Κορίτσια που είναι αγόρια

Γκέι καθημερινότητα

προσαρμοσμένη αναδημοσίευση από το περιοδικό Têtu
μετάφραση του Στέφανου Οέλ Κλοχέ

Δεν είναι όλα μπλε ή ροζ. XX boys. Κορίτσια που είναι αγόρια αλλά δεν ακολουθούν τους κανόνες για το πώς πρέπει να είναι ένας άντρας.

Με αφορμή την έκθεση φωτογραφίας XX Boys του Kael T. Block, το 10% ανοίγει το θέμα των τρανς αντρών ή FTM (female to male) ή γυναίκες που «έγιναν» άντρες. Βέβαια, το κατά πόσο «έγιναν» ή ήταν ανέκαθεν είναι συζητήσιμο, όπως άλλωστε και το θέμα του τι είναι «άντρας», «γυναίκα» κ.ο.κ.

Αν στη Γαλλία και τις ΗΠΑ οι τρανσέξουαλ παραμένουν τις περισσότερες φορές εξωτικά αντικείμενα στις τηλεοπτικές εκπομπές, στην Ελλάδα οι FTM (females to males = γυναίκες που «έγιναν» άντρες) είναι μια αόρατη μειονότητα. Για να βγουν, λοιπόν, από την αφάνεια, να ακουστεί ο λόγος τους και να διεκδικήσουν χώρο στην κοινωνία, ο φωτογράφος Kael T. Block, κι αυτός τρανς άντρας, τους γνώρισε από κοντά και τους αποθανάτισε στον φακό. Ακολουθεί μια συνέντευξη μ’ έναν άνθρωπο που αυτοπροσδιορίζεται ως καπετάνιος μιας σπείρας «πειρατών του φύλου».

Τι είναι το φωτογραφικό πρότζεκτ XX Boys;

Το XX Boys δημιουργεί ένα χώρο ορατότητας για μια νέα γενιά τρανς αντρών που ανήκουν στην queer κουλτούρα και αποδέχονται τόσο την τρανς ταυτότητά τους όσο και το αρσενικό τους φύλο. Εκφραζόμαστε ως τρανς αγόρια, διεκδικούμε το σώμα μας και το βίωμά μας, τη μικτή μας κουλτούρα. Απορρίπτουμε τα παραδοσιακά λόγια περί πόνου και ντροπής, εκθέτοντας και εκφράζοντας τον εαυτό μας, ο καθένας με τη δική του ευαισθησία, τη δική του σεξουαλικότητα, τη δική του ταυτότητα. Το έμβλημά μας είναι «περηφάνια, ανάκτηση, εξύμνηση».

Πώς σου ήρθε η ιδέα ενός τέτοιου πρότζεκτ;

Από την έλλειψη εικόνων και λέξεων που να μιλούν για την πραγματικότητά μας και την ιστορία μας. Είμαστε πολεμιστές. Όλοι μας γεννηθήκαμε μέσα από μια μάχη με τον εαυτό μας αλλά και μέσα από τη μάχη των παλαιότερων τρανς που εναντιώθηκαν στις προκαταλήψεις πριν από μας. Δέκα χρόνια πριν, οι τρανς έπρεπε να συμμορφώνονται με το «ετεροκανονιστικό» πρότυπο και να ζουν σαν «στρέιτ άντρες» αν ήθελαν την ησυχία τους. Εμείς είμαστε η επόμενη γενιά και όπως όλοι οι προηγούμενοι εκτός νόμου (Loren Cameron, Leslie Feinberg) ερχόμαστε με τη σειρά μας να ταράξουμε τις καθιερωμένες ιδέες, με τα λόγια και τα όπλα μας.

