ΑΝ ΥΠΟΨΙΑΣΤΩ...

Δεν είμαστε Παπούα (κρίμα)

Ενδιαφέρεστε να γίνετε σωστός άντρας; Ένας άγριος πολεμιστής; Ένας ατρόμητος κυνηγός κεφαλών; Θέλετε, αλλά δεν ξέρετε πώς; Είκοσι εννέα φυλές στη Παπούα Νέα Γουινέα ξέρουν και έχουν έτοιμη τη συνταγή – η οποία, σημειωτέον, πετυχαίνει επί χιλιετίες.

του Νίκου Μελά

Το τεράστιο νησί της Παπούα-Νέας Γουινέας στον Νότιο Ειρηνικό ήταν από τις τελευταίες περιοχές του πλανήτη που εξερευνήθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα. Πυκνή ζούγκλα και πανύψηλα βουνά, βαθιές χαράδρες και ορμητικά ποτάμια κρατούσαν τις φυλές των ιθαγενών απομονωμένες από τον έξω κόσμο.

Μια πρόκληση άνευ προηγουμένου, ένα θείο δώρο, για τους αμερικανούς και αυστραλούς ιεραποστόλους. Φευ, τα πράγματα αποδείχτηκαν δυσκολότερα απ' ό,τι φαντάζονταν. Τροπικές αρρώστιες, δηλητηριώδη έντομα και φίδια, κροκόδειλοι, ανθυγιεινό κλίμα, αργή μετακίνηση, δυσκολίες στη γλώσσα, ήταν το λιγότερο. Το πρώτο μεγάλο σοκ που έπαθαν οι «καλοκάγαθοι» ιεραπόστολοι ήταν ότι οι ιθαγενείς κυκλοφορούσαν ολόγυμνοι και δεν έδειχναν να ντρέπονται καθόλου γι' αυτό. Το δεύτερο, ότι ήταν κανίβαλοι και το χαίρονταν. Το τρίτο, ότι ήταν κυνηγοί κεφαλών – αδύνατον να χτυπήσει γυναίκα κανείς, αν δεν είχε στη κατοχή του μερικά αποξηραμένα κεφάλια εχθρών. Το τέταρτο και μεγαλύτερο σοκ, εκεί που οι ιεραπόστολοι κόντεψαν να πάθουν μαζική αποπληξία, το έπαθαν όταν ανακάλυψαν πώς γίνονται τα παιδιά άντρες και δη κυνηγοί κεφαλών.

Στους Σάμπια, Γκαχούκου-Γκάμα, Κίμιμαμ, Μπενταμίνι, Μαρίντ-Άνιμ, Κέρακι (και σε άλλες 23 φυλές), επικρατεί η ακλόνητη πεποίθηση ότι οι αρετές του άντρα μεταβιβάζονται από τους μεγάλους και στα παιδιά μόνον μέσω του σπέρματος, με μια μυητική διαδικασία που διαρκεί πολλά χρόνια. Το σπέρμα κατέχει κυρίαρχη αξία στις κοινωνίες τους, καθώς και σε πολλές άλλες στον Νότιο Ειρηνικό. Εκτός από το ερωτικό παιχνίδι και την αναπαραγωγή, το σπέρμα είναι εξαιρετικά σημαντικό για την ανάπτυξη, την απόκτηση δυνάμεων και την πνευματικότητα των αντρών.

Επομένως για να μεγαλώσει ένα παιδί και να γίνει σωστός άντρας, γενναίος πολεμιστής και ατρόμητος κυνηγός κεφαλών, είναι απολύτως απαραίτητο να δεχτεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ποσότητα σπέρματος από νεαρούς άντρες ή ενήλικες. Μόνο έτσι μεταφέρονται στο νεαρό αγόρι όλες οι αρετές και οι μυστικές δυνάμεις των προγόνων του. Αυτό πρέπει να γίνεται κατ' επανάληψη με μερικούς πολύ απλούς τρόπους: με τακτική πρωκτική επαφή, με καθημερινό στοματικό έρωτα ή με συχνές επαλείψεις σπέρματος από άντρες που αυνανίζονται πάνω του. Σ' αυτές τις επαφές οι δότες, «ισιώνουν τα πέη τους» (κατά την τοπική διάλεκτο) και εκτονώνονται σεξουαλικά, αλλά οι δέκτες δεν έχουν ποτέ οργασμό (παρότι έχουν στύση και νοιώθουν έντονη σεξουαλική διέγερση) για να μη χαθεί πολύτιμο σπέρμα.

