Συνέντευξη: Τζόυς Ευείδη
Θα αποφύγω τις πληθυντικούρες μιας και ξέρω ότι κι εσύ δεν πολυγουστάρεις τα τυπικά και αφού σε ευχαριστήσω για την αποδοχή της πρόσκλησης και σε καλωσορίσω στο 10%, θα μπω κατευθείαν στο ψητό: Είσαι αναγνωρισμένη ηθοποιός, ο κόσμος σε αγαπά και έχει λατρέψει τις δουλειές σου. Παρ'όλα αυτά έχεις παραμείνει γήινη και ποτέ δεν το έπαιξες ντίβα. Το κάνεις συνειδητά για να μην παίρνουν τα μυαλά σου αέρα ή είναι και στον χαρακτήρα σου να κρατάς πιο χαμηλό προφίλ;
Σε γνωρίσαμε ευρέως μέσα από την σειρά Το Ρετιρέ και από τότε έχουν περάσει τριάντα χρόνια. Μέσα σε αυτό το διάστημα έχεις εμφανιστεί σε δεκάδες παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές. Τι σε κουράζει και τι σου δίνει δύναμη σε αυτό το επάγγελμα;
Έχει γίνει ένα ψιλοχάος με το #supportartworkers μιας και η Ελληνική Κυβέρνηση φαίνεται να μην έχει ανταμείψει επαρκώς τις προσπάθειες των καλλιτεχνών. Ο κόσμος είναι ακόμα ανήσυχος και φοβάται το συνωστισμό. Πώς πιστεύεις θα κινηθεί το θέατρο από εδώ και στο εξής;
Δεν έχω ιδέα, μου έχουν κοπεί τα πόδια. Έχω μεγάλη αγωνία και φοβάμαι πάρα πολύ για το μέλλον του θεάτρου. Ποιον επιχειρηματία συμφέρει να κρατήσει παράγωγη με σαράντα τοις εκατό πληρότητα;
Υπάρχουν πολλά θέατρα, πολλές παραγωγές και πολλοί ηθοποιοί. Μήπως, τελικά, το κοινό είναι λίγο για τόσες παραστάσεις ταυτόχρονα; Μήπως είναι κι αυτός ένας άλλος λόγος που συμβάλλει στην κρίση του επαγγέλματος;
Από καταβολής θεάτρου υπήρχαν πολλές παραστάσεις και πάντα κάποιες δούλευαν και κάποιες όχι. Το κοινό επιλέγει μια χαρά αυτό που θέλει να δει, πότε δεν μπερδεύεται. Άλλωστε τόσοι πολλοί ηθοποιοί που είμαστε, κάπως πρέπει να ζήσουμε. Δεν είμαστε όλοι τυχεροί να έχουμε πολλές επιλογές σε μια τόσο μικρή αγορά, τι να κάνουμε; Να κάτσουμε σπίτι περιμένοντας τον θάνατο; Ας ανεβάσουμε ένα εργάκι καλύτερα για να ονειρευτούμε ξανά και πότε δεν ξέρεις!
Πώς βρίσκεις την χώρα μας σε σχέση με την ισότητα και την ορατότητα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων; Είσαι ευχαριστημένη με όσα έχουν γίνει ως τώρα;
Στον χώρο τον δικό μας δεν νομίζω ότι υπήρχε πότε η παραμικρή προκατάληψη, άλλωστε οι πιο λαμπεροί και ευφυείς συντελεστές είναι όλως τυχαίως ΛΟΑΤΚΙ άτομα. Σε σχέση με τη χώρα θα σε γελάσω. Έχω μεγαλώσει με ΛΟΑΤΚΙ που ήταν πιο μαμά μου απ την μαμά μου, άρα δεν μπορώ να το δω σφαιρικά.
