Γκέι θεοί και θεϊκά τεκνά
Αν υποψιαστώ
Εκτός από λίκνο του πολιτισμού, η Ελλάδα ήταν επίσης λίκνο του... πουστισμού. Μόνο εδώ εκθειάστηκε τόσο ο ομοφυλοφιλικός έρωτας. Κυριολεκτικά.
του Νίκου Μελά
Ομοφυλόφιλα ζευγάρια στην μυθολογία
Το ότι η ομοφυλοφιλία ήταν απολύτως ανεκτή στην αρχαία Ελλάδα είναι κοινός τόπος. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι θαύμαζαν τη στενή φιλία μεταξύ δυο εραστών και υπάρχουν στην αρχαία ιστορία ζευγάρια που μπορεί να μην ενώθηκαν στη ζωή με στέφανα γάμου, αλλά ενώθηκαν με στέφανα δόξης στην αιωνιότητα: Δάμων και Φιντίας, Αρμόδιος και Αριστογείτων κ.λπ.
Όπως συμβαίνει σε κάθε ισορροπημένη θρησκεία, ως επί γης, έτσι και εν ουρανώ: οι αρχαίοι θεοί και ημίθεοι είχαν ανάλογες ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Όχι μεταξύ τους, αλλά με ωραίους θνητούς. Συνήθως οι θεοί καλοπερνούσαν και οι θνητοί πλήρωναν τα σπασμένα.
Βουαλά το τοπ 11.
Δίας και Γανυμήδης
Ο Γανυμήδης ήταν ένα βοσκόπουλο από την Τρωάδα, τόσο όμορφο που ο Δίας έχασε τα μυαλά του. Τον ερωτεύτηκε παράφορα και, αντίθετα με τις διάφορες θνητές ερωμένες του (Ιώ, Δανάη, Λήδα) τις οποίες άφηνε στη Γη, τον Γανυμήδη τον μετέφερε στον Όλυμπο για να σερβίρει τους θεούς αμβροσία. Μεταμορφώθηκε σε αετό και τον απήγαγε[1]. Εννοείται ότι η Ήρα έβγαλε φλύκταινες: «Από τότε που μας κουβάλησες αυτό το μικρό από τη Φρυγία, εμένα δεν με προσέχεις καθόλου κτλ.»[2]. Και θεά και κατίνα. Από την άλλη ο Γανυμήδης εντελώς βλαχαδερό με IQ ραδικιού, ονειρευόταν κατσίκια και τυριά κι έφερνε τον Πατέρα των Θεών σε απόγνωση: «Ὡς ἀφελὴς ὁ παῖς ἐστι καὶ ἁπλοϊκὸς...»[3]. Αυτά παθαίνει κανείς όταν ψωνίζει τεκνά από στάνη, κύριε Δία.
Ποσειδών και Πέλοπας
Ο θεός της θάλασσας και ο μικρασιάτης Πέλοπας είχαν έναν παράφορο ερωτικό δεσμό[4]. Ο Ποσειδώνας τον μετέφερε με ένα χρυσό άρμα στον Όλυμπο για να τον έχει προσωπικό του οινοχόο και εραστή. Τον πότιζε αμβροσία και του έμαθε να οδηγεί το χρυσό άρμα. Αλλά οι υπόλοιποι θεοί, μέσα στη στριμάρα, διαφώνησαν με τις επιλογές του Ποσειδώνα (είχαν και προηγούμενα με τον πατέρα του Πέλοπα) και εξόρισαν τον πιτσιρικά στη Γη. Ο δεσμός τους εξελίχτηκε σε μια καλή φιλία. Όταν ο Πέλοπας θέλησε να παντρευτεί την Ιπποδάμεια, στράφηκε στον παλιό του εραστή. Ο Ποσειδώνας, εντελώς υπεράνω, τον βοήθησε να νικήσει στον ιππικό αγώνα που θα έκρινε το αν θα την παντρεύονταν ή όχι: του χάρισε ένα άρμα με φτερωτά άλογα. Με τέτοια μέσα, φυσικά νίκησε...