Δεδομένου ότι οι προγαμιαίες σχέσεις είναι ταμπού (αφού η παρθένα νύφη είναι εμπορεύσιμο αγαθό, ανταλλάξιμη με πολλά γουρούνια), για τους ανύπαντρους νεαρούς άνδρες αυτή η πρακτική είναι η ιδανική λύση, αφού συνδυάζει το... τεκνόν μετά του ωφελίμου. Όσο για τους μικρούς, ποιος τη χάρη τους! Οι δυνατότητες επιλογής και συνδυασμών είναι αμέτρητες: όσο περισσότεροι, τόσο καλύτερα.

Στους Σάμπια μάλιστα, διαπίστωσαν με φρίκη οι ιεραπόστολοι, η σεξουαλική επαφή με γυναίκες ονομάζεται wumdu, δηλαδή δουλειά, ενώ αυτή με τα αγόρια chemonyi, δηλαδή παιγνίδι. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι είναι «υποχρεωμένοι» να συνουσιάζονται με τις γυναίκες τους (ο καθένας μόνον με τη δική του!), ώστε με τη μαγική δύναμη του σπέρματός τους να τις κρατούν υπό έλεγχο ή για να κατασκευάσουν το παιδί που κυοφορούν (μία φορά για τη σύλληψη δεν είναι αρκετή, το παιδί «φτιάχνεται» σιγά-σιγά σε όλη τη διάρκεια της κυήσεως με συνεχείς σπερματεγχύσεις). Ενώ με τα αγόρια το κάνουν με όποιο θέλουν, όπου θέλουν, με όποια παρέα θέλουν (όργια), όποτε το θέλουν, όσες φορές θέλουν, για όσον καιρό θέλουν. Είπατε τίποτα;

«Σόδομα και Γόμορρα!», είπαν οι ιεραπόστολοι και ανασκουμπώθηκαν για να τους βγάλουν από την οδό της απωλείας και να επιτελέσουν ένα ακόμη έγκλημα κατά της ανθρωπότητας: να αφανίσουν εκατοντάδες τοπικούς πολιτισμούς. Τελικά σε πολλές περιπτώσεις οι «άγριοι» αποδείχτηκαν σκληρά καρύδια, γιατί αντί να σταματήσουν τις πρακτικές τους, σταμάτησαν απλώς να τις ανακοινώνουν.

Μη βιαστείτε όμως να αγοράσετε one way αεροπορικό εισιτήριο για την Παπούα Νέα Γουινέα, διότι θα απογοητευτείτε. Παρά τη φαινομενική ελευθεριότητα ηθών, οι ομοφυλοφιλικές επαφές στις κοινωνίες κυνηγών κεφαλών ακολουθούν σαφείς κανόνες και τελετουργικό. Μόνον τα παιδιά μπορούν (επιβάλλεται, στην ουσία) να δέχονται μεγάλες ποσότητες σπέρματος σε καθημερινή βάση μέχρι να γίνουν άντρες. Όταν μεγαλώσουν οι ρόλοι αντιστρέφονται και πρέπει με τη σειρά τους να το δώσουν στους μικρότερους – μόνον!

Το να δέχεται σπέρμα ένας ενήλικος άνδρας θεωρείται πολύ μειωτικό για αυτόν, ενώ από τη μεριά του δότη θεωρείται «άσκοπη απώλεια σπέρματος». ‘Αντιπαραγωγικό', όπως θα έλεγε και ο συμπαθής πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης.

Της Παπούα-Νέας Γουινέας, εννοείται.

Επιλεγμένη βιβλιογραφία

Allen, M.R.: Male Cults and Secret Initiations in Melanesia, Melbourne University Press, 1967
Barth, F.: Ritual and Knowledge Among The Baktaman Of New Guinea, New Haven, Yale Univ. Press, 1975
Gennep, A.: The rites of passage, Chicago Univ. Press, 1960
Herd, G.H.: Ritualised Homosexuality in Melanesia, Univ. of California Press, 1993
Heard, G.H .: Rituals of Manhood. Male Initiation In Papua New Guinea, Univ. of California Press, 1982
Malinkowski, B .: The Sexual Life Of Savages In North Western Melanesia, N.Y., Harcourt, Brace & World, Inc., 1929
Mead, M.: Growing Up In New Guinea, Penguin 1968