Η Γνώμη του 10%

Το να δεχτούμε ένα πέος μέσα μας για μερικούς άντρες ορισμένες φορές είναι σαν να εκχωρούμε το δικαίωμά μας όχι μόνο στην αρρενωπότητα αλλά ακόμα και στην ταυτότητά μας ως άντρες.

Οι άντρες στερούμαστε το ανθρώπινο άγγιγμα από πολύ νωρίς. Λιμοκτονούμε για ένα άγγιγμα και συγχέουμε την ανθρώπινη ανάγκη για σωματική επαφή με την επιθυμία για σεξ.

Στις 23 Ιανουαρίου εκδικάζεται η ποινική υπόθεση σε βάρος του Αμβρόσιου για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος και ρητορική μίσους, μετά από τις εφέσεις που άσκησαν ο Αντιεισαγγελέας Εφετών Πατρών και η Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αιγίου. Έλα να βοηθήσεις!

Τρέμουμε τη θηλυπρέπεια σαν να είναι ο χειρότερος τρόπος να υπάρχεις σαν άνθρωπος, μια ρετσινιά που θα μας κατακρημνίσει στον καιάδα της γκέι κοινότητας, φτυσμένοι όχι μόνο από τους «νορμάλ» στρέιτ, αλλά και από τους «σοβαρούς» γκέι άντρες.

Γιατί σε μια υγιή, καλή συντροφική σχέση πρέπει να θεωρούμε τον σύντροφό μας δεδομένο, όπως κι εκείνος εμάς.

Τα γκέι φιλιά μας δεν είναι ποτέ μια απλή επιλογή της στιγμής. Κάθε φιλί που δίνουμε είναι ένα βουνό που σκαρφαλώνουμε, μια κορφή που κατακτάμε, στην προσπάθειά μας να πάψουμε να ζούμε έρωτες εσωτερικού χώρου.

Ο θυμωμένος ακτιβισμός είναι εντυπωσιακός σαν πυροτέχνημα – κι εξίσου άχρηστος. Το ότι είμαστε θύματα βίας δεν κάνει τον θυμό μας εποικοδομητικό.

Πώς τα χρώματα κατασκευάζουν το φύλο μας.

Το να επιμένω ότι «είμαστε όλοι άνθρωποι και δεν ισχύουν οι ταμπέλες γκέι/στρέιτ, Έλληνες/ξένοι κτλ» είναι ένα ψέμα που όχι μόνο αίρει τις διακρίσεις, αλλά τις χειροτερεύει!

Το να είμαστε γκέι είναι για όλους μας πρώτα απ’ όλα μια διαδικασία απώλειας. Και συχνά εγκλωβιζόμαστε σε μια αίσθηση χαμένου χρόνου, χαμένων ευκαιριών και ανύπαρκτου μέλλοντος.

Στις 15 Μαρτίου εκδικάζεται μια σημαντική υπόθεση ρητορικής μίσους από υψηλόβαθμο υπάλληλο της Εκκλησίας για δύο πλημμελήματα. Χρειαζόμαστε τη βοήθειά σου.

«Για να είμαστε ο εαυτός μας, πρέπει να κάνουμε πολιτική ανυπακοή». Ένας διάλογος του Δημήτρη Βασιλειάδη με τον queer σκηνοθέτη και φωτογράφο Μενέλα.

Για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος και δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους δικάζεται ο μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος

Ο σεξισμός είναι σαν ένα ασταμάτητο, καθημερινό ψιλόβροχο: Μια σταγόνα από μόνη της δεν είναι σοβαρή, αλλά με το να εκτίθεσαι συνεχώς σε άπειρες ψιλές σταγόνες καταλήγεις μουσκίδι.

Μια από τις χειρότερες απειλές όταν είμαστε γκέι είναι πως όταν γεράσουμε θα καταλήξουμε απόβλητοι από την κοινωνία, περιφρονητέοι, χωρίς φίλους ή οικογένεια, όλο μοναξιά και αρρώστιες – θα πάμε σαν το σκυλί στ' αμπέλι, σφαγμένοι ή παρατημένοι.

Για πολύ κόσμο, το Πράιντ δεν είναι μέρα περηφάνιας, αλλά μέρα ντροπής. Και θυμού.

Ένας γκέι cis αρρενωπός άνεργος εργάτης από το Πέραμα τι προνόμια έχει σε σύγκριση με ένα non-binary agender πλούσιο πολυσυντροφικό άτομο από την Εκάλη; Ποιος δικαιούται να μιλάει για τον σωστό αγώνα;

Πολλοί από εμάς είναι δύσκολο να φανταστούμε το σεξ χωρίς πήδημα. Το 10% εξηγεί πως αυξάνουμε την ηδονή και μειώνουμε τον κίνδυνο. Γιατί ο κώλος σου θα σου χρειαστεί και στο μέλλον.

Πολλοί από εμάς είναι δύσκολο να φανταστούμε το σεξ χωρίς πήδημα. Γι’ αυτό και στο 10% ανοίγουμε το θέμα «κώλος» για να μάθουμε όλα όσα πρέπει να ξέρουμε για τον κώλο μας, την ηδονή του και τη φροντίδα του.

Ό,τι και να κάνεις, όπως και να φερθείς, όπως και να ντυθείς, κάποιος πάντα θα σου βάλει χέρι – μεταφορικά και κυριολεκτικά.