Η Γνώμη του 10%

Επιδεικνύοντας την ομοφυλοφιλική οικειότητα

Ο σκηνοθέτης της ρεαλιστικά τρυφερής γκέι ταινίας Weekend και της γκέι σειράς Looking μιλά για τον έρωτα – γκέι ή στρέιτ.

Συνέντευξη στον Λουκά Κατσίκα

Οι άνθρωποι σοκάρονται πολύ όταν ακούν πως δύο άντρες μπορούν να κάνουν σεξ αντικρίζοντας ο ένας τον άλλον. Πραγματικά δεν έχουν ιδέα τι συμβαίνει στις κρεβατοκάμαρες των ομοφυλόφιλων αντρών.



haigh 01Το 2011 ένας αρκετά συνεσταλμένος νεαρός βρετανικής καταγωγής, ο οποίος είχε θητεύσει ως βοηθός μοντέρ στα γυρίσματα ταινιών όπως ο «Μονομάχος» και το «Βασίλειο των Ουρανών», κατόρθωσε να υλοποιήσει σκηνοθετικά ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο σενάριο που είχε γράψει από χρόνια. Αφορούσε την ολιγοήμερη γνωριμία και ερωτική έλξη μεταξύ δυο αντρών, ονομαζόταν «Weekend», έφερνε με τον καλύτερο τρόπο στο μυαλό τη «Σύντομη Συνάντηση» του Ντέιβιντ Λιν και με την ενθουσιώδη υποδοχή που έλαβε δεν άργησε να αναγορευτεί σε ένα μοντέρνο classic. Τέσσερα χρόνια αργότερα, και ενώ στην τηλεόραση είχαν προηγηθεί οι δυο σεζόν του γκέι δράματος «Looking», ο Αντριου Χέιγκ έβαζε την τρυφερή υπογραφή του στα «45 Χρόνια».

Από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, ήδη βραβευμένη στο Φεστιβάλ Βερολίνου για τις θαυμάσιες ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστών του, Σαρλότ Ράμπλινγκ και Τομ Κόρτνεϊ, το χαμηλόφωνο και βαθιά ανθρώπινο δράμα παρακολουθεί τους απότομους κλυδωνισμούς που υφίσταται η μακροχρόνια σχέση μεταξύ δυο ανθρώπων που ετοιμάζονται να γιορτάσουν την 45η επέτειο του γάμου τους. Αιτία θα σταθεί ένα κυριολεκτικά κρυμμένο μυστικό από το παρελθόν του συζύγου.

Οι άνθρωποι σοκάρονται πολύ όταν ακούν πως δύο άντρες μπορούν να κάνουν σεξ αντικρίζοντας ο ένας τον άλλον. Πραγματικά δεν έχουν ιδέα τι συμβαίνει στις κρεβατοκάμαρες των ομοφυλόφιλων αντρών.

Ευγενέστατος και χαμογελαστός, καθισμένος σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου με θέα το χειμωνιάτικο Βερολίνο, ο Χέιγκ μου εξηγεί κατ' αρχάς την προέλευση της ιδέας για την ταινία (από ένα σύντομο διήγημα), τη μετατόπιση της δράσης από αρσενική σε θηλυκή προοπτική («διότι για μένα η ταινία αφορά μια γυναικεία υπαρξιακή κρίση, καθώς ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί δεν υπάρχουν περισσότερες τέτοιες ιστορίες στο σινεμά») και την ευχή του «οι άνθρωποι να ζούσαν μια αυθεντική ζωή, δίχως να φοβούνται».

Ακόμη κι αν είσαι 45 χρόνια μαζί με κάποιον, υπάρχει περίπτωση να μην τον γνωρίζεις πραγματικά;

Είναι ζήτημα ειλικρίνειας. Βέβαια, αυτό ισχύει για όλες τις σχέσεις, είτε πρόκειται για σχέση μητέρας και γιου, είτε μεταξύ δυο καλών φίλων, είτε μεταξύ εραστών. Έχει σημασία, ωστόσο, προηγουμένως να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, να τον γνωρίζεις σε βάθος. Ειδάλλως δεν γίνεται να είσαι αληθινός με τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου. .

