Το ημερολόγιο μιας λεσβίκας

Όπου το ημερολόγιο της λεσβίκας παίρνει τον λόγο και της τα ψέλνει ένα χεράκι.

Η λεσβίκα μετά από ένα ιδιαίτερα κουλαξιόν καλοκαίρι το έχει ρίξει στη φιλοσοφία, γιόγκα, ται-τσι, εκδρομές στα βουνά και τα όρη, αποτοξινώσεις και απαγγελίες μάντρα. Ως εκ τούτου δεν μπορεί να ασχοληθεί με το ημερολόγιο της, διότι λέει το να καταγράφει την πεζή πραγματικότητα διαταράσσει το τσι της. Έτσι βρήκε ευκαιρία η inner voice, εκείνη η μικρή αλλά ενοχλητική φωνούλα να γράψει αυτή την άποψη της για τη ζωή της λεσβίκας!

 

Αγαπητό της ημερολόγιο!

Επιτέλους η φωνή της λογικής βρήκε διέξοδο! Ευτυχώς ή δυστυχώς η Μαρίνα – κωδικός Λεσβίκα – έχει περάσει απέναντι κι όχι μόνο αυτή αλλά όλη η παρέα της, αυτή η συμμορία ομοφυλόφιλων αντρών και γυναικών είναι για τον γιατρό πλέον. Ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Η κολλητή της, η Χρύσα, μια κούκλα like the cold waters, για να λέμε και καμιά καλή κουβέντα, ένα ωραίο πρωί τους παρουσίασε την αδελφή, την ξαδέλφη, τέλος πάντων στενή συγγενή του Κουασιμόδου και μάλιστα ως σχέση. Το καλύτερο βέβαια είναι ότι έμενε και σε άλλη πόλη και δεν εννοούμε τον Χολαργό, που είναι μια άλλη πόλη, ούτε το Μαρκόπουλο. Μιλάμε για 400 χιλιόμετρα μακριά. Και άρχισαν τα πηγαινέλα με αεροπλάνα και βαπόρια χωρίς τους φίλους τους παλιούς, λες και ήταν κούριερ. Η δικιά μου κι οι υπόλοιπες λύσσαξαν γιατί δεν μπορούσαν να πούνε και πολλά, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να κυκλοφορήσουν και με το κουκλόσπιτο επειδή η κολλητή τους τα ’παιξε. Η δικιά μου μάλιστα, ως επιστήμων και ιατρός, που αν στα προσωπικά της ήταν τόσο σοβαρή όσο στα επαγγελματικά της εγώ δεν θα ακουγόμουν, αποφάσισε να την πάει στον οφθαλμίατρο μήπως και δεν έβλεπε καλά. Τζάμπα ο κόπος. Ευτυχώς όσα δεν έκαναν οι συνομωσίες τα έκανε αυτό που πάντα οδηγεί τις σχέσεις σε ναυάγιο, οι κοινές διακοπές. Έφαγε το σούπερ-μόντελ στη μάπα για δέκα μέρες κι ενώ ήταν να μείνει είκοσι στο ερημικό νησί τα μάζεψε και γύρισε να βρει στοργή και προδέρμ στην παρέα. Εννοείται ότι την πέρασαν στεγνό καθάρισμα. Ξεχνάν τα δικά τους οι ανώμαλες.

Αφού μιλάμε για ανώμαλες, ας πάμε και στην άλλη την τρελόγκα, την Πηνελόπη. Η οποία βρήκε ένα κοριτσάκι, το ερωτεύτηκε και μέχρι εδώ όλα καλά! Όμως ένα άλλο ωραίο πρωί τούς ανακοίνωσε ότι θέλει να κάνει παιδί και να το μεγαλώσει με τη μικρή! Πριν προλάβουν να συνέλθουν, ήρθε το επόμενο στραπάτσο: η Βικυ, η μόνη στρέιτ σ’ αυτήν την παρέα, στις σεξουαλικές προτιμήσεις γιατί από μυαλά άστα, τούς ανακοίνωσε ότι κι αυτή θέλει να κάνει παιδί μόνη της και θα ψάξει για σπέρμα! Και φτάσαμε τώρα η λεσβία και η στρέιτ να ψάχνουν για σπέρμα με την ίδια άνεση που ψάχνουν στρινγκ και παπούτσια. Γιατί λεφτά έχουμε, ωραία σπίτια έχουμε τι μας λείπει; Λίγο σπέρμα! Τι ξεπεσμός, τι κοινωνική σήψη, τι κατάντια! Η δικιά μου καταλαβαίνετε ότι ήταν με τα υπογλώσσια για τελείως διαφορετικούς λόγους από τους δικούς μου βέβαια, αλλά κάτι είναι κι αυτό.

