Σχόλιο

Σμουτς!

του Δημήτρη Αγγελίδη

Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης ή Ρατσισμού; Ευτυχώς που το Συμβούλιο της Επικρατείας δείχνει τα αυτονόητα στο βαθιά νυχτωμένο ΕΣΡ.

Πρόσφατα η τιμή του ελληνικού κράτους διεσώθη, όσο ήταν δυνατόν, από έναν Σύμβουλο της Επικρατείας, τον κ. Χρ. Ράμμο, ο οποίος έδειξε ότι η Ελλάδα έχει, επιτέλους, αφήσει πίσω τη δεκαετία του '50 και μπορεί, όταν θέλει, να λειτουργήσει με τις αρχές ενός σύγχρονου κράτους δικαίου. Στις 13 Ιουνίου, ο κ. Ράμμος εισηγήθηκε στο Συμβούλιο να ακυρωθεί η αλήστου μνήμης απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, που το Νοέμβριο του 2003 καταδίκασε σε πρόστιμο 100.000 ευρώ το MEΓΚΑ επειδή στη σειρά «Κλείσε τα μάτια» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη έδειξε δυο άνδρες να φιλιούνται.

Ο κ. Ράμμος αναφέρθηκε στην ομοφυλοφιλία με όρους όχι σεξουαλικής ηθικής αλλά διαφορετικότητας («ερωτικές ευαισθησίες διαφορετικές από αυτές της πλειοψηφίας του πληθυσμού») και κατέληξε ότι «η προβολή μιας απλής σκηνής φιλιού μεταξύ ανδρών… που υποδηλώνει ομοφυλοφιλική ερωτική έλξη, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί, υπό τις κρατούσες σήμερα αντιλήψεις και αξίες σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου και ισοπολιτείας, ότι συνιστά χυδαιότητα ή χαμηλή ποιότητα». Οι ευαισθησίες όλων των κατηγοριών της κοινωνίας, είπε, ακόμα και των πιο μειονοτικών, δικαιούνται να εκφράζονται στην τηλεόραση.

Φύσηξε επιτέλους ένα αεράκι ορθολογισμού, τόσο καλοδεχούμενο μετά τα ηθικοπλαστικά κηρύγματα του προέδρου του ΕΣΡ Ιωάννη Λασκαρίδη. Από τον άμβωνα του οργάνου είχε καταδικάσει το ΜΕΓΚΑ για υποβάθμιση της ποιότητας του τηλεοπτικού προγράμματος, διότι, λέει, το φιλί μεταξύ ανδρών «είναι μια ιδιορρυθμία που είναι έξω από την παραγωγική διαδικασία της ζωής». (Ο μόνος που μειοψήφησε σ'εκείνη την απόφαση ήταν ο αντιπρόεδρος του ΕΣΡ Δημήτρης Χαραλάμπης. «Ένα φιλί», είχε πει στο περιοδικό Κ της Κυριακάτικης Καθημερινής, “από οποιονδήποτε κι αν δίνεται, είναι κάτι καλό»).

Κι αν το ΕΣΡ πιστεύει ότι φιλιά στην τηλεόραση επιτρέπονται μόνο σε ντοκιμαντέρ για την αναπαραγωγή των κολεόπτερων ή ότι δουλειά της τηλεόρασης είναι να αναπαράγει στερεότυπα που στιγματίζουν τη διαφορετικότητα με βάση μια ηθική θρησκευτικής προέλευσης, βγαλμένη από τη δεκαετία του '50, ο κ. Ράμμος θυμίζει ότι «ο ρόλος του δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ο ρόλος του πραίτωρος που θα αποφαίνεται περί της καλλιτεχνικής στάθμης». Προσθέτει ότι ο μόνος έλεγχος που επιτρέπεται στο ΕΣΡ είναι ο έλεγχος για την προστασία των συνταγματικών αξιών. Ανάμεσα σ’ αυτές είναι η προστασία από τη ρατσιστική προπαγάνδα και η προσβολή επώνυμων ατόμων ή κατηγοριών του πληθυσμού.

Αν το ΕΣΡ πάρει σοβαρά αυτό το ρόλο, έχει πολλή δουλειά να κάνει στην ελληνική τηλεόραση για την προστασία των ομοφυλοφίλων, και όχι μόνο. Και μια από τις πρώτες δουλειές, σύμφωνα με την εισήγηση του κ. Ράμμου, είναι να αναθεωρήσει την απόφασή για το φιλί.