Η Γνώμη του 10%

Γιατί μερικά πράγματα είναι μόνο για κορίτσια; Ένα κόμικ μας δείχνει πώς ο μισογυνισμός ξεκινά και εδραιώνεται από πολύ μικρή ηλικία με πολύ καθημερινούς τρόπους.

Πώς κατοικώ μέσα στο σώμα μου; Μήπως η σχέση με το σώμα μου είναι μια σχέση εχθροπραξιών, αστυνόμευσης και βίας; Μήπως τελικά το σώμα μου δεν μου ανήκει;

Το να δεχτούμε ένα πέος μέσα μας για μερικούς άντρες ορισμένες φορές είναι σαν να εκχωρούμε το δικαίωμά μας όχι μόνο στην αρρενωπότητα αλλά ακόμα και στην ταυτότητά μας ως άντρες.

Οι άντρες στερούμαστε το ανθρώπινο άγγιγμα από πολύ νωρίς. Λιμοκτονούμε για ένα άγγιγμα και συγχέουμε την ανθρώπινη ανάγκη για σωματική επαφή με την επιθυμία για σεξ.

Στις 23 Ιανουαρίου εκδικάζεται η ποινική υπόθεση σε βάρος του Αμβρόσιου για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος και ρητορική μίσους, μετά από τις εφέσεις που άσκησαν ο Αντιεισαγγελέας Εφετών Πατρών και η Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αιγίου. Έλα να βοηθήσεις!

Τρέμουμε τη θηλυπρέπεια σαν να είναι ο χειρότερος τρόπος να υπάρχεις σαν άνθρωπος, μια ρετσινιά που θα μας κατακρημνίσει στον καιάδα της γκέι κοινότητας, φτυσμένοι όχι μόνο από τους «νορμάλ» στρέιτ, αλλά και από τους «σοβαρούς» γκέι άντρες.

Γιατί σε μια υγιή, καλή συντροφική σχέση πρέπει να θεωρούμε τον σύντροφό μας δεδομένο, όπως κι εκείνος εμάς.

Τα γκέι φιλιά μας δεν είναι ποτέ μια απλή επιλογή της στιγμής. Κάθε φιλί που δίνουμε είναι ένα βουνό που σκαρφαλώνουμε, μια κορφή που κατακτάμε, στην προσπάθειά μας να πάψουμε να ζούμε έρωτες εσωτερικού χώρου.

Ο θυμωμένος ακτιβισμός είναι εντυπωσιακός σαν πυροτέχνημα – κι εξίσου άχρηστος. Το ότι είμαστε θύματα βίας δεν κάνει τον θυμό μας εποικοδομητικό.

Πώς τα χρώματα κατασκευάζουν το φύλο μας.

Το να επιμένω ότι «είμαστε όλοι άνθρωποι και δεν ισχύουν οι ταμπέλες γκέι/στρέιτ, Έλληνες/ξένοι κτλ» είναι ένα ψέμα που όχι μόνο αίρει τις διακρίσεις, αλλά τις χειροτερεύει!

Το να είμαστε γκέι είναι για όλους μας πρώτα απ’ όλα μια διαδικασία απώλειας. Και συχνά εγκλωβιζόμαστε σε μια αίσθηση χαμένου χρόνου, χαμένων ευκαιριών και ανύπαρκτου μέλλοντος.

Στις 15 Μαρτίου εκδικάζεται μια σημαντική υπόθεση ρητορικής μίσους από υψηλόβαθμο υπάλληλο της Εκκλησίας για δύο πλημμελήματα. Χρειαζόμαστε τη βοήθειά σου.

«Για να είμαστε ο εαυτός μας, πρέπει να κάνουμε πολιτική ανυπακοή». Ένας διάλογος του Δημήτρη Βασιλειάδη με τον queer σκηνοθέτη και φωτογράφο Μενέλα.

Για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος και δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους δικάζεται ο μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος