Ένας καροτσάκιας κάνει σεξ μ’ έναν άλλο καροτσάκια. Και συμβαίνει το εξής.

του Andrew Morrison-Gurza,
Συμβούλου ευαισθητοποίησης σε θέματα αναπηρίας

μετάφραση/προσαρμογή από τον Λύο Καλοβυρνά

---

Ήταν ο πρώτος μου! Δεν έχω ξανανιώσει τόσο μεγάλο ενθουσιασμό αλλά ούτε και τόσο τρομοκρατημένος. Και μόνο με τη σκέψη ότι θα βρισκόμασταν από κοντά η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή, ενώ ένα άλλο μέρος του σώματός μου στεκόταν προσοχή. Γνωριστήκαμε όπως συμβαίνει συνήθως με τις γκέι γνωριμίες: από κάποιο σάιτ, όπου πιάσαμε κουβέντα για το τι μας αρέσει και δεν μας αρέσει. Θυμάμαι ότι οι φωτογραφίες του δεν έδειχναν με την πρώτη ότι είναι ανάπηρος...

«Κοίτα, πριν προχωρήσουμε... πρέπει να σου πω... ότι είμαι σε αναπηρική καρέκλα» είπε. Ξέρω πολύ καλά πώς πρέπει να ένιωθε· όταν είσαι άτομο με αναπηρία και προσπαθείς να γνωρίσεις κάποιον για σεξ νιώθεις τον απαίσιο φόβο της απόρριψης να ανταγωνίζεται την προσδοκία ότι ίσως αυτή τη φορά επιτέλους να σου κάτσει ο γκόμενος.

Όσον αφορά εμένα, μου συνέβησαν ταυτόχρονα δυο τελείως διαφορετικά πράγματα. Πρώτον, ένιωσα μια απίστευτη αίσθηση ανακούφισης και ευτυχίας. Επιτέλους θα έκανα σεξ με κάποιον που πραγματικά καταλαβαίνει όλες τις καταστάσεις που βιώνεις όταν είσαι άτομο με αναπηρία και προσπαθείς να εκφράσεις τη σεξουαλικότητά σου. Μ' αυτόν τον άντρα θα μπορούσα να μην το παίζω Δάσκαλος Ευαισθητοποίησης, αλλά ν' αφήσω τη σκοτεινή, απολαυστική, πονηρή πλευρά μου να εκφραστεί και να κάνει παιχνίδι. Ήμουν κατενθουσιασμένος με την προοπτική ότι θα ένιωθα ελεύθερος, χωρίς να χρειάζεται ν' ανησυχώ αν η αναπηρία μου θα επηρέαζε τον άλλον την ώρα του σεξ. Ποιος ξέρει, ίσως να κατάφερνα να ρίξω τις άμυνές μου και να δώσω ρεπό στο Άγχος μου.

Ταυτόχρονα, δεν μπορούσα να μη σκέφτομαι τα πρακτικά. Κοίταζα το αμαξίδιό μου (που ζυγίζει 150 κιλά), ανησυχώντας πώς θα καταφέρναμε να με βγάλω απ' αυτό και πώς θα μας επηρέαζε αυτή η διαδικασία. Θα κατάφερνε να με σηκώσει και να με ρίξει στο κρεβάτι – κυριολεκτικά και μεταφορικά; Θα χρειαζόταν να ζητήσω από κάποιον να μας βοηθήσει; (Για να πω την αλήθεια, βρίσκω πολύ καυλιάρικη την ιδέα να μπαίνει και τρίτος στο σεξουαλικό παιχνίδι, αλλά όχι ως βοηθός-παρατηρητής.)

Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα πώς πρέπει να ένιωθαν όλοι οι άντρες με τους οποίους είχα κάνει ραντεβού για σεξ (αχ, τι χαριτωμένα που τα λέω: «όλοι οι άντρες», λες και κάνω σεξ κάθε μέρα – βαθύς αναστεναγμός!) Είτε θέλω να το παραδεχτώ είτε όχι, ο καθένας μας έχει ένα γενικό σχεδιάγραμμα για το πώς πρέπει να γίνεται το σεξ, συμπεριλαμβανομένων των προκαταρκτικών. Κατά κανόνα, εγώ το φαντασιώνομαι ως εξής: ο μη ανάπηρος ερωτικός μου παρτενέρ με σηκώνει και με ακουμπάει στο κρεβάτι, με μουσική υπόκρουση κάποια γλυκερή μπαλάντα, ενώ παραδινόμαστε στη φαντασίωσή μου. Να σημειώσω ότι οι κατά καιρούς εραστές μου κάνουν πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια να κατανοήσουν την αναπηρία μου και τις ανάγκες μου, αλλά συνήθως καταλήγω να τους ρωτάω πεντακόσιες χιλιάδες φορές αν όλα είναι οκέι πριν ξεκινήσουμε τη φάση. Αυτή τη φορά, όμως, δεν θα χρειαζόταν να κάνω τίποτα τέτοιο. Δεν είχα ποτέ κάνει φαντασιώσεις με άλλο ΑμεΑ και άρα δεν είχα ιδέα τι να κάνω με τις δυνατότητές που μας ανοίγονταν.

