Γλυκές μου νεράιδες,

Σας γράφω γιατί τελευταία νιώθω ότι έχω χάσει τη μπάλα, και όχι τίποτα άλλο αλλά δε βλέπω φως και μέσω ψυχανάλυσης (μουγκάτη μέθοδος, καταλαβαίνετε). Στο παρασύνθημα: Βγήκα πριν από τρία χρόνια από μια οκταετή σχέση στα 30 μου, χωρίς καμία άλλη σεξουαλική εμπειρία. Και από κει και μετά του έδωσα και κατάλαβε. Πάντα με πολύ προσοχή, διείσδυση πάντα με προφυλακτικό, στοματικό χωρίς αλλά πότε σπέρμα στο στόμα. Είτε στις παραλίες τα καλοκαίρια είτε στις σάουνες το χειμώνα (απεχθάνομαι τις εφαρμογές) πάντα παρατηρούσα με πολύ περιέργεια το δέρμα του παρτενέρ μου.

Έψαχνα έψαχνα έψαχνα! Ποτέ δεν ένιωσα απόλυτα άνετα μ'αυτό που έκανα, είχα μια ενοχή πώς θα το πληρώσω. Τέλος πάντων, στους 3 μήνες είχα κολλήσει μουνόψειρες, στον χρόνο ψώρα και χλαμύδια, και το κερασάκι στην τούρτα, στα δύο χρόνια σύφιλη.

Αυτό ήταν και η χαριστική βολή. Όλα διορθώνται θα μου πείτε, ναι συμφωνώ, όμως μετά απ'όλα αυτά μου έχει κοπεί κάθε όρεξη για σεξ. Εδώ κι ένα χρόνο τίποτα. ΤΙΠΟΤΑ!  Ήμουν που ήμουν φοβισμένος, ήρθα κι απόγινα. Και δε πήγα και με τόσους πολλους νομίζω (100 περίπου σε 2 χρόνια), οι πορνοστάρ-έσκορτ δηλαδή τι κάνουν;

Δεν έχω και γκέι φίλους που να'χουν κάνει ό,τι εγώ κι αναρρωτιέμαι: ήμουν απλά άτυχος, ή όλοι πάνω κάτω στην ίδια φάση με έμενα είναι; Τι να κάνω για να το ξεπεράσω; Να το πάρω απόφαση ότι αν θέλω να πηδιέμαι, κάθε τρεις και λίγο θα άλειφομαι με περμεθρίνη και κάθε τετράμηνο αιματολογικές και να τρέμω για τον χιβ; Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε, περιμένω τα φώτα σας, εσείς που είστε έμπειρες και έχουν δει πολλά τα μάτια σας.

Φιλιά πολλά,

Θανάσης

 

Δυστυχώς τα ΣΜΝ είναι συχνά και επίσης δυστυχώς η σύφιλη κολλάει πανεύκολα, ακόμη και με μια πίπα χωρίς προφυλακτικό χωρίς εκσπερμάτωση, ακόμη και  με γλωσσόφιλο.

Και ναι, οι μουνόψειρες ή ψωλόψειρες, για να είμαστε politically correct, κολλάνε πανεύκολα. Η κατάσταση είναι ελαφρώς μούτι. Μπορείς να βάζεις προφυλακτικό ακόμη και για τις πίπες, να αποφεύγεις τα γλωσσόφιλα, οπότε θα είσαι καλυμμένος από τα περισσότερα. Για τις ψείρες, που δεν είναι και τόσο συχνές, μπορείς να ξυρίζεις τα γεννητικά σου όργανα, αν δεν το βαριέσαι. Για τα κονδυλώματα, το προφυλακτικό είναι αρκετό, φτάνει να μην εντοπίζονται σε περιοχή που δεν καλύπτεται από το προφυλακτικό (βάση του πέους, πρωκτός). Δεν υπάρχει ασφάλεια 100%, δυστυχώς η γαμημένη η φύση μας έχει βάλει 500 εμπόδια στο σεξ. Ξέρω και γω τι να πω... Κουράγιο...

Φιλικά,

 

Θανασάκο μου,

Απ’ το σπίτι σου βγαίνεις; Οδηγείς; Παίρνεις ταξί, λεωφορεία, ΚΤΕΛ, αεροπλάνα; Καπνίζεις ίσως; Πιθανότατα ναι.