Βλέποντας τα μοντέλα σου στις φωτογραφίες, συνειδητοποιούμε ότι υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να είσαι τρανς αγόρι…

Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος του πρότζεκτ: να δείξουμε την ποικιλομορφία μας. Οι άνθρωποι δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν το βιολογικό φύλο, το κοινωνικό φύλο και τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Το να είσαι τρανς και γκέι, το να είσαι τρανς και να μην είσαι αρρενωπός, το να είσαι τρανς και να μη θέλεις να εγχειριστείς… όλες αυτές οι καταστάσεις είναι ακατανόητες για πολλούς ανθρώπους και δυστυχώς είναι ακατανόητες και για πολλούς ψυχιάτρους [για να πάρεις ορμόνες, πρέπει να έχεις τη συγκατάθεση ψυχιάτρου]. Είμαστε όλοι τρανς, είμαστε όλοι ευτυχισμένοι και είμαστε όλοι διαφορετικοί. Η εκπαίδευση που πήγε να μας φορέσει η κοινωνία σχετικά με το τι είναι «άντρας» και οι ψυχίατροι σχετικά με το τι πρέπει να είναι «τρανς», απέτυχε. Είμαστε όπως όλος ο κόσμος: όλοι διαφορετικοί.

Τι κοινό έχουν τα XX Boys πέρα από το ότι είναι όλα γυναίκες που «έγιναν» άντρες (FTM);

Ο ενθουσιασμός. Η περηφάνια. Η όρεξη ν’ αλλάξουν τον κόσμο. Διότι το τρομερά άρρωστο και στενόχωρο κουτάκι με την ταμπέλα «FTM» στο οποίο μας βάζουν, το επέβαλε η κοινωνία σ’ όλους μας, όπως μας επέβαλε στερεότυπα, σχόλια… Θέλουμε ν’ αποτινάξουμε όλα αυτά. Αυτοπροσδιοριζόμαστε ως αγόρια, ως τρανσέξουαλ και αυτοανακηρυσσόμαστε σέξι. Το ότι είμαστε σέξι δεν σημαίνει ότι έχουμε κοιλιακούς φέτες ή τη φάτσα του Brad Pitt. Ο ερωτισμός μας έχει σχέση με την ευτυχία, την περηφάνια, την ανάκτηση του σώματός μας. Το να είσαι σέξι σημαίνει να θεωρείς τον εαυτό σου αισθησιακό. Εξάλλου, τα XX Boys συμβολίζουν την εφηβεία. Είναι όλα αρκετά νέα, από 20 έως 30 χρόνων.

Πώς συναντήσατε όλα αυτά τα αγόρια;

Στα μπαρ και στα πάρτι του Σαν Φρανσίσκο. Έβαλα και μια αγγελία στο craigslist.com όπου έλεγα ότι έψαχνα τρανσέξουαλ αγόρια «για διεθνή δόξα». Στη συνέχεια γνώρισα φίλους εκείνων που είχαν ποζάρει και πάει λέγοντας. Η queer κοινότητα είναι πολύ αλληλέγγυα. Χάρη σε ιστοσελίδες όπως το friendster.com ή myspace.com, οι πληροφορίες κυκλοφορούν γρήγορα σ’ όλο τον κόσμο. Με βάση τις απαντήσεις που έλαβα, σχεδίασα μια διαδρομή σ’ ένα χάρτη, με τη βεβαιότητα ότι θα συναντήσω και άλλους πειρατές στο δρόμο μου…

Πώς τους πείσατε να λάβουν μέρος στην έκθεση;

Πρώτον, κατά κάποιον τρόπο, είμαστε αδέρφια. Δεν παρουσιάζομαι σαν τουρίστας που βγάζει φωτογραφίες ένα κοινωνικό φαινόμενο. Είμαι μέρος αυτού του φαινομένου. Τους λέω ότι ενδιαφέρομαι για την περηφάνια και τoν ερωτισμό των τρανς αγοριών. Αυτές οι λέξεις αντηχούν μέσα τους… Δεν προγραμματίζω τίποτα, γιατί δεν τα γνωρίζω. Δεν μπορώ να τους ζητήσω να πάρουν κάποια συγκεκριμένη πόζα, θα ήταν σαν να τους προέβαλλα τη δική μου αντίληψη για την ταυτότητά τους. Γνωριζόμαστε και δημιουργούμε μεταξύ μας κάποια οικειότητα, φιλία.

