Αγαπητές νεράιδες,
ξέρω την απάντηση σας εκ των προτέρων. Ασε που θα σας κουράσω με ενα θέμα πολυειπωμενο... Αλλά πρέπει να μιλήσω σε κάποιον. Το έχω ανάγκη... Λοιπόν, στο δια ταύτα. Μέχρι και σήμερα στα 22 χρόνια δεν πίστευα ότι θα ερωτευθώ. Νόμιζα ότι περνάει από το χέρι μου. Το καθαρίζω εγώ... Πόσο αφελείς.... Σε εμένα έλεγα δεν θα συμβεί ποτέ... Δεν το αξίζω... Ποίος θα κοιτάξει ερωτικά ένα χοντρό 130 κιλών? Και έτσι κλείστηκα στο σπίτι και αφοσιωμένος στις σπουδές μου πέρασα 4 ολόκληρα χρόνια στην Αθήνα μόνος μου.

Δεν έζησα ή μάλλον δεν μου επέτρεψα να ζήσω. Έβγαινα κάποιες φορές με φίλους αλλά μέχρι εκεί. Τους έβλεπα να κάνουν πράγματα, να ερωτεύονται να κάνουν σχέσεις... Δεν είναι για μένα έλεγα στον εαυτό μου. Με εστρεφα προς τις σπουδές μου για να εκτονωσω την όλη κατάσταση.

Κάποιες φορές ένοιωθα την ανάγκη μιας αγκαλιάς. Όχι, όχι σεξ. Μιας ζεστης σφικτής αγκαλιάς από ένα σύντροφο. Έψαξα μέσω ίντερνετ σε αγγελίες γνωριμιών, σε τσατ η σε site δικτύωσης αλλά απογοητευτικά πάρα πολύ. Ολοι ψάχνουν ένα χολιγουντιανο πρότυπο . Γιατί να αλλάξω με βάση τα θέλω των άλλων?? Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το πουλί τους. Τους νοιάζει μόνο το σεξ και τίποτα άλλο. Όχι προτίμησα να μείνω μόνος παρά να πάω για σεξ με κάποιον πού δεν αισθάνομαι τίποτα για αυτόν. Δεν μπορώ έτσι.

Επομένως μετά από ψάξιμο λέω μπροστά μου θα έχω μια ζωή απέραντης μοναξιάς. Πριν λίγους μήνες γνώρισα στην πρακτική στην εταιρεία ένα παιδί 35 χρονών. Πρόσφατα χωρισμένο. Αρχίσαμε να κάνουμε παρέα, και πλέον περνάμε όλη την ημέρα μαζί. Εδώ είναι το πρόβλημα. Τον ερωτεύτηκα. Δεν μπορώ ακόμα να το πιστέψω. Κάποιες φορές έλεγε πόσο τυχερός νοιώθει που βρήκε το άλλο του μισό και αν ήμουν γυναίκα θα ήθελε να προχωρήσει μαζί μου. Πόσο όμορφος είμαι...

Μετά άρχισε να λέει πως θα ήθελε να δοκιμάσει με άντρα. Έτσι αυτές οι μικρές ελπίδες μέσα μου σιγά σιγά φουντωσαν ένα μεγάλο συναίσθημα. Ξέρω δεν οδηγεί πουθενά και θα πληγωθώ. Κάθε βράδυ κλαίω με λυγμούς. Απλά ήθελα να μιλήσω σε κάποιον. Για τον έρωτα που με πονάει και δεν θα ζήσω ποτέ. Και είμαι τόσο μπερδεμένος. Πονάω. Για την νοοτροπία τον συνομιληκων μου που τα πάντα για αυτούς περιστρέφονται γύρω από το σεξ. Σεξ και πάλι σεξ. Ούτε σχέση, ούτε αγάπη ούτε έρωτας. Απογοήτευση...

Σας φιλώ.
Σας ευχαριστώ από καρδιάς για το χρόνο σας.
Με εκτίμηση,
Άκης

Αγαπητέ Άκη,

Δεν κατάλαβα γιατί το έχεις πάρει τόσο βαριά. Αφού ο φίλος σου σου λέει ότι βρήκε το άλλο του μισό, τι άλλο θέλεις να σου πει ακόμη για να καταλάβεις ότι σε αγαπάει; Να πέσει στα γόνατα; Να σου στείλει 100 κόκκινα τριαντάφυλλα; Προσγειώσου. Εσύ λες ότι τον έχεις ερωτευτεί; Επομένως γιατί αναρωτιέσαι αν θα ζήσεις ποτέ τον έρωτα; Ζήσε τον τώρα, τι σε εμποδίζει;

Επιπλέον σου λέει το παιδί ότι θέλει να δοκιμάσει  σεξ με άντρα, δηλαδή προφανώς με εσένα; Ούτε αυτό σου αρέσει; Δεν καταλαβαίνω τελικά τι θέλεις; Να ερωτευτείς κάποιον άλλο; Να μην κάνετε ποτέ σεξ, μόνο γούτσου γούτσου; Κάπως περίεργο δεν είναι και αυτό; Κατά την ταπεινή, νεραϊδική μου γνώμη έρωτας και σεξ πάνε (τελικά) μαζί. Τι είδους ερωτική σχέση θα έχεις με κάποιον αν δεν κολλάτε στο σεξ, και τι είδους σχέση θα έχεις με κάποιον που δεν τον έχεις ερωτευτεί. Το να βγάζεις εντελώς το σεξ από την εξίσωση, με κάνει να πιστεύω ότι, συνειδητά ή ασυνείδητα, ίσως να παίζει και κάτι άλλο.

