Γυναίκες άλλες

Απόβαση στον πλανήτη L-Word

της Δήμητρας Μακατσώρη

Σεξ, έρωτες, κερατώματα, χυλόπιτες, εγκυμοσύνες. Πάλι σεξ, κοινωνικά μηνύματα, αρρώστιες, θάνατοι. Ξανά σεξ, στρέιτ που γίνονται λεσβίες, λεσβίες που γίνονται στρέιτ, γυναίκες που αλλάζουν φύλο. Αν ένας εξωγήινος έβλεπε το L-Word θα πίστευε ότι στη Γη κατοικεί ένα και μοναδικό φύλο και οι στρέιτ είναι μειοψηφία.

Όλα ξεκίνησαν ένα Σάββατο όταν μια φίλη κατέφθασε θριαμβευτικά σπίτι με τρία πολύτιμα DVD: ο πρώτος κύκλος του L-Word. Όταν βγήκαμε από το σπίτι Δευτέρα, με πρησμένα μάτια, μπήκαμε στο νόημα. Είχαμε μόλις πατήσει το ποδαράκι μας στον λεσβιακό πλανήτη του Λος Άντζελες. Ο δεύτερος κι ο τρίτος κύκλος ήρθαν στα χέρια μας με συνοπτικές διαδικασίες. Και προκάλεσαν τα ίδια εθιστικά συμπτώματα.

Η σειρά ξεκίνησε να προβάλλεται στην Αμερική σε συνδρομητικό κανάλι το 2004, ενώ μετά την ολοκλήρωση του τρίτου κύκλου το κανάλι ζήτησε καινούργια επεισόδια που θα προβληθούν το 2007. Η ιδέα ξεκίνησε μετά από την προβολή του πολύ πετυχημένου γκέι σήριαλ Queer As Folk. Ήταν η αρχική μαγιά για την πραγμάτωση κι άλλων τηλεοπτικών παραγωγών με γκέι θεματολογία. Η δημιουργός και σεναριογράφος του L-Word, Illene Chaiken, δήλωσε ότι ήθελε να γράψει ιστορίες από τη ζωή και την καθημερινότητα της, αφού η ίδια είναι λεσβία και ζει είκοσι χρόνια με τη σύντροφο της και τις δίδυμες κόρες τους. Πρωταγωνίστρια η πολύ γνωστή Jennifer Beals, κάτι που έκανε μεγάλη αίσθηση αρχικά.

Τι συμβαίνει σ’ αυτό το σήριαλ; Ό,τι συμβαίνει σε όλα. Σεξ (πολύ, σε βαθμό που αν έχετε καιρό να το κάνετε, πάρτε κι ένα κράνος για να χτυπάτε με ασφάλεια το κεφάλι στον τοίχο), έρωτες, κερατώματα, χυλόπιτες, εγκυμοσύνες, πάλι σεξ, κοινωνικά μηνύματα, αρρώστιες, θάνατοι, στρέιτ που γίνονται λεσβίες, λεσβίες που γίνονται στρέιτ, γυναίκες που αλλάζουν φύλο και άλλα, απλά, καθημερινά πράγματα Η διαφορά είναι ότι κυκλοφορούν μόνο λεσβίες, αραιά και πού κανένας άντρας, έτσι ώστε αν ένας εξωγήινος το έπαιρνε στα χέρια του θα πίστευε ότι στον πλανήτη γη είμαστε ένα και μοναδικό φύλο και οι στρέιτ είναι μειοψηφία. Φυσικά οι πρωταγωνίστριες δεν είναι τα κορίτσια της διπλανής πόρτας. Είναι κουκλάρες και έχουν τον τρόπο τους. Όταν ανοίγει βέβαια το πλάνο και περιλαμβάνει κομπάρσους-κανονικές γυναίκες, προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα, βλέπεις ότι και σ’ αυτόν τον υπέροχο κόσμο που θέλεις να μετακομίσεις αύριο υπάρχουν χοντρούλες, ασχημούλες, νταλικούλες και όλα τα καλά του Θεού, οπότε λες, ας κάτσω εδώ που κάθομαι, πού να τρέχω τώρα;

Η σειρά πραγματεύεται τη ζωή μιας λεσβιοπαρέας που ζει στο γκλαμουράτο Λος Άντζελες, άσχετο αν τα γυρίσματα στην πραγματικότητα γίνονται στον Καναδά κι οι ιστορίες είναι απ’ αυτές που λίγο-πολύ συμβαίνουν σε όλες τις παρέες και σ’ όλους τους ανθρώπους με την απαραίτητη υπερβολή και μυθοπλασία που μπορεί να κάνει ένα σήριαλ ελκυστικό.

