10%
προηγούμενα τεύχη | σύνδεσμοι | οδηγός πόλης | INFO in english  
  περιεχόμενα τεύχους    
 
 

Βιβλίο

Μαμά, το πάω το γράμμα

του Παναγιώτη Ευαγγελίδη

Γράμματα γονιών που τα παιδιά τους είναι γκέι ή λεσβίες. Επιστολές που ζητούν βοήθεια, προσπαθούν να ερμηνεύσουν το άγνωστο, να αποδεχθούν το απροσδόκητο. Ο Μπράις Μακντούγκαλ διάλεξε πενήντα επιστολές από την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία και τις συγκέντρωσε σε ένα βιβλίο υπό τον τίτλο «Το παιδί μου είναι γκέι».

Οι περισσότερες επιστολές είναι γραμμένες από μητέρες και διαβάζοντάς τες περνάμε μαζί τους όλα τα στάδια, από το αρχικό συνήθως μεγάλο σοκ που ακολουθεί της αποκαλύψεως ότι ο γιος ή η κόρη είναι γκέι ή λεσβίες, μέχρι την αποδοχή και τη στήριξη των παιδιών τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις.

Οι περισσότεροι γονείς κλωθογυρίζουν στο μυαλό τους τις συνήθεις ερωτήσεις: «τι έφταιξε, τι κάναμε λάθος, τι θα κάνουμε τώρα…» Τα γράμματα, εκτός ελαχίστων, είναι συνήθως σταλμένα αφού ο γονιός έχει διανύσει μια ψυχική διαδρομή και έχει φτάσει στο σημείο να αγαπήσει και να αποδεχτεί το παιδί του όπως είναι, στηρίζοντάς το και συνήθως παλεύοντας μαζί μ’ αυτό για ένα λιγότερο ομοφυλοβικό κόσμο.

Οι περισσότεροι γονείς αμέσως μετά την αποκάλυψη νοιώθουν την ανάγκη να στραφούν κάπου για βοήθεια, για πληροφόρηση, για περισσότερη γνώση. Συνειδητοποιούν για πρώτη φορά ότι δεν ξέρουν τίποτε για το θέμα, πόσο μάλλον πώς να το αντιμετωπίσουν. Συχνά είναι τα ίδια τα παιδιά που τους παράσχουν τις «πρώτες βοήθειες» όταν μάλιστα πρόκειται για γονείς που η άμεσή τους αντίδραση είναι αυτή του «σε αγαπάω όπως σε αγαπούσα και χθες», «για μένα είσαι το ίδιο άτομο, αλλά ανησυχώ για σένα, για το μέλλον σου, για το τι πρόκειται να αντιμετωπίσεις σ’ αυτήν την κοινωνία των διακρίσεων», «τρέμω στην ιδέα ότι μπορεί να κολλήσεις τον ιό HIV και να πεθάνεις από AIDS» κτλ.

Άλλοι στρέφονται στην εκκλησία απ’ όπου ελάχιστη βοήθεια παίρνουν και η οποία μάλλον τους γυρίζει παγερά την πλάτη, εκτός από μερικές εξαιρέσεις κάποιων ιερέων ή ιδιαίτερων μικρών δογμάτων. Γεννιέται σε όλους η ανάγκη να συναντήσουν ανθρώπους με το ίδιο «πρόβλημα», μια ειδική ομάδα στην καλύτερη περίπτωση, και εκεί είναι όπου μετά από αναζήτηση φτάνουν και στρέφονται. Στην περίπτωση του βιβλίου είναι η οργάνωση PFLAG (Γονείς και Φίλοι Γκέι και Λεσβιών), μια ομάδα γονιών και φίλων που προσφέρουν εθελοντικά τον χρόνο τους για να βοηθήσουν άλλους γονείς ή και τα ίδια τα παιδιά στηρίζοντάς τα και συμβουλεύοντάς τα όταν αποφασίζουν να αποκαλύψουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό στους γονείς.

Οι περισσότεροι γονείς επικεντρώνονται στο πώς δεν θα διαλυθεί η ενότητα της οικογένειας, το πώς τα μέλη της θα παραμείνουν ενωμένα για να μπορέσουν να στηρίξουν ο ένας τον άλλον. Η οικογένεια στις πιο πολλές περιπτώσεις είναι μια έννοια που η διαφύλαξή της είναι πιο σημαντική από οποιαδήποτε προκατάληψη μπορεί να έχει κάθε μέλος της ως άτομο. Αυτό είναι κάτι που όταν κάνουμε τις αναπόφευκτες συγκρίσεις, συνειδητοποιούμε ότι δεν ισχύει στη δική μας χώρα. Διαβάζοντας τα γράμματα διαβάζουμε την κουλτούρα και τις αντιλήψεις μιας ολόκληρης κοινωνίας, Είναι προσεκτικά διαλεγμένες επιστολές και αντιπροσωπεύουν σίγουρα τις καλύτερες περιπτώσεις οικογενειακής αντιμετώπισης μιας τέτοια κρίσης.

Το βιβλίο είναι ένα πάρα πολύ καλό δώρο που μπορεί να συνοδεύει την αποκάλυψη του σεξουαλικού προσανατολισμού για όσους σκέφτονται να το κάνουν ή το έχουν κάνει. Και ίσως κάποιοι γονείς εμπνευστούν ώστε να δημιουργήσουν κι εδώ μια ομάδα που θα αποτελεί αναφορά και θα προσφέρει συμβουλευτική και βοήθεια για γονείς και παιδιά. Έχετέ το μαζί σας έτσι κι αλλιώς· θα είναι μια πρώτη βοήθεια και για σας σε περίπτωση που τα πράγματα δεν πάνε και πολύ καλά με την αποκάλυψή σας. Ένα βιβλίο είναι πάντα ένα όπλο, είτε με το περιεχόμενο είτε με το σχήμα και τον όγκο του.

Κλείνοντας, θέλω να επαναλάβω τα συγχαρητήριά μου στον Πολύχρωμο Πλανήτη για τη συνεχιζόμενη εκδοτική δραστηριότητα με βιβλία που απευθύνονται σε διαφορετικές ομάδες εμπλεκόμενες στο θέμα του σεξουαλικού προσανατολισμού με άμεσο ή έμμεσο τρόπο.