Το προφίλ σου στο facebook είναι γεμάτο από αγγελίες με αδεσποτάκια που ψάχνουν αγάπη και σπίτι. Κάποτε ένας δημοσιογράφος σου είχε πει πως όσοι αγαπούν τα ζώα τείνουν να ξεχνάνε τους ανθρώπους. Η αποστομωτική απάντηση σου ήταν "αυτό που λες είναι μεγάλη μαλακία". Είναι τελικά μια απλή μαλακία τέτοιου είδους ειρωνείες προς τους φιλόζωους ή μήπως η κοινωνία δεν είναι εκπαιδευμένη στο τι σημαίνει αδέσποτο;
Σαφέστατα και η κοινωνία δεν είναι ούτε ενημερωμένη ούτε εκπαιδευμένη, άλλα έχουν γίνει πολύ σοβαρά βήματα ώστε ο κόσμος να συναισθανθεί τι σημαίνει αδέσποτο και ποιό είναι το προσδόκιμο ζωής τους. Δυστυχώς στην χώρα μας η συνειδητοποίηση του προβλήματος βρίσκεται σε εμβρυακό στάδιο αλλά όσο μιλάς, όλο και κάποιος θα σε ακούσει. Υπάρχει σαφέστατα τρελός ρατσισμός στους φιλόζωους. Όταν ασχολείσαι με τα αδέσποτα είσαι στάνταρ ανέραστος, κακιασμένος, βρωμιάρης και έχεις τον ανθρωποδιώχτη. Οι περισσότεροι προσπαθούν να βρουν το κουσούρι που έχεις ώστε να στραφείς στα ζώα -για τέτοια νοημοσύνη μιλάμε- και γι'αυτό τους προλαβαίνω και συστήνομαι σαν την Επιτομή της Γεροντοκόρης!
Νομίζω πως εάν έκανες κανάλι στο YouTube θα έσπαγες ρεκόρ ακόλουθων και likes. Γιατί δεν έχεις κάνει ως τώρα;
Σε ευχαριστώ πολύ άλλα δεν έχω κληρονομικό χάρισμα και ταμπεραμέντο σαν την φιλενάδα μου την Σοφία Μουτίδου. Άσε που δεν είμαι και τόσο ενδιαφέρων άνθρωπος ώστε να με τρώει ο κόσμος στη μάπα.
Είχατε ξεκινήσει μια υπέροχη παράσταση στη σκηνή Μαρίκας Κοτοπούλη του Rex, το Φεγγάρι από Χαρτί των Ρέππα και Παπαθανασίου όπου υποδυόσουν την Θεία Ρενάτα. Δυστυχώς οι παραστάσεις έχουν αναβληθεί λόγω της πανδημίας. Το ίδιο συνέβη και στο Καφέ της Χαράς, τη σειρά που σπάει ρεκόρ τηλεθέασης. Έχεις κάποια ενημέρωση για το πότε θα είστε όλοι ξανά κοντά μας;
Το Φεγγάρι από Χαρτί είναι μια από τις παραστάσεις που πολύ αγάπησα και πολύ καμάρωσα. Όχι τα μούτρα μου, την παράσταση, την συλλογική δουλειά, το έργο του Μιχάλη και του Θανάση που είναι μαγικό. Δυστυχώς παίξαμε μόνο δυο εβδομάδες. Υπάρχει μια σκέψη από το Εθνικό να επαναληφθεί άλλα τίποτα δεν είναι σίγουρο ακόμα. Ελπίζω να γίνει γιατί μου 'λειψε η Ρενάτα! Όσο για τα γυρίσματα του Καφέ, δόξα τω Θεώ αρχίζουμε τώρα γυρίσματα για τα επεισόδια που θα παιχτούν με το ξεκίνημα της νέας σεζόν.
Κλείνοντας και αφού σε ευχαριστήσω για την χαρά που μας έδωσες με αυτή την συνέντευξη, θα ήθελα να απευθυνθείς στον κόσμο που σε αγαπά και σε παρακολουθεί και να τους δώσεις ένα μήνυμα. Μπορεί να είναι ό,τι μήνυμα γουστάρεις. Το θέμα είναι ελεύθερο!
Και τι να πρωτοβάλουμε; Προτείνω να ψάξει ο κόσμος στο facebook όλες τις φιλοζωικές και τα καταφύγια. Aν δεν εχει κουράγιο, ας μπαίνει κάθε μερα στον τοίχο μου για να διαλέξει το αδεσποτάκι των ονείρων του. Άλλωστε το μεγάλο μου ονειρο ειναι να γινω Εθνική Προξενήτρα Αδέσποτων!
Βρείτε την Τζόυς στο facebook κάνοντας κλικ εδώ.
- Δημιουργήθηκε στις