Η μεγάλη μέρα ήρθε! Όταν έφτασε στο σπίτι μου καταχάρηκα που το διαμέρισμά μου είχε καλή πρόσβαση σε ανθρώπους με κινητικές αναπηρίες. Θυμάμαι πως όταν μπήκε μέσα, μου ήταν αδύνατο να πάψω να χαμογελάω σαν χαζό, επειδή για πρώτη φορά έβερ στη ζωή μου, ο εραστής μου ήταν στο ίδιο ύψος μ' εμένα! Με μαλάκωνε μέσα μου αυτό. Κάπως καταφέραμε και με βγάλαμε από το αμαξίδιό μου, παραπατήσαμε και κυριολεκτικά πέσαμε στο κρεβάτι. Με αγκάλιασε και στη συνέχεια βγάλαμε τσάτρα πάτρα τα ρούχα μας. Συνήθως όταν κάνω σεξ με άτομα χωρίς αναπηρία, αυτή η διαδικασία απαιτεί μια κάποια φροντίδα. Αυτή τη φορά η φροντίδα ήταν περιττή. Για πρώτη φορά, η αδεξιότητά μας είχε μια αίσθηση φυσικότητας και καύλας. Δεν έκρυβε κανέναν υπόγειο φόβο ότι αν με αγγίξεις θα με σπάσεις. Βιαζόμασταν και μπουρδουκλωνόμασταν από καύλα, όχι από αμηχανία.

Κατά τη διάρκεια της συνεύρεσής μας, κάποια στιγμή πρόσεξα τα αναπηρικά μας αμαξίδια, πλάι πλάι. Ένα χαμόγελο ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό μου, αντικρίζοντας αυτή την πραγματικότητα... δυο σακάτηδες να κάνουν έρωτα, να μοιράζονται κάτι εκείνη τη στιγμή. Τα σώματά μας δεν ήταν κάτι το χαλασμένο, κάτι που υστερεί, αλλά συνδέονταν από τις κοινές εμπειρίες καταπίεσης και τα εμπόδια που είχαμε αντιμετωπίσει στη ζωή μας. Ήμασταν ίσοι!

Μετά πολλά, ετοιμάστηκε να φύγει και τον χαιρέτισα στην πόρτα. Καθώς έφευγε με το αμαξίδιό του, ένιωθα αγαλλίαση κι έναν μεγάλο ενθουσιασμό γι' αυτό που είχαμε ζήσει. Ήταν πολύ καλύτερο από κάθε άλλη φορά – ένιωθα λες και είχα χάσει την παρθενιά μου δεύτερη φορά!

Του τηλεφώνησα μετά από μερικές μέρες, ανυπομονώντας να ξαναβρεθούμε και να δούμε αν θα προκύψει κάτι μεταξύ μας. Μες στην τούρλα που με είχε πιάσει, του πρότεινα να τα πούμε από κοντά. Εκείνος κόμπιασε. Ωχ ναι, ήταν αυτό το απαίσιο κόμπιασμα που ξέρουμε όλοι μας. Ο δισταγμός λίγο πριν ο άλλος σού πει κάτι που ήδη ξέρεις. Αφού πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα που κράτησαν μια αιωνιότητα, μου ανακοίνωσε ότι δεν γινόταν να ξαναβρεθούμε γιατί... «παραήμουν ανάπηρος» και «πολύ μεγάλος μπελάς». Λέμε ότι ισοπεδώθηκα! Δεν το χωρούσε ο νους μου ότι ένας άνθρωπος που πιθανότατα έχει ζήσει τα ίδια σκατά που έχω ζήσει κι εγώ φερόταν τόσο ρατσιστικά. Μήπως έβλεπα εφιάλτη; Ειλικρινά θυμάμαι ότι εκείνη τη στιγμή είπα από μέσα μου: «Μα καλά, επιτρέπεται να λέει τέτοια λόγια;» Ήταν μια από τις χειρότερες απορρίψεις που έχω φάει επειδή με απόρριπτε ένας δικός μας!

Αυτή η εμπειρία μου έμαθε ένα πράγμα: οι επιπτώσεις του αρτιμελισμού* και οι κοινωνικές διδαχές με τις οποίες έχουμε γαλουχηθεί όσον αφορά το σεξ και τη σεξουαλικότητα δεν κάνουν διακρίσεις. Όλες και όλοι μας κουβαλάμε αυτούς τους φόβους και τις προκαταλήψεις – ακόμα και οι ίδιοι οι ανάπηροι.

Ουφ τα είπα! Αν είσαι καροτσάκιας σαν κι εμένα και θες να μου δείξεις τι εστί βερίκοκο, είμαι έτοιμος και σε περιμένω!

Περισσότερα άρθρα του Άντριου Μόρισον-Γκούρζα θα βρείτε στο κίνημα #DeliciouslyDisabled (Σαγηνευτικός Σακάτης) και στο σάιτ του.

* Αρτιμελισμός είναι ένας όρος για τις διακρίσεις και την καταπίεση σε βάρος ατόμων με αναπηρίες και αποτελεί μετάφραση των αγγλικών όρων ableism, physicalism και handicapism.