Αν υποψιαστώ

Τα μάτια τους είναι πιο ελκυστικά από των ουρί

του Νίκου Μελά

Αν και στον παράδεισο θα τον σερβίρουν όμορφα αγόρια, στην επί της γης ζωή του τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα για τον ευσεβή, πλην γκέι, μουσουλμάνο.

Το Κοράνι, το οποίο κατά τους μουσουλμάνους είναι θεόπνευστη γραφή, έχει σαφέστατους δεσμούς με τη Βίβλο. Έτσι υπάρχουν πολλά κοινά θέματα όπως η φυγή από τον Παράδεισο, η θυσία του Αβραάμ, η ιστορία του Λωτ. Η ιστορία αυτή λέει ότι τρεις άγγελοι επισκέφτηκαν τον Λωτ που ζούσε στα Σόδομα. Οι κάτοικοι της πόλης περικύκλωσαν το σπίτι και θέλησαν να «γνωρίσουν» τους αγγέλους. Ο Θεός τους τιμώρησε και έριξε φωτιά από τον ουρανό, αφού προηγουμένως προειδοποίησε τον Λωτ να φύγει.

Όπως στη Βίβλο έτσι και στο Κοράνι είναι ξεκάθαρο ότι η καταστροφή των ανθρώπων του Λωτ οφείλεται στις σεξουαλικές τους πρακτικές. Δεν είναι τυχαίο ότι μια από τις λέξεις που χρησιμοποιούνται στα αραβικά για τους ομοφυλόφιλους είναι « λούτι» (άνθρωποι του Λωτ). Υπάρχει παρ’ όλα αυτά μια παράγραφος που καθορίζει τη νομική θέση του Ισλάμ απέναντι στην ομοφυλοφιλία: « Για τους δύο που είναι ένοχοι για απρέπεια, τιμωρήστε και τους δύο. Αλλά αν μετανοήσουν και βελτιωθούν, αφήστε τους. Ο Θεός είναι υποχωρητικός και ελεήμων». (γραφή 4, 16)

Η ηπιότητα αυτής της παραγράφου έρχεται σε έντονη αντίθεση με τις σκληρές τιμωρίες που ορίζει το Κοράνι για άλλα αδικήματα (π.χ. 100 μαστιγώσεις για παράνομη σεξουαλική πράξη). Έτσι υπάρχει η αντίληψη ότι ο Προφήτης είχε μια επιεική στάση απέναντι στο σεξ μεταξύ ανδρών. Όχι απλώς δεν αναφέρεται σαφής τιμωρία, αλλά η μεταμέλεια είναι αρκετή για να μην τιμωρηθεί κανείς.

Αλλά όπως συνέβη και με το Ευαγγέλιο (το οποίο δεν κάνει καμία αναφορά στην ομοφυλοφιλία αλλά διάφοροι μετέπειτα «θεόπνευστοι πατέρες» το θεώρησαν ατελές και φρόντισαν να το συμπληρώσουν), έτσι και το Κοράνι ακολουθείται από έναν μεγάλο όγκο προφορικής παράδοσης τις « χαντίθ». Αυτές είναι ιστορίες από την ζωή του προφήτη ή λόγια του που δεν υπάρχουν μέσα στο Κοράνι. Φυσικά η αυθεντικότητα όλων αυτών είναι εντελώς αμφίβολη και είναι πιθανόν έως προφανές ότι διάφοροι «φωτισμένοι» θεολόγοι πέρασαν με αυτόν τον τρόπο τις προσωπικές τους απόψεις για διάφορα θέματα.

Έτσι υπάρχουν χαντίθ που καταδικάζουν την ομοφυλοφιλία με τον πιο εξωφρενικό τρόπο: «Όποτε ένας άντρας γαμάει έναν άλλο, ο θρόνος του Θεού τρίζει. Οι άγγελοι κοιτάζουν με αηδία και λένε: Κύριε, γιατί δε διατάζεις τη γη να τους τιμωρήσει και τον ουρανό να ρίξει πάνω τους πέτρες;» Προφανώς οι άγγελοι ξέρουν καλύτερα από τον Κύριο και του δίνουν οδηγίες! Άλλη μια χαντίθ συστήνει το λιθοβολισμό τόσο του ενεργητικού, όσο και του παθητικού ομοφυλόφιλου.

