Γειά σας ..

είμαι 17 χρόνων και είμαι στην χρόνια που δίνω τις καταραμενες τις πανελλήνιες.

Εκτος λοιπόν από αυτο το θεμα, με προβληματίζει ταυτόχρονα το γεγονός ότι είμαι γκέι και δεν ξέρω τι να κάνω, φοβάμαι ότι αν το πω σε φίλους μ δεν θα με ξαναδουν όπως παλιά, δηλαδή αν πω σε έναν φίλο μ ότι είμαι γκέι θα το δεχτεί ίσως αλλά μπορεί και να απομακρυνθεί από εμενα γτ ίσως θα νομίζει ότι τον θέλω ή κάτι τέτοιο και μετά πάει όλη μου ή ψυχολογία και μάλλον όλη η ζωή μου ..αν πιστεύετε ότι δεν είναι ή κατάλληλη στιγμή τώρα ποτέ ειναι?

Μαριος

Αγαπητέ φίλε,

Τα πράγματα είναι πιο απλά απ’ ό,τι νομίζεις. Πρώτον δώσε τις καταραμένες πανελλήνιες να ξεμπλέξεις από αυτόν τον μπελά. Είτε περάσεις σε κάποια σχολή είτε όχι, οι σχολικές σου παρέες μάλλον θα αλλάξουν ριζικά. Ίσως μάλιστα αυτούς στους οποίους σκέφτεσαι να μιλήσεις, να μην τους ξαναδείς ποτέ.

Είτε γνωρίσεις νέους ανθρώπους είτε μείνεις με όλους ή μερικούς από τους παλιούς, θα πρέπει να σκεφτείς τι σημαίνει «φίλος» για σένα. Είναι μόνον για βγαίνουμε για καφέ και για χαζοβόλτες; για σουβλάκια και για σινεμά; Να μιλάμε για τα μαθήματα, κουτσομπολεύουμε τους γνωστούς μας; Αν αυτό είναι «φίλος» για σένα και σου αρκεί, δεν χρειάζεται να τους πεις τίποτε.

Αν «φίλος» σημαίνει ένας άνθρωπος που σε αγαπάει και σε αποδέχεται γι αυτό που είσαι, που μπορεί και θέλει να σε στηρίξει όταν το χρειαστείς, που μπορεί να ακούσει τις σκέψεις, τους φόβους, τις χαρές σου (και εννοείται ότι αυτά θα ισχύουν και στην άλλη κατεύθυνση), αν του κάνεις όπως είσαι, χωρίς να χρειάζεται να φοράς μάσκα γιατί δεν του αρέσει η πραγματική σου φάτσα, και αν σε δει χωρίς μάσκα θα φύγει τρέχοντας, τότε, ναι, επιβάλλεται να του πεις  ότι είσαι γκέι.

Αναρωτήσου λοιπόν, τι είδους φίλους και φιλίες θέλεις, και αναλόγως πράξε.

Χαιρετώ,

 

Μάριε μου,

Καλή επιτυχία στις Πανελλήνιες και παρεμπιπτόντως τώρα που θα δώσεις εξετάσεις ίσως χρειαστείς και κάτι σημαντικό: τις γαμημένες τελείες! Δεν είναι προαιρετικές σ’ ένα κείμενο, σαν σεμεδάκι ένα πράμα, που αν θες το βάζεις στο τραπέζι, αν δε θες, δεν πειράζει. Τις χρειαζόμαστε για να βγάζουμε νόημα! (Και σ’ το λέω, γιατί οι βαθμολογητές τα προσέχουν αυτά, μην κοπείς από μαλακίες!)

Στο θεματάκι σου τώρα: Όχι, να μην κάνεις coming out τώρα. Πόσα μέτωπα θ’ ανοίξεις ταυτόχρονα; Έχεις τη μαλακία με τις Πανελλήνιες τώρα, ένα σκασμό άγχος, γιατί να προσθέσεις και άλλο – πώς  / πότε / σε ποιους  να το πεις; πώς θα το πάρουν; τι θα κάνεις; κτλ κτλ.

Λίγη υπομονούλα κάνε. Λίγοι μήνες ακόμα είναι και μετά τους γράφεις όλους στα αρχίδια σου και πας να ζήσεις μια υπέροχη ζωή, με ανθρώπους στους οποίους από την αρχή της γνωριμίας σας θα ξέρουν για σένα – μόνο τότε θα μπορείς να τους λες φίλους. Να είσαι χίλια τα εκατό σίγουρος ότι θα υπάρξουν πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν ασχοληθούν καθόλου με το ότι είσαι γκέι (να είσαι ενδιαφέρων και σωστός άνθρωπος θα τους νοιάζει). Θα υπάρξουν και μερικοί σκατόψυχοι ομοφοβικοί, αλλά χέστηκες γι’ αυτούς.

Ξαναγράψε μας όταν περάσεις, για να σου δώσουμε πληροφορίες πώς να δικτυωθείς.

Καλά διαβάσματα!