Ορο-Θετικοί

Να πω ότι είμαι οροθετικός;

Κείμενο: Σύνθεση - Ευαισθητοποίηση, Έρευνα, Ενημέρωση για το AIDS/HIV

Θετικός στον HIV; Ναι. Αλλά όχι αρνητικός στη ζωή! Η στήλη αυτή μιλά έξω από τα δόντια για το τι σημαίνει να ζει κανείς σήμερα με το HIV.

Δε ζούμε σ' έναν ιδανικό κόσμο, όπου οι άλλοι αυτόματα θα μας στηρίξουν και θα μας βοηθήσουν εάν αποκαλύψουμε την οροθετικότητά μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητα κακοί ή αναίσθητοι, αλλά ότι δεν είναι καλά ενημερωμένοι. Ο φόβος και η άγνοια δημιουργούν ρατσισμό και ακραίες συμπεριφορές.

Το να το πούμε ότι είμαστε οροθετικοί σε κάποιον που δεν είναι έτοιμος να το ακούσει δεν πρόκειται να βοηθήσει ούτε εμάς, ούτε εκείνον, ούτε τη σχέση μας. Από την άλλη, το να το κρύβουμε από τους πάντες βλάπτει και εμάς αλλά και τις σχέσεις μας, ενώ σε πολλές περιπτώσεις μας απομονώνει χωρίς λόγο. Γι' αυτό πρέπει να σκεφτούμε τις πιθανές συνέπειες μιας αποκάλυψης, θετικές και αρνητικές, για να μη δημιουργήσουμε περισσότερα προβλήματα στη ζωή μας.

Είναι καλό να σκεφτούμε τα ακόλουθα:

•  Γιατί θέλω να το πω;

•  Γιατί νομίζω ότι πρέπει να τους το πω;

•  Τι μπορεί να κάνουν με αυτή την πληροφορία;

•  Θα κατανοήσουν πόσο σημαντικό είναι να το κρατήσουν μυστικό;

•  Πώς πιστεύω ότι θα επωφεληθώ αν τους το πω;

•  Τι προβλήματα μπορεί να προκύψουν αν τους το πω;

•  Πόσο ρεαλιστικές είναι οι ελπίδες ή οι φόβοι μου;

•  Είναι πιθανό στο μέλλον να μετανιώσω που το είπα;

•  Είναι πιθανό στο μέλλον να μετανιώσω που δεν το είπα νωρίτερα;

Το λέω στις περιστασιακές ερωτικές σχέσεις μου;

Μια τέτοια ερώτηση μας θέτει ενώπιον των ευθυνών μας. Σε τελική ανάλυση, ένα πράγμα αξίζει να αναρωτηθούμε: υπάρχει διαφορά αν το πούμε ή δεν το πούμε;

Τη διαφορά πρέπει να τη δούμε σε δύο επίπεδα:

•  όσον αφορά τη σεξουαλική πράξη αυτή καθ' αυτή,

•  όσον αφορά τις συνέπειες μιας τέτοιας αποκάλυψης.

Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι πάρα πολύ απλή: δεν (πρέπει να) έχει καμία διαφορά στο σεξ αν πούμε ή δεν πούμε ότι είμαστε οροθετικοί. Τις ίδιες προφυλάξεις πρέπει πάντα να παίρνουμε είτε το πούμε είτε δεν το πούμε. Το ίδιο προσεχτικοί πρέπει να είμαστε ώστε να μη μολύνουμε τον εραστή μας αλλά και ώστε να μη επιμολυνθούμε εμείς (δεν ξέρουμε αν ο άλλος είναι οροθετικός, ίσως ούτε και ο ίδιος να το ξέρει). Επίσης τις ίδιες προφυλάξεις πρέπει να παίρνουμε για ν' αποφύγουμε άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, τα οποία κολλάνε πολύ πιο εύκολα από τον HIV και τα οποία σ' έναν οροθετικό κάνουν μεγαλύτερη ζημιά.

Στην πράξη, λοιπόν, δεν έχει καμία διαφορά αν πούμε ότι είμαστε οροθετικοί ή όχι. Έχει όμως διαφορά στην αντιμετώπιση που εισπράττουμε. Ορισμένοι οροθετικοί έχουν εισπράξει αρνητική και απορριπτική αντιμετώπιση όταν το λένε. Επίσης γιατί να πούμε κάτι τόσο προσωπικό σε κάποιον άγνωστο που μόλις έχουμε γνωρίσει και τον οποίο ίσως να μην ξαναδούμε, χωρίς να ξέρουμε πώς θα το χρησιμοποιήσει;

Άρα δεν το λέμε και ξεμπερδεύουμε; Δεν είναι τόσο απλό. Μερικές φορές οι περιστασιακές γνωριμίες εξελίσσονται σε πιο σοβαρούς δεσμούς. Κι αν δεν το έχουμε πει από την αρχή, πότε θα το αποκαλύψουμε στον άνθρωπο που πλέον δεν είναι ένας άγνωστος, αλλά κάποιος που μας νοιάζει και νοιάζεται για εμάς; Πώς θα νιώσει όταν του αποκαλύψουμε κάτι τόσο σημαντικό για εμάς μετά από καιρό; Πώς θα χτίσουμε μια σχέση με βάθος και αγάπη εάν του κρύβουμε μια τόσο σημαντική πληροφορία; Το να εκμυστηρευθούμε την οροθετικότητά μας στον σύντροφό μας, μας φέρνει πιο κοντά και δυναμώνει τη σχέση μας. Δεν είναι καθόλου σπάνιες οι περιπτώσεις οροθετικών που το έχουν πει και έχουν εισπράξει πολύ θετική στάση. Βλ. και το ρεπορτάζ του 10% για τα οροασύμβατα ζευγάρια, τεύχος 06.

Όλα αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει ν' απαντήσουμε ο καθένας μόνος του, ανάλογα με την περίσταση, τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας, αλλά και τη δική μας ιδιοσυγκρασία. Ένα πράγμα είναι σίγουρο: το δικαίωμά μας στον έρωτα δεν αναιρεί την υπευθυνότητα που πρέπει να δείχνουμε ώστε να μη μολύνουμε κάποιον άλλον.

Στο επόμενο: Το λέω στην οικογένειά μου;

Η στήλη HIV/AIDS επιχορηγείται από την Gilead Sciences