Η Γνώμη του 10%

Συνέντευξη: Νένα Μεντή

Αρχές Μαρτίου, 2020. Βρίσκομαι έξω από το Θέατρο Χώρα συγκινημένη από την παράσταση Μαρίκα που μόλις είχα παρακολουθήσει με τη Νένα Μεντή στον ρόλο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Ο κόσμος τριγύρω μου ευχαριστημένος μιλούσε για την εκπληκτική πρωταγωνίστρια, την μοναδική σκηνοθεσία και τον δεμένο θίασο. Τους άκουγα και ταυτόχρονα δεν τους άκουγα. Με είχε απορροφήσει ο εσωτερικός μου διάλογος. Ξαφνικά βλέπω μια αέρινη φιγούρα να βγαίνει από το θέατρο φορώντας ένα μαύρο παλτό. Περπατούσε με γοργό βήμα προς το parking. Έριξε μια κλεφτή ματιά στο τσιγάρο που ρουφούσα άπληστα. ''Αχ, και να 'χα μια τζούρα!'', μου είπε με τη ζεστή, γελαστή χροιά της. Λίγο πριν με είχε συνεπάρει με την σκηνική της παρουσία και τώρα με συνεπήρε ξανά με την απλότητά της. Σήκωσα το χέρι για να προφτάσω το ταξί που με προσπερνούσε, προσπαθώντας να φυλάξω στη μνήμη μου το γαργαριστό της γέλιο. Με το που βολεύτηκα στην θέση μου, ένα χαμόγελο έσκασε στο πρόσωπό μου. ''Αυτή είναι η Νένα μας'', σκέφτηκα ικανοποιημένη. ''Αυτή είναι η Νένα Μεντή''.
 
Συνέντευξη στην Μελίτα Σκαμπώ
 
Η καλλιτεχνική σας παρουσία μας κρατά συντροφιά εδώ και πολλά χρόνια. Τι είναι αυτό που, κατά τη γνώμη σας, δίνει διάρκεια σε έναν ηθοποιό;

Νομίζω ότι είναι η διάρκεια συνυφασμένη με την αγάπη, την εκτίμηση, τον θαυμασμό που έχει ο κόσμος για έναν ηθοποιό. Κι αυτό νομίζω ότι κερδίζεται με τα χρόνια και ίσως με τη συνέπεια του καλλιτέχνη.

Θα χαρακτήριζα την πορεία σας στην τέχνη αγωνιστική. Αποδέχεστε αυτόν τον χαρακτηρισμό; Σας ταιριάζει;

Ναι! Γιατί έτσι κι αλλιώς, η διαδρομή του ηθοποιού –το επάγγελμα του– είναι αγώνας.

Η πρόσφατη πανδημία σφράγισε τις σκηνές και η κρίση στον χώρο γιγαντώθηκε. Παρ' όλα αυτά, βρέθηκαν τρόποι να απολαύσει το κοινό 13.06.20.menti.betaπαραστάσεις από το σπίτι. Μήπως, τελικά, πλησιάζουμε σε μια νέα πραγματικότητα στο θέατρο;

Δεν θέλω να πιστεύω ότι αυτή θα είναι μια νέα πραγματικότητα. Το θέατρο είναι σημαντικό, επειδή είναι ζωντανή η επαφή με τον κόσμο. Όσο για την απόλαυση μιας θεατρικής παράστασης, δεν μπορεί να υπάρξει μέσω οθόνης. Άλλη τέχνη ο κινηματογράφος, άλλης ποιότητας απόλαυση, μπορεί και μοναχικής. Μια αίθουσα γεμάτη θεατές που γελάνε ή κλαίνε, που χειροκροτούν, που αντιδρούν, που μπαίνουν στο πνεύμα της παράστασης στο συναίσθημα, στην συγκίνηση που μεταδίδει αυτή είναι απόλαυση τόσο για τους θεατές όσο και για τους ηθοποιούς. Είναι ζωή.

Είναι η τέχνη συνυφασμένη με την αποδοχή στη διαφορετικότητα ή μήπως προσπαθούμε να της δώσουμε με το ζόρι μια ικανότητα που ίσως δεν έχει;

Είναι ή οφείλει να είναι, γιατί υποτίθεται πως ο καλλιτέχνης είναι ανοιχτόμυαλος, όχι συντηρητικός και πουριτανός· έχει παιδεία, μόρφωση, αισθητική κι άλλα πολλά… υποτίθεται!

