10%
προηγούμενα τεύχη | σύνδεσμοι | οδηγός πόλης | INFO in english  
  περιεχόμενα τεύχους    
 
 

Το ημερολόγιο μιας λεσβίκας

Δήμητρα Μακατσώρη

“Αυτή εδώ, στην τηλεόραση, τη βλέπεις; Είναι λεσβίκα!”

“Tι είναι;”. Δέκα το πρωί, μ’ ένα τσάι στο χέρι, κουκουλωμένη στον καναπέ και ν’ ακούω τέτοια πράγματα. Υπάρχει Θεός;

«Λεσβίκα ντε, απ’ αυτές που πάνε με γυναίκες. Έμαθα εγώ, εκεί στο υπουργείο, ότι πιάνει, λέει, τα κορίτσια μέσα στο ασανσέρ και τα χουφτάνει από πίσω... Λεσβίκα, σα δε ντρέπεται, μεγάλη γυναίκα”.

Σύμφωνα λοιπόν με την κυρία που μου καθαρίζει το σπίτι, μια γυναίκα που “χουφτάνει” άλλες κοπέλες μέσα στα ασανσέρ, από πίσω, είναι σημαντικό αυτό, είναι λεσβίκα. Κι εγώ τι είμαι; Ο Ε.Τ. ο εξαγώνιος;

Αυτό είμαι, μια λεσβίκα και μισή, που έκλεισε τα 30 πριν μια βδομάδα, που έκλεισε 8 μήνες χωρίς σχέση και που έκλεισε κι έναν λογαριασμό σε μιαν αγγλική τράπεζα που είχα όταν σπούδαζα στην Αγγλία, και τον κρατούσα τόσα χρόνια, μήπως και ξαναγυρνούσα κάποτε. Ε, αποφάσισα ότι δεν θα πάω πουθενά. Άλλωστε, ζούμε στην εποχή του ευρώ, οι στερλίνες είναι λίγο πασέ…

Στο πάρτυ των γενεθλίων μου, μια βδομάδα πριν, όταν πέρασε αρκετά η ώρα, αποφασίσαμε, κατόπιν ισχυρής ποσότητας αλκοόλ, ότι οι άνθρωποι πάσχουν από έλλειψη πάθους, ότι πλέον δύσκολα τα τινάζουν όλα στον αέρα για έναν μεγάλο έρωτα, ότι δεν υπάρχουν γυναίκες να σου κλείσουν το σπίτι και να το ευχαριστηθείς. Να μας χτυπήσει μια κοπέλα την πόρτα, να μας πει “γεια σας, με λένε Χ και ήρθα να σας κλείσω το σπίτι” και να της απαντήσουμε "Χαίρω πολύ, γοητευμένη”. Ο Ν. ανόητη αδελφή, κολλητός φίλος και κατά του αλκοόλ, μας ξενέρωσε λέγοντας ότι εμείς έχουμε βαρύνει λίγο, μας έχουν φάει οι δουλειές, τα τρεχάματα μεγαλώνουμε και δεν αντέχουμε και πολλά. Ότι και καλά, κορίτσια υπάρχουν αλλά για να σου κλείσουν το σπίτι πρέπει να τα βάλεις μέσα πρώτα κι εμείς είμαστε “οίκοι ερμητικά κλειστοί”. Θέλουμε, λέει, να νοικοκυρευτούμε σιγά-σιγά. Ρε, άντε από’ δω, σιγά μην είμαστε και οίκοι ευγηρίας.

Έχω γκρίνια. Το καλοκαίρι δε λέει να έρθει κι εγώ θέλω να βγω και δε θέλω. Θα πάρω την Π. να πάμε μπαρότσαρκα, να δούμε λίγο κόσμο. «Δε γίνεται, έχω να κρατήσω το παιδί της πρώην μου για να πάει κάπου”.

«Και γιατί δεν το πάει στον μπαμπά του;”

«Γιατί ο σωλήνας σπέρνει παιδιά, αλλά δεν τα κρατάει, πάλι ξέχασες ότι το έκανε μόνη της το παιδί;”

«Εγώ ξέρω ότι όλο με το μωρό καταγίνεσαι και σε βλέπω κι εσένα σε τρυφερά τετ-α-τετ με το σωλήνα, άντε γεια”.

Πάει αυτή, ξύπνησε μέσα της το μητρικό ένστικτο. Εμένα προς το παρόν, μόνο το βασικό μου είναι σε πλήρη αφύπνιση, τα υπόλοιπα είναι σε βαθύ κώμα! Ντριιιν!

«Ετοιμάσου, έρχομαι να σε πάρω, θα πάμε σ’ ένα πάρτυ της εταιρίας μου και θα είναι κι ο γκόμενος που κυνηγάω μήνες τώρα!”.

“Και τι θα κερδίσω εγώ, να τρέχω σε τρισάθλιο πάρτυ, με ξενέρωτους στρέιτ κι εσένα να λυσσάς σαν τη χήρα στο κρεβάτι;”.

Μετά, θα σε πάω σε όποιο γκέι-μπαρ θέλεις!”.

«Μία η ώρα, θα έχουμε φύγει”.

“Στις δύο”.

“Μιάμιση”.

ΣYNEXIZETAI