Οι Δυο Νεράιδες

Coming out

Γεια σου Καλή Νεράιδα!

Είμαι 22 χρονών και φοιτητής σε επαρχιακή πόλη. Πριν 4 χρόνια έκανα ένα coming out στην τότε καλύτερή μου φίλη, η οποία με τη σειρά της μου εκμυστηρεύτηκε οτι είναι bi.

Όλα κυλούσαν ωραία μέχρι που 1 χρόνο μετά πήγαμε διακοπές μαζί με φίλους της, όπου και σκοτωθήκαμε οι δυο μας. Το χειρότερο μου το φύλαξε για την τελευταία μέρα, όπου όταν τελείωσαν τα επιχειρήματά της, άρχισε να φωνάζει οτι είμαι γκέι, και άλλα γλυκόλογα που δεν θα αναφέρω εδώ. Εγώ ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί, γιατί ήξερα οτι τα παιδιά άκουγαν.

Εννοείται δεν την ξαναείδα από τότε. Το θέμα όμως είναι πως μου δημιούργησε τέτοια ανασφάλεια, σε βαθμό που δεν το έχω ξαναπεί σε κανέναν. Ήμουν που ήμουν χέστης σε αυτό το θέμα, έγινε και αυτό το σκηνικό και κλειδαμπαρώθηκα με διπλοσύρτες. Από την άλλη πλευρά, έχω μια αρκετά συντηρητική οικογένεια, με δυο αδερφές (και μια εγώ τρεις). Όπως καταλαβαίνεις, είμαι ο μοναχογιός και όχι μόνο αυτό, αλλά και "ο μόνος που θα συνεχίσει το όνομα του πατέρα μου στο σόι" (γ@μώ το σόι μου). Και για να βάλω το κερασάκι στην τούρτα, να πω οτι ο πατέρας μου δεν είναι και πολύ καλά στα μυαλά του, και είναι και δίδυμος (μια έτσι, μια γιουβέτσι, σχιζοφρένεια στο φούλ), και δεν ξέρω πως θα αντιδρούσε σε ενα coming out... Η μάνα μου απ'την άλλη βάζω στοίχημα, θα έκλαιγε με μαύρο δάκρυ. Το θέμα είναι πως τα νεύρα μου δεν είναι καλά, και πρέπει να το πω γιατί θα σκάσω. Έστω σε φίλους. Αλλά δεν μπορώ να βρω τον τρόπο... Μου 'ρχονται στο μυαλό τα χίλια μύρια και κολλώνω.. Ίσως ένα νεραϊδο-ξέχεσμα να με συνεφέρει. Οποιαδήποτε συμβουλή ευπρόσδεκτη!

Σε φιλώ σταυρωτά, Αλέξανδρος.


Άλεξ, κοίτα να δεις,

τα πράγματα είναι απλά: Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να κάνεις επίσημες δηλώσεις στην οικογένεια αν νομίζεις ότι αυτό θα σου δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα απ' όσα θα σου λύσει. Ναι μεν όλοι θέλουμε να μας αποδέχονται πρώτα πρώτα οι γονείς μας, αλλά από την άλλη πολλοί γονείς είναι παντελώς ηλίθιοι και ανίκανοι να διαχειριστούν την πραγματικότητα. Είναι αυτοί που διώχνουν τα παιδιά τους από κοντά τους με την ξυνή και απάνθρωπη συμπεριφορά τους. Για πολλούς απ' αυτούς έχει μεγαλύτερη σημασία η διαφύλαξη των παραδοσιακών θεσμών, παρά η ευτυχία των παιδιών τους (και αυτών των ίδιων). Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν καταφέρνουμε τίποτα λέγοντάς τους ότι είμαστε γκέι πέρα από το να μας δημιουργήσουμε περισσότερα προβλήματα. Έτσι κι αλλιώς, τέτοιους γονείς δεν τους θέλεις ούτε εσύ, μόνο τυπικά είναι γονείς. Τους γονείς δεν τους επιλέγουμε, όπως ούτε κι αυτοί επιλέγουν εμάς. Κι αν αυτοί δεν μπορούν να μας αποδεχτούν, γιατί να καταπιεστούμε για να τους αποδεχτούμε εμείς;