Μερικές σχολές του μωαμεθανισμού έχουν διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων. Δε δέχονται τη θανατική ποινή για ομοφυλόφιλους, γιατί «μουσουλμανικό αίμα μπορεί να χυθεί μόνο για μοιχεία, αποστασία ή ανθρωποκτονία». Άλλες σχολές υποστηρίζουν τη βαριά τιμωρία των ομοφυλόφιλων και επικαλούνται το παράδειγμα του διαδόχου και πεθερού του Μωάμεθ, του Αμπού Μπακρ, ο οποίος λέγεται ότι έκαψε ζωντανό έναν ομοφυλόφιλο. Ένας άλλος διάσημος μαθητής του προφήτη, ο Ιμπν Αμπάς, ζητάει να γκρεμίζονται οι ομοφυλόφιλοι από το ψηλότερο κτήριο της πόλης και μετά να λιθοβολούνται. Το βασικό πρόβλημα με την ομοφυλοφιλία στο μωαμεθανισμό είναι η αντίληψη ότι ο άντρας που υφίσταται διείσδυση χάνει ό,τι πιο πολύτιμο έχει, τον ανδρισμό του. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ομοφυλόφιλος βιασμός χρησιμοποιείται παραδοσιακά ως τις μέρες μας σαν ο ύστατος εξευτελισμός του εχθρού (βλ. βιασμός του Λώρενς της Αραβίας από τούρκο αξιωματικό και καταγγελίες για βιασμούς αιγυπτίων τρομοκρατών στις φυλακές από αστυνομικούς).

Τα πράγματα όμως αλλάζουν και γίνονται ιδιαίτερα ενδιαφέροντα όταν αντί για το σεξ ανάμεσα σε άντρες, στραφούμε προς την αγάπη ή έλξη ανάμεσά τους. Στο Κοράνι είναι σαφές ότι στον Παράδεισο δεν υπάρχουν μόνο γυναίκες υπηρέτριες (τα ουρί), αλλά και αθάνατοι νέοι (τα γουλάμ) που σερβίρουν ποτό (όχι αλκοόλ, εννοείται!) στους πιστούς. (γραφή 56, 17-18).

Υπάρχουν δε πολλές χαντίθ όπου ο Προφήτης προειδοποιεί τους πιστούς να μην κοιτάζουν τα νεαρά αγόρια για να αμαρτήσουν μαζί τους: «μην κοιτάζετε τους αγένειους νέους, γιατί τα μάτια τους είναι πιο ελκυστικά από αυτά των ουρί» ή «μην κάνετε συντροφιά στα παιδιά των βασιλέων, γιατί είναι αλήθεια ότι οι ψυχές τα ποθούν περισσότερο απ’ ότι τις απελεύθερες σκλάβες». Ο νοών νοείτο...

Είναι προφανές ότι παρά την προτροπή του στους πιστούς να μην υποκύψουν στον πειρασμό, ο Προφήτης δε θεωρούσε την ομοφυλοφιλική έλξη συναίσθημα ξένο προς τον άνθρωπο, μάλλον το αντίθετο. Και αν πιστέψουμε τα γραπτά ενός σημαντικού μουσουλμάνου θεολόγου, του Ιμπν αλ Φαρίντ, ο Μωάμεθ ο ίδιος αγαπούσε έναν άλλο άντρα, τον μαθητή του Μουάντ ιμπν Τζαμπάλ. Ο Μωάμεθ φέρεται να έχει πει «Μουράντ, σε αγαπώ πραγματικά». Φυσικά ο Ιμπν αλ Φαρίντ θεωρεί αυτή τη σχέση ως το υπόδειγμα πλατωνικής φιλίας ανάμεσα σε άντρες.

Αυτή η αμφιθυμία και η ασάφεια των ιερών κειμένων δημιουργεί μια σχιζοφρενική κατάσταση στην αντιμετώπιση της ομοφυλοφιλίας στις μουσουλμανικές κοινωνίες. Σε επόμενα άρθρα θα ασχοληθούμε διεξοδικότερα με αυτές τις άκρως ενδιαφέρουσες πτυχές.