Η επιτυχία της σειράς οφείλεται στο ότι οι γκέι και οι λεσβίες θέλουν, όπως όλος ο κόσμος, να βλέπουν τις δικές τους ιστορίες, διότι όσο και να έχουν την καλή διάθεση δεν μπορούν να ταυτιστούν με το ετεροφυλόφιλο ζευγάρι που φιλιέται στην οθόνη. Αν υπήρχαν δέκα λεσβιακά σήριαλ, αυτό θα ήταν ένα από τα δέκα αλλά υπάρχει μόνο ένα και γι’ αυτό ίσως γίνεται τέτοιος χαμός. Είναι καλογυρισμένο και οι χαρακτήρες είναι έξυπνοι, ενδιαφέροντες και πολύπλοκοι. Δεν αποπνέει καμιά μιζέρια και κανένα περιθώριο, αλλά θίγει και αναπτύσσει αρκετά τη λεσβιακή πραγματικότητα, χωρίς ένας άσχετος να νιώθει ότι δεν τον αφορά καθόλου αυτό που βλέπει. Σε αντίθεση με μια ταινία ομοφυλόφιλης θεματολογίας, όπου μέσα σε δύο ώρες προσπαθεί να καλύψει πεντακόσια θέματα χωρίς να αναπτύσσει ουσιαστικά κανένα, το σήριαλ έχει το χρόνο να θίξει πολύπλευρα τις λεσβιακές σχέσεις μέσα από τη διαφορετικότητα των χαρακτήρων.

Ας πάρουμε το θέμα των παιδιών, που πάντα είναι ένα ζήτημα που καίει. Δύο από τις πρωταγωνίστριες κάνουν μαζί παιδί με εξωσωματική και κάποια στιγμή η σχέση δεν τραβάει και πάνε για χωρισμό. Είναι σίγουρο ότι τον πρώτο λόγο τον έχει η βιολογική μητέρα του παιδιού, που αν θέλει μπορεί να αποτρέψει την υιοθεσία από την πρώην ερωμένη της και να πάρει το παιδί και να φύγει, κάτι που σε στρέιτ ζευγάρια είναι δύσκολο να γίνει γιατί οι βιολογικοί γονείς είναι δύο. Ακόμα κι αν ο νόμος στηρίξει και τον άλλο γονιό, στην ουσία τον πρώτο λόγο έχει η μάνα του. Έχει ενδιαφέρον η εξέλιξη μια τέτοιας ιστορίας, γιατί είναι κάτι που πολλά γκέι ζευγάρια μπαίνουν στη διαδικασία να κάνουν σε μια κοινωνία που ακόμα δεν έχει διαμορφώσει σαφή και δομημένα πλαίσια γύρω απ’ το ζήτημα.

Στην Αθήνα πρόσφατα έγινε πάρτυ με θέμα το L-Word, κάτι που δείχνει ότι η σειρά έχει δύναμη ακόμα και σε μια χώρα που δεν έχει προβληθεί ποτέ. Αν δε κρίνουμε από τις εξαιρετικά ρεαλιστικές σκηνές σεξ, δύσκολα θα προβληθεί από ελληνικό κανάλι, χωρίς να αφοριστούν οι καναλάρχες μέχρι τρίτη γενιά. Στο πάρτυ έγινε προβολή σε video wall αποσπασμάτων από τον πρώτο και τον δεύτερο κύκλο, ενώ σ’ έναν μεγάλο πίνακα ψήφιζες την αγαπημένη σου πρωταγωνίστρια. Καταγγέλλω ότι έγινε μεγάλη νοθεία, με φανατικές να ψηφίζουν πάνω από δέκα φορές για να δώσουν την πρωτιά.

Σ’ ένα μίνι-γκάλοπ που κάναμε διαπιστώσαμε ότι ακόμα κι όσες δεν έχουν δει ούτε μισό επεισόδιο είναι ενημερωμένες και έχουν άποψη. Οι περισσότερες θα ήθελαν να μετακομίσουν έστω για μια βδομάδα στο Λος Άντζελες. Η Shane, μια από τις ηρωίδες έχει το μεγαλύτερο fan-club και πολύς κόσμος θέλει πίσω τη Marina η οποία αποχώρησε μετά τον πρώτο κύκλο. Μάθαμε επίσης ότι τα DVD της σειράς κυκλοφορούν χέρι με χέρι στις παρέες και ίσως, λέω ίσως, κάποιες να τα χρησιμοποιούν για ποταπούς σκοπούς! Η αλήθεια είναι ότι για τις περισσότερες λεσβίες είναι το πιο αγαπημένο σήριαλ, διότι πραγματεύεται κάτι πολύ προσωπικό τους, τη σεξουαλική τους ταυτότητα και πολλά γύρω απ’ αυτή. Α, και μην ξεχνάμε ότι παίζουν πολύ ωραίες γυναίκες.