσέ. Ούτε αγάπες, ούτε λουλούδια, ούτε παντριές και τραγούδια. Είστε δύο άγνωστοι που ονειρεύεστε ο καθένας από μια φανταστική ιστορια. Η οποία επί πλέον στην περίπτωσή σου είναι και εντελώς, μα εντελώς ψεύτικη! (Όπως πιθανόν να είναι και η δική του. Το έχεις σκεφτεί;). Βλέπεις τίποτε «υποσχόμενο» σε αυτή την υπόθεση; Εγώ πάντως, όχι. Και μην κοροϊδεύεσαι, τα ψέματα δεν τού τα είπες για να αισθάνεται αυτός καλύτερα, αλλά εσύ σε πρώτη φάση και ταυτόχρονα για να τον εντυπωσιάσεις και να τον «δέσεις». Αυτό από μόνο του λέει πολλά για τις συναισθηματικές σου ανάγκες.

Λοιπόν, η «σχέση σας» (η θεά να την κάνει), όπως είναι αυτή την στιγμή είναι από ανύπαρκτη έως σκατά. Μοναδική διέξοδος για σένα είναι η αλήθεια, αν την αντέξετε (που πιθανότατα να μην), και μετά η συνάντηση και μετά η συμβίωση. Και αααααν, αααααν ξαναλέω, πάνε όλα καλά σε όλα τα επίπεδα, και μετά από καιρό είστε σίγουροι και θέλετε και οι δυο, τότε παντρευτείτε και εγώ κουμπάρα. Όλα τα άλλα είναι από χαζά μέχρι επικίνδυνα. Σύνελθε!

 

Λάζαρέ μου,

Γιατί μαλακίζεσαι τόσο χοντρά, παιδί μου; Τι αγάπες και μαλακίες στο τετράγωνο είναι αυτές; Τον άνθρωπο δεν τον ξέρεις. Δεν έχετε βρεθεί ούτε για μισό δευτερόλεπτο από κοντά.

ΔΕΝ τον αγαπάς. Αγαπάς την ιδέα που έχεις γι’ αυτόν.  Αν δεν θες να το καταλάβεις αυτό, και εσύ θα βασανιστείς και το κακόμοιρο παιδί θα ταλαιπωρήσεις τζάμπα και βερεσέ.

Για μαζέψου, γιατί εσύ έχεις κάθε δικαίωμα να μαλακίζεσαι και να καταστρέφεις τη ζωή σου, αλλά το παλικάρι δεν σου φταίει σε τίποτα. Να του πεις την αλήθεια, όπως έχει. Ότι είπες ψέματα γιατί νιώθεις ανασφαλής για το ποιος είσαι στ’ αλήθεια (έτσι δεν είναι; Αλλιώς γιατί να πεις ψέματα;).

Αν εκτιμήσει την ειλικρίνειά σου θα μείνει μαζί σου. Αν όχι, να σου γίνει μάθημα.

Και κάτι ακόμα: με βάση αυτά που γράφεις, κόβω ότι έχει σοβαρό ψυχολογικό θέμα. Άκου εκεί να προσποιηθείς το παιδί σου στο τηλέφωνο! Πόσο γκάου! Σου συνιστώ θερμά να το ψάξεις μ’ έναν ειδικό γιατί δεν είναι ενήλικες συμπεριφορές αυτές. Καλά ξεμπερδέματα και σε παρακαλώ πάψε να γαμάς ανθρώπους.