Ως Εκάβη στο Τρίτο Στεφάνι σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, αναφέρατε πως δεν υπάρχει θεός. Τι πιστεύετε εσείς; Υπάρχει;

"Δεν πιστεύω πως υπάρχει". Αυτή δεν είναι μια απλή ερώτηση και δεν μπορεί να έχει μια εύκολη και επιπόλαιη απάντηση· είναι μεγάλη συζήτηση. Τι εννοεί ο καθένας όταν λέει θεός; Ο Θεός με κεφαλαίο σαν κάποια υπερβατική ύπαρξη και με μορφή σαν αυτή που βλέπουμε στις εικόνες; Έχουμε τις εικόνες του θεού που ζωγράφισαν οι άνθρωποι, τα αγάλματα των θεών –αριστουργήματα τέχνης– επειδή εμείς οι άνθρωποι13.06.2020.menti.gama έχουν ανάγκη να δημιουργήσουμε θεό η θεούς. Όπως με τις αρχαίες τραγωδίες και κωμωδίες, όπου πρωταγωνιστούν θεοί. Τον έχουμε ανάγκη τον θεό οι άνθρωποι, γιατί είμαστε θνητοί.

Θα σας πω μια λέξη και θα ήθελα να μου πείτε τα πρώτα πράγματα που σας περνούν απ' το μυαλό: Καταπίεση.

Καταπίεση από το σχολείο, τη σχέση, την οικογένεια, τη δουλειά, την αρρώστια, τη φτώχεια, την εξουσία. Μεγάλο θέμα. Η γνώση και η ωριμότητα του ανθρώπου μέσα στη διάρκεια της ζωής του ίσως του επιτρέψει να την διαχειρίζεται, γιατί για την αποφύγει δεν το πιστεύω.

Οι γυναίκες ηθοποιοί αμείβονται το ίδιο με τους άνδρες ηθοποιούς ή υπάρχει οικονομική ανισότητα; Αναφέρομαι στο θέατρο αλλά και στην τηλεόραση.

Δεν υπάρχει οικονομική ανισότητα λόγω φύλου. Υπάρχει λόγω αναγνωσιμότητας «ποιος φέρνει τα εισιτήρια» που λέμε στη θεατρική αργκό.

Γνωρίζετε τι είναι τα drag shows; Έχετε παρακολουθήσει και αν ναι, τι εντύπωση σας έχουν κάνει;

Παλιά στη Πλάκα ένα drag show των Δαρζέντα -Ντόροθυ αν θυμάμαι και πιο πρόσφατα στις «Κούκλες» Έχουν ενδιαφέρον. Έχουν μια ιδιαίτερη αισθητική κιτς και αυτοσαρκασμού, αλλά και αρκετό συναίσθημα.

Ένα γνωμικό αναφέρει πως η ζωή τραβάει μπροστά. Παρ’ όλα αυτά βλέπουμε ότι ο ρατσισμός και η βία βρίσκονται δυναμικά στην καθημερινότητά μας. Μήπως, τελικά, πάμε πίσω αντί για μπροστά;

Η τεχνολογία πάει μπροστά και η ανάγκες των ανθρώπων πάνε πίσω και έτσι φυτρώνει ο ρατσισμός και φουντώνει η βία. Ούτε ψωμί ούτε 13.06.2020.menti.deltaπαιδεία ούτε ελευθερία ·μακρινή η ευτυχία. Βλέπε τη δολοφονία του Τζωρζτ Φλόιντ στη χώρα της ελευθερίας, εκεί που είναι θεός το χρήμα. Να ένας θεός ακόμα.

Η υπέροχη παράσταση Μαρίκα σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια πάγωσε λόγω της πανδημίας. Παρ’ όλα αυτά, το Θέατρο Χώρα έχει ανακοινώσει πως θα συνεχίσετε από τον Οκτώβριο. Έχετε ανησυχία μήπως το κοινό φοβηθεί να έρθει στο θέατρο, ακόμη και τότε;

Έχω ανησυχία για πολλά, όχι μόνο για το θέατρο. Θα δούμε. Αυτό που δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα για το άμεσο μέλλον με ανησυχεί. Ή, καλύτερα, πως ό,τι ξέρουμε για το μέλλον με ανησυχεί.

Βρείτε την Νένα Μεντή στο Facebook κάνοντας κλικ εδώ.
Ακολουθήστε το Θέατρο Χώρα εδώ και αγοράστε εισιτήρια για την παράσταση Μαρίκα εδώ.

 
  • Δημιουργήθηκε στις

Το περιεχόμενο αυτής της σελίδας του 10% χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές.
Άδεια Creative Commons

web+programming makebelieve

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 149 guests και κανένα μέλος