Απόλλων και Κυπάρισσος
Ο Κυπάρισσος ήταν ένας ωραίος νεαρός από την Κέα (Τζια), τον οποίο ερωτεύτηκε ο Απόλλωνας. Στα βουνά και τα λαγκάδια της Τζιας ζούσε ένα πανέμορφο ελάφι, ήμερο και φιλικό, που δεν φοβόταν τους ανθρώπους. Ο Κυπάρισσος το αγαπούσε υπερβολικά, όμως μια μέρα το σκότωσε κατά λάθος στο κυνήγι. Το πέρασε για πέρδικα ή άφησε το βέλος να φύγει σε λάθος στιγμή, κάτι τέτοιο. Απαρηγόρητος ζήτησε από τον Απόλλωνα να τον λυπηθεί και να τον αφήσει να θρηνεί για πάντα τον χαμό του ελαφιού. Ο θεός αντί να του χαρίσει ένα ζευγάρι γυαλιών μυωπίας που ακόμη δεν είχαν εφευρεθεί, τον μεταμόρφωσε σε κυπαρίσσι[5] που το ρετσίνι του στάζει από τότε σαν δάκρυα. Χιλιάδες χρόνια τώρα.
Απόλλων και Υάκινθος
Ο έρωτας του Απόλλωνα για τον όμορφο Υάκινθο έφερε αναταραχή στους Δελφούς γιατί ο Απόλλωνας εγκατέλειψε το Μαντείο και προτιμούσε να κατοικεί στη Σπάρτη, την πατρίδα του εραστή του. Οι δύο τους αθλούνταν μαζί, γυμνοί, στη σκοποβολή, το δόρυ και τον δίσκο. Συνέβη όμως το κακό: κατά λάθος ο δίσκος που έριξε ο Απόλλωνας βρήκε τον Υάκινθο στο πρόσωπο και τον σκότωσε. Ο θεός τον μεταμόρφωσε σε λουλούδι[6] και ο Μότσαρτ σε όπερα (βάζοντας σοπράνο να τραγουδάει τον ρόλο του Υάκινθου. Έλεος!).
Ζέφυρος και Υάκινθος
Εκτός από τον Απόλλωνα, με τον Υάκινθο ήταν ερωτευμένος και ο θεός Ζέφυρος. H σχέση έτεινε να εξελιχθεί κάπως σαν ερωτικό τρίγωνο, αλλά ο Υάκινθος προτιμούσε τον Απόλλωνα, που ήταν και κούκλος και πρωτοκλασάτος θεός . Η ζήλια του Ζέφυρου ήταν τόση ώστε όταν οι δύο εραστές αθλούνταν στον δίσκο της παραπάνω παραγράφου, φύσηξε από τη δύση και εξέτρεψε τον δίσκο από την πορεία του και τον οδήγησε κατακούτελα στο πρόσωπο του Υάκινθου για να εκδικηθεί τον Απόλλωνα[7]. Η εκδίκηση πέτυχε, ο Υάκινθος μας άφησε χρόνους. Πώς το λένε οι Ισπανοί: ni jode, ni deja joder (ούτε γαμάει, ούτε αφήνει τους άλλους να γαμήσουν). Τι κακιασμένη!
Παν και Δάφνις
Ο Δάφνις ήταν γιος του Ερμή και μιας νύμφης από τη Σικελία. Όταν ήταν βρέφος, η μητέρα του, τελείως αναίσθητη, τον άφησε έκθετο σ' ένα χαντάκι με δάφνες (εξ ου και το όνομα). Ευτυχώς τον βρήκαν και τον ανάθρεψαν βοσκοί. Ο νεαρός ήταν τόσο όμορφος που τον ερωτεύτηκαν ο Απόλλωνας και ο Πάνας, ο θεός των κοπαδιών. Μάλιστα, ο τελευταίος του έμαθε έμαθε να παίζει τον αυλό[8]. Πιθανότατα και κλαρίνο.
