Η Γνώμη του 10%

Η ΔΗΜΑΡ απαντά στις ερωτήσεις των ΛΟΑΤ οργανώσεων

 

ballotΣτις 20 Ιανουαρίου οι ΛΟΑΤ οργανώσεις έθεσαν κάποια καίρια ερωτήματα προς τα πολιτικά κόμματα σχετικά με τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ πολιτών. Η ΔΗΜΑΡ απάντησε σήμερα, 24 Ιανουαρίου. Μέχρι στιγμής έχουν απαντήσει μόνο το η ΔΗΜΑΡ, το ΚΙΔΗΣΟ, το Ποτάμι και ο ΣΥΡΙΖΑ.


Απαντήσεις:

1. Ήδη πολλές χώρες παγκοσμίως έχουν επεκτείνει τον θεσμό  του πολιτικού γάμου και στα ομόφυλα ζευγάρια, χωρίς διακρίσεις, με όλες τις προβλέψεις του οικογενειακού δικαίου, άρα και με όλες τις ρυθμίσεις που αφορούν τα παιδιά. Ποια δέσμευση θα μπορούσε να πάρει το κόμμα σας στο συγκεκριμένο θέμα; 

Πάγια θέση μας, εκπεφρασμένη άμα τη ιδρύσει μας,  αποτελεί πως η Πολιτεία είναι υποχρεωμένη να βάλει τέλος στην απουσία ρύθμισης των σχέσεων συμβίωσης μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, και να μεριμνήσει ώστε να τους αποδοθούν άμεσα τα δικαιώματα που κάθε ετερόφυλο ζευγάρι απολαμβάνει: δικαιώματα που αφορούν σε ζητήματα περιουσιακά, κληρονομικά, φορολογικά, ασφαλιστικά κ.ο.κ. Υπενθυμίζουμε ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Δημοκρατικής Αριστεράς έχει πολλάκις καταθέσει ανάλογη τροπολογία.

Αναφορικά με το θέμα της τεκνοθεσίας, δεν υπάρχει συλλογική απόφαση και τελεί υπό εξέταση.

2. Παράλληλα χρειάζεται να προβλεφτεί η προσθήκη της ταυτότητας φύλου στις νομοθεσίες κατά των διακρίσεων: α) οριζόντια νομοθεσία (3304/2005), β) σαφής αναφορά στην απαγόρευση των διακρίσεων στο χώρο της εργασίας και απασχόλησης λόγω φύλου (3896/2010), και, γ) σαφής αναφορά στην απαγόρευση των διακρίσεων στη παροχή υπηρεσιών λόγω φύλου (3769/2009). Ποιες είναι οι θέσεις σας για τα παραπάνω;

Οι εξελίξεις και το νομικό πλαίσιο σε πολλές χώρες της Ευρώπης έχουν δείξει το δρόμο που είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε και στη χώρα μας, κι αυτός δεν περιλαμβάνει κοινωνικές, πόσο μάλλον θεσμικές διακρίσεις κατά της ΛΟΑΤ κοινότητας. Αποτελεί βασική θέση μας και υποχρέωσή μας, καθώς και αδήριτη ανάγκη να λάβουμε άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα, είτε αυτά είναι νομικά, είτε διοικητικά, είτε κοινωνικά, στην κατεύθυνση της εξάλειψης κάθε προκατειλημμένης και διακριτικής αντιμετώπισης ατόμων με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου τους.

3. Στην εκπαίδευσή μας υπάρχουν παιδιά από ομογονεϊκές οικογένειες  και παιδιά με σεξουαλικό προσανατολισμό ή ταυτότητα/έκφραση φύλου που δεν συμφωνεί με τα κυρίαρχα πρότυπα,  τα οποία μέχρι τώρα φοιτούν σε ένα απολύτως εχθρικό σχολείο. Τι σκέφτεστε να κάνετε όσον αφορά την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε ζητήματα φύλου και σεξουαλικότητας και την διαμόρφωση ενός ασφαλούς σχολικού περιβάλλοντος για όλα τα παιδιά, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς;

Στο σχολείο του 21ου αιώνα δε χωρούν η άγνοια, τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις, που προφανώς και δε συνάδουν με την έννοια του σεβασμού προς τον πολίτη και την αποδοχή της διαφορετικότητάς του, εν προκειμένω σε ό,τι αφορά στον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου. Αναφορικά με τους εκπαιδευτικούς κάθε βαθμίδος, θεωρούμε απαραίτητη προϋπόθεση να εισαχθεί ειδικό επιμορφωτικό πλαίσιο κατά τη διάρκεια φοίτησής τους στις οικείες σχολές, άρρηκτα συνδεδεμένο με το κομμάτι της διδακτικής, που θα αφορά ακριβώς σε ζητήματα φύλου και σεξουαλικότητας. Επιπροσθέτως, θεωρούμε πως για τους ήδη υπηρετούντες εκπαιδευτικούς είναι απαραίτητο να καταρτιστούν ειδικά επιμορφωτικά προγράμματα και δράσεις, που θα περιλαμβάνουν και τη συμμετοχή τον γονέων, ώστε να επιτευχθεί σε επίπεδο σχολικής μονάδας η απαραίτητη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος σεβασμού και προώθησης της ανοιχτής επικοινωνίας και από τα δύο μέρη, τα αποτελέσματα της οποίας θα διαχυθούν μέσα στο σχολικό και οικογενειακό περιβάλλον και στα ίδια τα παιδιά, παράλληλα με μια ευρύτατη εκστρατεία στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