Προτιμάτε να μην δίνετε οριστικές απαντήσεις στις ταινίες σας, να αφήνετε την κατάληξή τους ανοιχτή. Είναι αλήθεια αυτό; Το ίδιο συνέβη στο «Weekend», το ίδιο συμβαίνει κι εδώ.

Ναι. Βρίσκω πως τα οριστικά φινάλε είναι κάτι περίεργο για μένα – δεν βγάζουν νόημα. Το μόνο πράγμα που τελειώνει και είναι βέβαιο είναι ο θάνατος, οπότε τίποτα άλλο δεν μου φαίνεται οριστικό. Αισθάνομαι ούτως ή άλλως ότι αν προσπαθείς να διευκρινήσεις τα πάντα σε ένα φιλμ, φεύγεις από αυτό και δεν χρειάζεται να το ξανασκεφτείς ποτέ. Θα προτιμούσα, συνεπώς, να δείτε την ταινία και να νιώσετε κάτι, έστω κι αν δεν γνωρίζετε ακριβώς τι είναι αυτό που νιώθετε.

Αλλά εσείς έχετε την απάντηση μέσα σας σχετικά με το τέλος της κάθε σας ταινίας;

Ναι. Αν και η γνώμη μου για το τι συμβαίνει αλλάζει ακόμη και τώρα, αναλόγως με τη διάθεση στην οποία βρίσκομαι. Αν έχω μια καλή μέρα στην δική μου σχέση θα σκεφτώ «ναι, θα τα καταφέρουν» ή άμα έχω μια κακή μέρα θα πω «τελείωσε». Θα ήταν πραγματικά ωραίο οι άνθρωποι είχαν διαφορετικές απόψεις ως προς το τι θα συμβεί. Μάλλον λέει περισσότερα για τους ίδιους και τι θα έκαναν οι ίδιοι σε αυτήν την περίσταση, παρά οτιδήποτε άλλο.

Μιλώντας για εσάς, τι θα ευχόσασταν να πετύχετε στη ζωή;

Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα – δεν έχω την απάντηση. Βλέπετε, δεν μου είναι ξεκάθαρο τι θέλω να πετύχω και οι περισσότεροι άνθρωποι φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσουν ποτέ στη ζωή τους να νιώσουν πλήρεις. Η τραγωδία του να ζεις είναι ίσως αυτή: ποτέ δεν πρόκειται να είσαι τελείως πλήρης, πάντοτε θα υπάρχει κάτι που αισθάνεσαι ότι λείπει από την ζωή σου.

Στο «Looking» και στο «Weekend» δεν επρόκειτο ποτέ για την επίδειξη ομοφυλοφιλικού σεξ. Επρόκειτο για την επίδειξη ομοφυλοφιλικής οικειότητας, που είναι κάτι που οι άνθρωποι που δεν είναι ομοφυλόφιλοι δεν το κατανοούν πραγματικά. 

Ανάμεσα στο «Weekend» και τα «45 Χρόνια» πόσες αλλαγές έχουν συντελεστεί;

Πρέπει βέβαια να υπενθυμίζω στον εαυτό μου καμιά φορά ότι υπήρξα άνεργος για πολύ πολύ καιρό και δεν μπορούσα να βρω καθόλου δουλειά και κανένας δεν χρηματοδοτούσε τις ταινίες μου. Οπότε το γεγονός ότι μπορώ πραγματικά να δουλέψω τώρα είναι θαυμάσιο και πραγματικά εκπληκτικό. Πάντως ό,τι κάνω είναι μια διαρκής διαδικασία – μαθαίνεις διαφορετικά πράγματα, κάνεις τα λάθη σου, επεξεργάζεσαι λίγο περισσότερο τι είναι αυτό που θέλεις να κάνεις και μετά ελπίζεις να φτάσεις στο επόμενο.

haigh 02Έχω διαβάσει άρθρα στα οποία ο ειλικρινής τρόπος με τον οποίο απεικονίζετε τη γκέι σεξουαλικότητα στην οθόνη απαντάται με σκεπτικισμό και σε αρκετές περιπτώσεις με αποδοκιμασία. Σας προβληματίζει αυτή η στάση;