Ηρακλής και Ιόλαος
Ο Ηρακλής ήταν ο ορισμός του bisexual: είχε δεκάδες σχέσεις με γυναίκες και άλλες τόσες με άντρες. Από τις τελευταίες πιο γνωστή ήταν αυτή με τον ανιψιό του τον Ιόλαο, ο οποίος, παρότι ήταν μόλις 16 ετών, βοήθησε τον θείο του σε μερικούς από τους άθλους του (π.χ. στη Λερναία Ύδρα). Λέγεται ότι ο έρωτας του Ηρακλή ήταν τόσος που οι άθλοι του φαίνονταν ευκολότεροι όταν τον κοίταζε ο Ιόλαος. Επειδή είσαι ημίθεος και φουσκωτός, δεν σημαίνει ότι γλιτώνεις το ξεμώραμα... Όπως ο Πάτροκλος για τον Αχιλλέα, έτσι και ο Ιόλαος, εκτός από εραστής, ήταν και ηνίοχος του Ηρακλή.
Ηρακλής και Ύλας
Ο σκληροτράχηλος Ηρακλής, που πάλευε με λιοντάρια και τέρατα, είχε κατά βάθος πολύ ευαίσθητη καρδιά. Γοητεύτηκε και αγάπησε παράφορα τον νεαρό Ύλα, που ήταν όμορφος και είχε πλούσια μαλλιά που έπεφταν σε μπούκλες. Ο Ηρακλής του δίδαξε πολλά πράγματα (μη ζητάτε λεπτομέρειες) κι οι δύο τους ήταν αχώριστοι μέρα και νύχτα. Όταν όμως δέχτηκαν την πρόσκληση του Ιάσονα να ταξιδέψουν με την Αργώ στην Κολχίδα, έγινε το κακό. Σε μια στάση της Αργούς, ο Ύλας απομακρύνθηκε και χάθηκε στα δάση, μάλλον ερωτευμένος με μια τοπική νύμφη. Όσο κι αν έψαξε ο Ηρακλής , δεν τον βρήκε ποτέ[9]. Α ρε Νικολούλη, πού 'σαι όταν σε χρειάζονται;
Αχιλλέας και Πάτροκλος
All time classic. Παρότι ο Όμηρος δεν αναφέρει ξεκάθαρα ότι ήταν εραστές, από την αρχαιότητα ήταν ξεκάθαρο ότι τα δύο παλικάρια ήταν ζευγάρι[10]. Όταν ο Πάτροκλος σκοτώθηκε από τον Έκτορα, ο Αχιλλέας έπαθε νευρική κρίση: ούρλιαζε και κυλιόταν στο χώμα. Έξαλλος σκότωσε τον φονιά του εραστή του και ήταν τόση η λύσσα του ώστε έσερνε το πτώμα του Έκτορα δεμένο πίσω από το άρμα του μπροστά στα τείχη της Τροίας. Εννοείται ότι ο Έκτορας, φέτες και ξέφτια. Όταν σκοτώθηκε και ο Αχιλλέας από σοβαρό ατύχημα στην αχίλλειο πτέρνα του, τα οστά των δύο εραστών αναμίχτηκαν, ώστε να μείνουν για πάντα μαζί. Η Θέτις, η μητέρα του Αχιλλέα, που προφανώς τους έκανε πλάτες και μετά θάνατον, μετέφερε τις ψυχές τους σ' ένα μικρό νησί της Μαύρης Θάλασσας, τη Λευκή[11].