Περιγράφετε τον εαυτό σας σαν «καπετάνιο» και τα XX Boys σαν «πειρατές του φύλου»…

Ένας πειρατής είναι άτομο εκτός νόμου, ταξιδιώτης, επαναστάτης. Πειρατής είναι επίσης αυτός που ρίχνει έναν κόκκο άμμου στο μηχανισμό. Κλονίζουμε το δυαδικό σύστημα του φύλου. Δεν είναι όλα μπλε ή ροζ. Ταράζουμε τη φαινομενική σχέση μεταξύ βιολογικού φύλου και κοινωνικού φύλου. Ορμάμε σαν πειρατές με τις ουλές μας, σαν εκτός νόμου ναυτικοί με τα τατουάζ μας και με τα σπαθιά μας, τα ταξίδια που κάνουμε μες στον εαυτό μας και στο φύλο μας. Είμαστε «ανυπάκουα» αγόρια, που δεν κάθονται ήσυχα ήσυχα στη θέση που τα βάζει η κοινωνία. Ερχόμαστε από μακριά για να σας απαγάγουμε και για να σας βγάλουμε από την «ετεροκανονικότητα». Στη Γαλλία, παίρνω μηνύματα που λένε: «Είναι πολύ συγκινητικό: βγαίνει τόσος πόνος από τις φωτογραφίες σου…» Πιστεύω ότι οι άνθρωποι έχουν πειστεί να θεωρούν τη μετάβαση κάτι θλιβερό και οδυνηρό και τους τρανς ανθρώπους δυστυχισμένους. Όμως σε τελική ανάλυση όλοι αυτοί οι άνθρωποι ερμηνεύουν τις εικόνες μας και τις λέξεις μας αποκλειστικά με τη δική τους γλώσσα, τη δική τους ματιά. Ο πόνος βρίσκεται μέσα στο βλέμμα τους, όχι σ’ εμάς. Αυτό το πρότζεκτ είναι εξύμνηση. Δεν υπάρχει πόνος στη ματιά μου. Όχι, δεν είμαστε άνθρωποι που υποφέρουν! Κάναμε την επιλογή να είμαστε εμείς και να πετύχουμε τον στόχο μας. Νομίζω ότι είναι μια πολυτέλεια που ελάχιστοι άνθρωποι προσφέρουν στον εαυτό τους. Ο κόσμος θα πρέπει να μας συμβουλεύεται για το πώς να κατακτήσει την ευτυχία.

Πώς γίνεται και σχεδόν όλα τα XX Boys κατάγονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες;

Στη Γαλλία, δυστυχώς, δεν έχουμε αυτή την queer κουλτούρα, γιατί κάθε παραστράτημα τιμωρείται με απόρριψη… Παραμένουμε αρκετά αυστηροί και πιστοί στα ετεροφυλοφιλικά πρότυπα, είτε είμαστε ετεροφυλόφιλοι είτε ομοφυλόφιλοι. Ίσως αυτό να οφείλεται στη γλώσσα μας, που μας εγκλωβίζει σ’ αυτή τη δυαδικότητα. Κατά συνέπεια, οι περισσότεροι τρανς Γάλλοι μπαίνουν στο ετεροφυλοφιλικό σύστημα, γιατί δεν υπάρχει χώρος γι’ αυτούς. Το να είσαι τρανς είναι στίγμα. Το έργο μου απευθύνεται σε τρανς αγόρια σε όλον τον κόσμο. Έρχονται σε επαφή μαζί μου από Αυστραλία, Ρωσία, Γερμανία, Ολλανδία… και Γαλλία, για να συμμετάσχουν στο πρότζεκτ.