Φυσικά όταν ακούστηκε στην παρέα η λέξη σπέρμα, ο Κωνσταντίνος, ο δικηγόρος που έκανε προξενιό στη Μαρίνα ο μπαμπάς της, λαμπρός άνθρωπος αλλά άτυχος με την κόρη του, προθυμοποιήθηκε να το μοιράσει αφειδώς και κανόνισε μέχρι και το σχολείο των παιδιών του γιατί θα τις γκάστρωνε και τις δύο, δεν είχε πρόβλημα. Αυτός έγινε πια μόνιμο μέλος της παρέας μετά που τα έφτιαξε με τον Νεκτάριο, τον κολλητό τους. Εξακολουθεί βέβαια να ψάχνει λευκή νύφη, ψέματα, λευκό γάμο με γυναίκα, αλλά ο Νεκ του τον κόβει το βήχα, δεν σηκώνει δεύτερη νύφη αυτό το σπιτικό. Σαν δε ντρέπονται, δυο μέτρα άντρες να σαλιαρίζουν! Άλλο να τους βλέπεις κι άλλο να σ’ το λέω.

Και πάμε στη δικιά μου. Μετά από ένα εντελώς αποτυχημένο one night stand, που το φυσάει και δεν κρυώνει, αποφάσισε ότι θέλει την ησυχία της και θα αφοσιωθεί στη δουλειά της. Μάλιστα. Πάντα όταν λέει τέτοιες μαλακίες μπλέκουμε άσχημα γιατί κατά βάθος είναι αισθηματίας και τη λυπάμαι αλλά είμαι άτεγκτη! Γνώρισε λοιπόν μια κοπέλα που φώναζε από μακριά ότι δεν ταιριάζουν αλλά την έπαθε την καψούρα της δεν μπορώ να πω! Κι άρχισαν οι αγάπες και τα λουλούδια και το ολονύχτιο σεξ που δεν με άφηνε στην ησυχία μου γιατί κάποιες φορές θέλω κι εγώ να αποσυρθώ στα έγκατα του υποσυνείδητου αλλά πώς, κυρία μου, όταν δεν το βουλώνεις όλη νύχτα; Φρόντισα φυσικά να παρεμβαίνω με πολύ εύστοχα σχόλια, καταλαβαίνετε, και της έκανα σπάσιμο αλλά και αυτή δεν με σεβάστηκε καθόλου. Για να κάνουμε το μακρύ κοντό ένα θα σας πω, όσο ήταν μαζί σχεδίαζαν την κοινή τους ζωή. Όνειρα, πουλιά μου ταξιδιάρικα! Αποφάσισαν λοιπόν να πάνε σε σχολή χορού. Οι λεσβίες στα μπαλέτα. Ήθελαν λέει να χορεύουν ταγκό. Μωρέ στο ταψί θα τις χόρευα!

Όταν χώρισαν –μη με ρωτάτε γιατί, έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν κατάλαβα γιατί χωρίζει όταν χωρίζει και είμαι απόλυτα σίγουρη ότι ούτε κι αυτή κατάλαβε – κι η καθεμιά πήρε το δρόμο της, η δικιά μου γράφτηκε σε σχολή γιόγκα και η άλλη απ’ ό,τι άκουσα σε σχολή υποβρύχιου ψαρέματος ή κάτι τέτοιο. Το έμαθε η κτηνίατρος και φρίκαρε καθότι της φιλοζωικής. Από τότε αποφάσισε ότι η επόμενη με την οποία θα μπλέξει όταν θα ακούει για αγιουρβέδα, τάι τσι και χορτοφαγία δεν θα γουρλώνει το μάτι λες και την δάγκωσε λυσσασμένη καμηλοπάρδαλη, (τι να σας πω, γιατρός είναι κάτι παραπάνω θα ξέρει). Εγώ εκείνο που φοβάμαι είναι ότι θα βρει καμιά σαν κι αυτήν και δεν θα την παλέψω με δυο. Γιατί πόσες λεσβίες που δεν πίνουν δεν καπνίζουν (σεξ κάνει δυστυχώς), δεν τρώνε κρέας, έχουν σκυλιά και γατιά, τρέχουν στις γιόγκες και στους διαλογισμούς σηκώνονται αξημέρωτα για να χαιρετίσουν τον ήλιο (γιατί αλλιώς θα παρεξηγηθεί) κι ένα σωρό άλλα που δεν περιγράφονται, να υπάρχουν; Κι αν υπάρχουν να κάτσουν σπίτι τους, Έχουμε δεν θέλουμε άλλη…

Ντριιιν!
-Έλα ρε, η Χρύσα είμαι τι κάνεις;
-Καλά που πήρες, γιατί κοιμόμουν στον καναπέ κι έβλεπα ένα φρικτό όνειρο, ότι λέει έγραφα ένα ημερολόγιο αλλά δεν ήμουν εγώ ήταν η inner voice και…
-Ποιος ήταν; Καλά κρασιά! Θα πάμε αύριο για ψώνια; Θέλω γάντια και πουλόβερ.
-Αύριο δεν μπορώ, έχω κανονίσει ένα έκτακτό μάθημα γιόγκα.
-Ρε Μαρίνα, μας έχεις γαμήσει με τη γιόγκα. Ούτε γκόμενα να την είχες!

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!