Αγαπητές μου νεράιδες

Διαβάζω συχνά την στήλη σας και γουστάρω πολύ τις συμβουλές που δίνετε με τον χαρακτηριστικό σας, χαριτωμένο και καυστικό τρόπο. Λοιπόν, διάβασα το ερώτημα και τις απαντήσεις σας στην/ον @καπα, την νεαρή που δεν αποδέχεται τα κοινωνικά στερεότυπα και τις νόρμες για τις γυναίκες, με τα οποία μας εμποτίζουν από νήπια ακόμη! Ενώ εμένα δεν μ’ ενοχλεί το γυναικείο μου όνομα ούτε τα «γυναικεία ρούχα», όλα τ’ άλλα που αναμένονται από τις γυναίκες μόνο και μόνο γιατί είναι γυναίκες μ’ ενοχλούν αφάνταστα, καθώς και οι προσδοκίες για γάμους οικογένειες και τα τοιαύτα.

Επίσης η σεξουαλικότητα μου είναι και μένα έντονη και με ελκύουν τόσο άντρες όσο και γυναίκες-ίσως οι γυναίκες περισσότερο!!!! Λόγω αυτής της έντονης ερωτικής μου επιθυμίας, δεν ψάχνω σχέση με την συμβατική του όρου έννοια οπόταν είμαι κάπως σαν εξωγήινο ον μέσα στον κοινωνικό μου κύκλο!!!

Και μ’ αυτή την μικρή εισαγωγή, φτάνω στο πρόβλημα μου! Όλο αυτό με το φύλο και τα στερεότυπα, καθώς και την σεξουαλικότητα μου, μου πήρε είκοσι χρόνια περισσότερο από την @καπα, να τα καταλάβω, να τ’ αποδεκτώ και να τ’ αγκαλιάσω σαν αναπόσπαστο μέρος του ποιά είμαι, και είχα και βοήθεια από ψυχολόγο!

Οπόταν τώρα, στα 37 μου το βρίσκω σχεδόν αδύνατο να βρω ανθρώπους που να με καταλαβαίνουν και να θέλουν τα ίδια ή έστω περίπου τα ίδια! Οι φίλοι/ες μου είναι καλά παιδιά αλλά οι επιλογές τους συμβατικές κι ενώ δεν νοιώθω ακριβώς απόρριψη, νοιώθω ότι  δεν με καταλαβαίνουν πραγματικά!! Ζω στην Κύπρο, δουλεύω σ’ ένα αρκετά συντηρητικό (και βαρετό) επάγγελμα κι είμαι κι αρκετά εσωστρεφές άτομο οπόταν δυσκολεύομαι ακόμα περισσότερο να εκφραστώ και να αναζητήσω ομοϊδεάτες ανθρώπους, τους οποίους κιόλας δεν ξέρω που να ψάξω!

Διαβάζοντας το συγκεκριμένο μήνυμα, χάρηκα αφάνταστα που κάπου εκεί έξω υπάρχουν κάποιοι σαν και μένα περίπου, αλλά από την άλλη έπαθα και μια μίνι κατάθλιψη, σκεφτόμενη ότι εμένα μου πήρε τόοοσα χρόνια όλο αυτό κι ακόμη ψάχνομαι, ενώ άλλα παιδιά από τα 17 τους είναι τόσο συνειδητοποιημένα κι ας έχουν ν’ αντιμετωπίσουν την οικογένεια και τον κοινωνικό περίγυρο που φαίνεται, δυστυχώς, δεν έχει αλλάξει και πολύ στον ελληνικό χώρο από τότε που ήμουν εγώ 17, μόνο που εγώ στα 17 όλα αυτά που ένοιωθα κι είχα μέσα μου, είτε τα κατέπνιγα είτε κυρίως δεν τα κατανοούσα καθόλου!

 Τι νομίζετε ότι μπορώ να κάνω τώρα? Γνωρίζω κάποιους gay άντρες και γυναίκες (όχι και πολλούς, μη φανταστείτε) αλλά ακόμα κι αυτοί δεν νοιώθω να με καλύπτουν ή να με καταλαβαίνουν!