Τάιλερ, Νέα Υόρκη
«Το να είμαι τρανς σημαίνει για μένα ότι έχω βρει ένα χώρο με τον οποίο μπορώ να συνδεθώ πνευματικά, νοητικά, σωματικά και χωρίς ντροπή για το τι είμαι και το πού πηγαίνω. Δηλαδή να δείχνω στον κόσμο ότι η ελευθερία είναι δυνατή.»
Σων, Τουσόν
«Είμαι αγόρι ή άντρας; Είμαι τρανσέξουαλ ή τρανστζέντερ; Γκέι ή στρέιτ; Είναι καλύτερο να ζω και να με αντιμετωπίζουν σαν "αυτός που είμαι", αντί σαν το "τι είμαι"; Πρέπει να ομολογώ τις διαφορές μου, τις ουλές μου; Και αν θεωρούσα τον εαυτό μου όμορφο; Έχω την απάντηση σε όλες αυτές τις ερωτήσεις. Η αμφιβολία κάνει όμως τις ερωτήσεις πιο σημαντικές από τις απαντήσεις.»
Μπλέιζ, Νέα Υόρκη
«Είμαστε gender pirates, πειρατές του φύλου. Εξερευνούμε το ακρότατο σημείο άγνωστων ωκεανών και δοκιμάζουμε ακόμα και ακόμα το θάρρος και τις πεποιθήσεις μας. Με τις απέραντες δυνατότητες της θέλησής μας, εφευρίσκουμε συνέχεια νέα πράγματα. Κλονίζουμε τα καθιερωμένα αλλά δεν πιάνουμε κανέναν αιχμάλωτο.
Κέισι, Σικάγο
«Kael, αδερφέ μου. Ξέρεις ότι ήσουν ένα ηλεκτροσόκ. Η συνάντηση μαζί σου ήταν μια διαβατήρια τελετουργία. Το πνεύμα σου και το όραμά σου με γέμισαν έμπνευση. Σ’ ευχαριστώ που έφερες τη φωτογραφική σου μηχανή, την ψωλή σου και τη μαγεία σου στη ζωή μου.»
Τζακ, Σαν Φρανσίσκο
«Ξέρω με τι μοιάζω και πώς αισθάνομαι και μου είναι πραγματικά δυσάρεστο να σκέφτομαι ότι για τους άλλους είμαι κάτι που χρειάζεται να χτιστεί. Απλά κοιτάξτε με και σίγουρα θα πείτε "είναι αγόρι". Ζήστε μια μέρα μαζί μου και θα πείτε "είναι αγόρι". Είμαι αυτός ο πιτσιρικάς που μεγάλωσε με τη σκέψη ότι έπρεπε να είχε γεννηθεί αγόρι.»
Γκουέν, Σικάγο
«Κάτι έκανε κλικ στο μυαλό μου όταν εγκατέλειψα την ιδέα ότι πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχουν μόνο δύο φύλα. Από τη στιγμή που παράτησα αυτόν τον μύθο, απελευθερώθηκα απ’ αυτή τη φυλακή. Στην πραγματικότητα, χτίζω το δικό μου "σπίτι". Το καινούργιο μου σπίτι, ένα σπίτι εντελώς δικό μου».
Μπουτς, Σαν Φρανσίσκο
«Νομίζω ότι αυτό το πρότζεκτ έχει μεγάλη σημασία για την ορατότητα των τρανς. Κουράστηκα να είμαι αόρατος στα μάτια του κόσμου. Ο Kael μας κάνει όμορφους και μας δείχνει όπως είμαστε.»

 

Δες επίσης: www.myspace.com/xxboys

Το περιεχόμενο αυτής της σελίδας του 10% χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές.
Άδεια Creative Commons

web+programming makebelieve

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 22 guests και κανένα μέλος