Πραγματικά δεν το καταλαβαίνω ποτέ αυτό. Μου φαίνεται παράξενο. Υπάρχει ακόμη μεγάλη επιφύλαξη, αν όχι φόβος, για την γκέι σεξουαλικότητα και τον τρόπο που πρέπει κανείς να τη μεταχειρίζεται στην οθόνη. Έχω γνωρίσει ατζέντηδες στην Αμερική που μου λένε ότι τους αρέσει η σειρά μου, αλλά ότι δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις σκηνές σεξ. Μου φαίνεται τόσο αλλόκοτο ότι εξακολουθούν σήμερα να υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι σου λένε κάτι τέτοιο κατάμουτρα. Και μου φαίνεται πολύ πιο αλλόκοτο ότι οι άνθρωποι είναι ακόμη τόσο επιθετικά ανήσυχοι απέναντι στο σεξ. Η σειρά μου δεν χρησιμοποίησε το σεξ για να προκαλέσει. Το χρησιμοποίησε για να εκφράσει την οικειότητα και την προσπάθεια σύνδεσης.

Στο «Looking» και στο «Weekend» δεν επρόκειτο ποτέ για την επίδειξη ομοφυλοφιλικού σεξ. Επρόκειτο για την επίδειξη ομοφυλοφιλικής οικειότητας, που είναι κάτι που οι άνθρωποι που δεν είναι ομοφυλόφιλοι δεν το κατανοούν πραγματικά. Οι άνθρωποι σοκάρονται πολύ, χωρίς να θέλω να γίνω πολύ περιγραφικός, όταν ακούν πως δύο άντρες μπορούν να κάνουν σεξ αντικρίζοντας ο ένας τον άλλον. Με εκπλήσσει διαρκώς το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν το γνωρίζουν αυτό, πραγματικά δεν έχουν ιδέα τι συμβαίνει στις κρεβατοκάμαρες των ομοφυλόφιλων αντρών. Οπότε δεν με απασχολεί πολύ, δεν αισθάνομαι ότι το παρατραβάω ή ότι έχω κάποιου είδους ατζέντα. Απλώς αισθάνομαι ότι προσπαθώ να πω ιστορίες που έχουν κάποιο ενδιαφέρον.

Υπήρξε ποτέ κάποια ερωτική σκηνή σε ταινία που πιστεύετε ότι σας βοήθησε να απελευθερωθείτε ως θεατής;

Προσπαθώ να σκεφτώ. Πραγματικά πιστεύω πως οι περισσότερες σκηνές σεξ στις ταινίες είναι κακογυρισμένες, δεν τις καταλαβαίνω. Υπήρχε, όμως, μια σκηνή σεξ – δεν είναι βέβαια ωραία σκηνή σεξ – από την Άντρεα Άρνολντ στο «Red Road» που θεωρώ πολύ ενδιαφέρουσα, πολύ καλογυρισμένη, πολύ ειλικρινή. Ίσως επειδή οι γυναίκες είναι καλύτερες στο να γυρίζουν σκηνές σεξ από τους άντρες.

Το «45 Χρόνια» ήταν εξίσου προσωπικό για εσάς όσο το «Weekend»;

Νομίζω πως είναι το ίδιο προσωπικό. Ξέρω ότι μπορεί να σας ακούγεται περίεργο, δεδομένου ότι είμαι 42 κι όχι 72 ετών, όμως είχα τη δυνατότητα να εξερευνήσω κάποια πράγματα στα «45 Χρόνια» που πιστεύω πως επίσης αναζητούσα στο «Weekend». Με τα«45 Χρόνια» απελευθερώνομαι, παρ' όλα αυτά, από το ομοφυλοφιλικό πρίσμα και ουσιαστικά μου επιτρέπεται να το κάνω περιέργως πιο προσωπικό με κάποιο παράξενο τρόπο.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Αντριου Χέιγκ στο Περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ που κυκλοφορεί.

Η ταινία «45 Χρόνια» κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Seven Films.

Πηγή: Cinemag

  • Δημιουργήθηκε στις

Το περιεχόμενο αυτής της σελίδας του 10% χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές.
Άδεια Creative Commons

web+programming makebelieve

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 217 guests και κανένα μέλος