Γιατί βάζεις σε τέτοιο κίνδυνο τη ζωή σου, ε; Δεν σε νοιάζει καθόλου δηλαδή μην πάθεις κάνα ατύχημα και σκοτωθείς ή μείνεις ανάπηρος; Τέτοια αδιαφορία για τη ζωή σου; Ενώ αν καθόσουν κλεισμένος σπίτι σου όλη μέρα κάθε μέρα, δεν έκανες ποτέ μπάνιο σε μπανιέρα (δεν ξέρεις πόσοι σκοτώνονται έτσι) και περνούσες από αποστειρωτικό κλίβανο τα πάντα, θα φρόντιζες πραγματικά την υγεία σου και θα ζούσες μια μακρά, υγιή και απολύτως ανούσια ζωή.

Απ’ τη στιγμή που γεννιόμαστε κινδυνεύουμε να πεθάνουμε. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι διαχείριση και ελαχιστοποίηση του κινδύνου, όχι κατάργησή του. Κι εγώ αυτά δεν τα ήξερα, μου τα είπε κάποιος και με έσωσε από μια χειρότερη αρρώστια από τα ΣΜΝ: την εσωτερικευμένη ομοφοβία.

Το ότι φοβάσαι τα ΣΜΝ δεν έχει καμία μα καμία σχέση με τις αρρώστιες ή με την υγεία σου. Το ξαναλέω: Το ότι φοβάσαι τα ΣΜΝ δεν έχει καμία μα καμία σχέση με τις αρρώστιες ή με την υγεία σου. Θα το πω άλλη μια φορά, γιατί είμαι βέβαιη ότι δεν με πιστεύεις: τα ΣΜΝ δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με το ότι ανησυχείς για την υγεία σου.

Η φοβία σου έχει σχέση με την καταπίεση που έχεις εσωτερικεύσει, την ντροπή που ακόμα αισθάνεσαι και που είναι αναπόφευκτο να αισθάνεσαι – κι εσύ και όλοι μα όλοι (όλοι!) οι γκέι άντρες και γυναίκες γι’ αυτό που είμαστε. Τουλάχιστον, μέχρι να τη δουλέψουμε και να την αφήσουμε πίσω.

Το ότι δεν έχεις γκέι φίλους από μόνο του αποκαλύπτει πόσο σοβαρό πρόβλημα ομοφοβίας εξακολουθείς να έχεις. Δεν σου το λέω σαν κατηγόρια, αλλά σαν διαπίστωση. Δεν ξέρω τι κάνεις με την ψυχανάλυσή σου, αλλά αν με τον θεραπευτή σου δεν έχεις ακόμα δουλέψει το θέμα των γκέι φιλιών σου και της συμμετοχή σου στην γκέι κοινότητα μάλλον τζάμπα πληρώνεις. Είναι ευαισθητοποιημένος ο θεραπευτής σου για αυτά τα θέματα; Όχι μόνο θεωρητικά «ανοιχτόμυαλος» ή να σε βλέπει όπως όλους τους άλλους πελάτες του, αλλά να έχει ευαισθητοποιηθεί για τις συγκεκριμένες προκλήσεις και προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γκέι. Αν όχι, γάμα τα!

Πάντως, ναι, είσαι άτυχος ή απρόσεχτος ή και τα δύο. Ξέρω πολύ κόσμο που επίσης έχει κάνει τόσο σεξ όσο κι εσύ και δεν έχει κολλήσει τόσα πράγματα. Το να κόψεις το σεξ δεν είναι λύση.

Η ομοφοβία είναι η χειρότερη αρρώστια που μπορούμε να πάθουμε, γιατί μας εμποδίζει να ζήσουμε. Δυστυχώς, την παθαίνουμε όλοι μας από πολύ μικρή ηλικία. Είναι τόσο διαδεδομένη, τόσο γενικευμένη και απόλυτη, που δεν ξέρουμε ότι έχουμε μολυνθεί – θεωρούμε ότι έτσι είναι τα πράγματα από τη φύση τους. Γι’ αυτό και παίρνει καιρό να περάσει και μόνο αφού την αντιμετωπίζουμε σταθερά και δυναμικά.