Σημαντικότερο να το πούμε στους φίλους μας παρά στους γονείς.Σε ποιους φίλους να το πω; θα με ρωτήσεις. Δυστυχώς στη επαρχία υπάρχει πολλή υποκρισία, κουτσομπολιό και μαλακία στον εγκέφαλο. Το πιο πιθανό είναι να έχεις μόνον έναν (ή και κανέναν) φίλο που θα μπορούσες να του ανοιχτείς και αυτό υπό προϋποθέσεις. Θα πρέπει να είναι ο πιο ισορροπημένος και ο πιο ανοιχτόμυαλος. Υπάρχει; Δεν ξέρω τον κύκλο σου, οπότε δεν μπορώ να σου πω κάτι πιο συγκεκριμένο.

Το ότι μια εμπειρία που το είπες πήγε άσχημα, δεν σημαίνει ότι όλες θα πάνε έτσι. Θα γνωρίσεις αρκετές μαλακισμένες συμπεριφορές, αλλά θα γνωρίσεις και πολλούς καταπληκτικούς ανθρώπους που δεν θα έχουν πρόβλημα.

Αν δεν υπάρχει τίποτε στον ορίζοντα, θα σου συνιστούσα να περιμένεις λίγο ακόμη. Σε λίγο τελειώνεις τις σπουδές και φεύγεις από το σπίτι. Θα γνωρίσεις πολλούς ανθρώπους στους οποίους θα μπορείς να μιλήσεις πιο άνετα, μόνο και μόνο από το γεγονός ότι δεν ανήκουν στον μικρό περίγυρο της οικογένειας ή της πόλης σου.

Και για μια καλή αρχή από δω και πέρα, φρόντισε στους καινούργιους φίλους/-ες που θα κάνεις και με τους οποίους θα έρχεσαι αρκετά κοντά, πέρα από το επίπεδο της απλής γνωριμίας, να τους λες από πολυ νωρίς ότι είσαι γκέι, απλά και χαλαρά. Όχι σαν εξομολόγηση κάποιου φοβερού μυστικού, αλλά σαν απλό γεγονός. Αν έχουν πρόβλημα με αυτό, δεν τους χρειάζεσαι. Μόνον έτσι θα έχεις ισορροπημένες σχέσεις. Διαφορετικά θα πρέπει μια ζωή να παίζεις θέατρο, με τα ψυχοσωματικά προβλήματα που προκαλεί.

Φιλούμπες

Η διπλωματική Καλή Νεράιδα


Αλεξάκο!

Μετά την εννιάτομη εγκυκλοπαίδεια που σου έγραψε η ξενερουά Καλή Νεράιδα, εγώ βαριέμαι ν' ασχοληθώ με την περίπτωσή σου.

Γιατί δεν το λες στους γονείς σου; Ξέρεις τι ωραία θα περάσετε; Δράματα, κλάματα, αυτοκτονίες, σκοτωμοί... Και μες στο ίδιο σου το σπίτι! Δεν θα σε νοιάζει πια τι έχει η τηλεόραση το βράδυ, θα βλέπεις τα δικά σου δράματα απ' την άνεση του καναπέ σου. Ώρα να τους εκδικηθείς για την Μπάρμπι που ποτέ δεν σου αγόρασαν οι ελεεινοί!

Εγώ σε έκοψα με τη μία ότι κρύβεις μια Επίδαυρο μέσα σου. Γι' αυτό πες στους δικούς σου ότι γαμιέσαι, πες στη μια αδερφή σου να το ρίξει στα ναρκωτικά και στην άλλη να τη βιάσει μια διμοιρία λιμενικών (χμ, αυτό το σενάριο άστο για σένα), παρακάλεσε και κάποια γιαγιά ή παππού να πάθει εγκεφαλικό και μετά θα έχεις τη γαμημένη ζωή που θα ζήλευε κάθε αξιοπρεπής σταρ!

Όταν γίνεις πλούσιος και διάσημος θα ξεχάσουν όλοι ότι είσαι πούστης. Κι εσύ το ίδιο επίσης!

Η Καλύτερη Νεράιδα

Το περιεχόμενο αυτής της σελίδας του 10% χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές.
Άδεια Creative Commons

web+programming makebelieve

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 339 guests και κανένα μέλος