Νεραϊδο-φεγγαρένιες μου!

Ρε εσεις δεν είμαι καλα (κανείς δεν είναι καλα ναι οκ το ξερω)!!

Εχω ενα 3μηνο τωρα που τα έχω μπλέξει με έναν τύπο που δηλώνει στρ8, ποτέ δεν είχε κάνει κατι με άντρα κτλ. FYI, γνωριστήκαμε σε ενα τσατ με τσοντο κάμερες. 
Είναι ακριβώς αυτό που έψαχνα... Αρρενωπός πολύ, έχει αυτο το βλέμμα που σου λέει θα σε βάλω τωρα κατω και θα δεις και καπάκι είναι τόσο καλός και με κοιτάζει μεσα στα μάτια κτλ κτλ...

Ωστόσο, μου έχει βγει υπερβολικά ζηλιάρης (δεν αντεχει καν στην ιδέα οταν θα βγώ να υπάρχουν άντρες - εδω τις προάλλες είχα παει βολτα και ανεβασα στο ινστα μια φωτο που ήταν κι ενας αλλος μαζι και καπάκι μου έστειλε μήνυμα να με ρωτήσει ποιος ειναι). Δεν λέω στην αρχή ήταν κολακευτικό, αλλα κάπου κι ένα ώπα. Το έχουμε συζητήσει άπειρες φορες, αλλά τιποτα αυτος εκεί στα ιδια. Να σημειωσω εδω οτι εγω δεν ειμαι out of the closet, επομένως δεν έχω γκέι κύκλο. 

Επειδή η δουλειά που κάνει δεν του επιτρέπει να πάμε κάπου διακοπές μαζί, του έλεγα πως σκέφτομαι να πάω να επισκεφθώ κάποιους φίλους σε νησί...ΟΥΤΕ που να τ' ακούσει!! Σχεδόν κάθε μέρα τσακωνόμαστε για το ίδιο πράγμα... 

Πείτε μου τί να κάνω πχια?

Merciz 

Κοίτα να δεις,
Η ζήλια εμένα μου την δίνει στα νεύρα γιατί, αν μη τι άλλο, δείχνει τρομερή ανασφάλεια από την μεριά αυτού που ζηλεύει. Και δυστυχώς δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει, γιατί δεν είναι πυρετός, αλλά στοιχείο την προσωπικότητας του άλλου.

Όσο και να προσπαθήσεις, όσο άψογος και να είσαι, ο άλλος δεν υπάρχει περίπτωση να ηρεμήσει. Είχα έναν τέτοιο παπάρα στο παρελθόν, τον Άρη, που με είχε πρήξει με τις απανωτές και ατελείωτες σκηνές για όποιον άντρα βρίσκονταν δίπλα μου και για όλους αυτούς που φαντάζονταν ότι σκυλοπηδιόμουν στην απουσία του. Και ναι μεν ήταν δίμετρος, σωματαράς, «προικισμένος», μορφωμένος, αλλά, τι να το κάνεις; Η ζήλια χτυπούσε κόκκινο 24/7. Οπότε μετά από 6 μήνες υπομονής, ατελείωτων καυγάδων και μεγάλης πίκρας, τον έστειλα με όλη μου την ψυχή στον διάολο, και ακόμη δεν του έχω συγχωρήσει ότι με βασάνιζε, ενώ εγώ τον λάτρευα. Έτσι λοιπόν, όταν ακούω για ζήλιες, βγάζω σπυράκια και καταλαβαίνεις ποια είναι η συμβουλή μου για την περίπτωσή σου. 

Πάντως έχω μια πολύ βασική απορία. Με τον στρέιτ άντρα, τι κάνεις; Είναι μια σχέση που σε γεμίζει, ή επειδή «είναι στρέιτ» δεν μπορεί το ένα, δεν του αρέσει το άλλο, δεν κάνει το τρίτο, δεν θέλει το τέταρτο και στο τέλος, «μη μου ζητάς πολλά, χάρη σου κάνω γιατί είμαι στρέιτ»;  Γιατί αν παίζει και αυτό, έχουμε σοβαρότερο θέμα. 

Χαιρετώ,

 

Φιλαράκο μου,
Το τι θα κάνεις για μένα έκλεισε στην πρώτη παράγραφο που έγραψες «δηλώνει στρ8». Αν αυτό δεν σε προβλημάτισε, τότε μπροστά σου ανοίγεται μια καταπληκτική ασφαλτοστρωμένη εθνική οδός προς την καταστροφή.


Άλλο να ρίξουμε ένα πήδο με έναν τάχα μου στρέιτ και άλλο να μπλέξουμε ερωτικά μαζί του. Το πρώτο επιτρέπεται, είναι λίγο σαν να κάνεις κάνα μπάφο. Το δεύτερο είναι σαν να πέσεις στην ηρωίνη.

Οπότε μην το ζαλίζουμε. Τι να κάνεις; Να τον στείλεις στη μάνα του χτες!