Και όσο ότι θα πληγωθείς, μπορούμε παρακαλώ να μην τρελαθούμε; Σιγά τα αυγά και χαρά στις μεγάλες πληγές! Όλοι έχουμε ερωτευτεί, όλοι έχουμε φάει χυλόπιτες (ίσως και εσύ να έχεις δώσει μια-δύο), κανένας δεν πέθανε, ούτε καν έμεινε ανάπηρος από τις πληγές του έρωτα. Άμα ήταν έτσι όπως τα λες, τότε θα καθόμασταν όλοι κλειδωμένοι στο σπίτι μας, στο καβούκι μας και δεν θα μιλούσε κανένας σε κανέναν «για να μην πληγωθεί». Άσε τις υπερβολικές ευαισθησίες και ασχολήσου με την πραγματική ζωή, όχι με τους φανταστικούς φόβους και τις ανεδαφικές αναζητήσεις.

Σχετικά με το θέμα των κιλών που έθιξες, στο χέρι σου είναι να το αλλάξεις αν νομίζεις ότι θα σου κάνει ευκολότερη την ζωή (πιθανόν και τη σεξουαλική). Αν σε ενδιαφέρει, απόδειξέ στον εαυτό σου ότι το μπορείς.

Φιλικά

 

Άκη μου,

Πολλή μαυρίλα στην ψυχή μου, βρε παιδί μου, και δυστυχώς νομίζω ότι έχεις πλέον συνηθίσει στη μαυρίλα τόσο πολύ, που αντιστέκεσαι στο να βγεις απ’ αυτήν, γιατί έχεις συνηθίσει να σε λυπάσαι και να κλαίγεσαι.

Κάποτε είχες σοβαρούς λόγους να νιώθεις σκατά με τη ζωή σου και ν’ αποτραβιέσαι. Όμως τώρα είσαι ενήλικας και έχεις δυνατότητες να ζήσεις καλύτερα – βασικά να ζήσεις, αντί να φυτοζωείς. Δεν έχεις άπειρες δυνατότητες –κανείς μας δεν έχει– αλλά ούτε και είσαι έρμαιο των καταστάσεων, όπως σε βολεύει να πιστεύεις.

Ποιο είναι το βασικό σου εμπόδιο; Τα 130 κιλά σου; Ή μήπως το ότι δεν έχεις μάθει να τρίβεσαι με ανθρώπους, να μπλέκεσαι σε ανθρώπινες σχέσεις, στα όμορφα και τα άσχημά τους; Να ενθουσιάζεσαι και να μαγεύεσαι, να απογοητεύεσαι και να τσαντίζεσαι μέσα από τις συναναστροφές;

Το μέιλ σου είναι τίγκα στους αρνητικούς αφορισμούς. «Ποιος θα με κοιτάξει εμένα τον χοντρό», «όλοι θέλουνε μόνο σεξ», «κανείς δεν ψάχνει την αγάπη» και άλλες παπαριές γεροντοκόρης θείτσας ή θρησκόληπτου εντοιχισμένου. Έλεος!

Πράγματι, πολύ κόσμο τον νοιάζει το σεξ και πολύ καλά κάνει. Έχουμε δώσει μάχες για να μπορούμε να κάνουμε σεξ μόνο και μόνο για το σεξ, χωρίς να πρέπει σώνει και καλά να σημαίνει κάτι, να αποτελεί απόδειξη αγάπης, έρωτα, δέσμευσης, τεκνοποιίας κτλ κτλ. Καλά κάνει και γαμιέται ο κόσμος και πρέπει να τους χαίρεσαι, όχι να κάθεσαι να μυξοκλαίς. Να βρεις να γαμηθείς κι εσύ, σου το εύχομαι! Και με έρωτα και χωρίς έρωτα και όλα τα ενδιάμεσα.

Σ’ όλο σου το μέιλ (που δεν είναι και μικρό), δεν αναφέρεις ούτε έναν φίλο. Πού διάολο είναι οι φιλίες στη ζωή σου; Και γι’ αυτό τα κιλά σου φταίνε;

Νομίζω ότι έχεις βρει την εύκολη δικαιολογία του πάχους σου (που ναι, ως ένα βαθμό μπορεί να λειτουργήσει ως εμπόδιο, αλλά ΟΧΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ!) και κρύβεσαι πίσω απ’ τα κιλά σου για να μην τολμάς να δοκιμαστείς στη ζωή και να διεκδικήσεις τις επιθυμίες σου.

Δεν είναι τα κιλά το θέμα σου, αλλά η ψυχολογία σου, η συνολικότερη αυτοεικόνα σου, πιθανώς και ο σεξουαλικός προσανατολισμός σου (μια εσωτερικευμένη ομοφοβία όλοι την έχουμε). Ίσως και ένα σοβαρό θέμα με το σεξ.

Για ασχολήσου σοβαρά με το σύνολο της ζωής σου και πάψε να κρύβεσαι πίσω από τα βιβλία σου και τη μία σχέση που σου ήρθε στο πιάτο. Δεν χωράς εκεί μέσα πια – σκας!