Ορέστης και Πυλάδης
Κολλητοί φίλοι παιδιόθεν, έσφαξαν μαζί τη μαμά του Ορέστη, την Κλυταιμνήστρα, και τον εραστή της τον Αίγισθο. Στη συνέχεα, κατά διαταγή του Μαντείου των Δελφών, ταξίδεψαν μαζί στη Χώρα των Ταύρων για να βρουν τη χαμένη αδερφή του Ορέστη, την Ιφιγένεια. Μετά από πολλές περιπέτειες έφτασαν αλλά οι ντόπιοι τους συνέλαβαν και, σύμφωνα με το έθιμό τους, θα τους θυσίαζαν στην Άρτεμη. Μόνο που ιέρεια της θεάς, αυτή που θα τους έσφαζε στο γόνατο, ήταν η ίδια η Ιφιγένεια! Όταν πρότεινε στον αδελφό της (χωρίς να ξέρει ποιος είναι) να τον φυγαδεύσει, ώστε να μεταφέρει ένα γράμμα της στην Ελλάδα, εκείνος προτίμησε να παραμείνει, να θυσιαστεί και στη θέση του να φύγει ο Πυλάδης. Πάρτε χαρτομάντιλο γιατί εδώ μιλάμε για αληθινή αγάπη, όχι μπαρμπούτσαλα. Τελικά το γράμμα αποκάλυψε την ταυτότητα της Ιφιγένειας και οι τρεις δραπέτευσαν παρέα[12]. Πίσω στην Ελλάδα προσπάθησαν να σκοτώσουν μαζί την Ωραία Ελένη, θεία του Ορέστη και τσούλα περιωπής, αλλά δεν τους κάθισε. Τελικά ο Πυλάδης παντρεύτηκε την αδελφή του Ορέστη, Ηλέκτρα και το πράγμα έδεσε απ' όλες τις πάντες.
Λάιος και Χρύσιππος
Όταν ο Πέλοπας (εραστής του Ποσειδώνα) απέκτησε έναν γιο, τον Χρύσιππο, τον εμπιστεύτηκε στον βασιλιά της Θήβας Λάιο (πατέρα του Οιδίποδα) για να του διδάξει την τέχνη της ιππασίας. Ο Λάιος ερωτεύτηκε παράφορα τον νεαρό Χρύσιππο. Στους αγώνες όπου θα έτρεχαν μαζί με το ίδιο άρμα, τον απήγαγε και τον πήγε στη Θήβα, όπου τον κράτησε δια της βίας ως εραστή του[13]. Η χαρά του δεν κράτησε γιατί ο Χρύσιππος δεν έζησε πολύ. Οι ίντριγκες του πατρικού παλατιού έκαναν τη μητριά του Χρυσίππου, την Ιπποδάμεια, να πάει μέχρι τη Θήβα και να τον σκοτώσει μέσα στην κρεβατοκάμαρα του Λάιου. Ο λόγος; Ο Χρύσιππος ήταν ο αγαπημένος γιος του πατέρα του και η κακούργα τον έβγαλε από τη μέση για να δοθεί το στέμμα στα δικά της παιδιά. Από τότε η καριέρα απαιτούσε θυσίες.
Διαδικτυακή βιβλιογραφία
Παραπομπές
[1] Όμηρος Ιλιάδα Ε'. .265, Πλάτων Φαίδρος 255, Παυσανίας V.24.5; V.26.2-3
[2] Λουκιανός Θεών Διάλογοι, Διός και Ήρας
[3] Λουκιανός Θεών Διάλογοι Διός και Γανυμήδους
[4] Πίνδαρος Ολυμπιόνικοι, Ωδή Α' 25-26
[5] Οβίδιος Μεταμορφώσεις 10.106
[6] Οβίδιος Μεταμορφώσεις 10.162, Παυσανίας ΙΙΙ.19.3-4
[7] Nonnus, Dionysiaca 10.253
[8] Θεόκριτος Ειδύλλια.Ι. 3; Anthol. Palat. IX. 237, x. 11; Vergilius Eclogues. I. 32, IV. 58
[9] Θεόκριτος Ειδύλλια 13
[10] Πλάτων Συμπόσιον, 179e
[11] Πλίνιος Naturalis Historiae IV.27.1.
[12] Ευριπίδης Ιφιγένεια εν Ταύροις
[13] Σοφοκλης Οιδίπους τύρρανος