4. Όντας νέοι και νέες βλέπουμε τις ελλείψεις που παρατηρούνται σε σχολεία και πανεπιστήμια, τα προβλήματα στην υγεία, στην πρόσβαση στην αγορά εργασίας. Ως λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, τρανς* άτομα, βιώνουμε επιπλέον μια ταυτότητα που ακόμα είναι στιγματισμένη σε κατά τα αλλά οικείους χώρους μας, όπως το σπίτι, το σχολείο, την εργασία. Συγκεκριμένα, ως Κοινότητα LGBT+ νέων βλέπουμε τα κρούσματα ομοφοβικής και τρανσφοβικής βίας να αυξάνονται τον τελευταίο καιρό και την πολιτεία να αδρανεί. Σε περίπτωση που συμμετέχετε στην κυβέρνηση μετά της εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, θα θέλαμε να ξέρουμε:

4.1 αν θα δούμε την ουσιαστική εφαρμογή του νέο-ψηφισθέντος νόμου σχετικά με την απαγόρευση ή/και την ποινικοποίηση της ρητορικής μίσους που στοχεύουν σε μειονοτικές ομάδες, όπως τα LGBT+ άτομα.

Κατ΄ αρχήν, να επισημάνουμε πως ο αντιρατσιστικός νόμος είχε λάβει για τη Δημοκρατική Αριστερά μια εμβληματική αξία. Απετέλεσε ένα από τα σημεία προγραμματικής σύγκλισης, κατ΄ απαίτησή της, για τη δημιουργία της τρικομματικής κυβέρνησης τον Ιούνη του 2012. Επρόκειτο για συμβατική υποχρέωση της χώρας, για ενσωμάτωση της οδηγίας πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2008 στην εσωτερική νομοθεσία. Κατατέθηκε από την άνοιξη του 2013 από τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης κ. Αντώνη Ρουπακιώτη, και τότε συνέβη ένα μοναδικό γεγονός στα χρονικά της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας: ο τότε γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου, κ. Μπαλτάκος, αρνήθηκε να το παραλάβει.

Η άγρυπνη παρακολούθηση της εφαρμογής των διατάξεων του αντιρατσιστικού νόμου και της καταπολέμησης της ρητορικής μίσους κατά των ΛΟΑΔ αποτελεί υποχρέωση ενός Κράτους Δικαίου.

Ο αντιρατσιστικός νόμος αποτελεί τη βάση, το μίνιμουμ που είναι απαραίτητο, αλλά δεν είναι πανάκεια, καθώς περιθώρια βελτιώσεων, φυσικά, πάντα υπάρχουν. Το πιο σημαντικό όμως είναι να αλλάξουν οι νοοτροπίες και οι συμπεριφορές και αυτό γίνεται μόνο μέσω της παιδείας και της συνεχούς κοινωνικής εγρήγορσης, καθώς και των αρμόδιων αρχών για την αποτελεσματική εφαρμογή του νομικού πλαισίου.

4.2. αν μπορούμε να αναμένουμε την εισαγωγή σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στον σχολικό χώρο, με αμερόληπτη αναφορά στην ποικιλία των σεξουαλικών προσανατολισμών και ταυτοτήτων φύλου που παρουσιάζει ο άνθρωπος.

Σε συνέχεια και της προηγούμενης απάντησης, πιστεύουμε στην αμφίδρομη επικοινωνία, ειδικά στο χώρο της Παιδείας και θεωρούμε πως θέτοντας τις βάσεις από κοινού και ταυτόχρονα σε εκπαιδευτικούς και γονείς, μπαίνουν τα θεμέλια για την οικοδόμηση ενός περιβάλλοντος χωρίς διακρίσεις, που θα αποτελέσει κοινωνική κληρονομιά για τις επόμενες γενιές. Το σχολείο, ακριβώς επειδή είναι χώρος κοινωνικοποίησης, οφείλει και να διαπαιδαγωγεί για κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής και κατ΄ επέκταση να λαμβάνει υπόψη και κάθε κοινωνικό φύλο. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση συνεπώς, η εισαγωγή στο υποχρεωτικό πρόγραμμα διδασκαλίας του μαθήματος της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, με ισομερή και αμερόληπτη αναφορά σε όλο το φάσμα των σεξουαλικών προσανατολισμών και ταυτοτήτων φύλου, με σύγχρονα μέσα και βιβλία και από εκπαιδευτικούς με την ανάλογη κατάρτιση που θα έχουν λάβει από επιμορφωτικά προγράμματα και από τον εμπλουτισμό του προγράμματος σπουδών των μελλοντικών εκπαιδευτικών στο χώρο του Πανεπιστημίου.​

  • Δημιουργήθηκε στις

Το περιεχόμενο αυτής της σελίδας του 10% χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές.
Άδεια Creative Commons

web+programming makebelieve

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 51 guests και κανένα μέλος