Συγγνώμη αν σας κούρασα, ανυπομονώ για τα φώτα σας!!

Μαρία

 

Αγαπητή φίλη,

Όταν έχεις κάποια "ιδιαιτερότητα" που είναι σημαντική (ή και καθοριστική) για την ζωή σου, δεν είναι αναμενόμενο να βρίσκεις φίλους κάτω από κάθε πέτρα που θα σηκώσεις. Είναι δύσκολο να βρεις ανθρώπους να συντονιστείς, και ακόμη δυσκολότερο να συντονιστείς σε σεξουαλικό επίπεδο.

Και λέγοντας "ιδιαιτερότητα" δεν εννοώ κάτι συγκεκριμένο. Μπορεί να είναι οτιδήποτε σε βγάζει έξω από τον μέσο όρο, από πιανίστρια μέχρι Νεράιδα και από χειρούργος μέχρι δικαστίνα. Εσύ είσαι "ιδιαίτερη" (= έξω από τον μέσο όρο) όσον αφορά τις αντιλήψεις σου για τα στερεότυπα των φύλων και των φιλιών. Και επί πλέον ζεις στην επαρχία, γιατί η Κύπρος είναι όλη μια επαρχία, ανάλογη με μια οποιαδήποτε επαρχία της Ελλάδας.

Δεν υπάρχει άλλη λύση πέρα από το να ψάξεις, και να ψάξεις, και να ψάξεις. Ή από το να παραιτηθείς, γιατί έψαξες ήδη αρκετά και αν υπήρχε αυτό που ψάχνεις, θα το είχες ήδη βρει.

Οι άνθρωποι με ιδιαιτερότητες είναι συχνά καταδικασμένοι να μην βρίσκουν ανταπόκριση τον περίγυρό τους. Ή το αποδέχεσαι, ή φεύγεις από τον περίγυρό σου και τον τόπο που ζεις, σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, αν αυτό είναι τόσο σημαντικό για σένα. Μαγικά δεν υπάρχουν σε αυτόν τον τομέα, ή αν υπάρχουν δεν μας τα έμαθαν στην Σχολή.

Φιλικά

 

Μαρία μου,

Πόσο σε καταλαβαίνω, αλλά να τη χέσεις την κατανόησή μου, γιατί εγώ είμαι στην Αθήνα κι εσύ στην Κύπρο, οπότε πάλι μονάχη σου μένεις, χωρίς ανθρώπους να σε καταλαβαίνουν.

Το να βρούμε ανθρώπους στο δικό μας μήκος κύματος δεν είναι καθόλου μα καθόλου αυτονόητο, είτε είσαι 17 είτε 77. Ούτε όμως και αδύνατο. Πρώτ’ απ’ όλα, πρέπει πρώτα εμείς οι ίδιες να εντοπίσουμε το μήκος κύματός μας και να το σεβαστούμε, να μην το κατακρίνουμε ως παράξενο, αλλούτερο, ανώμαλο κοκ, κοκ. Μετά, καλούμαστε να ψάξουμε άλλους ανθρώπους, αλλά αυτό απαιτεί δράση, ενέργεια. Δεν θα μας έρθουν με DHL στην πόρτα μας!

Ντάξει, η Κύπρος δεν φημίζεται για την ανοιχτομυαλιά της και τις άπειρες δυνατότητες που προσφέρει, αλλά δεν είναι και Σαουδική Αραβία. Όλο και περισσότερο γίνονται πράγματα, υπάρχουν ομάδες πιο εναλλακτικές, που κινούνται είτε γύρω από τη σεξουαλικότητα είτε γενικά από τα ανθρώπινα δικαιώματα. Θα βρεις ανθρώπους που σκέφτονται πάνω κάτω σαν κι εσένα αν το κυνηγήσεις. Ότι θα φας και τα μούτρα σου, αυτό είναι δεδομένο, όπως τα έφαγα κι εγώ και όλες μας, αλλά το κέρδος στο τέλος το αξίζει!

Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές κοινότητες στην Κύπρο, ασχέτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Πήγαινε ψάξε ανθρώπους να γεμίσεις τη ζωή σου!

Καλό σου ψάξιμο!